Jak żyć z kimś z ZABURZENIEM OSOBOWOŚCI?

Dzięki zmianie mentalności społeczeństwa, w którym żyjemy, coraz częściej spotyka się osoby cierpiące na zaburzenia osobowości. Jednak pomimo rosnącej świadomości istnienia tych zaburzeń, jest bardzo trudno znaleźć wskazówki i zalecenia, które pomogą nam wiedzieć, jak postępować z nimi prawidłowo ludzie.

Dlatego w tym artykule Psychology-Online poruszamy ten problem jak żyć z kimś z zaburzeniem osobowości. Gdzie chcemy przedstawić różne rodzaje istniejących zaburzeń i jak promować prawidłowe współistnienie z nimi. Strategie ułatwiające, aby móc działać, gdy obecne jest ich patologiczne zachowanie.

Indeks

1. Czym jest zaburzenie osobowości
2. Jak leczyć osobę z zaburzeniami osobowości?
3. Jak żyć z klastrem a
4. Jak żyć z klastrem b
5. Jak żyć z klastrem c

Zgodnie z definicją zawartą w DSM-V (Podręczniku Diagnostyki i Statystyki Zaburzeń Psychicznych), zaburzenie osobowości jest stały wzorzec wewnętrznych doświadczeń i zachowań to znacznie odbiega od oczekiwań kultury podmiotu.

W sumie jest ich dziesięć Zaburzenia osobowości specyficzne zgrupowane w tzw. klastry, które zostaną omówione później. Ponadto w podręczniku opisano również trzy inne zaburzenia niezgrupowane. Są to zmiany osobowości spowodowane innym stanem chorobowym, określonym zaburzeniem osobowości i nieokreślonym zaburzeniem osobowości.

Cechami wspólnymi dla wszystkich zaburzeń osobowości są stabilne wzorce zachowań w czasie, które rozpoczynają się w okresie dojrzewania lub w młodym wieku i które powodują dyskomfort lub pogorszenie życia osoby go prezentującej. Te cechy są wymagane do diagnozy zaburzenia osobowości.

Ogólnie rzecz biorąc, nie możemy podać serii konkretnych zaleceń dotyczących radzenia sobie z kimś, kto cierpi na zaburzenie osobowości, ponieważ każda osoba jest zupełnie inna i może spełniać szereg kryteriów diagnostycznych niż inna nie.

Z tego powodu zalecamy odpowiednie informowanie się o zaburzeniach osobowości danej osoby i rozmawianie z specjalista, który może nam wytłumaczyć, jakie ma cechy i jak możemy prawidłowo postępować przed jego zachowanie.

Ważne jest, aby wiedzieć, że zaburzenia osobowości składają się z nieprzystosowawczych cech osobowości. Innymi słowy, sposób myślenia, odczuwania i zachowania osób z zaburzeniami osobowości nie jest zwyczajny i wiąże się z dużym dyskomfortem. Ponadto osobowość jest stabilna, więc osoba nie może drastycznie zmienić sposobu, w jaki funkcjonuje z dnia na dzień. Dlatego zaburzenia osobowości nie są leczone jako takie. Jednak przez terapia psychologiczna Możesz zrozumieć pochodzenie cech osobowości, uświadomić sobie te, które są korzystne i te, które nie są korzystne dla ciebie i innych, a tym samym nauczyć się je regulować.

Dlatego trzy podstawowe rzeczy dotyczące leczenia osoby z zaburzeniami osobowości to:

• Zrozumienie zaburzenia.
• Wsparcie dla osoby.
• Wsparcie w przestrzeganiu leczenia psychologicznego.

W ramach tego pierwszego skupienia znajdujemy trzy zaburzenia, w których pojawiają się badani dziwne lub ekscentryczne. Te trzy wzorce mają wspólną cechę nieufności, od której zaczynają się cierpiący na nią ludzie. Cierpią z powodu ciągłego zaabsorbowania otaczającym ich światem.

Paranoidalne zaburzenie osobowości

paranoidalne zaburzenie osobowości charakteryzuje się wzorem nieufność i podejrzliwość co powoduje, że intencje innych są złośliwie interpretowane.

Dla osób z osobowością paranoidalną jest to zalecane wyjaśnij dokładnie, co się dzieje kiedy czujemy, że zaczynają się martwić, ponieważ mogą tworzyć przeciwko nim teorie spiskowe. W przeciwieństwie do pozostałych dwóch zaburzeń, w tym nie ma złudzeń, to znaczy, że te kwestie, które ich dotyczą, mogą być całkowicie racjonalne i zgodne z prawdą.

Schizoidalne zaburzenie osobowości

schizoidalne zaburzenie osobowości składa się z wzoru odłączenie od relacji społecznych i ograniczenie ekspresji emocjonalnej.

Osobowość schizoidalna ma tę wadę, że osoba cierpiąca na zaburzenie nie jest tego świadoma, ponieważ nie oznacza to żadnych trudności w jej codziennym życiu. Mają tendencję do izolowania się od wszystkiego, co ich otacza, aż do stanu patologicznego, dlatego zaleca się stopniową pomoc w: wzmocnić relacje międzyludzkie z ludźmi wokół nich, czy to z krewnymi, ze współpracownikami itp.

Schizotypowe zaburzenie osobowości

Schizotypowe zaburzenie osobowości składa się z wzorca: intensywny dyskomfort w relacjach osobistych, zniekształceniach percepcyjnych i dziwactwach behawioralnych.

W schizoidalnym zaburzeniu osobowości ponownie stwierdza się wzorzec anosognozji, to znaczy, że nie są oni świadomi zaburzenia, na które cierpią. W takich przypadkach zaleca się, aby osoby, które z nimi mieszkały zachęcić ich do wizyty u specjalisty, ponieważ możliwe jest, że potrzebują leczenia psychiatrycznego z powodu urojeń, które może wywołać zaburzenie.

Charakterystyczne w tej grupie są te przedmioty, które zwykle wydają się dramatyczny, emocjonalny lub niestabilny:

• Aspołeczne zaburzenie osobowości: wzór pogardy i naruszania praw innych.
• Zaburzenie osobowości z pogranicza: zaburzenie typu borderline: wzorzec niestabilności w relacjach międzyludzkich, obraz siebie i uczucia oraz wyraźna impulsywność.
• Histrioniczne zaburzenie osobowości: wzorzec nadmiernej emocjonalności i zapotrzebowania na uwagę.
• Narcystyczne zaburzenie osobowości: wzór wielkości, potrzeba podziwu i brak empatii.

Ci ludzie mają charakterystyczną cechę bycia spokojnymi impulsywny bez względu na konsekwencje Twoich działań, więc jest to bardzo ważne ustawić szereg ograniczeń na ich zachowanie. Dzięki temu zobaczysz, które z Twoich zachowań można zaakceptować, a które nie.

Czasami ludzie z zaburzeniem osobowości skupienia b mają tendencję do reagowania, wypowiadając krzywdzące komentarze jako sposób wyrażania swoich emocji. Z tego powodu bardzo ważne jest, aby te komentarze nie były odbierane osobiście, ponieważ jest to ich forma wypowiedzi.

Na koniec musisz wiedzieć, że ci ludzie mogą dotrzeć grozić samookaleczeniu aby mogli przekroczyć ustalone limity, gdy jest jakiś czyn, który chcą wykonać, a jest on uniemożliwiony. Zaleca się zadzwonić na Linię Prewencji Samobójstw lub pogotowie ratunkowe, ponieważ możliwe jest, że dokonają takiego zachowania. Tutaj znajdziesz więcej informacji na temat zapobieganie i zarządzanie zachowaniami samobójczymi.

Wreszcie w tej grupie znajdujemy podmioty charakteryzujące się byciem niespokojny lub przestraszony:

• Osobowość unikająca: wzór zahamowanie społeczne, poczucie niekompetencji i nadwrażliwość na negatywną ocenę.
• Zależne zaburzenie osobowości: lepki i uległy wzorzec zachowania związany z a nadmierna potrzeba opieki.
• TObsesyjno-kompulsyjne zaburzenie osobowości: wzór troska o porządek, perfekcjonizm i kontrola. Tutaj znajdziesz więcej informacji na temat Perfekcjonistyczna osobowość.

Osoby z tej grupy mają tendencję do rozwoju poczucie niższości. W pierwszym z zaburzeń głównym zachowaniem osoby jest unikanie kontaktów z nowymi ludźmi. Z kolei nieustannie martwi się swoimi ograniczeniami i tym, co powiedzą o niej ludzie wokół niej. Bardzo dobrze jest im pomóc zrozumieć i zarządzać swoim lękiem kiedy zaczynają mieć takie myśli, a także zachęcanie ich do tworzenia nowych relacji i zwiększania poczucia własnej wartości.

Osobowość zależna ma stałą potrzebę opieki ze strony otoczenia. Zwykle są bardzo uległe, więc ludzie, z którymi mieszkają, mają tendencję do odczuwania, że ​​wszystkie decyzje spadają na nich. Ponieważ boją się utraty otaczających ich osób, zgadzają się robić, co chcą. pyta ich, więc może to narazić ich zdrowie i integralność fizyczną u niektórych osób na szwank przypadkach. Osobom, które z nimi mieszkają, zaleca się stopniowe wprowadzanie obowiązków wydostać się z tzw. strefy komfortu, a także zachęcać do samodzielnego wykonywania niektórych działań, co sprzyja zwiększeniu ich zaufania.

Może to być zaburzenie, które utrudnia współistnienie, ponieważ ludzie, którzy na to cierpią, mają trzy podstawowe potrzeby do zaspokojenia w ciągu dnia to: kontrola, bezpieczeństwo i aprobata. Muszą zaplanować i zweryfikować wszystko, co robią, i zawsze starają się uzasadnić swoje zachowanie poszukiwaniem perfekcjonizmu. Ponieważ kiedy ci ludzie nie wykonują czynności, które uważają za konieczne, ich niepokój wzrasta, zaleca się, aby ludzie, którzy z nimi mieszkają, spróbowali złagodzić ich niepokój. Aby to zrobić, bardzo pozytywne jest wyjaśnienie im, że nic się nie stanie, jeśli nie zastosują się do przymusu (impulsu lub chęci zrobienia czegoś), którego doświadczają. Ale zawsze rób to ze zrozumienia i bez osądzania, ponieważ jeśli czują się zaatakowani, może to nasilić ich objawy.

Wreszcie, ze względu na trudności związane z życiem z kimś, kto cierpi na zaburzenie osobowości, niezależnie od tego, jakie jest skupisko, zaleca się, aby ludzie idź do specjalisty aby móc również wyrażać swoje emocje, ponieważ zaburzenie tej osoby może również wpływać na twój stan emocjonalny.

Ten artykuł ma jedynie charakter informacyjny, w Psychology-Online nie możemy postawić diagnozy ani zalecić leczenia. Zapraszamy do wizyty u psychologa w celu leczenia konkretnego przypadku.

Jeśli chcesz przeczytać więcej artykułów podobnych do Jak żyć z kimś z zaburzeniem osobowości, zalecamy wpisanie naszej kategorii Osobowość.

• Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne (APA). (2013). Podręcznik diagnostyczno-statystyczny zaburzeń psychicznych: DSM-5. Panamericana Medical Editorial
• Peris, L. (2016). Podwójna patologia w zaburzeniach osobowości. Barcelona: EdikaMed. Wyzdrowiał z http://www. edikamedformacja. com / kursy / 22 / pdf / osobowość. pdf.
• Sampietro, L. F. i Buratti, M. DO. FA. (2012). Zaburzenie osobowości typu borderline i zachowania autolityczne. Hiszpański Dziennik Medycyny Prawnej, 38(4), 149-154.
• Willa Elena. “Psychopatologia". Uniwersytet Jaume I. Castellón.