Imipramina: co to jest, funkcja, dawkowanie i skutki uboczne

Zaburzenia depresyjne stanowią grupę złożonych zespołów o zróżnicowanych objawach. Do jego leczenia zaproponowano interwencje, takie jak psychologiczne i/lub psychiatryczne. Wśród tych ostatnich niewątpliwie najszerzej stosowana i najbardziej znana jest terapia polegająca na podawaniu leków psychotropowych.

Obecnie na rynku dostępnych jest wiele antydepresyjnych leków psychotropowych, które według: cechy pacjenta, są wybierane przez pracownika służby zdrowia w celu leczenia depresji bardziej efektywny sposób. Jednym z tych typów są trójpierścieniowe antydepresanty, kategoria, do której należy wiodący lek w poniższym artykule Psychology-Online. Chcesz wiedzieć, czym jest imipramina i do czego służy? Następnie wystawiamy co to jest Imipramina, jej funkcja, dawkowanie i skutki uboczne.

Indeks

1. Co to jest imipramina
2. Funkcja imipraminy
3. Zalecane dawki Imipraminy
4. Przeciwwskazania Imipraminy
5. Skutki uboczne Imipraminy

Jak już zaawansowaliśmy, Imipramina to jest lek psychotropowy z grupy trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych, których mechanizm działania opiera się na hamowaniu wychwytu zwrotnego noradrenaliny i serotoniny.

Biorąc pod uwagę monoaminergiczną hipotezę depresji, zgodnie z którą u pacjentów z depresją występuje deficyt monoamin biogennych (norepinefryny, dopaminy i serotoniny), leki te mogą przynieść poprawę u tych pacjentów, ponieważ zahamowanie jej wychwytu zwrotnego powoduje nie tylko wydłużenie jego działania, ale także wydłużenie jego działania. upoważniony.

Oprócz wpływu, jaki mają na objawy depresyjne, należy wziąć pod uwagę cechę dotyczącą trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne jest to, że wiążą się z licznymi skutkami ubocznymi, takimi jak senność, suchość w ustach, tachykardia itp. Jednak ten fakt zawsze będzie brał pod uwagę lekarz lub pracownik służby zdrowia nadzorujący leczenie.

Jakie są skutki imipraminy? Jako trójpierścieniowy lek przeciwdepresyjny, Imipramina jest lekiem stosowanym w: leczenie zaburzeń depresyjnych. Zaburzenia te są wymienione i wyszczególnione w klasyfikacjach diagnostycznych DSM-5. (Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne) i ICD-11 (Światowa Organizacja Zdrowia), wśród których są znaleźć ciężkie zaburzenie depresyjne fala dystymia.

Leczenie imipraminą byłoby również wskazane w przypadku innych zaburzeń i problemów zdrowotnych. Za Vademecum (2016) można go wykorzystać do:

• Przypadki kryzysu udręki.
• Zespół przewlekłego bólu.
• Moczenie nocne

Następnie eksponowane są dawki zalecane przez Vademecum (2016) w leczeniu różnych problemów, w których zalecane jest stosowanie imipraminy. Ta dyskusja nie ma być przewodnikiem do samodzielnego podawania leku, ale raczej krótkim wyjaśnieniem jego stosowania.

Po pierwsze, zalecenia Vademecum (2016) dotyczące leczenia zaburzeń depresyjnych za pomocą imipraminy wskazują, zaczynając od: małe dawki początkowe i stopniowo zwiększane, aż do uzyskania pożądanej poprawy. Po tej poprawie dawki będą zmniejszane aż do osiągnięcia optymalnej dawki podtrzymującej.

Lekarz powinien wziąć pod uwagę wiek pacjenta przepisując imipraminę. Należy wziąć pod uwagę, że przepisywanie leku osobom starszym, dzieciom i młodzieży musi być zgodne z określonymi wytycznymi. Fakt ten jest istotny, jeśli weźmiemy pod uwagę, że Imipramina może być stosowana w przypadkach bólu choroba przewlekła (na którą mogą cierpieć osoby starsze) i enureza (zaburzenie związane z dzieciństwo).

Oprócz działań niepożądanych, leczenie imipraminą ma również pewne przeciwwskazania, co powoduje, że należy unikać przyjmowania leku, jeśli:

• Pacjent jest nadwrażliwy na ten lek.
• Pacjent ma nadwrażliwość na trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne z grupy dibenzoazepin (grupa, do której należy Imipramina).
• Pacjent znajduje się w ostrej fazie zawału mięśnia sercowego.
• Pacjent jest leczony selektywnymi odwracalnymi inhibitorami monoaminooksydazy, MAOI.

Ponadto nie zaleca się prowadzenia pojazdów ani obsługiwania ciężkich maszyn po spożyciu, należy wziąć pod uwagę jego stosowanie w okresie laktacji oraz sytuację w ciąży.

Biorąc pod uwagę to, co jest tutaj powiedziane na temat skutków ubocznych i przeciwwskazań, ważne jest, aby pamiętać, że nigdy nie powinniśmy samoleczenia. Imipramina to lek, którego podawanie musi być zawsze pod nadzorem profesjonalisty kwalifikuje się do tego.

Jak wszystkie leki, Imipramina ma również listę powiązanych działań niepożądanych i / lub skutków ubocznych. Nie wszystkie działania niepożądane pojawią się u wszystkich pacjentów A jeśli się pojawią, mogą nie pojawiać się z taką samą intensywnością.

Jednak to normalne, że podczas czytania ulotki mogą pojawić się wątpliwości dotyczące leczenia imipraminą. Jeśli tak się stanie, naszą rekomendacją jest skonsultowanie tych wątpliwości z lekarzem i/lub farmaceutą.

Z tym wszystkim, wśród skutków ubocznych impraminy, które proponuje Vademecum (2016) i które mogą być obecne, są:

• Przybranie na wadze.
• Anoreksja.
• Niepokój.
• Dezorientacja.
• Delirium.
• Halucynacje
• Niepokój.
• Podniecenie.
• Mania.
• Hipomania
• Zmiany libido.
• Zaburzenia snu.
• Dezorientacja.
• Drżący.
• Zawrót głowy.
• Bóle głowy
• Senność.
• Parestezje.
• Rozmyty obraz.
• Zaburzenia akomodacji wzrokowej.
• Zmniejszone łzawienie.
• Tachykardia zatokowa.
• Zmiany w EKG.
• arytmie
• Kołatanie serca
• Zaburzenia przewodzenia
• Uderzenia gorąca.
• Niedociśnienie ortostatyczne.
• Suchość w ustach
• Zaparcie.
• Choroba.
• Wymioty
• Zmiany w czynności wątroby
• Nadpotliwość
• Alergiczne zapalenie skóry.
• Wybuch.
• Pokrzywka.
• Problemy z oddawaniem moczu
• Zmęczenie.

Ten artykuł ma jedynie charakter informacyjny, w Psychology-Online nie możemy postawić diagnozy ani zalecić leczenia. Zapraszamy do wizyty u psychologa w celu leczenia konkretnego przypadku.

Jeśli chcesz przeczytać więcej artykułów podobnych do Imipramina: co to jest, funkcja, dawkowanie i skutki uboczne, zalecamy wpisanie naszej kategorii Psychofarmaceutyki.

• Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne (2014). DSM-5. Przewodnik po kryteriach diagnostycznych DSM-5-Brewiary. Madryt: Od redakcji Médica Panamericana.
• Bravo Ortiz, MF (2002) Psychofarmakologia dla psychologów. Madryt: Synteza
• Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) (2018) Międzynarodowa Klasyfikacja Chorób, rewizja 11. Wyzdrowiał z https://icd.who.int/es
• Vademecum (2016) Imipramina. Wyzdrowiał z https://www.vademecum.es/principios-activos-imipramina-N06AA02-es