Waar GEHEUGEN WORDEN OPGESLAGEN

Het geheugen is een van de belangrijkste cognitieve processen voor de mens. Het geheugen stelt ons in staat om de kennis die we gedurende ons leven opdoen, op te slaan, gebeurtenissen te onthouden belangrijke delen van onze biografie of zelfs alledaagse taken uitvoeren zoals koken, autorijden of autorijden fiets. Zonder geheugen zouden we gedoemd zijn dezelfde fouten steeds weer te herhalen.

Waar zijn al deze herinneringen te vinden? Er is wetenschappelijke literatuur die uitgebreid is gewijd aan het geheugen, wat resulteert in verschillende theorieën en benaderingen die deze en andere vragen proberen te beantwoorden. In het volgende Psychology-Online artikel leggen we uit: waar herinneringen worden opgeslagen, maar we bekijken ook hoe herinneringen worden gevormd en welke soorten geheugen er zijn.

Inhoudsopgave

1. Hoe herinneringen worden gevormd en opgeslagen in de hersenen
2. Welke soorten geheugen zijn er?
3. Waar kortetermijnherinneringen worden opgeslagen
4. Waar langetermijnherinneringen worden opgeslagen

Onthouden betekent het ophalen van informatie die in het systeem is opgeslagen. Onthoud wat je vriend je vijf minuten geleden vertelde, onthoud wat de hoofdstad van Frankrijk is, wat... betekent het woord vriendelijkheid of zelfs de dag herinneren dat je kind werd geboren of de dag dat je je bent afgestudeerd. Als we het onthouden, betekent dit dat we al deze informatie eerder in ons geheugen hebben opgeslagen.

Dus hoe worden herinneringen gevormd en opgeslagen in de hersenen? Geheugen werkt met verschillende soorten inhoud, waarvan de verwerving anders is. Sommige leerprocessen, zoals het oefenen van bepaalde procedures, zorgen er bijvoorbeeld voor dat we vaardigheden verwerven die zijn opgeslagen in de procedureel geheugen, een systeem dat heel anders is dan het systeem dat onze kennis over zoogdieren vastlegt of het systeem dat een bepaald geheugen vastlegt evenement. Ontdek de soorten menselijk geheugen die bestaan.

Om informatie te verkrijgen en op te slaan, moet het bovendien ons cognitieve systeem bereiken. De geheugenprocessen waarmee herinneringen kunnen worden vastgelegd en ze later ophaalt, maakt de informatie die ons systeem bereikt als volgt:

• gecodeerd: het wordt omgezet in mentale representaties.
• Opgeslagen: mentale representaties moeten in het geheugen worden opgeslagen om later te kunnen worden gemanipuleerd en/of opgevraagd.

Geheugen gaat niet alleen over het registreren van herinneringen in het systeem. Deze moeten later kunnen worden teruggeroepen. Dit proces staat bekend als herstel. En hoe kan dit alles worden bereikt? Het is belangrijk om het concept van plasticiteit van de hersenen. De hersenen zijn van plastic, dat wil zeggen dat synaptische verbindingen kunnen worden gewijzigd. Dit fenomeen stelt de mens in staat om te leren en herinneringen te genereren.

Er zijn verschillende classificaties van geheugentypes. Hoewel het waar is dat traditioneel zijn ingedeeld volgens de duur van het geheugen, dat wil zeggen, als het lang duurt, spreken we van langetermijngeheugen en als het kort duurt, spreken we van kortetermijngeheugen.

Sensorisch geheugen

Sensorisch geheugen komt ook voor in het structurele model van Atkinson en Shiffrin, een heel kort en specifiek type geheugen voor elk van de sensorische systemen. De soorten sensorisch geheugen zijn:

• Iconisch geheugen: typisch voor de visuele modaliteit.
• Geheugen klanknabootsend: typisch voor de auditieve modaliteit.
• Haptisch geheugen: typisch voor de aanraakmodus.

Geheugensystemen

Vanuit het sensorisch geheugen zou de informatie al naar het kortetermijngeheugen gaan en later naar het langetermijngeheugen. Schacter en Tulving (1994) stellen vijf geheugensystemen voor:

• Korte termijn geheugen: Ook bekend als werkgeheugen, van beperkte duur en capaciteit.
• episodisch geheugen: waarin feiten en herinneringen gekoppeld zijn aan ruimte en tijd.
• Semantisch geheugen: waar de kennis van de wereld is opgeslagen, los van tijd en ruimte.
• procedureel geheugen: slaat kennis op die niet tot het bewustzijn kan worden gebracht.
• Perceptueel representatiesysteem: van niet-declaratieve inhoud, dat wil zeggen, het kan ook niet tot het bewustzijn worden gebracht.

We citeren, om deze sectie af te ronden, een derde classificatie van geheugensystemen, in dit geval voorgesteld door Squire voor de lange termijn geheugen. Het onderscheidt declaratief geheugen en niet-declaratief geheugen dat we in het laatste deel van dit artikel uitleggen.

Kortetermijngeheugens worden akoestisch, visueel en semantisch gecodeerd in een kortetermijnsysteem met een beperkte capaciteit en duur. Beperkte capaciteit verwijst naar het feit dat: het aantal elementen dat het ondersteunt is beperkt.

Door een beperkt aantal items op te slaan, kan het ophalen van informatie totaal zijn. Als we bijvoorbeeld een telefoonnummer hebben onthouden om het op onze mobiel op te slaan, kunnen we de negen cijfers onthouden.

Als je je afvraagt ​​waar kortetermijnherinneringen worden opgeslagen, dan kijken we naar de betrokken hersengebieden in het kortetermijngeheugen:

• De dorsolaterale gebieden van de frontale lobben.
• De linker pariëtale cortex.
• Het boorgebied.
• Motorische en premotorische gebieden van de linker hemisfeer. In dit artikel ziet u de kenmerken, functies en verschillen van de rechter en linker hersenhelften.
• De rechter parieto-occipitale cortex.

Wat is de oorzaak van geheugenverlies op korte termijn?

Wat kan kortetermijnherinneringen doden? De volgende verschijnselen:

• Verplaatsing: Oude informatie wordt verplaatst om plaats te maken voor nieuwe herinneringen.
• Interferentie: ze spreken met je als je de mobiele telefoon gaat aanwijzen en die informatie verstoort je geheugen.
• Afwijzen: het geheugen vervaagt na verloop van tijd.

In dit artikel vindt u informatie over hoe het kortetermijngeheugen te verbeteren?.

De lange termijn geheugen misschien is het het meest bekende type geheugen en degene waar we het meest naar verwijzen als we het over geheugen hebben. De capaciteit is veel groter dan die van het kortetermijngeheugen en de duur ervan kan erg lang zijn, zelfs voor altijd. Het niet onthouden kan te wijten zijn aan organische aandoeningen, zoals dementie, dat wil zeggen, de signalen die herstel mogelijk maken, zijn ongepast of worden veroorzaakt door interferentie.

Squire stelt een classificatie van het langetermijngeheugen voor die onderscheid maakt tussen declaratief geheugen en niet-declaratief geheugen. Laten we eens kijken waar in de hersenen de herinnering is.

Declaratief geheugen

Declaratief geheugen is er een die kan worden gedeclareerd, dat wil zeggen, de inhoud ervan kan tot het bewustzijn worden gebracht. Het is verdeeld in twee soorten:

• Semantisch geheugen: het is dat geheugen waarin kennis wordt verzameld. Voornamelijk gerelateerde hersengebieden zijn de linker prefrontale cortex, de mediale temporale kwab en het diencephalon.
• episodisch geheugen: het is degene waarin herinneringen die verband houden met tijd en ruimte zich ophopen, dat wil zeggen alle anekdotes en biografische herinneringen. De hersengebieden die voornamelijk betrokken zijn bij dit type geheugen zijn de linker en/of rechter prefrontale cortex, mediale temporale kwab en diencephalon.

Niet-declaratief geheugen

De inhoud van het niet-declaratieve geheugen daarentegen, kan niet tot bewustzijn worden gebracht. Een voorbeeld van dit type geheugen is het vermogen om te fietsen. Volgens de classificatie van Squire vinden we in het niet-declaratieve geheugen:

• Eenvoudige klassieke conditionering: de amygdala en het cerebellum nemen eraan deel.
• Priming-effect en perceptueel leren: waarbij de neocortex betrokken is.
• Vaardigheden en gewoonten: waaraan het striatum deelneemt.
• Ander niet-associatief leren: waarbij de reflexbanen worden aangetast.

Dit artikel is louter informatief, in Psychology-Online hebben we niet de macht om een ​​diagnose te stellen of een behandeling aan te bevelen. Wij nodigen u uit om naar een psycholoog te gaan om uw specifieke geval te behandelen.

Als u meer artikelen wilt lezen die vergelijkbaar zijn met Waar herinneringen worden opgeslagen, raden we u aan om onze categorie van Neuropsychologie.

• Ballesteros, S. (2012). Geheugen psychologie. Structuren, processen, systemen. Madrid: Universitas, SA
• Ruiz-Vargas, J.M. (2010). Inleiding: Wat is geheugen?. In Ruiz-Vargas, J.M. (2010). Handleiding geheugenpsychologie. (pp 19-40) Madrid: Synthese.