თუ შეამჩნევთ, როდესაც ვინმეს დაუსვამთ კითხვას, განსაკუთრებით თუ ეს რთული იქნება და პასუხის გაცნობა მოუწევს, მიხვდებით, რომ ისინი ან თვალებს ხუჭავენ, ან ცას უყურებენ. ეს ჟესტები არ პასუხობს ახირებას ან მიუთითებს იმაზე, რომ ისინი გვატყუებენ. პირიქით, ეს უნებლიე ჟესტი არაფერ ცუდად მიუთითებს. განაგრძეთ ამ სტატიის კითხვა და აღმოაჩინეთ რატომ ვიხედებით, როდესაც ვფიქრობთ.
ეწინააღმდეგება იმას, რაც შეიძლება ჩანდეს, ეს ჟესტი არ მიუთითებს სიცრუის შემუშავებაზე, არამედ მიუთითებს ამაზე ტვინი ეძებს ინფორმაციას აუცილებელია პასუხის გაცემა კითხვაზე, რომელიც ჩვენ დაგისვით.
ინფორმაცია ჩვენს ტვინში გრძნობების საშუალებით შემოდის. ჩაწერილი ინფორმაციის თითოეული ტიპი ინახება შესაბამის ფაილში და სწორედ მათში ეძებს ჩვენი ტვინი კითხვების დამახსოვრებას ან პასუხის გაცემას. ცისკენ გახედვა არ ნიშნავს ღმერთების დალოდებას, თუ რას გვთავაზობენ სწორ პასუხს, არამედ ჩვენ ვიზუალიზებთ კითხვაზე შესაძლო პასუხს.
გარდა ამისა, ამას ტვინიც აკეთებს, რადგან ცაში ჩვეულებრივ არსებობენ ნაკლები სტიმული რომ თვალის დონეზე, რაც ხელს უწყობს კონცენტრაცია
თუ რეაგირებაში ხმები მონაწილეობენ, ჩვენი თვალები ჰორიზონტალურად გადავა მარჯვნივ ან მარცხნივ, თითქოს ყურებს უყურებს.
თუ ვაფასებთ, ლოგიკურია თუ არა კითხვა, რომელიც ჩვენსმა თანამოსაუბრემ დაგვიყენა, ან ვცდილობთ დავიმახსოვროთ ბოლოდროინდელი გამოცდილება, თვალები ზემოთ მარჯვნივ გადავა.
თუ თვალები დავხუჭეთ, ეს ნიშნავს, რომ დიდი კონცენტრაცია გვჭირდება კითხვაზე პასუხის გასაცემად და ჩვენ ყურადღებას ვამახვილებთ ფიქრზე და თავიდან ავიცილებთ გარე სტიმულებს. ნებისმიერ შემთხვევაში, აზროვნების პროცესის დასრულების შემდეგ, ჩვენი თვალები ავტომატურად დაუბრუნდება ჩვენს თანამოსაუბრეს. რა თქმა უნდა, ყველა ეს პროცესი წამის მეასედედ გრძელდება და ამიტომ ჩვენს საუბარში თითქმის შეუმჩნეველი რჩება.
ეს სტატია მხოლოდ ინფორმაციულია, ფსიქოლოგია-ინტერნეტში ჩვენ არ გვაქვს დიაგნოზის დასმის ან მკურნალობის რეკომენდაციის ძალა. გეპატიჟებით ფსიქოლოგთან, თქვენი კონკრეტული საქმის სამკურნალოდ.
