Teorie osobowości w psychologii: Gordon Allport

Gordon Allport urodził się w Montezuma w stanie Indiana w 1897 roku i był najmłodszym z czwórki rodzeństwa. Był nieśmiałym i pilnym chłopcem, choć trochę żartownisiem. Żył samotnym dzieciństwem. Jego ojciec był wiejskim lekarzem i, jak można się było spodziewać, Gordon dorastał wśród pacjentów, pielęgniarek i wszystkich akcesoriów miniaturowego szpitala. Najwyraźniej wszyscy ciężko pracowali, aby iść do przodu. Z drugiej strony jej życie było spokojne i niezaskakujące. W tym artykule PsychologyOnline opowiemy o życiu i pracy, które mają ogromny wpływ na Teorie osobowości w psychologii: Gordon Allport.

Indeks

1. Biografia Gordona Allporta
2. Teoria Gordona Allporta
3. Propium
4. Cechy lub dyspozycje
5. Dojrzałość psychologiczna
6. Autonomia funkcjonalna
7. Wnioski

Jedna z historii Allporta jest zawsze wspominana w jego biografiach: W wieku 22 lat wyjechał do Wiednia. Udało mu się poznać wielkiego Zygmunta Freuda! Kiedy dotarł do swojego biura, Freud po prostu usadowił się w fotelu i czekał, aż Gordon zacznie. Po chwili Gordon nie mógł już znieść ciszy i wyrzucił z siebie obserwację, którą poczynił w drodze na spotkanie z Freudem. Wspomniał, że widział w autobusie małe dziecko, które było bardzo wściekłe, ponieważ nie siedziało tam, gdzie wcześniej siedziała starsza kobieta. Gordon uważał, że ta postawa była czymś, czego chłopiec nauczył się w jakiś sposób od swojej matki, kobiety o bardzo eleganckim typie i jednej z tych, które wydają się dominujące. Freud, zamiast potraktować ten komentarz jako prostą obserwację, przyjął go jako wyraz głębszego, nieświadomego procesu w umyśle Gordona i powiedział: „A tym dzieckiem byłeś ty?”

To doświadczenie uświadomiło Gordonowi, że głęboka psychologia wykopana zbyt głęboko; w ten sam sposób, w jaki wcześniej zdał sobie sprawę, że behawioryzm jest zbyt powierzchowny.

Allport uzyskał tytuł licencjata z psychologii w 1922 na Harvard, podążając śladami swojego starszego brata Floyda, który miał zostać czołowym psychologiem społecznym. Gordon zawsze pracował nad rozwijaniem swojej teorii, badając kwestie społeczne, takie jak uprzedzenia i tworząc testy osobowości. Zmarł w Cambridge w stanie Massachusetts w 1967 roku.

Jedną z rzeczy, która motywuje ludzi, jest tendencja do zaspokajania biologicznych potrzeb przetrwania, którą Allport nazywa funkcjonowanie oportunistyczne. Zaznacza, że ​​operacja ta charakteryzuje się reaktywnością, orientacją na przeszłość i oczywiście ma konotację biologiczną.

Ale Allport uważał, że funkcjonowanie oportunistyczne jest stosunkowo nieistotne dla zrozumienia większości ludzkich zachowań. Jak powiedział, większość ludzkich zachowań jest motywowana czymś zupełnie innym – funkcjonowaniem jako ekspresyjna forma jaźni – co nazwał własna działalność – proprium- Większość rzeczy, które robimy w życiu, to… kwestia bycia tym, kim jesteśmy! Samofunkcjonowanie charakteryzuje się skłonnością do aktywności, orientacją na przyszłość i ma charakter psychologiczny.

Łacińskie słowo proprium jest podstawą terminu, który Allport wybrał po przejrzeniu setek definicje, które należy nazwać w bardziej naukowy sposób popularnym, ale podstawowym pojęciem znanym jako Samego siebie. W każdym razie, na dobre lub na złe, nowy termin nigdy się nie przyjął.

Aby zbliżyć się do tego, co nazywamy proprium funkcjonującym bardziej intuicyjnie, pomyśl o tym, kiedy ostatnio chciałeś działać w inny sposób. pewnej formy czy bytu w konkretny sposób, bo naprawdę czułem, że te akty będą bezpośrednim wyrazem tego, co najważniejsze w się. Pamiętaj, na przykład, kiedy ostatnio zrobiłeś coś, by wyrazić siebie; tamtego czasu, gdy powiedziano „taki naprawdę jestem!” Rób te rzeczy, które są zgodne z tym, kim jesteśmy; to jest prawidłowe działanie (W tym sensie i ze względów praktycznych możemy doskonale użyć terminu „własny”. N.T.)

Ponieważ Allport kładł tak duży nacisk na Self lub Proprium, musiał być jak najbardziej precyzyjny w swojej definicji. Robił to z dwóch kierunków, fenomenologicznie i funkcjonalnie.

Po pierwsze, z perspektywy fenomenologicznej byłaby to Jaźń jako coś, co jest doświadczane, co jest odczuwane. Allport zasugerował, że Jaźń składa się z tych aspektów doświadczenia, które postrzegamy jako kluczowy (coś przeciwnego do przypadkowego lub przypadkowego), ciepło (lub „drogi”, w przeciwieństwie do emocjonalnie zimnego) i centralny (w przeciwieństwie do peryferyjnych).

Jego funkcjonalna definicja stała się własną teorią rozwoju. Jaźń ma 7 funkcji, które pojawiają się w pewnych momentach życia:

• Uczucie ciała
• Własna tożsamość
• Poczucie własnej wartości
• Własne rozszerzenie
• Własny obraz
• Racjonalna adaptacja
• Wysiłek lub własna walka (Właściwe)

Uczucie ciała rozwija się w pierwszych dwóch latach życia. Mamy ciało, czujemy jego bliskość i ciepło. Ma własne granice, które ostrzegają nas o jego istnieniu poprzez ból i uraz, dotyk lub ruch. Allport zademonstrował demonstrację w tym aspekcie Jaźni: wyobraź sobie, że plujemy do szklanki i… potem ją pijemy! Co się dzieje; gdzie jest problem? To z pewnością to samo, co codziennie połykamy! Ale, oczywiście, pochodzi z wnętrza naszego ciała i stało się czymś dziwnym, a więc obcym dla nas.

Własna Tożsamość (Jaźni; z siebie) rozwija się również w pierwszych dwóch latach życia. W naszym życiu jest taki moment, w którym uważamy się za ciągłe byty; jako posiadacze przeszłości, teraźniejszości i przyszłości. Postrzegamy siebie jako indywidualne byty, odrębne i odmienne od innych. Zauważ, że mamy nawet imię! Czy będziesz tą samą osobą, kiedy obudzisz się jutro? Tak oczywiście. Oczywiście przyjmujemy to pytanie.

Poczucie własnej wartości rozwija się od dwóch do czterech lat. Nadchodzi również czas, kiedy uznajemy siebie za wartościowe istoty dla innych i dla siebie. Ta okoliczność jest ściśle związana z ciągłym rozwojem naszych umiejętności. Dla Allporta to naprawdę Stadion Analny!

Rozszerzenie jaźni (rozszerzenie jaźni) rozwija się między czwartym a szóstym rokiem życia. Niektóre rzeczy, ludzie i wydarzenia wokół nas również stają się centralne i ciepłe; niezbędne do naszego istnienia. „Moje” jest czymś bardzo zbliżonym do „moje” („ja”) Niektórzy ludzie określają się na podstawie swoich rodziców, żon lub dzieci; z twojego klanu, gangu, społeczności, instytucji lub narodu. Inni odnajdują swoją tożsamość w działaniu: jestem psychologiem, studentem lub pracownikiem. Niektóre w jednym miejscu: mój dom, moje miasto. Dlaczego kiedy moje dziecko robi coś złego, czy czuję się winny? Jeśli ktoś porysuje mój samochód, dlaczego czuje, że zrobiono to mnie?

Obraz własny (obraz własny) rozwija się również w wieku od czterech do sześciu lat. Byłoby to „odbicie mnie”; ten, który widzą inni. Byłoby to wrażenie, które rzutuję na innych, mój „typ”, mój społeczny szacunek lub status, w tym moją tożsamość seksualną. To początek świadomości; Idealnej Jaźni i „osoby”.

Racjonalna adaptacja uczy się go głównie między szóstym a dwunastym rokiem życia. Dziecko zaczyna rozwijać swoje umiejętności racjonalnego i skutecznego radzenia sobie z problemami życiowymi. Ta koncepcja byłaby analogiczna do „przemysłu” lub „przemysłu” Ericksona.

Wysiłek lub Własna walka zwykle zaczyna się dopiero po ukończeniu dwunastego roku życia. Byłoby wyrażeniem mojego Ja w kategoriach celów, ideałów, planów, powołań, wymagań, poczucia kierunku lub celu. Kulminacją własnej walki byłaby, zdaniem Allporta, umiejętność powiedzenia, że ​​jestem właścicielem swojego życia; właściciel i operator.

(Nie możemy uniknąć obserwacji, że okresy ewolucyjne, których używa Allport, są bardzo zbliżone do okresów rozwojowych, których używa Freud na swoich etapach! Ale ważne jest, abyśmy sprecyzowali, że schemat Allporta nie jest teorią etapów ewolucyjnych; to tylko opis sposobu, w jaki ludzie się rozwijają.)

Teraz, skoro Proprium rozwija się w ten sposób, to my też będziemy się rozwijać cechy personalne lub osobiste dyspozycje. Początkowo Allport używał terminu cechy, ale odkrył, że ludzie rozumieją to pojęcie tak, jak gdy ktoś opisuje inną osobę lub kiedy wnioskujemy o osobowości na podstawie pewnych testów osobowości, zamiast brać pod uwagę te unikalne, indywidualne cechy osoba. Ostatecznie zmienił koncepcję na przepisy.

Osobiste usposobienie definiuje się jako „uogólnioną strukturę neuropsychologiczną (specyficzną dla jednostki), ze zdolnością do interpretacji i obsługiwać wiele funkcjonalnie równoważnych bodźców oraz inicjować i kierować spójnymi (równoważnymi) formami z zachowaniem adaptacyjnym i stylistyczny".

Osobiste usposobienie wytwarza równoważność funkcji i znaczenia między różnymi percepcjami, przekonaniami, uczucia i działania, które niekoniecznie są równoważne ze światem przyrody lub umysłem kogokolwiek inny. Osobą z osobistym usposobieniem „strach przed komunizmem” mogą być Rosjanie, liberałowie, nauczyciele, strajkujący, działacze społeczni, ekolodzy, feministki i tak dalej. Ta osoba „umieściłaby wszystkich w tej samej torbie” i odpowiedziała każdemu z nich grupą zachowania wyrażające strach: wygłaszanie przemówień, pisanie listów skargowych, głosowanie, uzbrojenie, wpadanie w złość itp.

Innym sposobem na powiedzenie tego byłoby to, że dyspozycje są konkretne, łatwo rozpoznawalne i spójne w naszym zachowaniu.

Allport broni tego, że cechy są zasadniczo unikalne dla każdej osoby. „Strach przed komunizmem” jednej osoby nie jest taki sam jak lęk innej osoby. I naprawdę nie możemy mieć nadziei, że uwierzymy, że poznanie innych ludzi pomoże nam zrozumieć za pierwszym razem. Z tego powodu Allport mocno argumentuje za tym, co nazywa metodami ideograficznymi (metodami, które są skupić się na badaniu pojedynczej osoby poprzez wywiady, analizę listów lub pamiętników oraz reszta. Obecnie znamy tę metodę jako jakościową.

Mimo to Allport zdaje sobie sprawę, że w każdej konkretnej kulturze istnieją: wspólne cechy lub przepisy; niektóre, które są częścią tej kultury i które każdy by rozpoznał i nazwał. W naszej kulturze często rozróżniamy introwertyków od ekstrawertyków lub liberałów i konserwatystów i wszyscy wiemy (z grubsza), co mamy na myśli. Ale inna kultura może tego nie rozpoznać. Na przykład, co oznaczałoby liberał i konserwatywny w średniowieczu?

Autor broni również, że niektóre cechy są znacznie bardziej związane z proprium (własnym ja) niż inne. główne cechy Są podstawą twojej osobowości. Kiedy kogoś opisujemy, często używamy słów, które odnoszą się do następujących podstawowych cech: gotowy, głupie, dzikie, nieśmiałe, plotkarskie… Gordon zauważył, że większość ludzi ma ich od pięciu do dziesięciu cechy.

Istnieją również tzw cechy drugorzędne, te, które nie są tak oczywiste, tak ogólne, ani tak spójne. Preferencje, postawy, cechy sytuacyjne są drugorzędne. Na przykład „złości się, gdy próbujesz go połaskotać”; „Ten ma bardzo nietypowe preferencje seksualne”; lub „tego nie można zabrać do restauracji”.

Ale są też cechy kardynalne. Są to cechy, które mają niektórzy ludzie, które praktycznie określają ich życie. Ten, kto na przykład całe życie spędza na poszukiwaniu sławy, fortuny lub seksu, jest jednym z nich. Często używamy konkretnych postaci historycznych, aby nazwać te kardynalne cechy: Scrooge (typowy skąpiec - postać z książki Dickensa „Opowieść bożonarodzeniowa” N.T.); Joanna d'Arc (heroiczna i poświęcona); Matka Teresa (służba religijna); markiz de Sade (sadyzm); Machiavelli (makiaweliczny, okrucieństwo polityczne) i tak dalej. Stosunkowo niewiele osób rozwija cechę kardynalną, a jeśli już, to jest to dość późno w życiu.

Jeśli masz dobrze rozwinięte proprium i bogaty, adaptacyjny zestaw predyspozycji, osiągnąłeś dojrzałość psychologiczną, termin Allport na zdrowie psychiczne. Określa siedem cech:

• Rozszerzenia jaźni konkretne i trwałe jak zobowiązanie.
• Techniki zaprzyjaźnij się ciepło, zorientowany na zależność od innych (zaufanie, empatia, szczerość, tolerancja...)
• Bezpieczeństwo emocjonalne i samoakceptacja.
• Nawyki wobec a realistyczne postrzeganie (w przeciwieństwie do defensywności)
• Skoncentruj się na problemach oraz rozwój umiejętności ukierunkowanych na rozwiązywanie problemów.
• Uprzedmiotowienie jaźni lub to samo, rozwiń introspekcję; śmiać się z siebie itp.
• ZA ujednolicona filozofia życia, który obejmuje szczególną orientację na wycenę; zróżnicowane uczucia religijne i osobiste sumienie.

Allport nie wierzył w patrzenie w przeszłość jako sposób rozumienia teraźniejszości człowieka. Ta wiara ma swój największy dowód w koncepcji autonomia funkcjonalna: Twoje obecne motywy są niezależne (autonomiczne) od ich pochodzenia. Nie ma znaczenia, na przykład, dlaczego chciałeś zostać lekarzem lub dlaczego upodobałeś się do oliwek lub ostrego seksu; chodzi o to, że taki już jesteś!

Autonomię funkcjonalną przedstawia się na dwa sposoby: pierwszy to wytrwała autonomia funkcjonalna. Odnosi się zasadniczo do nawyków (zachowań, które nie służą już swoim pierwotnym celom, ale są nadal utrzymywane). Mogłeś zacząć palić jako symbol młodzieńczego buntu, ale teraz nie możesz rzucić, bo po prostu nie możesz! zostaw go! Rytuały społeczne, takie jak „Jezus lub zdrowie”, kiedy ktoś kichnął, miał kiedyś swoje prawo (podczas zarazy, a kichanie było znacznie poważniejszy znak niż jest dzisiaj!), ale nadal trwa do dziś, ponieważ ma związek ze sposobem. Edukacja.

odpowiednia autonomia funkcjonalna jest bardziej skupiony na sobie niż nawyki. Najczęstszym przykładem są wartości. Może zostałeś ukarany za bycie samolubnym, kiedy byłeś mały. Ta akcja w żaden sposób nie umniejszała twojej obecnej hojności; raczej stała się dla ciebie wartością!

Pewnie już widzisz, że idea autonomii funkcjonalnej Allporta mogła wywodzić się z frustracji ten z Freudem (lub z behawiorystami) Oczywiście można to interpretować jako defensywne przekonanie ze strony… Allport.

Idea autonomii funkcjonalnej (wartości) skłoniła Allporta i jego zwolenników Vernona i Lindzeya do opracowania kategorii wartości (w książce o nazwie Studium wartości (Studium Wartości), 1960, oraz Test Wartości (test):

• Teoretyk - naukowiec na przykład ceni prawdę.
• Ekonomiczny - biznesmen doceniłby użyteczność.
• Estetyka - artysta naturalnie ceni piękno.
• Społeczny - pielęgniarka może mieć silną miłość do ludzi.
• Polityk -- polityk doceniłby władzę.
• Zakonnicy - mnich lub mniszka prawdopodobnie ceni jedność.

Oczywiście większość z nas ma kilka z tych wartości w bardziej umiarkowany sposób i nawet niektóre z nich ocenilibyśmy raczej negatywnie. Istnieją bardziej nowoczesne testy, które pomagają dzieciom znaleźć profil kariery o podobnych wymiarach.

Allport jest jednym z tych teoretyków, którzy mieli rację w tak wielu sprawach, że jego idee przez wieki po prostu stały się częścią ludzkiego ducha. Jego teoria jest jedną z pierwszych teorii humanistycznych, które wpłynęły na tak wielu innych, jak Kelly, Maslow i Rogers.

Niefortunnym aspektem jego teorii jest oryginalne użycie słowa cecha, które doprowadziło do: wielu behawiorystów zorientowanych na sytuację zmniejszy ich prawdziwe znaczenie, czyniąc je bardziej otwarty. Ale to zawsze była słabość psychologii w ogóle, a osobowości w szczególności: nieznajomość przeszłości oraz teorii i badań innych. (Możemy tu dodać, że cechom osobowości towarzyszą również odciski nie tylko) biologiczne, ale edukacyjne, dlatego ważne jest, aby wziąć pod uwagę wszystkie czynniki składowe osoba. N.T.)

Ten artykuł ma jedynie charakter informacyjny, w Psychology-Online nie mamy możliwości postawienia diagnozy ani zalecenia leczenia. Zapraszamy do wizyty u psychologa w celu leczenia konkretnego przypadku.

Jeśli chcesz przeczytać więcej artykułów podobnych do Teorie osobowości w psychologii: Gordon Allport, zalecamy wpisanie naszej kategorii Osobowość.

1. Najważniejsze książki Allport to Wzór i wzrost osobowości (1965), Osoba w psychologii (1968) i Natura uprzedzeń (1954). Był bardzo dobrym pisarzem i żadna z tych książek nie jest zbyt techniczna.