Czym jest Uzależnienie: definicja i dlaczego tak się dzieje

Uzależnienie to utrata kontroli charakteryzująca się kompulsywnym zachowaniem, w którym dochodzi do uszkodzenia lub pogorszenie jakości życia osoby z powodu negatywnych konsekwencji praktyki behawioralnej wciągający.

W uzależnieniu występuje zaprzeczenie lub samooszukiwanie się, które pojawia się jako trudność w dostrzeżeniu związku między zachowaniem nałogowym, pogorszeniem stanu osobistego i używaniem pomimo szkód. W poniższym artykule Psychology-Online oferujemy możliwość zrozumienia co to jest uzależnienie: jego definicja i dlaczego tak się dzieje.

Opis uzależnienia jest nieco kontrowersyjny, ponieważ różne społeczeństwa mają różne kryteria jego oceny. Dlatego zaczniemy od opisania niektórych pojęć związanych z uzależnieniami i dzięki temu będziemy mogli je rozróżnić:

1. posługiwać się substancji nie ma znaczenia klinicznego ani społecznego, co oznacza, że ​​termin „zastosowanie” oznacza po prostu stosowanie bez skutków medycznych, społecznych i rodzinnych. Jest to wyizolowana, epizodyczna, okazjonalna konsumpcja, bez nawykowego rytmu, bez tolerancji i zależności.
2. nawyk byłby to nawyk spożywania substancji, ponieważ dostosowaliśmy się do jej skutków. Istnieje zatem zapotrzebowanie na produkt, ale nigdy nie jest ono pilnie pożądane. Nie ma tendencji do zwiększania dawki i nie ma znaczących zaburzeń fizycznych ani psychicznych, gdy substancja nie jest dostępna. Poszukiwanie substancji jest ograniczone i nigdy nie oznacza zaburzenia zachowania.
3. nadużywać polega na zażyciu narkotyku, który szkodzi lub grozi uszkodzeniem fizycznego, psychicznego lub społecznego samopoczucia jednostki. Jest to niewłaściwe użycie ze względu na jego ilość lub przeznaczenie.
4. zależność został zdefiniowany przez Światową Organizację Zdrowia (WHO) w 1964 roku jako stan okresowego lub przewlekłego zatrucia wywołanego konsumpcją wielokrotne zażywanie naturalnego lub syntetycznego narkotyku i charakteryzujące się dominującą chęcią kontynuowania zażywania narkotyku i uzyskania go w dowolnym celu pół. W zależności istnieje tendencja do zwiększania dawki i może wystąpić zespół abstynencyjny za wycofanie konsumpcji leku. W poniższym artykule znajdziesz jak klasyfikowane są leki i jakie są ich skutki.

Według WHO uzależnienie polega na: wielokrotne używanie substancji psychoaktywnych które powodują, że konsument kompulsywne pragnienie konsumować i świetnie trudności z przerywaniem konsumpcja. Jednak terminem używanym do tego jest zależność. Obecnie rozważane są również uzależnienia behawioralne, takie jak patologiczny hazard.

W uzależnieniach objawy poznawcze obserwowane w upośledzone funkcje wykonawcze które są zdolnościami, które pozwalają nam rozwijać skuteczne i społecznie dostosowane zachowanie. Wśród nich są wyznaczanie celów, planowanie i programowanie, hamowanie zachowań, pamięć, szacowanie czasowe i rozumowanie abstrakcyjne. Funkcje te są związane z płatami przedczołowymi i są niezbędne do skutecznego i adekwatnego codziennego funkcjonowania społecznego.

W aspekcie poznawczym można również odnieść się do natrętne myśli lub pomysły typ obsesyjny u uzależnionego podmiotu. Te pomysły są mimowolne, inwazyjne, powtarzalne i destrukcyjne, które są utrzymywane lub pozostają na długie okresy pomimo prób ucieczki (na przykład powtarzające się obrazy konsumpcja).

Objawy behawioralne to inne aspekty pojawiające się w uzależnieniach, które prawdopodobnie powstają w odpowiedzi na aspekt poznawczy. Objawy te są widoczne w zachowaniach takich jak: władcze poszukiwanie substancji, stosowanie substancji pomimo jej konsekwencji w celu złagodzenia lęku wywołanego natrętnymi myślami lub w celu zmniejszenia objawy fizjologiczne (nadmierne pocenie się, bóle głowy, niepokój ruchowy/drżenie, oczopląs, problemy z zasypianiem, zwiększona lub zmniejszona częstotliwość zatrzymanie akcji serca, nudności, wymioty, rozszerzenie źrenic, dreszcze, zaciskanie zębów, suchość w ustach, zwiększona percepcja zmysłów, zawroty głowy, m.in. inne). Tutaj znajdziesz więcej informacji na temat uzależnienie od narkotyków.

Objawy uzależnienia można uporządkować w następujący sposób:

1. Kontrola deficytu

Reprezentuje osobę, która spożywa duże ilości substancji lub robi to przez dłuższy czas niż planowano, wyrażając brak kontroli, aby zrezygnować z konsumpcji pomimo twoich ciągłych prób i życzeń. Osoba poświęca dużą część swojego czasu na uzyskanie, skonsumowanie lub odzyskanie skutków działania substancji. Ci ludzie również wyrażają uczucia intensywny niepokój za spożycie substancji.

2. Spadek społeczny

Uzależniony podmiot traci lub wyraża pogorszenie swoich relacji społecznych (przyjaciół i rodziny), co również prowadzi go do: naruszenie Twoich obowiązków czy to akademickie, zawodowe czy rodzinne. Utrzymują konsumpcję, mimo że może to powodować problemy w ich kręgu społecznym, a nawet ignorują to, że konsumpcja doprowadziła ich do porzucenia czynności, które wcześniej lubili robić.

3. Konsumpcja ryzyka

Uzależniony podmiot utrzymuje konsumpcję, chociaż wie, że naraża go to na wypadki, powodując lub zaostrzając choroby fizyczne lub psychiczne.

4. Aspekty fizjologiczne

W uzależnieniach należy wspomnieć o obecności tolerancji i wycofania:

• tolerancja można wytłumaczyć jako znaczne zwiększenie dawki lub ilości substancji w celu osiągnięcia pożądanych efektów lub jako znaczne zmniejszenie efektu po spożyciu zwykłej dawki (na przykład przy dwóch puszkach piwa podmiot nie odczuwa już lub nie osiąga efektów, które przy dostrzeżono początek konsumpcji, dlatego musi skonsumować więcej, gdyż można by powiedzieć, że organizm osoby uzależnionej przyzwyczaił się do substancji i toleruje lepsza dawka).
• abstynencja występuje, gdy zwykłe i długotrwałe używanie zostaje przerwane, a stężenie substancja we krwi, a podmiot przejawia różne objawy fizyczne, poznawcze i behawioralne w każdym z nich substancja. W tym okresie możliwe jest, że podmiot spożywa substancję w celu złagodzenia objawów.

DSM 5 (2013) wyjaśnia, że ​​pojawienie się oczekiwanej i normalnej tolerancji farmakologicznej i wycofania w trakcie leczenia sugerowała błędną diagnozę uzależnienia, nawet jeśli tylko te objaw. Osoby, których objawy pojawiają się dopiero w wyniku leczenia, czyli tolerancja i odstawienie w ramach przepisanego leczenia nie powinny być diagnozowane wyłącznie na podstawie tych objawów. Jednak przepisane leki mogą być przyjmowane niewłaściwie i dlatego można postawić diagnozę. zaburzenie używania substancji jeśli występują również inne objawy kompulsywnego poszukiwania substancji.

Jedną z głównych przyczyn uzależnień, która ujawnia się w psychoanalizie, jest: Niska tolerancja na frustrację ukształtowany przez nieustanną ekspozycję na przyjemność, jaką dają mi rodzice. Będziemy podmiotami niezdolnymi do tolerowania bólu lub frustracji, które z pewnością mogą pojawić się w codziennym życiu, dlatego Używanie substancji da mi nadzieję na pominięcie tego nieuniknionego okresu bólu lub frustracji od życie.

Ta ekspozycja na ciągłą przyjemność, która doprowadziła mnie do moich dziecięcych doświadczeń, w których płakałem i dały mi to smak lub gdzie czułem się sfrustrowany i rozwiązali to za mnie, utworzyli komórki lub strukturę do mojego to neurochemia. Za każdym razem, gdy mi dogadzali mój system nagród został aktywowany i został wyprodukowany dopamina, neuroprzekaźnik związany z uzależnieniami.

Neuroprzekaźniki będące substancjami w naszym ciele mogą stać się uzależnieniem, jeśli istnieje there zwiększona dopamina jest przyjemność Będę musiał w kółko powtarzać to uczucie, które ta substancja wywołuje we mnie nieświadomie: będę aktywnie szukać czegoś, co odtwarza moje dziecięce doświadczenia unikanie frustracji i ewokacji przyjemności.

Ten artykuł ma jedynie charakter informacyjny, w Psychology-Online nie możemy postawić diagnozy ani zalecić leczenia. Zapraszamy do wizyty u psychologa w celu leczenia konkretnego przypadku.