NEUROZA HISTERYCZNA: co to jest, objawy, charakterystyka i leczenie

Przez wiele lat istniały niezliczone przypadki kliniczne z oczywistymi objawami fizycznymi, takimi jak paraliż, ból, alergie, a nawet utrata głosu, które nigdy nie miały prawdopodobnej przyczyny fizjologiczny. Patologie te od dawna traktowane są jako objawy o etiologii psychologicznej, czyli konflikty psychiczne, które dotykają organizm zdiagnozowany jako histeria. W Psychology-Online wyjaśniamy co to jest nerwica histeryczna, jakie są możliwe objawy i ich leczenie.

Indeks

1. Co to jest nerwica histeryczna
2. Objawy nerwicy histerycznej
3. Charakterystyka nerwicy histerycznej
4. Leczenie nerwicy histerycznej

Aby wyjaśnić, co nerwica histerycznaUważam, że w pierwszej kolejności należy zrozumieć, czym jest objaw. Ogólnie rzecz biorąc, możemy powiedzieć, że z teorii Freuda objawem jest szkodliwy lub bezużyteczny akt na całe życie. Osoby z tymi objawami wyraźnie stwierdzają, że odczuwają je wbrew swojej woli i że w oczywisty sposób przysparza im to ogromnego cierpienia. .

W nerwicy histerycznej nie ma standaryzowanych testów do jej rozpoznania. Rozpoznanie nerwicy histerycznej na ogół obejmuje ocenę istniejących objawów i w ten sposób wykluczyć wszelkie choroby neurologiczne lub inne schorzenia, które mogą być may prowokując ich.

Rozumiemy wtedy, że nerwica histeryczna jest oczywista zmiana fizyczna, ale o nieznanej przyczynie, z klinicznego punktu widzenia, idiopatyczna. Dzięki temu możemy zrozumieć, że objawy wyraźnie istnieją i nie są wymyślane przez pacjenta, ponieważ są w sztucznym zaburzeniu.

Innym rodzajem nerwicy jest nerwica obsesyjna. W nerwicy obsesyjnej diagnoza opiera się na pozytywnych objawach i oznakach (niepokojące objawy somatyczne i nieprawidłowe myśli, uczucia i zachowania w odpowiedzi na te objawy), a nie w przypadku braku medycznego wyjaśnienia objawów somatyczny.

Nerwica histeryczna może generować różne rodzaje objawów, które powodują znaczne pogorszenie. pomiędzy najczęstsze objawy można wymienić:

• Wstrząsy
• Osłabienie lub paraliż
• Trudność w chodzeniu.
• Utrata funkcji fonologicznej.
• Uczucie guzka w gardle.
• Parestezje.
• Napady padaczkowe
• Ubytek słuchu (utrata słuchu).
• Objawy stają się centralną osią życia pacjenta.
• Objawy związane z połykaniem.

Jednocześnie mogą pojawić się więcej niż dwa objawy. Różnice w prezentacji objawów są prawdopodobnie wynikiem interakcji wielu czynników w kontekstach kulturowych, które: wpływają na sposób, w jaki jednostki identyfikują i klasyfikują doznania cielesne, postrzegają chorobę i szukają dla nich pomocy medycznej. Dlatego prezentacje somatyczne można uznać za wyraz osobistego cierpienia w określonym kontekście kulturowym i społecznym.

Według Zygmunta Freuda (1923) rozumiemy, że nerwica jest wynikiem konfliktu między ego a jego id, w do tego stopnia, że ​​psychoza jest analogicznym skutkiem podobnego zaburzenia w powiązaniach między sobą a światem Zewnętrzny. Dla Freuda zatem to, co charakteryzuje nerwicę, to właśnie konflikt intrapsychiczny „pomiędzy id a jaźnią”Natomiast to, co charakteryzuje genezę psychozy, to konflikt między sobą a rzeczywistością zewnętrzną.

Represje

Innymi słowy, ego nie chce akceptować ani przetwarzać instynktownych emocji, które wypychają z id. Dzieje się tak, że ego broni się poprzez mechanizm represji – zabawne jest to, że potem wszystkie te stłumione treści są powraca przeciwko temu represyjnemu sensowi i udaje mu się w taki czy inny sposób uniknąć represji poprzez zastępcze zobowiązanie: objaw -. W poniższym artykule możesz zobaczyć więcej informacji na temat jakie są mechanizmy i typy obronne wraz z przykładami.

Wymiana

Jak analizowaliśmy w poprzednich akapitach, symptom, czyli formacja zaangażowania, która w jakiś zakamuflowany i zastępczy sposób pozwala na powrót wypartego, Tak więc ego, zamiast walczyć z treścią pochodzącą z id, kontynuuje swoją walkę, ale teraz przeciwko symptomowi, to, co jest wtedy sformalizowane, jest obrazem nerwica.

Dzięki analizie teorii Freuda rozumiemy więc, że ego wchodzi w konflikt z id i daje pierwszeństwo dwóm swoim pozostałym wasalom: superego i rzeczywistości. Gdy ego działa na korzyść rzeczywistości i superego oraz na szkodę id, to nerwica.

Różnica z somatyzacją

Charakterystyczną cechą nerwicy histerycznej jest to, że nie same objawy somatyczne (fizyczne), ale sposób ich prezentacji i interpretacji. Integracja elementów behawioralnych, afektywnych i poznawczych zapewni pełniejszą i dokładniejszą eksplorację prawdziwego obrazu klinicznego.

Dyskomfort

Osoby z nerwicą histeryczną charakteryzują się sposobem, w jaki wyrażają i postrzegają swoje objawy fizyczne (na przykład wyrażanie dużo udręki i niepokoju objaw somatyczny a także manifestować katastroficzne myśli o tym samym „przypisywaniu jako przyczynę jego stanu jakiejś śmiertelnej choroby” i w ten sposób prowadzą do zachowań polegających na ciągłym badaniu jego objawu).

Należy pamiętać, że nie jest właściwe diagnozowanie osoby z nerwicą histeryczną tylko dlatego, że nie można udowodnić przyczyny medycznej. Ponadto obecność diagnozy lekarskiej nie wyklucza współistnienia nerwicy histerycznej.

Nerwicę histeryczną można leczyć z różnych perspektyw:

Psychoanaliza

W przedmowie do swojego tłumaczenia Lekcji poliklinicznych Charcota Freud podsumowuje francuski styl pracy:

Podkreśliłem pojęcia entité chorbid, serial, de type i de formes frustées, ponieważ ich zastosowanie wyraża centralny charakter francuskiego sposobu pracy klinicznej. Takie docenianie widzenia rzeczy jest obce niemieckiemu sposobowi; tutaj symptomatologia lub typ nie odgrywa głównej roli, ale cecha, która jest wyjaśniona z historii rozwoju Niemieccy klinicyści, czyli skłonność do fizjologicznej interpretacji stanu chorobowego i powiązania między objawami Freud (1892).^[1]

Ten „niemiecki sposób”, który wzmacnia interpretację stanów patologicznych, ten, który później będzie dominował w sposobie, w jaki Zygmunt Freud podchodził do badania zjawisk histerycznych.

Ten rodzaj interwencji został osiągnięty dzięki współpracy z Breuerem. W 1882 Freud zapoznał się z konkretnym wariantem metoda hipnotyczna. Podczas gdy Charcot użył hipnozy, aby uczynić świadome treści psychiczne, które dotychczas były niedostępne, Breuer i Freud użyli jej do przesłuchania chory z powodu historii pojawienia się jego objawu, którego jednostka nie mogła w pełni komunikować, ale niecałkowicie w stanie czuwanie.

Leczenie zaproponowane w psychoanalizie nerwicy histerycznej obserwujemy w tym cytacie, gdzie jest ono widoczne wyraźnie sposób, w jaki od wczesnych faz myśli freudowskiej zaczęto kierować zainteresowanie ku czemu będzie stanowić główny temat jego interwencji terapeutycznych: „opracowanie historii życia podmiotu”. W ten sposób histeryczny pacjent rozpoczyna żywotne opracowanie historyczne i proces rozumienia swojego cierpienia.

Inne psychoterapie

Istnieją również inne skuteczne sposoby leczenia nerwicy histerycznej i to poprzez różne psychoterapie, poniżej dzielimy się niektórymi z nich:

• Terapia poznawczo-behawioralna.
• TREC (Terapia Racjonalno-Emotywno-Behawioralna).
• Logoterapia (Technika refleksji i paradoksalna intencja).

Ten artykuł ma jedynie charakter informacyjny, w Psychology-Online nie mamy możliwości postawienia diagnozy ani zalecenia leczenia. Zapraszamy do wizyty u psychologa w celu leczenia konkretnego przypadku.

Jeśli chcesz przeczytać więcej artykułów podobnych do Nerwica histeryczna: co to jest, objawy, charakterystyka i leczenie, zalecamy wpisanie naszej kategorii Psychologia kliniczna.

1. Zygmunt Freud. (1923). Dzieła kompletne Zygmunt Freud Tom XIX, Ja i to oraz inne prace. Redaktorzy Amorrortu.