7 Τύποι αντικαταθλιπτικών και για τι χρησιμεύουν

  • Jul 26, 2021
click fraud protection
Τύποι αντικαταθλιπτικών και για τι χρησιμεύουν

Τα καταθλιπτικά συμπτώματα και τα καταθλιπτικά συμπτώματα μπορούν να αντιμετωπιστούν μέσω διαφορετικών στρατηγικών παρέμβασης. Ένα από αυτά, ίσως το πιο γνωστό, είναι η φαρμακευτική θεραπεία, που βασίζεται κυρίως σε αντικαταθλιπτικά ψυχοτρόπα φάρμακα.

Προς το παρόν μπορούμε να βρούμε διάφορους τύπους αντικαταθλιπτικών, από τους οποίους ο γιατρός ή ο ψυχίατρος θα επιλέξει το καταλληλότερο για την περίπτωση. Η συνταγή του φαρμάκου θα συνοδεύεται από ενδείξεις και εξηγήσεις για την κατανάλωσή του με τις οποίες πρέπει να συμμορφώνεται ο ασθενής, προκειμένου η θεραπεία να επιτύχει τη μέγιστη δυνατή αποτελεσματικότητα.

Αν θέλετε να μάθετε περισσότερα για τα αντικαταθλιπτικά ψυχοτρόπα φάρμακα, συνεχίστε να διαβάζετε αυτό το άρθρο Ψυχολογία-Διαδικτύου, στο οποίο μιλάμε για τύποι αντικαταθλιπτικών και για τι χρησιμεύουν.

Τα αντικαταθλιπτικά είναι ένας τύπος ψυχοτρόπου φαρμάκου. Στη συνέχεια, θα δούμε πώς λειτουργούν, σε τι χρησιμοποιούνται, τις παρενέργειες και τους τύπους τους.

Πώς λειτουργούν τα αντικαταθλιπτικά

Με βάση τη μονοαμινεργική υπόθεση της κατάθλιψης, τα αντικαταθλιπτικά ψυχοτρόπα φάρμακα δρουν ακριβώς με την ανακούφιση του ελλείμματος σεροτονίνης, νορεπινεφρίνης και ντοπαμίνης. Σε αυτό το άρθρο μιλάμε σε βάθος Νευροδιαβιβαστές που εμπλέκονται στην κατάθλιψη. Τα πρώτα ψυχοτρόπα φάρμακα, τα κλασικά, δρουν και στα τρία ταυτόχρονα. Αντίθετα, η πιο σύγχρονη πράξη τους επιλεκτικά και συγκεκριμένα.

Σε τι χρησιμοποιούνται τα αντικαταθλιπτικά;

Τα αντικαταθλιπτικά χρησιμοποιούνται ειδικά για τη θεραπεία της κατάθλιψης. Όταν μιλάμε για κατάθλιψη μπορούμε να αναφέρουμε:

  • Κατάθλιψη μια διαγνωστική εικόνα σαν κι αυτόν μείζονα καταθλιπτική διαταραχή κύμα δυσθυμία, τα οποία παρουσιάζουν μια σειρά συμπτωμάτων που συνθέτουν τη διαταραχή (καταθλιπτικά συμπτώματα όπως αϋπνία, ψυχοκινητική καθυστέρηση, αναισθησία κ.λπ.).
  • Μπορούμε να αναφερθούμε ευρέως ως «κατάθλιψη» στην εμπειρία χαμηλή διάθεση. Αυτή η χαμηλή διάθεση δεν θα ήταν μόνο σύμπτωμα καταθλιπτικών διαταραχών, αλλά μπορούμε επίσης να τις βρούμε και σε άλλες διαγνωστικές εικόνες.

Υπάρχουν αρκετές επεξηγηματικές θεωρίες σχετικά με την προέλευση της κατάθλιψης. Χωρίς να μειώνεται από τους άλλους, η μονοαμινεργική υπόθεση της κατάθλιψης το αποδεικνύει άτομα με κατάθλιψη πάσχουν από ανεπάρκεια ορισμένων από τις βιογενείς μονοαμίνες: νορεπινεφρίνη, σεροτονίνη και ντοπαμίνη. Η θεραπεία των καταθλιπτικών διαταραχών περιλαμβάνει και συνδυάζει, σε πολλές περιπτώσεις, ψυχολογική θεραπεία και φαρμακολογική θεραπεία. Εντός του τελευταίου, τα φάρμακα επιλογής είναι αντικαταθλιπτικά. Στη συνέχεια, θα δούμε τι είναι τα αντικαταθλιπτικά και ποια είναι.

Η θεραπεία πρέπει να παρακολουθείται ανά πάσα στιγμή από γιατρό. Δεν πρέπει ούτε να αυτοδιαχειριστούμε αυτά τα είδη φαρμάκων ούτε να διακόψουμε εθελοντικά τη χρήση τους. Η απότομη διακοπή της θεραπείας μπορεί να οδηγήσει σε συμπτώματα όπως ίλιγγος, άγχος και διέγερση, αϋπνία, ναυτία, διάρροια, χαμηλή διάθεση κ.λπ. Σε αυτό το άρθρο, εξηγούμε Πώς να σταματήσετε τα αντικαταθλιπτικά.

Τα αντικαταθλιπτικά ενδείκνυνται, εκτός από τη θεραπεία καταθλιπτικών διαγνωστικών εικόνων όπως δυσθυμία ή μείζονα καταθλιπτική διαταραχή, άλλα όπως ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή, διαταραχή πανικού, κοινωνική φοβία, διαταραχή μετατραυματικού στρες, διαταραχές ελέγχου παλμών κ.λπ.

Παρενέργειες των αντικαταθλιπτικών

Τέλος, τα φάρμακα μπορούν να προκαλέσουν παρενέργειες σε ασθενείς. Αυτό ισχύει επίσης για τα αντικαταθλιπτικά, ειδικά τα πιο κλασικά. Ο ασθενής πρέπει να λάβει υπόψη ότι αυτές οι ανεπιθύμητες ενέργειες μπορούν να εμφανιστούν και ότι, επιπλέον, τα θεραπευτικά αποτελέσματα των αντικαταθλιπτικών διαρκούν μεταξύ δύο και τεσσάρων εβδομάδων. Επομένως, δεν θα πρέπει να ανησυχείτε εάν δεν παρατηρήσετε βελτίωση και εμφανίζονται περαιτέρω ανεπιθύμητες ενέργειες κατά τις πρώτες εβδομάδες. Εδώ εξηγούμε γιατί τα αντικαταθλιπτικά χρειάζονται χρόνο για να εργαστούν.

Πόσα είδη αντικαταθλιπτικών υπάρχουν; Στη συνέχεια, θα δούμε τους 7 τύπους αντικαταθλιπτικών με τα ονόματα και τα χαρακτηριστικά τους.

Αυτός ο τύπος αντικαταθλιπτικού δρα στο σεροτονίνη, νορεπινεφρίνη και σε υποδοχείς μουσκαρινικής ισταμίνης και ακετυλοχολίνης. Παραδείγματα αυτών των φαρμάκων είναι:

  • Αμιτριπτυλίνη
  • Ιμπραμίνη (Tofranil)
  • Νορτριπτυλίνη (Παμέλο)
  • Δεσιπραμίνη (Norpramin)

Είναι ένας τύπος κλασικού αντικαταθλιπτικού που έχει μεγάλη θεραπευτική δράση που παρατηρείται μόνο σε καταθλιπτικούς ασθενείς και δεν θα είχε καμία επίδραση σε έναν μη καταθλιπτικό πληθυσμό.

Ως αρνητικό χαρακτηριστικό, το επισημαίνουμε αυτό τρικυκλικά αντικαταθλιπτικά μπορεί να προκαλέσει πολλά παρενέργειες όπως υπνηλία, πίκρα, ξηροστομία, δυσκοιλιότητα, προβλήματα όρασης, ταχυκαρδία, μειωμένη λίμπιντο κ.λπ.

Οι αναστολείς της μονοαμινοξειδάσης μπορεί να είναι:

  • Μη αναστρέψιμο (MAOI): όπως το φαινελζίνη (Nardil) ή μεκλοβαμίδη. Ίσως η πιο αρνητική πτυχή του μη αναστρέψιμου τύπου είναι ότι παρουσιάζει πολλές αλληλεπιδράσεις τόσο σε επίπεδο διατροφής (για παράδειγμα με τυρί ή κόκκινο κρασί) καθώς και σε φαρμακολογικό επίπεδο (ακόμη και με αντιπυρετικά φάρμακα ή γρίπη). Επιπλέον, μπορεί επίσης να προκαλέσει ανεπιθύμητες ενέργειες όπως ξηροστομία, ζάλη, δυσκοιλιότητα, πονοκέφαλο κ.λπ.
  • Αναστρέψιμη (RIMA). Ο αναστρέψιμος τύπος (RIMA) σε υψηλές δόσεις θα πρέπει να ακολουθεί τις ίδιες περιοριστικές οδηγίες με τις μη αναστρέψιμες (MAOI).

Αυτά δρουν αναστέλλοντας το ένζυμο μονοαμινοξειδάση, υπεύθυνο για το μεταβολισμό των βιογενών αμινών (θυμηθείτε ότι αυτές είναι νορεπινεφρίνη, σεροτονίνη και ντοπαμίνη).

Αυτός ο τύπος αντικαταθλιπτικού δρα ειδικά στην ανεπάρκεια σεροτονίνης. Το αποτέλεσμα της σταθεροποίησης της διάθεσης εμφανίζεται συνήθως μετά από 2-4 εβδομάδες θεραπείας. Σε αντίθεση με τα τρικυκλικά αντικαταθλιπτικά, αυτός ο τύπος φαρμάκου παρουσιάζεται λίγες παρενέργειες η οποία εξαφανίζεται επίσης σε λίγες εβδομάδες, η πιο συχνή είναι ναυτία, ανησυχία και πονοκέφαλοι. Επιλεκτικά αντικαταθλιπτικά αναστολέα επαναπρόσληψης σεροτονίνης είναι:

  • Φλουοξετίνη (Prozac)
  • Παροξετίνη (Paxil ή Pexeva)
  • Σερτραλίνη (Zoloft)
  • Σιταλοπράμη (Celexa)
  • Εσσιταλοπράμη (Lexapro)

Τα ISRN δρουν στη σεροτονίνη και στη νορεπινεφρίνη. Λειτουργούν λίγο πιο γρήγορα από τους επιλεκτικούς αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης. Η πιο σημαντική παρενέργεια που πρέπει να λάβετε υπόψη είναι η υπέρταση, που μπορεί να εμφανιστεί μαζί με άλλες παρενέργειες όπως ξηροστομία ή αϋπνία, εκτός από αλλοιώσεις στο Τα αντικαταθλιπτικά αναστολέα της σεροτονίνης και της νορεπινεφρίνης είναι:

  • ΒΕνφαξίνη (Effexor XR)
  • Ντουλοξετίνη (Cymbalta)
  • Λεβομιλνασιπράνη (Fetzyme)
  • Δεσβενλαφαξίνη (Pristiq)

Αυτά τα αντικαταθλιπτικά έχουν επίδραση στη νορεπινεφρίνη. Οι παρενέργειες αυτών των φαρμάκων μπορεί να είναι ξηροστομία, δυσκοιλιότητα, αϋπνία και εφίδρωση.

  • Το κύριο αντικαταθλιπτικό αυτού του τύπου είναι ρεβοξετίνη.

Μέχρι στιγμής, έχουμε δει φάρμακα που δρουν επιλεκτικά στη νορεπινεφρίνη και τη σεροτονίνη. Στην περίπτωση των ISRD, το αποτέλεσμα είναι στο ντοπαμίνη.

  • Το κύριο αντικαταθλιπτικό αυτού του τύπου είναι βουπροπιόνη.

Αυτά είναι φάρμακα που έχουν χρησιμοποιηθεί στη θεραπεία άλλων ψυχολογικών καταστάσεων όπως το κάπνισμα. Η χρήση του αποθαρρύνεται όταν υπάρχει ιστορία βουλιμία, μανία ή επιληψία.

Τέλος, μπορείτε να παρακολουθήσετε ένα επεξηγηματικό βίντεο σχετικά με τους τύπους αντικαταθλιπτικών.

Αυτό το άρθρο είναι απλώς ενημερωτικό, στο Psychology-Online δεν έχουμε τη δύναμη να κάνουμε διάγνωση ή να προτείνουμε θεραπεία. Σας προσκαλούμε να πάτε σε ψυχολόγο για να αντιμετωπίσετε τη συγκεκριμένη περίπτωσή σας.

instagram viewer