NEOFILIA: co to jest, objawy, przyczyny i leczenie

Społeczeństwo nieustannie się zmienia i ewoluuje. Postęp technologiczny i nowe odkrycia wpływają na nasz dzień po dniu, a nawet na podejmowanie decyzji. Żyjemy w zglobalizowanym świecie, co oznacza ogromny przepływ informacji. Uzyskujemy te informacje łatwo i prosto i oferujemy je w ten sam sposób, na przykład za pośrednictwem naszych sieci społecznościowych.

Ten kontekst sprawia, że ​​jesteśmy świadomi wszystkich nowości i odkrywamy nowe kierunki podróży, nowe produkty itp., a wszystko to wpływa na nasze zachowanie. Rozważasz zakup najnowszego modelu telefonu, który trafił na rynek? Czy odczuwasz wielką potrzebę zdobywania najnowszych i/lub odkrywania nowych rzeczy? Czytaj dalej ten artykuł, o którym mówimy Neofilia, co to jest, jej objawy, przyczyny i leczenie.

Indeks

1. Czym jest neofilia?
2. Czy neofilia jest chorobą?
3. Cechy lub objawy neofilii
4. Przyczyny neofilii
5. Leczenie neofilii

Termin neofilia etymologicznie oznacza,

Neofilia jako taka nie jest chorobą ani zaburzeniem. Niektóre publikacje odnoszą się do zachowań neofilów jako obsesja kupowania najnowszych wiadomości rynkowych, obsesja, którą można by rozwiązać, nabywając ten produkt. Jak wyglądałby ten opis? Do zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne, że jest zaburzeniem ujętym w głównych klasyfikacjach diagnostycznych DSM-5 (Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne) i ICD-11 (Światowa Organizacja Zdrowia).

Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne definiuje: neofilia jako silne pragnienie nowego lub innego, na przykład próbowanie nowych potraw. Wskazuje również, że termin ten jest używany jako synonim „wyszukiwania nowości”. W żadnym momencie nie używa w swojej definicji terminów, które skłaniają nas do myślenia, że ​​jest to fakt patologiczny.

Chociaż poszukiwanie nowości lub neofilii nie jest terminem patologicznym, było badaną zmienną w odniesieniu do niektórych zaburzeń psychicznych, takich jak patologiczny hazard, zaburzenia obsesyjne i ciężkie zaburzenie depresyjne, fobia społeczna, ten zaburzenie uzależnienia albo zaburzenie osobowości borderline. W tym sensie należy również zauważyć, że szukaj nowych doznań może prowadzić do ryzykownych zachowań.

Inne dziedziny, w których badano poszukiwanie nowości lub neofilii, to żywność lub turystyka.

Z drugiej strony wskazaliśmy, że neofilia nie jest uważana za zaburzenie. Raczej możemy uznać to za zmienną, która oddziałuje lub moduluje zachowanie w niektórych zaburzeniach. Neofilia, opisana przez Roberta Antona Wilsona, miałaby następujące cechy:

• Pragnienie osoby dla nowego. Doświadczanie nowych rzeczy, nowych wrażeń. W środowisku komercyjnym, jak wspomnieliśmy, przełożyłoby się to na kupowanie najświeższych informacji rynkowych.
• Skłonność do nudyJeśli próbują szukać nowości, logiczne jest, że są to ludzie, którzy uciekają od tego, co przestarzałe lub nie wywołują tych samych wrażeń, których już doświadczyli.
• Rutynowe odrzucanie. Podobnie jak w poprzednim punkcie, nie dziwi, że jeśli są to osoby szukające nowości, to uciekają z przeciwnego bieguna.
• Szybka adaptacja.
• Chęć poszukiwania nowości. Mogą to zrobić, tworząc lub osiągając osiągnięcia poprzez nawet zamieszki lub ruchy społeczne. Z drugiej strony zespół Okiyamy, Y. i wsp. (2000) definiują poszukiwanie nowości u ludzi jako cechę osobowości charakteryzującą się zachowaniem impulsywnym, eksploracyjnym i poszukującym doznań.

W tym artykule mówimy o przeciwnej perspektywie: strach przed nowym.

Istnieją różne hipotezy dotyczące możliwych przyczyn neofilii.

Hipotezy dopaminergiczne

Przyczyna poszukiwania nowości byłaby modulowana przez jak działa dopamina w mózgu, neuroprzekaźnik zaangażowany na przykład w mózgowy system nagrody (system zaangażowany w problemy z uzależnieniami). Hipotezę tę potwierdza fakt, że w chorobach, w których występuje niedobór dopamina, Co Choroba Parkinsona, osoby, które na nią cierpią, wykazują mniejsze poszukiwanie nowości.

Możliwe przyczyny poznawczo-behawioralne

Badania nad poszukiwaniem nowych środowisk nie są jeszcze zbyt obszerne w przypadku ludzi, jednak istnieją względy, które możemy rozważyć.

Czy to możliwe, że na poziomie behawioralnym neofilowie szybko przyzwyczajają się do bodźców? Możemy ustalić pewne związek habituacji z poszukiwaniem nowości novel. Przyzwyczajenie polega na tym, że w obliczu powtarzającej się ekspozycji na bodziec traci na wartości. Czy słyszałeś kiedyś piosenkę, która sprawia, że ​​masz ochotę tańczyć i śpiewać, a po wysłuchaniu jej przez chwilę nie daje już tego samego efektu? Ponieważ może to być coś podobnego, neofiliacy mogą się do tego szybko przyzwyczaić (a w konsekwencji się znudzić) i szukać nowych bodźców.

Ciekawe byłoby również zagłębienie się w rodzaje myśli, które mogą pokazać osoby neofilskie w celu wykrycia możliwych irracjonalnych lub dysfunkcjonalnych pomysłów, które mogłyby wyjaśniać ich przeprowadzić.

Jak zauważyliśmy, Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne w swojej definicji nie uważa neofilii za zachowanie patologiczne. Jednak widzieliśmy, jak jest to zmienna, która może prowadzić do ryzykownych zachowań i / lub wchodzić w interakcje z niektórymi zaburzeniami.

Jeśli jednak chęć zakupu lub poszukiwania nowości ma charakter obsesyjny i powoduje dyskomfort osoby z tego powodu cierpiącej, psycholog będzie musiał przeprowadzić pełną ocenę, aby ocenić, co się dzieje i zaproponować interwencję zindywidualizowane. Niektóre możliwości, które możemy ocenić, to:

• Istnienie ukrytych irracjonalnych pomysłów. Możliwe, że istnieją irracjonalne lub dysfunkcjonalne idee, które można leczyć technikami poznawczymi.
• Zarządzanie emocjami. Możemy popracować nad zarządzaniem emocjami, takimi jak tolerancja na frustrację (bo prawdopodobnie nie we wszystkich przypadkach dana osoba może kupić najnowsze wiadomości).
• Techniki dezaktywacji. Jeśli sytuacja wywołuje niepokój, możemy techniki relaksacyjne w pracy.
• Oceń możliwość i znaczenie narażenia z zapobieganiem reakcji response. Wreszcie, jeśli przypadek przypomina zaburzenie obsesyjno-kompulsywne, musimy pamiętać, że w przypadku tego zaburzenia Ekspozycja z zapobieganiem reakcji jest leczeniem z wyboru, więc możemy zadać sobie pytanie, czy może być przydatne w naszym walizka.

Ten artykuł ma jedynie charakter informacyjny, w Psychology-Online nie możemy postawić diagnozy ani zalecić leczenia. Zapraszamy do wizyty u psychologa w celu leczenia konkretnego przypadku.

Jeśli chcesz przeczytać więcej artykułów podobnych do Neofilia: co to jest, objawy, przyczyny i leczenie, zalecamy wpisanie naszej kategorii Osobowość.

1. Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne (2014). DSM-5. Przewodnik po kryteriach diagnostycznych DSM-5-Breviary. Madryt: Od redakcji Médica Panamericana.
2. Y. Okuyama, H. Ishiguro, M. Nankai, H. Shibuya, A. Watanabe. i Arinami, T. (2000). Identyfikacja polimorfizmu w regionie promotorowym DRD4 związanego z cechą osobowości człowieka widzącą nowość. Psychiatria molekularna. 5. 64-69
3. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) (2018) Międzynarodowa Klasyfikacja Chorób, rewizja 11. Wyzdrowiał z https://icd.who.int/es

• Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne (2014). DSM-5. Przewodnik po kryteriach diagnostycznych DSM-5-Breviary. Madryt: Od redakcji Médica Panamericana.
• Black, D.W., Coryell, W.H., Crowe, R.R. i in. (2015). Zaburzenia osobowości, impulsywność i poszukiwanie nowości u osób z patologicznym hazardem DSM-IV i ich krewnych pierwszego stopnia. J Gambl Stud 31, 1201–1214. https://doi.org/10.1007/s10899-014-9505-y
• Costa, V. D., Tran, W. L., Turchi, J. i Averbeck, B. B. (2014). Dopamina moduluje zachowanie poszukujące nowości podczas podejmowania decyzji. Neuronauka behawioralna, 128(5), 556–566. https://doi.org/10.1037/a0037128
• Jiang, X., Mei, S., Yi, W. i Zheng, Y. (2019) Wpływ poszukiwania doznań na przyzwyczajenie do nowości: badanie EEG. Neuropsychologia. 129. 133-140. https://doi.org/10.1016/j.neuropsychologia.2019.03.011
• K. Kusunoki, T. Sato, C. Taga, Y. Yoshida, K. Komori, T. Narita, S. Hirano, N. Iwata. i Ozaki, N. (2001) Niskie poszukiwanie nowości odróżnia zaburzenie obsesyjno-kompulsywne od ciężkiej depresji. Acta Psychiatrica Scandinavica, 101 (5) 403-405. https://doi.org/10.1034/j.1600-0447.2000.101005403.x
• Y. Okuyama, H. Ishiguro, M. Nankai, H. Shibuya, A. Watanabe. i Arinami, T. (2000). Identyfikacja polimorfizmu w regionie promotorowym DRD4 związanego z cechą osobowości człowieka widzącą nowość. Psychiatria molekularna. 5. 64-69
• Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) (2018) Międzynarodowa Klasyfikacja Chorób, rewizja 11. Wyzdrowiał z https://icd.who.int/es