▷ 3 przykłady anarchizmu

anarchizm więcej niż myśl i ruch polityczny, to nieustanna walka milionów rewolucjonistów o społeczną zmianę dobrobytu społecznego poprzez odebranie władzy i interesów kierownictwa państwa.

Walka o swobodnie zorganizowane społeczeństwo, przeciwko burżuazji, kapitalizmowi, przywilejom, wyróżnieniom różnice społeczne, religijne i wszelkie formy przymusu zagrażające solidarności, wolności i równości społecznej.

Nurty myśli anarchistycznej były bardzo zróżnicowane, niektórzy pacyfiści, inni bardziej brutalni, ale wszyscy są zjednoczeni jednym walczyć o bardziej egalitarne społeczeństwo wolne od represji.

Chociaż ruchy anarchistyczne straciły na sile od lat 60. XX wieku, nie zostały całkowicie wygaszone, niektóre zostały jedynie zmodernizowane, ale z zachowaniem fundamentów anarchizm.

Aby zrozumieć rolę, jaką ten ruch polityczny i społeczny odegrał na całym świecie, w tym poście wyjaśnimy 3 przykłady ruchów anarchistycznych, które pojawiły się w historii.

Komuna Paryska (1871)

To rewolucyjny ruch społeczny, który przez dwa miesiące pozostawał w uśpieniu w stolicy Francji, uważany jest za pierwszy i najważniejszy ruch klasy robotniczej w historii świata.

Ruch pojawiły się jako produkt nierówności społecznych w połowie XIX wieku, ponieważ pomimo zmian, które zostały wygenerowane za pomocą Rewolucja Francuska, różnice społeczne między uprzemysłowioną burżuazją a zubożałą klasą robotniczą zaostrzyły się.

Rząd kierowany przez Adolf Thiers służyła tylko burżuazji, z niewielką chęcią zaspokojenia społecznych żądań ludności w większości robotniczej.

rebelia przyniósł ze sobą gwałtowny ruch społeczny na rzecz represji, który spowodował śmierć, wyroki skazujące i wygnanie, zwany krwawym tygodniem.

Pomimo wysokich kosztów, promowano nowe środki polityczne i społeczne dość rewolucyjne jak na tamte czasy, takie jak aprobata Równa płaca między mężczyznami i kobietami, redukcja godzin pracy do dziesięciu godzin, a także oddzielenie kościoła od państwa.

Podobnie samozarządzanie fabrykami zostało zatwierdzone, gdy zostały porzucone przez ich właścicieli, utworzenie żłobki dla dzieci z klasy robotniczej, eliminacja spłaty odsetek od długów m.in środki.

Meksykański anarchizm w XX wieku

Meksykańskie ruchy anarchistyczne data na długo przed rewolucją meksykańską, z Meksykańską Partią Liberalną (PLM), zwolennicy ideologii myśli anarchokomunistycznej, ruchu politycznego, który wywarł wielki wpływ na rewolucję meksykańską.

ten Meksykańska rewolucja było powstaniem zbrojnym, które wybuchło w Meksyku w 1910 roku, kierowane przez Francisco Madero obalić rząd prezydenta Porfirio Diaz.

Przyczyny buntu miały różny charakter polityczny, społeczny i gospodarczy.; między innymi jako walka z nierównością społeczną, wyzyskiem pracowników i brakiem wolności słowa.

Ruch anarchistyczny PLM ja też prowadzę”Rebelia Kalifornii Baja w 1911 r.; główny wpływ ideologiczny PLM był Piotr Kropotkin i jego praca"Zdobycie chleba które uważali za przewodnik do śledzenia ich ruchu.

Ponadto Manifest i program Meksykańskiej Partii Liberalnej (1906), posłużył jako podstawa dla niektórych jego propozycji, które miały zostać włączone do Konstytucja polityczna Stanów Zjednoczonych Meksyku z (1917); takie jak skrócenie czasu pracy, zakaz pracy dzieci, odszkodowania za wypadki przy pracy.

Na rok 1941 utworzono Meksykańską Federację Anarchistyczną, która wywarła wielkie wpływy w ruchu robotniczym.

Chilijski ruch robotniczy XX wieku

Na początku XX wieku chilijskiej klasie robotniczej brakowało ustawodawstwa pracowniczego i socjalnego. zapewnienie im bezpieczeństwa i ochrony ich podstawowych praw jako pracowników.

Co prowadzi do, w pierwsze dekady XX wieku, będzie inaczej demonstracje i strajki żądać lepszych warunków życia, ale kosztowało to chilijskie społeczeństwo w wyniku brutalne represje.

Wydarzenia takie jak „czerwony tydzień” w 1905 r.”Masakra w szkole Santa María de Iquique” w 1907 r.; Byli gwałtowne wydarzenia, które motywowały pracownika do zawierania sojuszy, poprzez stowarzyszenia oporu, organizacje anarcho-komunistyczne, Chilijska Regionalna Federacja Pracowników (FORCH), wśród innych organizacji związkowych zrzeszonych w tym samym celu.

Na rok 1931 zwolennicy ruchu anarchistycznego stworzyli Generalna Konfederacja Pracowników Chile (CGT); aw 1950 Narodowy Jednolity Ruch Robotniczy (MUNT).

Na rok 1957 ruch libertarianin 7 lipca kierowany przez anarchistycznego przywódcę Ernesto Mirandę.

Z dyktatura Augusto Pinochet od 1973 do 1990 silne represje i prześladowania polityczne osłabiła siłę ruchu komunistycznego w kraju; jednak po upadku Pinocheta, chilijski anarchizm stopniowo powracał do kraju.