4 KONSEKWENCJE IZOLACJI SPOŁECZNEJ

Wszyscy mamy potrzebę kontaktów społecznych z rówieśnikami, aby utrzymać adaptację psychologiczną normalne, chociaż istnieją duże indywidualne różnice w dokładnej ilości „optymalnego” kontaktu dla każdego z NAS. Pozbawienie kontaktów społecznych jest niepokojące, pozostawiając większość ludzi zdezorientowanych i podatnych na wpływy. Wygląda na to, że wszyscy mamy potrzebę kontaktów towarzyskich z rówieśnikami aby utrzymać normalną adaptację psychologiczną, chociaż istnieją duże indywidualne różnice w dokładnej ilości „optymalnego” dotyku dla każdego z nas. Pozbawienie kontaktów społecznych jest niepokojące, pozostawiając większość ludzi zdezorientowanych i podatnych na wpływy. W tym artykule Psychology-Online odkryjemy razem konsekwencje izolacji społecznej, widząc, jak wpływa na nasz mózg.

Indeks

1. Związek izolacji społecznej ze zdrowiem psychicznym
2. Psychologiczne skutki izolacji społecznej
3. Izolacja społeczna osób starszych
4. Czym jest izolacja emocjonalna

Co się dzieje, gdy ludzie z jakiegoś powodu są zmuszani do opuszczenia swojego zwykłego kręgu kontaktów społecznych i życia w izolacji od innych? Wydaje się, że istnieją duże indywidualne różnice w tolerancji ludzi na izolację oraz w ilościach kontaktów społecznych i stymulacji, których potrzebują. Psychologowie tacy jak Hebb (1955) oraz Eysenck i Eysenck (1969) twierdzą, że jednostki wyróżniają się swoim podstawowy poziom pobudzenia, a zatem na optymalnym poziomie pobudzenia, którego potrzebują od reszta.

Eysenck zasugerował, że różne podstawowe poziomy aktywacji, określone przez czynniki biologiczne i biological Wyjaśniają również fundamentalne różnice w osobowości, takie jak estrowersja-introwersja i nerwica. Te teorie zdają się zakładać, że towarzyskość jest powiązana z podstawowymi modelami osobowości oraz genetyczny i fizjologiczny charakter osoby.

Zachowania wycofania są częste w życiu każdego człowieka i niekoniecznie mają znaczenie patologiczne. Jednak w niektórych przypadkach wycofanie i izolacja sygnalizują głębokie złe samopoczucie: skłonność do izolacji i utrata kontaktu ze światem zewnętrznym to de facto przejawy charakteryzujące poszczególne stany, takie jak: Co depresja, schizofrenia, fobia społeczna, zaburzenia ze spektrum autyzmuitp. W psychopatologii izolacja jest objawem Jej określenie obejmuje zarówno aspekty o charakterze „strukturalnym” (jak np. samotność i niedostatek relacji społecznych), jak i „funkcjonalny” (jak brak wsparcia emocjonalnego).

Przyjrzyjmy się kilku faktom i odkryciom, które pokazują konsekwencje izolacji społecznej na poziomie psychicznym w różnych kontekstach:

Zaburzenia rozwojowe

Sporadycznie możliwe jest uzyskanie informacji o ludzkie niemowlęta, które zostały wychowane przez zwierzęta i wychowany bez kontaktu z innymi ludźmi. Osoby te często mają poważne objawy zaburzeń rozwojowych, które są nieodwracalne. Oczywiście w takich przypadkach nigdy nie można stwierdzić, czy opóźnienie nie wynika ostatecznie z jakichś wad. przed urodzeniem i nie jest to raczej powód niż konsekwencja porzucenia przez społeczeństwo” człowiek.

Halucynacje

W okresach pozbawienia kontaktów społecznych ludzie są często bardzo dostępni do nowe doświadczenia i wpływy oraz żywe sny i obrazy można doświadczyć, a czasami halucynacje Przynajmniej niektóre „wizje” i „pozory” zgłaszane przez osoby żyjące w stanie izolacji ekstremalne zachowania społeczne spowodowane zasadami religijnymi, takimi jak pustelnicy i mnisi, mogą również wynikać z nich halucynacje

Wpływ

Inną konsekwencją izolacji społecznej jest zwiększona zdolność do wywierania wpływu. Izolacja była częścią procedur „prania mózgu” stosowanych do wpływać na postawy więźniów Amerykanie podczas wojny koreańskiej i krótsze okresy izolacji byli wykorzystywani do celów terapeutycznych. Na przykład przekonywanie ludzi do rzucenia palenia. Metody te opierają się na fakcie, że komunikacja w trakcie i po izolacji społecznej ma znacznie większy wpływ.

Objawy psychopatologiczne

Niedawny przegląd opublikowany przez The Lancet na temat psychologicznego wpływu kwarantanny na Covid-19 nazywa calls zwrócenie uwagi na istotne reakcje psychologiczne wywołane izolacją społeczną: od czasu wzrostu poziom stres psychiczny psychological, aż do pojawienia się uczuć strach, dezorientacja, gniew, niepokój emocjonalny i rezygnacja.

W niektórych przypadkach obserwuje się również rozwój prawdziwych stanów psychopatologicznych, charakteryzujących się głównie: objawy lęku, depresji i zaburzeń snu.

Badania wykazują obecność dwóch kategorii, które stanowią szczególne ryzyko rozwoju następstw psychologicznych ważne: pracownicy służby zdrowia (którzy doświadczają podwójnego stresu związanego z „niebezpieczną” pracą i kwarantanną domową) oraz pacjenci psychiatryczny. Ogólnie rzecz biorąc, wszystkie osoby z historią słabości umysłowej wydają się być szczególnie narażone.

Czysto społeczne czynniki, takie jak ilość i jakość relacji, samotność i izolacja społeczna, spadek życia społecznego, mają bardzo silny wpływ na życie osoby starszej. umiejętności społeczne i odległość od nich. Rzeczywiście, bardzo często obserwuje się postępujące wycofywanie się z aktywności społecznych u osób starszych. Ta sytuacja izolacji i „ubóstwa relacyjnego” zwiększa ryzyko kruchości i droga do niesamodzielności.

Izolacja społeczna osób starszych wiąże się z szeregiem problemów wieku średniego i starości. Stwierdzono, że osoby izolowane społecznie mają: zwiększone ryzyko rozwoju chorób układu krążenia, udaru, depresji, demencji i przedwczesnej śmierci.

Należy pamiętać, że czynniki ryzyka związane z izolacją społeczną są wielorakie i można je podzielić na kilka kategorii:

• Osoby fizyczne: mające 75 lat lub starsze, mające problemy zdrowotne, mieszkające samotnie i mające dzieci mieszkające w innym mieście.
• Relacje: posiadanie niewielu kontaktów lub sprzecznych relacji z rodziną lub przyjaciółmi.
• Społeczność: mieszka na obszarach społecznie upośledzonych o wysokim poziomie przestępczości i ograniczonym dostępie do usług, atrakcji i transportu publicznego.
• Społeczne: doświadczenia marginalizacji, dyskryminacji i braku spójności społecznej.

Izolacja emocjonalna lub izolacja emocjonalna, Jest to zjawisko znane od lat i początkowo ograniczone tylko do osób powyżej 50 roku życia, aby często owdowiali lub samotni, którzy nie mieli nawet bliskiego przyjaciela, któremu mogliby powierzyć swoje emocje, lęki, swoje… życzenia... Niestety ten scenariusz rozprzestrzenił się na przestrzeni lat (a może już był), obejmując nawet znacznie młodsze osoby i wszelkie ekstrakcje społeczne, a także osobliwy - fundamentalny - aspekt. jest to, że izolacja emocjonalna może wystąpić nawet wtedy, gdy nie ma prawdziwej izolacji społecznej. Innymi słowy, możesz nawet wziąć ślub, mieć zawsze obecnego najlepszego przyjaciela, wielu przyjaciół, współpracowników i sąsiadów gotowych do nawiązania kontaktu itp. ale uczucie bez bycia wysłuchanym i oddzielonym od świata.

Mówiąc dokładniej, mówimy wtedy o deprywacja emocjonalna lub afektywna, uczucie związane z faktem, że w związkach i życiu ludzi zawsze czegoś brakuje, czego inni nie wyrażają wystarczająco dużo uczucia, ciepła, uwagi lub głębokich emocji wobec one. W szczególności poczucie deprywacji emocjonalnej może być doświadczane w trzech aspektach, które mogą występować jednocześnie lub indywidualnie:

• Brak opieki. W tym przypadku osoba czuje, że nie ma nikogo, kto by ją trzymał i głęboko się nią interesuje lub przekazuje konkretne uczucia poprzez kontakt fizyczny lub przytulenie.
• Brak empatii. Tutaj osoba doświadcza uczucia, że ​​nikt jej tak naprawdę nie słucha ani nie próbuje w pełni zrozumieć jej osobowości i uczuć.
• Brak ochrony. Ten stan powoduje w osobie poczucie, że nikt jej nie chroni i nie prowadzi.

Ten artykuł ma jedynie charakter informacyjny, w Psychology-Online nie mamy możliwości postawienia diagnozy ani zalecenia leczenia. Zapraszamy do wizyty u psychologa w celu leczenia konkretnego przypadku.

Jeśli chcesz przeczytać więcej artykułów podobnych do Konsekwencje izolacji społecznej, zalecamy wpisanie naszej kategorii Psychologia społeczna.

• Casciaro, F. (2018). Zapobiem izolacji społecznej negli anziani. Wyzdrowiał z: https://www.centronovamentis.it/prevenire-lisolamento-sociale-negli-anziani/
• Cavazza, G., Malvi, C. (i in.) (2014). La fragilità degli anziani. Strategia, progetti, narzędzia na invecchiare bene. Santarcangelo di Romagna: Maggioli Editore.
• Forgas, J. str. (2002). Zachowania interpersonalne. Psychologia interakcji społecznych. Rzym: Armando Editore.
• Francesconi C. (2021). La trappola della Deprivazione Emotiva. Wyzdrowiał z: https://www.chiarafrancesconi.it/letture/schema-therapy/60-schema-deprivazione-emotiva.html
• UniSR (2020). Le reazioni psicologiche indotte dall’isolaciones sociale. Wyzdrowiał z: https://www.unisr.it/news/2020/3/le-reazioni-psicologiche-indotte-da-isolamento-sociale