ZABURZENIA NEUROPOZNAWCZE: czym są, rodzaje, przyczyny i leczenie

Nagle coś na świecie się zmieniło. Wspomnienia zaczynają się rozmywać, nie znasz dokładnie pewnych ważnych dat, jest to trudne zwracać uwagę na pewne sytuacje i mieć trudności ze znalezieniem słów do wyrażenia pomysł. Zrozumiałe jest, że może się to nam przydarzyć w codziennym życiu, jeśli znajdziemy się w sytuacji, która generuje stres i/lub niepokój.

Dlaczego mi się to przytrafia? Dlaczego teraz mi się to przytrafia? Zapewne zadawałeś sobie tego rodzaju pytania, jeśli czujesz, że coś takiego się z tobą dzieje. Trudności te mogą nas przestraszyć, ponieważ nie znamy przyczyn, które je powodują, ale znamy z większa precyzja i szczegółowość, ten rodzaj problemu może być przydatny w rozwiązywaniu sytuacji złożony. W tym artykule Psychology-Online przedstawimy Ci informacje na temat Zaburzenia neuropoznawcze: czym są, rodzaje, przyczyny i leczenie.

Indeks

1. Czym są zaburzenia neuropoznawcze
2. Rodzaje zaburzeń neuropoznawczych
3. Przyczyny zaburzeń neuropoznawczych
4. Objawy zaburzeń neuropoznawczych
5. Leczenie zaburzeń neuropoznawczych

Zaburzenia neuropoznawcze odpowiadają uczucia które znajdują się w różnych obszary mózgu odpowiedzialne za funkcje psychiczne takich jak pamięć, język, uwaga, uczenie się lub myślenie. Ogólnie rzecz biorąc, zaburzenia neuropoznawcze mogą wystąpić u osób starszych, chociaż prawda jest taka, że ​​trudności te mogą pojawić się również u młodych ludzi w młodym wieku.

Ważne jest zróżnicowanie rodzajów zaburzeń neuropoznawczych w celu ustalenia Klasyfikacja jasne o cechach każdego z nich. Jest to kluczowe, biorąc pod uwagę powagę istniejących warunków w zależności od każdej patologii, a także podejście do każdego z nich.

Zgodnie z kryteriami diagnostycznymi DSM-V^[1]Zabiegi neurokognitywne dzielą się na trzy kategorie:

• delirium: to zaburzenie odpowiada stanowi splątania, w którym występują między innymi zmiany w świadomości, języku lub uwadze. Z kolei jedną z głównych cech charakterystycznych jest obecność halucynacji.
• Drobne zaburzenie neuropoznawcze: reprezentuje łagodny deficyt poznawczy w odniesieniu do zdolności poznawczych osoby.
• Poważne zaburzenie neuropoznawcze lub otępienie: występuje większe upośledzenie funkcji poznawczych, które bezpośrednio zakłóca codzienne czynności osoby.

Po zapoznaniu się z kategoriami pokazujemy, które są najczęstszymi zaburzeniami neuropoznawczymi:

• Choroba Parkinsona: jest to choroba neurodegeneracyjna, która zmienia zdolność poruszania się człowieka. Ponadto stopniowo wpływa na różne obszary mózgu. W tym artykule znajdziesz więcej informacji na temat objawów i leczenia choroba Parkinsona.
• choroba Alzheimera: zaburzenia behawioralne i poznawcze, które występują z powodu krótkotrwałej i długotrwałej utraty pamięci. Podobnie jak choroba Parkinsona, choroba Alzheimera jest pokrewnym zaburzeniem neurodegeneracyjnym mózgu. W tym artykule powiemy ci Jak leczyć osobę z chorobą Alzheimera?.
• otępienie naczyniowe: Ten rodzaj zaburzenia neuropoznawczego jest powiązany ze zniszczeniem niektórych obszarów kory mózgowej z powodu zablokowania krwi. Powoduje to trudności w funkcjonowaniu mózgu.
• Demencja z ciałami Lewy'ego: To kolejne zaburzenie neurodegeneracyjne, które stopniowo zmienia aktywność mózgu. Na poziomie ogólnym osoby cierpiące na ten stan mają halucynacje wzrokowe, drżenie ciała i zmiany w ruchach.
• demencja czołowo-skroniowa: ten obraz kliniczny odpowiada zmianom w mózgu, które bezpośrednio wpływają na funkcjonowanie płatów czołowych i skroniowych. Skutki tych trudności obejmują zmiany w zachowaniu, zmiany języka i zachowania.

Zrozumienie możliwych źródeł zaburzeń neuropoznawczych może być bardzo interesujące dla znalezienia skutecznych metod rozwiązywania tych problemów. W kolejnych akapitach omówimy przyczyny najistotniejszych zaburzeń neuropoznawczych:

• Czynniki genetyczne: zmiana niektórych genów obecnych u osób cierpiących na zaburzenia neuropoznawcze ma bezpośredni wpływ na rozwój chorób. Podobnie, dziedziczenie genetyczne reprezentuje fakt transcendentalny, biorąc pod uwagę, że jeśli krewny ma zaburzenie neuropoznawcze, możliwe jest, że dana osoba również na nie cierpi.
• Choroby współistniejące: istnienie podstawowej choroby organicznej może determinować rozwój zaburzenia neuropoznawczego. Ważne jest, aby podkreślić historię kliniczną każdego pacjenta w celu zlokalizowania źródła patologii.

Istotne jest poznanie przejawów, zarówno fizycznych, jak i emocjonalnych oraz behawioralnych, które wynikają z zaburzeń neuropoznawczych. Następnie wyjaśnimy najważniejsze objawy:

• zmiany behawioralne.
• Trudności w relacjach międzyludzkich.
• Utrata pamięci, uwaga i koncentracja.
• Dezorientacja.
• Lęk.
• Apatia.
• Zmiany w percepcji.
• Problemy ze snem.
• Trudności językowe.

Warto wspomnieć, że obecność którejkolwiek z tych osobliwości niekoniecznie oznacza zaburzenie neuropoznawcze. Niezbędne jest, aby diagnozę postawił profesjonalista zdrowia w okolicy, w celu oceny stanu klinicznego każdego pacjenta.

Pomimo trudności, jakie niosą ze sobą te patologie, obecnie istnieje szereg: Dostępne terapie radzenia sobie z objawami różnych zaburzeń neuropoznawczy. Następnie zlokalizujemy najskuteczniejsze zabiegi:

• Farmakoterapia: tego typu podejście polega na przyjmowaniu leków, które działają na połączenia neuronalne kora mózgowa. W ten sposób uzyskuje się poprawę jakości życia pacjenta.
• Fizjoterapia: Zabieg ten polega na rozwijaniu mobilności, równowagi i siły ciała pacjenta. Ta procedura jest skuteczna w przypadku patologii, które pociągają za sobą trudności w koordynacji.
• Psychoterapia: terapia może pomóc poprawić obszar komunikacji pacjenta poprzez różne strategie, które mają na celu budowanie zasobów w określonych sytuacjach.

Ten artykuł ma jedynie charakter informacyjny, w Psychology-Online nie mamy możliwości postawienia diagnozy ani zalecenia leczenia. Zapraszamy do wizyty u psychologa w celu leczenia konkretnego przypadku.

Jeśli chcesz przeczytać więcej artykułów podobnych do Zaburzenia neuropoznawcze: czym są, rodzaje, przyczyny i leczenie, zalecamy wpisanie naszej kategorii neuropsychologia.

1. Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne. (2013). Podręcznik diagnostyczno-statystyczny zaburzeń psychicznych (wyd. 5) Arlington: Pan American Medical Publisher.

• Tello- Rodríguez, T., Alarcón, R., Vizcarra-Escobar, D. (2016). Zdrowie psychiczne u osób starszych: Główne zaburzenia neuropoznawcze, afektywne i snu. Rev PeruMed Exp Zdrowie Publiczne, 33 (2), 342-350.