W projekcie kwadrat łaciński blokowana jest więcej niż jedna zmienna zewnętrzna ściśle powiązana ze zmienną zależną. Te zmienne blokujące mogą być podmiotowe lub środowiskowe, a jedną z nich może być nawet sama zmienna zależna. W przeciwieństwie do tego, projekt czynnikowy 2x2 oznacza, że ma dwie niezależne zmienne o dwóch poziomach każda, a liczba zabiegów wynosi 4.
Symboliczna nazwa tych projektów jest taka sama jak tych z czynnikami, które zobaczymy w następnym temacie, ale z innymi znaczenie: układ 2x2 Latin square oznacza, że ma dwie zmienne blokujące, każda z dwiema wartościami i liczbą warunków eksperymentalny to 2.
Wzory kwadratów łacińskich mogą być jednoczynnikowy Tak silnia i w obu przypadkach muszą być spełnione następujące warunki: Zablokuj zmienne muszą być ściśle powiązane ze zmienną zależną i nie mogą wchodzić w interakcje ze sobą ani ze zmienną niezależną. Liczba bloków każdej zmiennej blokującej i zabiegów musi być taka sama. Zablokowane zmienne są rozmieszczone w macierzy, macierzy blokowania, z taką liczbą wierszy i kolumn, jaka została utworzona blok w zmiennych blokujących. Jedna ze zmiennych znajduje się w kierunku wierszy, a druga w kierunku kolumn.
Liczba komórek musi być równa iloczynowi liczby wartości lub bloków każdej zmiennej blokady. Tak więc na przykład w przypadku a Układ 2x2, liczba komórek wynosi cztery. Zabiegi są zwykle reprezentowane w każdej komórce różnymi literami alfabetu łacińskiego. Układ kwadratu łacińskiego może być również stosowany w projektach wewnątrzobiektowych do kontrolowania efektu porządku lub w zastosowaniu niekompletnych planów czynnikowych. Liczba podmiotów musi być równa lub wielokrotność liczby komórek, ponieważ każda komórka musi mieć taką samą liczbę podmiotów. Liczba osobników w każdej komórce musi być taka sama, aby wpływ zmiennych blokujących pozostawał stały w każdym leczeniu eksperymentalnym.
Do każdej komórki jest stosowany losowo jeden zabiegBiorąc pod uwagę, że każdy warunek doświadczalny musi pojawić się tylko raz w każdym rzędzie iw każdej kolumnie, każdy rząd i każda kolumna stanowią pełną replikę eksperymentu. Proces, który musimy wykonać, aby zastosować ten projekt, jest następujący: Określ, które z nich będą blokujących i zmierzyć je u wszystkich badanych w próbie przed utworzeniem grupy. W zależności od ilości zabiegów decydujemy ile bloków będziemy uformować.
Budujemy macierz danych, umieszczając bloki każdej zmiennej blokującej w sygnaturach, a drugiej zmiennej blokującej w kolumnach. Losowo przypisujemy zabiegi do komórek, biorąc pod uwagę, że każdy zabieg musi się pojawić tylko raz w każdym rzędzie i każdej kolumnie, a każdy wiersz i każda kolumna musi być repliką eksperyment. W każdym rzędzie i każdej kolumnie muszą być wszystkie warunki doświadczalne. Jeśli zmienne blokujące nie są podmiotami, losowo przypisujemy podmioty do komórek.
Stosujemy eksperymentalne zabiegi wszystkim podmiotom i zmierzyć zmienną zależną, przeanalizować dane za pomocą analizy wariancji, Interpretujemy wyniki, wyciągamy wnioski i uogólniamy na populację, z której wydobyliśmy pokazać. Na koniec piszemy raport z dochodzenia. Następnie mamy symboliczną reprezentację kwadratu łacińskiego 2x2.
Ten model, poprzez zablokowanie dwóch zmiennych, ma większą trafność wewnętrzną niż poprzednie projekty, ale trafność zewnętrzna wynosi bardzo małe ze względu na eliminację podmiotów i uwrażliwienie podmiotów na miary zmiennych bloking.
Kwadrat grecko-rzymski Charakteryzuje się wykorzystaniem dwóch zmiennych blokujących, jeśli ma dwie niezależne zmienne (projekt czynnikowy) i trzech zmiennych blokujących, jeśli ma tylko jedną zmienna niezależna (układ jednowymiarowy), ponieważ w tym układzie istotne jest, aby całkowita liczba zmiennych między zmiennymi niezależnymi i zablokowanymi być 4.
Ten artykuł ma jedynie charakter informacyjny, w Psychology-Online nie możemy postawić diagnozy ani zalecić leczenia. Zapraszamy do wizyty u psychologa w celu leczenia konkretnego przypadku.
