Każdy z nas w pewnym momencie swojego życia czuliśmy i nadal będziemy odczuwać złość i złość w pewnych sytuacjach. Gniew, a także radość, smutek i strach to całkowicie normalne ludzkie emocje, których nie możemy nie doświadczać. W rzeczywistości trzeba je wyczuć, zrozumieć i przetworzyć. Szkodliwe, zwłaszcza jeśli pojawia się często, może być to, że tracimy kontrolę nad tą emocją, czyli kiedy zalewa nas złość i staje się niezwykle destrukcyjna. Brak możliwości kontrolowania gniewutak samo, jak nieumiejętność radzenia sobie z każdym rodzajem emocji, może mieć wpływ na nasze samopoczucie i rozwój w różnych obszarach naszego życia, takich jak np. praca, życie społeczne, rodzina i tak dalej.
Czy należysz do osób, które nie potrafią opanować złości? Czy czujesz, że łatwo Cię irytuje coś i nic na to nie poradzę, masz z tego powodu coraz większe problemy ze sobą i z innymi ludźmi sytuacja? W tym artykule Psychology-Online o jak kontrolować złość, przedstawimy Ci kilka wskazówek, które z pewnością pomogą Ci lepiej zarządzać tą emocją.
Oprócz ogólnych wskazówek, które mogą pomóc w radzeniu sobie z gniewem i agresją, oto kilka rekomendacje, które możesz zastosować konkretnie w swoim związku za każdym razem, gdy czujesz, że tracisz kontrolę nad swoim iść do.
- Pomyśl zanim porozmawiasz. Kiedy czujesz, że złość cię przejmuje i jedyne, co chcesz zrobić, to wyrzucić ją w jakikolwiek sposób, postaraj się świadomie zatrzymać i poświęć kilka minut, aby dokładnie przemyśleć, co zamierzasz powiedzieć swojemu partner. Pamiętaj, że jeśli powiesz mu coś w złości, są szanse, że kiedy złość minie, będziesz żałować tego, co powiedziałeś i sposobu, w jaki to powiedziałeś. Tak więc, zanim zaczniesz mówić, zastanów się dokładnie nad tym, co zamierzasz powiedzieć i nie mów rzeczy, których tak naprawdę nie masz na myśli i które są tylko częścią twojego gniewu.
- Nie spiesz się. Jeśli czujesz się bardzo zły na swojego partnera i czujesz, że bez względu na to, jak bardzo się starasz, nie będziesz w stanie rozmawiać z nim w lepszy sposób, możesz poprosić go o czas na lepsze przemyślenie. To znaczy, zamiast reagować i rozpoczynać dyskusję od złości, komentuj, że potrzebujesz przestrzeni do wyciszenia się i myślenia. Wtedy, gdy nadejdzie lepszy czas, możesz rozmawiać i dyskutować w sposób asertywny i świadomy, a nie tak impulsywny i zdominowany przez gniew.
- Mów w pierwszej osobie. To jest ważne naucz się kłócić jako para. Unikaj komentowania lub krytykowania swojej partnerki, abyś wytworzył w niej i w tobie tylko więcej napięcia i złości. Dlatego najlepszą rzeczą, jaką możesz zrobić, to mówić w pierwszej osobie. Na przykład możesz powiedzieć: „Bardzo mi przeszkadzało, że spóźniłeś się na umówioną wizytę”, a to, czego powinieneś unikać, to: „Zawsze się spóźniasz, nigdy się nie zmienisz”.
- Nie chowaj urazy. Unikaj chowania urazy do partnera. Jeśli pozwolisz, aby uraza i gniew stały się częścią ciebie, najbardziej dotkniętą osobą będziesz ty. Dlatego konieczne jest, abyś nauczył się wybaczać i rozumieć swoją partnerkę, nawet jeśli się z nią nie zgadzasz. Daj mu znać, co czujesz i myślisz asertywnie i staraj się osiągnąć porozumienia, aby rozwiązać pojawiające się sytuacje. Pamiętaj, że przebaczenie drugiej osobie nie oznacza, że pozwalasz jej wykorzystać ciebie, ale po prostu, że nie masz wpływu na to negatywne uczucie, takie jak uraza.
Kiedy już będziesz w stanie kontrolować swój gniew, nie dając się ponieść, konieczne jest, abyś wyrażał gniew, który odczuwasz, ale w sposób asertywny. To znaczy nie z powodu wrzasków lub obelg, ale poprzez poinformowanie innych o tym, jak się czujesz. Asertywność opiera się na przekazywać rzeczywiste i obiektywne fakty oraz proponować rozwiązania. Asertywna komunikacja jest niezbędna we wszystkich aspektach naszego życia.
Na przykład, jeśli jesteś zły, że twój partner nie pojawił się w umówionym czasie, aby wyjść razem, najpierw skomentuj, co się dzieje obiektywnie: „Spotkaliśmy się o 8, a jest 9”. Następnie poinformuj go, jak to wpłynęło na ciebie (możesz mu powiedzieć, że z tego powodu przestałeś robić inne plany z rodziną i przyjaciółmi): „Nie byłem na zajęciach z malarstwa, żeby zdążyć na czas”. Powiedz mu również, jak ta sytuacja sprawiła, że się poczułeś, na przykład możesz powiedzieć mu, że czułeś się smutny, ponieważ chciałeś się dobrze bawić razem: "Dręczy mnie czekanie, zamiast spędzania czasu razem". Na koniec możesz stanowczo zaproponować, że przy następnej okazji mógłbym Cię ostrzec więcej czas, w którym nie będziesz w stanie umówić się na wizytę i w ten sposób lepiej zorganizujesz się ze swoim czas.
Ten artykuł ma jedynie charakter informacyjny, w Psychology-Online nie możemy postawić diagnozy ani zalecić leczenia. Zapraszamy do wizyty u psychologa w celu leczenia konkretnego przypadku.
