Psychopatia jest dyssocjalnym zaburzeniem osobowości, które wywołało duże zainteresowanie społeczności na przestrzeni historii, zarówno na poziomie studiów, jak i alarmów społecznych. Psychopaci zawsze byli kojarzeni z wielkimi i okrutnymi mordercami, dlatego zarówno media, jak i fikcja wykorzystały to do stworzenia własnych mowa i twoja własna wizja tego, kim jest psychopata, więc może być wiele błędnych lub brakujących informacji w pomyśle, który wszyscy mamy na temat psychopatia.
Główne najczęstsze wątpliwości i dlaczego wygodnie jest zacząć wyjaśniać, czym dokładnie jest to zaburzenie, są następujące: Kim jest psychopata i jakie są jego cechy? Jakie są główne przyczyny psychopatii? Czy psychopata jest urodzony czy stworzony? W tym artykule Psychology-Online odpowiemy na wszystkie te pytania, więc jeśli chcesz dowiedzieć się więcej na ten temat, czytaj dalej.
ZA psychopata To każdy, kto spełnia wymagania zaburzenia osobowości zwanego psychopatią. O psychopatii mówiono już w XVII wieku, ale dopiero w 1896 roku ręka Kraepelina zaczęła mówić o niej jako o
- ZA okrutna nonszalancja za uczucia innych i brak empatii.
- Wyraźna i wytrwała postawa nieodpowiedzialność i beztroska przez normy, zasady i obowiązki społeczne.
- Niezdolność do utrzymania relacji długotrwałe cechy osobowości, bardzo niska tolerancja na frustrację lub niski próg agresywnych wyładowań, prowadzących nawet do agresywnych zachowań.
- Niezdolność do poczucia winy i ucz się na doświadczeniu, zwłaszcza karze.
- Zaznaczone predyspozycje do winić innych lub oferować wiarygodne racjonalizacje dla konfliktowych zachowań.
Istnieje specjalny, naukowo zwalidowany i skonsolidowany test, który jest odpowiedzialny za ustalenie i zdiagnozowanie, czy dana osoba cierpi na psychopatię, czy nie: Test PCL-R Roberta Hare'a, przetłumaczone na różne języki i ustandaryzowane do nauki i stosowania w wielu krajach. Z tego co widzimy, nie każdy może być psychopatą i nie jest to po prostu ktoś, kto… brakuje mu empatii, jest bardzo inteligentny i oddany zabijaniu, jak to już wielokrotnie robiła fikcja wierzyć.
W Psychology-Online stworzyliśmy internetową wersję Test na psychopatię zająca.
Trudno jest ustalić konkretne przyczyny psychopatii i istnieją różne teoretyczne modele wyjaśniające, badania neuropsychologiczne i psychofizjologiczne prowadzone w celu wyjaśnienia, co dokładnie psychopatia. Niektóre z najbardziej znanych są następujące, chociaż istnieje wiele opracowań na ten temat i literatury naukowej, które zachęcamy do przeczytania, jeśli jesteś zainteresowany:
Przyczyny psychopatii według Eysencka
Psycholog Hans Eysenck proponuje model biologiczno-behawioralny. W tym modelu psychopata byłby podmiotem niezdolnym do rozwinięcia uwarunkowanych reakcji moralnych i społecznych ze względu na swoją niską zdolność warunkowania i ekstrawersję. Jednostka nie byłaby w stanie rozwinąć solidnego sumienia z powodu złego procesu socjalizacji i braku tego sumienia Moralność byłaby kluczem do zrozumienia ich działań, ponieważ jest odpowiedzialna za skłonienie nas do działania w społecznie akceptowalny sposób i morał. Eysenck uważa również, że na poziomie biologicznym zmiany w mózgu zlokalizowane w płacie czołowym (która odpowiada za ludzkie zachowanie) i jest odpowiedzialna za ustalenie związku między ekstrawersją a przestępczością typową dla psychopatów.
Jednak Eysenck kładzie szczególny nacisk na rozważenie, że chociaż istnieją wrodzone predyspozycje na czynniki biologiczne, które wyjaśniają psychopatię, nie jest to bynajmniej jedyna przyczyna, ani samo w sobie nie wystarczyłoby do jej wytworzenia psychopatia. Zachowanie psychopatyczne byłoby zdeterminowane przez: czynniki społeczne i psychologiczne które ustanawiają interakcję z predyspozycjami biologicznymi.
Przyczyny psychopatii według Mednicka
Z drugiej strony znajdujemy biospołeczny model Sarnoffa A. Mednicka, który zaczyna wyjaśniać od punktu uczenia instrumentalnego, zgodnie z którym człowiek uczy się poprzez kary i nagrody wynikające z jego działań. Mówi o neurowegetatywnym zachowaniu dziecka i stwierdza, że osoby z wrażliwym układem neurowegetatywnym z łatwością nauczą się odpowiednio postępować. zgodnie z prawem i bać się kary, a stanie się to dobrym systemem hamującym, który, przeciwnie, oznaczałby niewielkie wzmocnienie w obliczu zachowań zabroniony. Według Mednicka psychopata nie uczyłby się z tego powodu ani nie uczyłby się słabo” niska reakcja na karę (dziedziczny i wrodzony deficyt). Dlatego przyczyną byłby niewrażliwy układ neurowegetatywny.
Przyczyny psychopatii według Genovés
Inny autor, Garrido Genovés, przedstawia model biospołeczny, w którym wyjaśnia psychopatię poprzez: indywidualna podatność biologiczna niektórych ludzi z unikalnym społecznym systemem uczenia się, obciążonym egoizmem i innymi patologicznymi zachowaniami typowymi dla psychopatii. Krótko mówiąc: psychopatia byłaby generowana przez początkowy deficyt natury biologicznej, wzmocniony czynnikami kulturowymi i społecznymi.
Po latach badań i różnych wnioskach współczesna nauka utrzymuje, że psychopatia nie jest po prostu dana przez: gen, taki jak blond włosy, dziedziczony po urodzeniu dziecka i determinowany jedynie czynnikami genetyczny Psychopatia rozwija się przez interakcja genetycznych, neurobiologicznych, socjokulturowych i behawioralnych czynników uczenia się. Oznacza to, że jest to mieszanina czynników, które mogą doprowadzić do tego, że jednostka nabawi się zaburzenia psychopatycznego, a nie coś określonego od momentu narodzin.
Na przykład, jeśli chodzi o czynniki psychospołeczne, w licznych badaniach wskazano, że życie w nieprzyjazne środowisko przy ciągłej obecności gwałtownych wydarzeń, maltretowania i zaniedbywania dzieci, wpływa na rozwój zaburzenia w ile jest zmieszane z predyspozycjami genetycznymi - na przykład impulsywnością - i brutalnym uczeniem się behawioralnym. Nie wolno nam jednak zapominać, że istnieją psychopaci, którzy żyli we wzorcowym środowisku rodzinnym, które tego nie zrobiło odpowiedziałby na to wyjaśnienie, tak jak są ludzie, którzy doznali przemocy w dzieciństwie i nie rozwijają się psychopatia.
Stwierdzono również związek między ciałem migdałowatym osób z psychopatią, które wykazują większą redukcję tego, a socjalizacji, ponieważ ta redukcja uniemożliwia empatię lub identyfikację z negatywnymi uczuciami innych osób ludzie.
Badania biologiczne wykazały również, że ludzie, którzy testują genetyczne predyspozycje do psychopatii, żyli w nieprzyjaznym środowisku lub mieli mieli doświadczenia znęcania się i/lub zaniedbania, z drugiej strony ta predyspozycja nie występuje u osób, które wcześniej nie doznały doświadczeń gwałtowny Dlatego to właśnie ta przemoc, której doświadczamy, zwiększa wrażliwość jednostki na agresywne zachowania i reakcje obronne w postaci przemocy., .
Podsumowując, rozwój zaburzenia psychopatycznego wynika z szeregu czynników, które przenikają się przez całe życie badanego i gdzie mają one wpływ od wieku aż do edukacji, którą jednostka otrzymuje lub przemocy, której jest poddawana, chociaż oczywiście czynniki biologiczne również w tym interweniują rozwój, psychopata jest stworzony i nie rodzi się zdeterminowany żadnym konkretnym genem.
Ten artykuł ma jedynie charakter informacyjny, w Psychology-Online nie możemy postawić diagnozy ani zalecić leczenia. Zapraszamy do wizyty u psychologa w celu leczenia konkretnego przypadku.
