Zaburzenie osobowości unikającej: objawy, przyczyny, charakterystyka i leczenie

osobowość unikająca uniemożliwia normalny rozwój życia chorego. Jeśli zostanie wykryty, istnieje możliwość leczenia go przy pomocy psychologa, więc od Psychology-Online chcemy poinformować Cię o tym zaburzeniu, abyś nauczył się je identyfikować i wiedzieć twoje leczenie.

Indeks

1. Objawy zaburzenia osobowości unikającej DSM V
2. Charakterystyka unikającego zaburzenia osobowości
3. Przyczyny unikającego zaburzenia osobowości
4. Leczenie zaburzeń osobowości unikającej
5. Jak leczyć zaburzenie osobowości unikającej

Dominujący wzór zahamowania społecznego, poczucia niekompetencji i nadwrażliwości na negatywną ocenę, począwszy od we wczesnych stadiach dorosłości i jest obecny w różnych kontekstach i przejawia się w czterech (lub więcej) faktach następujący:

1. Unikaj czynności w pracy, które wiążą się z kontaktami interpersonalnymi znaczące z obawy przed krytyką, dezaprobatą lub odrzuceniem.
2. To pokazuje niechętny do nawiązywania relacji z innymi chyba że jesteś pewien, że jesteś doceniany.
3. To pokazuje wycofany w związkach wąski, ponieważ boisz się, że będziesz zawstydzony lub wyśmiany.
4. Martwisz się krytyką lub odrzuceniem w sytuacjach społecznych.
5. Wykazuje zahamowanie w nowych sytuacjach interpersonalnych z powodu poczucia braku przystosowania.
6. Uważa się za społecznie nieudolnego, o małej atrakcyjności osobistej lub gorszy od innych.
7. To pokazuje bardzo niechętny do podejmowania ryzyka osobiste lub zaangażować się w nowe działania, ponieważ mogą być krępujące.

Czy mam zaburzenie osobowości unikającej?

Jeśli po zapoznaniu się z objawami osobowości unikającej masz wątpliwości, czy ją masz, idź wykwalifikowanemu profesjonaliście (psychologowi lub psychiatrze) w celu prawidłowej oceny oraz ewentualnej diagnozy i leczenia.

Osoby z tym zaburzeniem mają przekonanie, że inni ich krytykują i oceniająZ tego powodu unikają kontaktów, chyba że z najbliższą rodziną i zaufaną osobą, przez którą uważają, że nie zostaną odrzuceni.

Boją się być uważani za gorszych innych i negatywnie oceniać wszelkie zachowania wobec nich. Na przykład, jeśli widzą kogoś uśmiechającego się, myślą, że się z niego śmieją lub jeśli widzą kilka rozmawiających, myślą, że źle o nim mówią. Poniższy artykuł wyjaśnia przyczyny poczucia niższości.

Oni są nieufny z obawy przed byciem skrzywdzonym. Kiedy kogoś spotykają, nieustannie testują go, aby potwierdzić ich podejrzenia.

Unikanie bycia spokrewnionymi znacząco wpływa na ich aktywność zawodową.

Cechy zaburzenia osobowości unikającej

Według pięć głównych cech lub czynników osobowości, osoby z unikającym zaburzeniem osobowości mają:

• Wysoki neurotyzm
• Niska ekstrawersja
• Wysoka otwartość na doświadczenie
• Serdeczność
• Sumienność

Różnica między fobią społeczną a unikającym zaburzeniem osobowości

Podstawowa różnica między tymi, którzy cierpią fobia społeczna a te, które prezentują zaburzenie, które nas dotyczy, polega na tym, że pierwsi są świadomy irracjonalności ich fobii, ale nie mogą tego kontrolować.

Osoby z unikającym zaburzeniem osobowości nie zdają sobie sprawy, a nawet zaprzeczają niech twój strach będzie nadmierny. Myślą, że naprawdę są gorszymi ludźmi i nie zasługują na akceptację lub miłość.

Przyczyny zaburzenia nie są jasno określone, ale są stale kojarzone z: traumatyczne przeżycia odrzucenia przez rodziców w dzieciństwie lub młodości, znęcanie się, przemoc psychiczna Tak odrzucenie społeczne.

Jest to również związane z lęk, nieśmiałość, niska samo ocena Tak słabe umiejętności społeczne.

Zalecane leczenie tego zaburzenia to poznawczo-behawioralne. Ważne jest, aby ufna relacja z terapeutą aby uzyskać dobre wyniki. Można go łączyć z lekami psychotropowymi, takimi jak te stosowane w fobii społecznej.

• Trening umiejętności społecznych poprawić interakcje. Terapia grupowa jest wskazana na późniejszych etapach w celu poprawy interakcji społecznych. Tutaj znajdziesz więcej informacji na temat trening umiejętności społecznych.
• Modyfikacja własnego wizerunku.
• Praca samoakceptacja Tak poczucie własnej wartości.
• Systematyczne znieczulanie.
• Wystawa w wyobraźni i na żywo.
• Racjonalna terapia emocjonalna: identyfikacja i zmiana irracjonalnych myśli.
• Trening relaksacyjny. Zmniejszenie pojawiania się objawów fizycznych w interakcjach społecznych.

Przy niewielkich kontaktach społecznych osoby z zaburzeniem osobowości unikającej mogą być intensywne dla osób z ich kręgu zaufania, więc jest to wygodne ustalić ograniczenia i wyjaśnij im na wypadek, gdybyśmy potrzebowali czasu dla siebie. Ciekawe będą następujące wskazówki, które pomogą osobie z unikającym zaburzeniem osobowości:

• Zrozum zaburzenie to będzie kluczowe w naszym związku. Musimy pamiętać, że nie chodzi tylko o to, że są nieśmiałe lub nieco niepewne, ale o to, że naprawdę źle się bawią.
• Zasugeruj, że szukają grupy wsparcia i/lub terapia psychologiczna i udział w ich leczeniu może pomóc.
• Zaoferuj je planuje zrobić razem. Przyjemne zajęcia, a Twoja firma się opłaci.
• Skomentuj swój pozytywne cechyponieważ mają na siebie negatywną opinię.
• Bądź cierpliwy i zrozum, że nie w twoich rękach leży jego zmiana, ale pomoc i wsparcie w jego procesie.

Ten artykuł ma jedynie charakter informacyjny, w Psychology-Online nie mamy możliwości postawienia diagnozy ani zalecenia leczenia. Zapraszamy do wizyty u psychologa w celu leczenia konkretnego przypadku.

Jeśli chcesz przeczytać więcej artykułów podobnych do Zaburzenie osobowości unikającej: objawy, przyczyny, cechy i leczenie, zalecamy wpisanie naszej kategorii Osobowość.

• Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne (2014). Podręcznik diagnostyczno-statystyczny zaburzeń psychicznych (DSM-5). Madryt: Od redakcji Médica Panamericana.