Stabilność monetarna oznacza, że ceny są stabilne przy umiarkowanej inflacji. Rolą banku centralnego jest określanie wielkości i tempa wzrostu podaży pieniądza, co z kolei wpływa na stopy procentowe. Polityka pieniężna jest utrzymywana poprzez działania takie jak podnoszenie stopy procentowej lub zmiana ilości pieniędzy, które banki muszą przechowywać w rezerwach bankowych.
w podaż pieniądza w makroekonomii stanowi zasadniczy element zrozumienia teorii pieniądza i polityki pieniężnej wśród innych interesujących tematów. Podaż pieniądza można zdefiniować jako ilość pieniędzy dostępna w gospodarce, składający się głównie z tzw. depozytów na żądanie lub wysoce płynnych depozytów bankowych, a także gotówki, która jest dostępna w rękach publicznych. Każdy naród ma w obiegu określoną ilość pieniędzy, o której zwykle decyduje bank emitenta, znanego jako Bank Centralny, który jest również odpowiedzialny za politykę pieniężną, która kieruje kraj.
Reklamy
Banki centralne dążą do kontrolowania podaży pieniądza, ponieważ to ona wraz z popytem na pieniądz będzie określać krótkoterminową stopę procentową. Ustalenie tego ostatniego wpłynie na wielkość inwestycji, wpływając na poziom produkcji w równowadze, aw konsekwencji na poziom zatrudnienia. Kiedy Bank Centralny wpływa na stopy procentowe, dąży do stabilności cen i kursów walutowych.
Bank centralny ma możliwość wpływania na podaż pieniądza na wiele sposobów, ale nie ma możliwości jej całkowitego określenia. Może to sprawować skuteczną kontrolę nad zasobem pieniądza o dużej sile ekspansywnej za pomocą operacji otwartego rynku, osiągając sterylizacja zmian w Mh pochodzących z innych źródeł, takich jak operacje w walucie obcej i kredyty poprzez zniżka. Ale władza monetarna wywiera większy wpływ na bazę monetarną niż na mnożnik monetarny, ponieważ nie może: bezpośrednio ustalając stosunek rezerwa/depozyt i tracąc jeszcze większą kontrolę nad stosunkiem prąd/depozyt w mocy publiczny.
Reklamy
Innym aspektem zainteresowania Banku Centralnego są instrumenty i cele polityki pieniężnej. W interesie polityki pieniężnej jest wspieranie wzrostu i stabilności gospodarki przy niskiej inflacji. Dzięki temu agregaty pieniężne i stopy procentowe stają się celami pośrednimi, do których dąży władza mieć pod kontrolą, aby mieć wpływ na ostateczne cele, którymi są: zatrudnienie, produkt i inflacja.