Rodzina to jeden z najważniejszych filarów szczęścia. W rzeczywistości dobre relacje z bliskimi zapewniają dobre samopoczucie na poziomie indywidualnym. Ale z kolei relacje rodzinne są również złożone pod względem niuansów. Być może w pewnym momencie doświadczyłeś uczucia odrzucenia wobec niektórych osób z twojego bliskiego otoczenia. "Dlaczego wstydzę się mojej rodziny?"; Jeśli niepokoi Cię ten problem, w Psychology-Online dzielimy się z Tobą częstymi przyczynami tego problemu niepewność, która warunkuje twój własny poziom szczęścia poprzez wywieranie nadmiernego wpływu na opinię reszta.
Każda sytuacja ma swoją własną charakterystykę, z tego powodu zaleca się, abyś wzmocnił swoją własną introspekcję, aby znaleźć własną odpowiedź. Jakie czynniki mogą wpływać na tę emocjonalną percepcję?
Osobista niepewność
W wielu przypadkach poczucie wstydu nie odnosi się do ewentualnych braków w środowisku rodzinnym, ale raczej do własna niepewność który projektuje wokół siebie własny strach przed brakiem akceptacji społecznej. W ten sposób osoba, która nadmiernie martwi się o to, co myślą inni, przywiązuje nadmierną wagę do opinii, jaką inni mogą mieć na temat własnej rodziny.
Protagonista może czuć się niepewnie, idąc z rodziną na spotkanie towarzyskie, ponieważ jest przygnębiony pierwszym wrażeniem, jakie jego rodzina może wywrzeć na innych.
W tego typu sytuacji, gdy poczucie wstydu wynika z własnej niepewności, osoba cierpi również na: ciągła wewnętrzna walka pomiędzy idealną koncepcją rodziny zbudowaną w jego umyśle, a samą rzeczywistością. Bohater może idealizować środowisko rodzinne kogoś bliskiego i porównywać własną rodzinę z pozycji niższości w stosunku do pewnych cech.
Obserwuj wady i negatywy
Kiedy osoba stale skupia się na słabych punktach swoich bliskich, rozwija się uczucie odrzucenia wobec tych, którzy nie spełniają własnych oczekiwań. W rzeczywistości konflikt polega na tym, że protagonista nie akceptuje swojej rodziny taką, jaka jest i chce zmienić niektóre jej zachowania. Poczucie wstydu jest bezpośrednią konsekwencją tego braku bezwarunkowej akceptacji. W tym innym artykule powiemy ci dlaczego czujesz odrzucenie wobec swojej matki?.
Kiedy dziecko patrzy na swoich rodziców i bliskich krewnych, naprawdę ich podziwia. Obserwuj swoją znajomą rzeczywistość przez pryzmat absolutnej doskonałości. Jednak w procesie dojrzałości dorosły doświadcza zerwania z poprzednim obrazem i obserwuje rodziców, których wcześniej idealizował z bardziej ludzkiego poziomu. Poznaj jego wady. Te dzieci, które nie akceptują tego faktu i oczekują ciągłej doskonałości, mogą się wstydzić, gdy obserwują swoją rodzinę z własnych uprzedzeń.
Ciągle traktują cię jak dziecko
To jest możliwa sytuacja. Bardzo kochasz swoją rodzinę, z kolei czujesz się przez nią kochana, jednak w wielu momentach za tym tęsknisz szanuj swoją własną przestrzeń i że rozumieją, że masz własne życie. Oznacza to, że czujesz, że jesteś dziecinny, a to sprawia, że czujesz się śmiesznie, gdy te nadopiekuńcze gesty pojawiają się publicznie.
W tym momencie czujesz się zawstydzony, po prostu dlatego, że jesteś traktowany jak dziecko, mimo że jesteś już dorosły. Uważasz, że ta sytuacja jest całkowicie wyrwana z kontekstu, ponieważ jako dorosły aspirujesz do więzi rówieśniczej.
Naturalny proces dojrzewania
Dorastanie pokazuje nową rzeczywistość osobiste młodego człowieka, który ze swojej pozycji czuje się bardziej utożsamiany z grupą przyjaciół, którzy nadają mu wartość przynależności, niż z rodziną. W ten sposób młodzieniec może się wstydzić w codziennych sytuacjach, że w dzieciństwie żył z całkowitą naturalnością. Na przykład, jeśli rodzice przyjdą go szukać, gdy opuści szkołę, może nie zareagować z taką samą radością jak wcześniej.
To uczucie jest całkowicie naturalna ??? ponieważ młodzieniec znajduje się w okresie swojego życia, w którym kształtuje swoją tożsamość i dlatego poszukuje własnego miejsca w świecie.. Na tym etapie młodzi ludzie często preferują spędzanie wolnego czasu z przyjaciółmi i uczestniczą w mniejszej liczbie zajęć rodzinnych. Na tym etapie rodzice reprezentują autorytet, który ustanawia granice i normy dla ich osobistych pragnień.
Okres dojrzewania to jeden z etapów życia, w którym młodzi ludzie są najbardziej narażeni na stereotypy społeczne i opinię grupową. Z tego powodu troszczą się nie tylko o własny wizerunek, ale także o wizerunek, który rodzina oferuje najbliższemu otoczeniu.
W każdym z opisanych powyżej przypadków istnieje ważny niuans. Generalnie osoba, która wstydzi się swojej rodziny, odczuwa to uczucie w sferze publicznej, a nie prywatnej.
Uczucie wstydu jest bolesne, ponieważ przez większość czasu ludzie czują się z tego powodu winni. Jak przezwyciężyć tę sytuację?
- Obserwuj wszystko, co zrobiła dla ciebie twoja rodzina. Zrób mentalny przegląd najważniejszych momentów swojego życia i zobacz, ilu Twoich bliskich zawsze tam było. Poza osobistymi wadami czy niedociągnięciami pokazali Ci to, co najważniejsze. Kiedy zważy się naprawdę istotną wartość rodziny, możliwe drugorzędne aspekty schodzą na dalszy plan.
- Masz własną tożsamość i wartość poza rodziną. Kiedy człowiek wstydzi się swojej rodziny, stara się pokazać, że różni się od innych członków systemu. Jednak nie musisz tak bardzo starać się pokazać, że jesteś inny, ponieważ dzięki swojej osobowości jesteś naturalnie inny.
- Nie możesz być lubiany przez wszystkich Twoja rodzina nie zawsze może zadowolić wszystkich. Spróbuj uwolnić się z niewoli ciągłego poszukiwania akceptacji. Postaraj się uwolnić od tego faktu, aby zrozumieć, że ci ludzie, którzy naprawdę Cię doceniają, cenią Twoją rodzinę ponad wady lub pierwsze wrażenie.
- Kiedy wstydzisz się swojej rodziny, wstydzisz się też bardzo ważnej części siebie. Postaraj się zainwestować czas, który tracisz na to poczucie niepewności, w umacnianie więzi z bliskimi poprzez wspólne działania. W ten sposób dajesz sobie możliwość budowania nowych wspomnień.
Ten artykuł ma jedynie charakter informacyjny, w Psychology-Online nie możemy postawić diagnozy ani zalecić leczenia. Zapraszamy do wizyty u psychologa w celu leczenia konkretnego przypadku.
