Konformizm społeczny: co to jest, eksperymenty, typy i przykłady

Czy zgodność jest pozytywna czy negatywna? Nie ma naukowej odpowiedzi na to pytanie. Popierając wartości, które większość z nas podziela, możemy powiedzieć, że czasami konformizm jest negatywny (kiedy skłania kogoś do jazdy po pijanemu lub obcowania z zachowania rasistowskie), czasem pozytywne (kiedy powstrzymuje obraźliwe wstawianie się w kolejce po bilety do kina), a czasem nieistotne (gdy sugeruje, że tenisiści noszą bieli).

W zachodnich kulturach indywidualistycznych, gdzie presja rówieśników nie jest postrzegana jako pozytywna, słowo „zgodność” ma tendencję do wyrażania negatywnej oceny wartości. Z drugiej strony w Japonii zgadzanie się z innymi nie jest oznaką słabości, ale tolerancji, samokontroli i dojrzałości.

W tym artykule Psychology-Online wspólnie zagłębimy się w koncepcję konformizm społeczny, odkrywać Co jest, eksperymenty z którymi był badany i teoretyzowany, różni typy a niektóre przykłady.

Indeks

1. Czym jest konformizm społeczny?
2. Eksperymenty na konformizmie społecznym
3. Rodzaje konformizmu społecznego

Konformizm społeczny jest zdefiniowany przez Turnera jako przemieszczanie się jednej lub więcej niezgodnych osób w kierunku normatywnych pozycji grupowych jako funkcja niejawnego lub jawnego nacisku ze strony członków grupy. Mucchi Faina następnie wyjaśnia to pojęcie, definiując zgodność jako przestrzeganie opinii lub zachowanie, które dominuje, nawet gdy jest to sprzeczne z własnym sposobem myślenia.

Zgodność oznacza jednak nie tylko działanie tak, jak działają inni, ale także bycie uwarunkowanym przez to, jak działają; oznacza to działanie i myślenie inaczej niż byłoby to zrobione autonomicznie. Dlatego konformizm to zmiana w zachowaniu, myślach i uczuciach ludzi w odniesieniu do normy społecznej.

Badacze badający konformizm i posłuszeństwo pomagają sobie nawzajem, rekonstruując „światy społeczne” w laboratorium. miniaturowe, tworząc w ten sposób mikrokultury, które upraszczają i symulują ważne cechy wpływu społecznego codziennie. Niektóre z tych badań ujawniły niepokojące wyniki i ich echo, również ze względu na fakt, że: zostały zreplikowane przez innych, były tak wspaniałe, że zasłużyły na miano „eksperymentów klasyka ”:

• Badania szeryfa na temat kształtowania się normy.
• Badania Ascha dotyczące presji rówieśniczej.
• Eksperymenty Milgrama z posłuszeństwem.

Dlaczego się rozliczamy?

Począwszy od klasycznych eksperymentów Sherifa, Ascha i Milgrama, liczni uczeni wykazali, że na konformizm wpływają pewne zmienne sytuacyjne, które odnoszą się do cech Grupa:

• Ludzie lepiej się dostosowują gdy co najmniej trzy osoby zachowują się w ten sam sposób i są ze sobą zgodne.
• Im bardziej się zgadza się, tym bardziej ludzie, których "modelki" są na wysokim poziomie i kiedy ci, którzy zadowalają się publicznymi reakcjami na konformizm w ich obecności.
• Badania stwierdzają, że jeden dostosowuje się, aby odpowiedzieć na ich pragnienie bycia zaakceptowanym .. (wpływ normatywny) oraz stawienie czoła sytuacjom niepewności (wpływ informacyjny).

Ogólnie rzecz biorąc, chociaż nie można określić, kto jest bardziej podatny na konformizm, istnieją badania dotyczące osobowości, które potwierdzają, że cechy osobowości pomagają określić, kto się podporządkowuje, zwłaszcza w sytuacjach określanych jako „słabe” i w których siły społeczne nie mają dużego wpływu na różnice indywidualny. Ponadto kultura przynależności i ról społecznych może wpływać na stopień spełnienia danej osoby.

Ostatnie badania nad antykonformizmem ujawniają, że reaktancja, czyli wydajność ludzi w celu ochrony ich poczucia wolności, jest to czynnik wywołujący efekt „bumerangu” antykonformista.

Istnieją trzy rodzaje zgodności:

1. Protekcjonalność lub uspokojenie. Czasami zadowalamy się oczekiwaniem lub prośbą, nie wierząc w to, co robimy; na przykład zakładamy krawat lub sukienkę, nawet jeśli nam to przeszkadza. Ten rodzaj fałszywego i pozornego konformizmu nazywa się protekcjonalnością lub przyzwoleniem (zgodnością), konformizmem obejmujące działanie publiczne w odpowiedzi na dorozumianą lub wyraźną prośbę, ale ze sporem wewnątrz.
2. Posłuszeństwo. Ten rodzaj konformizmu społecznego występuje, gdy zgadzamy się na wszystko, aby otrzymać nagrodę lub uniknąć kary. Jeśli nasza protekcjonalność odpowiada na wyraźny i bezpośredni rozkaz lub polecenie, nazywamy to posłuszeństwem.
3. Akceptacja lub przynależność wewnętrzna. Czasami szczerze wierzymy w to, w co grupa doprowadziła nas do wiary: możemy dołączyć do milionów innych ludzi do ćwiczeń fizycznych, bo powiedziano nam, że jest to dobre dla zdrowia i akceptujemy to jako: prawda. Ten rodzaj szczerego i wewnętrznego konformizmu jest definiowany jako wewnętrzna akceptacja lub przynależność, konformizm, który obejmuje zarówno działanie, jak i wiarę w odpowiedzi na presję społeczną. Akceptacja czasami następuje po protekcjonalności; możemy zacząć głęboko wierzyć w coś, w co początkowo wątpiliśmy.

Ten artykuł ma jedynie charakter informacyjny, w Psychology-Online nie możemy postawić diagnozy ani zalecić leczenia. Zapraszamy do wizyty u psychologa w celu leczenia konkretnego przypadku.

Jeśli chcesz przeczytać więcej artykułów podobnych do Konformizm społeczny: co to jest, eksperymenty, typy i przykłady, zalecamy wpisanie naszej kategorii Psychologia społeczna.

• Myers, D. SOL. (2009). Psychologia społeczna. Mediolan: McGraw-Hill