De ontwikkeling van de autonomie van studenten vreemde talen uit de postulaten van Vygotsky

Dit artikel gaat in op het belang van enkele van de Vygotsky's postulaten en hoe deze een sterke epistemologische basis vormen om de autonomie van de studenten van de taalcarrière te ontwikkelen buitenlands. Hiervoor wordt een studie van de essentie gemaakt als een manier voor de opleiding van de student.

In dit artikel PsychologyOnline zullen we het hebben over: De ontwikkeling van de autonomie van studenten vreemde talen uit de postulaten van Vygotsky

Inhoudsopgave

1. Invoering
2. Theoretisch kader
3. State of the art in het leren van vreemde talen
4. Ontwikkeling van studenten
5. conclusies

Vygotsky's postulaten in het onderwijzen van vreemde talen zijn van groot belang voor de het huidige Cubaanse onderwijsmodel waarmee deze kunnen bijdragen aan de didactiek van het onderwijzen van vreemde talen een solide en harmonieuze conceptuele basis. Door hun bijdragen wordt het beheersen van de vreemde taal opgevat als een activiteit waar het onderwerp van kan genieten van een voller leven, door zijn culturele universum uit te breiden, bij te dragen aan een breed spectrum van persoonlijkheid kennis.

Hieruit volgt dat communicatie een soort menselijke activiteit is waarbij de relaties van socialisatie en individualisering tussen de verschillende protagonisten van het proces van onderwijzen-leren. Zo blijkt de relatie tussen samenleving-onderwijs-cultuur uit het leren van vreemde talen. Op dezelfde manier moet het leerproces van vreemde talen gebaseerd zijn op: de basis van het affectieve en het cognitieve in harmonieuze eenheid om communicatieve mogelijkheden bij studenten te ontwikkelen.

Strategieën voor de student

Daarom moet de student gericht zijn op de actief zoeken naar kennis, door een systeem van activiteiten die het zoeken en verkennen van kennis vanuit reflectieve posities bevorderen, die de ontwikkeling van hun denken en hun autonomie stimuleren.

Daarom is in het onderwijsleerproces van vreemde talen de ontwikkeling van de autonomie van studenten op basis van het vermogen van de student essentieel. handelen op basis van eigen doelstellingen en doeleinden, vanuit het zelfevaluatieproces dat de selectie en ontwikkeling van leerstrategieën inhoudt die de student in staat stellen door te gaan naar hogere kennisstadia, wat zal resulteren in een versnelling in het tempo van het leren van de taaltalen buitenlands. zo ook de zelfevaluatie en zelfkennis, dat veronderstelt actief, bewust, opzettelijk, zelfregulerend leren en de betrokkenheid van de student bij het bereiken van meer of minder succes bij de ontwikkeling van dit leren.

Er kan dan worden gesteld dat het onderwijsleerproces van vreemde talen de ontwikkeling van de autonomie van de studenten heeft een solide basis in de bijdragen van Vygotsky's postulaten. Degene die bijdraagt ​​aan de conceptie van a developer learning waarbij de student een leidende rol heeft dat breekt met de neiging om uit te voeren. Zoals studenten in staat zijn om met een hoge mate van autonomie, creativiteit, motivatie, zelfbeschikking en reflectie te handelen, afhankelijk van het verwerven van nieuwe kennis van de taal en cultuur, door het stellen van enkele vragen zoals: over wat, hoe, waarom, waarom leert hij en hoe dit leren nuttig is in zijn opleiding.

Op dit moment is het autonome vermogen om nieuwe kennis te creëren en toe te passen een onmisbare vereiste in de opvoeding en training van de mens. In het proces van onderwijzen-leren Wat vreemde talen betreft, zijn de inspanningen gericht op de consolidering van een cultuur die beantwoordt aan de eisen en eisen van de huidige Cubaanse samenleving. Die is vastgesteld vanuit de concepties van de studieplannen. Het bedenken van een zich ontwikkelend leer-leerproces in vreemde talen vereist dus de studie van theoretische grondslagen hiertoe bij te dragen.

Hiervoor nemen we de cultuurhistorische benadering aangezien de student van de vreemde talen carrière in communicatie als kennisactiviteit ontwikkelt en zijn cultureel erfgoed vormt. Tegelijkertijd vormt het een actieve entiteit in de samenleving, maar alleen in zijn relatie en uitwisseling met anderen kan het een breed ontwikkelingsniveau bereiken.

Daarom beschouwen we dat in de postulaten verkondigd door L.S. Vigotsky ondersteunt de ontwikkeling van de autonomie van studenten vreemde talen, dit zijn:

• Sociaal determinisme
• Genetische wet van psychische ontwikkeling
• Zone van naaste ontwikkeling

Dus, bij het bestuderen van de essentie van elk van hen, zal het duidelijk zijn hoe ze levensonderhoud vormen om de autonomie van de studenten van de carrière van vreemde talen te ontwikkelen.

Volgens r. Bell (p.9) neemt het werk van Vygotsky over Verwerving en ontwikkeling... hangt grotendeels af van de sociale omgeving waarin het onderwerp leeft. Daarom erft het menselijke subject bij zijn geboorte alle fylogenetische evolutie, maar het uiteindelijke product van zijn ontwikkeling zal afhangen van de kenmerken van de sociale omgeving waarin het leeft. Subliem beroep van liefde. (1997)

Deze benadering laat ons zien hoe, vanuit het leerproces van vreemde talen, een nauwe relatie tussen onderwijs, onderwijs en samenleving. Dit wordt bewezen door een systeem van educatieve invloeden die u helpen de waarde van elke leerhandeling buiten een communicatieve situatie te begrijpen. Dat wil zeggen, de mogelijke bijdrage aan hun opleiding tot professional die bepaalde functies moet vervullen in het kader van hun maatschappelijk mandaat.

Evenzo, wat werd opgevoed door Egea. M wanneer hij erop wijst dat "de vorming van de persoonlijkheid van de student inhoudt dat de richting van het systeem van invloeden wordt gesticht". educatieve activiteiten in hun opleiding op basis van: De erkenning van het actieve karakter van de student als onderwerp van hun opleiding” (Egeïsche. M, 2007. blz. 85.)

In het geval van het leerproces van vreemde talen, de ontwikkeling van de De autonomie van de studenten wordt bepaald door enkele elementen die haar kenmerken en die onthullen Zijn essentie. Dus als we het hebben over een student met een hoge mate van autonomie, verwijzen we niet alleen naar de leerling neemt verantwoordelijkheid voor eigen leerproces maar weet doelen te stellen beginnend vanaf mogelijkheden en beperkingen identificeren in dat proces.

De student moet ook in staat zijn om kennis en vaardigheden over te dragen naar nieuwe contexten. Naast het hebben en ondersteunen van evaluatieve en reflectieve criteria over anderen en over zichzelf.

Op dezelfde manier is de herkenning van de actief karakter van de leerling als het onderwerp van hun opleiding, wat inhoudt dat zowel onderwijs als onderwijs leidend moeten zijn ontwikkeling en opleiding van de student vanuit wat hij autonoom kan doen en zelfregulerend. Wat je onder eigen regie kunt doen in de activiteit die je uitvoert. In het vermogen om de sociale realiteit te plannen en erop te anticiperen om deze te transformeren volgens hun cognitieve, affectieve en professionele behoeften. Zodat je aan het einde van je training beslissingen kunt nemen en volledige zelfrealisatie kunt bereiken.

Op dit fundament staat de begin van ontwikkeling dat vraagt ​​van docenten vreemde talen een hoge mate van creativiteit en flexibiliteit om in overeenstemming te zijn met de concrete historische context.

De genetische wet van ontwikkeling, als onderdeel van L. S. Vigotsky (1982), in de autonomie leren Het is een feit, aangezien het ontwikkeld is rekening houdend met de intrinsieke en extrinsieke motivaties van leraren in de initiële opleiding vreemde talen. Het leren hiervan gaat van het sociale naar het individuele vlak en het is duidelijk dat in de toe-eigening van een systeem van kennis, gewoonten en vaardigheden die van het interpsychologische naar het intrapsychologische niveau gaan. Dat wil zeggen, wat vanuit de academische en onderzoekende componenten wordt benaderd, is geïntegreerd en dynamisch in de arbeidscomponent en dus zinvol voor hun opleiding tot taalprofessional buitenlands.

Het is dan noodzakelijk om voor het onderwijzen van vreemde talen te bepalen welke de echte behoeften die studenten hebben zich in die taal te leren uitdrukken en in welke contexten en situaties hij deze gebruikt en/of zal gebruiken.

J. C. Richards (1995: 3) bevestigt dat “de mens, zowel vanuit het oogpunt van zijn historische ontwikkeling als van zijn individuele ontwikkeling, niet kan leven en zijn behoeften bevredigen zonder te communiceren met hun leeftijdsgenoten (…) Dit betekent dat de behoefte aan communicatie vanaf het begin in verband is gebracht met de activiteit van de mens, het wordt gevormd en ontwikkeld op basis van de activiteit gezamenlijke."

Met deze stelling is het duidelijk dat bij de leertaken van de vreemdetalenklas de werk in groepen en de inhoud hiervan moet een afspiegeling zijn van de activiteiten waarmee de studenten worden geconfronteerd, inclusief die van de richting geven aan het leer-leerproces.

In die zin is het de taak van de vreemdetalenklas om studenten voor te bereiden om capabele persoonlijkheden te worden voor een actieve en transformerende deelname aan de samenleving. Daarom moet de activiteit van het bestuderen van vreemde talen zo worden gecontextualiseerd dat het niet in tegenspraak is met de realiteit van het onderwerp.

Zo heeft de klas invloed op de vorming van de persoonlijkheid van de student, tegelijkertijd doet het dat op de samenleving en laat het de student invloed uitoefenen op zijn eigen klas en de samenleving waarin hij zich ontwikkelt. Uitgaande van dat vanuit de ontwikkeling van autonomie, roulerend gezegd, de student moet uitvoeren kennis van zichzelf en anderen in een socialisatieproces vanuit communicatie als activiteit het uitvoeren van. Dit vormt het einde van het onderwijzen-leren van vreemde talen en de ontwikkeling ervan hangt af van de mate van autonomie met dat studenten de prestatie behalen in de activiteit die de assimilatie en bewuste acquisitie vereist en actief. Altijd gebaseerd op de identificatie van het doel van de uitgevoerde activiteit.

Dit doel identificeert het niet op een geïsoleerde en spontane manier, maar vanuit een systeem van invloeden die bijdragen aan de vorming ervan. Tegelijkertijd helpen ze u de waarde te begrijpen van elke leerhandeling die verder gaat dan een communicatieve situatie. Dat wil zeggen, het mogelijke bijdrage aan je opleiding tot professional dat het bepaalde functies moet vervullen als onderdeel van zijn sociale orde.

Gesteld kan worden dat de ontwikkeling van autonomie bijdraagt ​​aan de opleiding en ontwikkeling van de student, vanaf het moment dat het kennis krijgt van zijn eigen cognities en in staat is zijn eigen mentale activiteit te reguleren tijdens het leerproces. Zo blijkt uit een ander van de postulaten, de zone van nabije ontwikkeling (Vygostky 1988), die verwijst naar de cognitieve fase van de student die kan worden getransformeerd vanuit de interactie met anderen.

Volgens de aannames van Vygotski worden twee ontwikkelingsniveaus geverifieerd tijdens het leren: een huidig ​​niveau dat wat de student weet en weet hoe te doen voor zichzelf en ander potentieel, wat betekent: wat de leerling kan doen? van de hulp die hij krijgt van andere individuen.

Een juiste interpretatie van dit begrip is essentieel voor een beter begrip van autonomie. Als we er bij de ontwikkeling hiervan rekening mee houden dat leerlingen een schat aan kennis kunnen opdoen zonder de hulp van de leraar om de leertaken op te lossen door het gebruik van hun eigen strategieën van lessen. Waar hij een leidende rol zal hebben en moet beslissen welke middelen hij heeft, de implicaties en de verantwoordelijkheid op basis van zijn eigen leren. Evenals het doel hiervan voor de uitoefening van het beroep. Het is dus niet alleen wat in staat is om te leren, maar ook hoe het wordt overgedragen.

In het proces van het onderwijzen van het leren van vreemde talen, wordt de ontwikkeling van autonomie vanuit dit postulaat ook bepaald door het gebruik van de leerstrategieën als bemiddelaars in het leerproces en, meer dan bemiddelaars die door de omgeving worden aangeboden als een steiger waarop de leerling zich eigen maakt, worden ze, eenmaal geïnternaliseerd, bronnen voor zelfbeschikking, terwijl het het tegelijkertijd een actieve entiteit van zijn eigen ontwikkeling maakt en in staat is om te leren leren.

Voor het onderwijzen van vreemde talen is het dan noodzakelijk om te bepalen welke de echte behoeften die studenten hebben zich in die taal te leren uitdrukken en in welke contexten en situaties hij deze gebruikt en/of zal gebruiken.

Leren is een proces dat altijd aan verandering onderhevig is, waarbij het ontwikkelingsniveau dat de leerling heeft bereikt ingrijpt. lesgeven op het moment dat het gebeurt en de objectieve en subjectieve behoeften van de mensen die hierbij betrokken zijn werkwijze. Om deze verandering te laten plaatsvinden, is het dus absoluut noodzakelijk aandacht te besteden aan de ontwikkeling van de autonomie van studenten.

Auteurs als H. Holec (1981), D. Larsen-Freeman (2001), R. C. Allwright (1988), P. Benson en P. Voller (1997), L. Karlsson, F. Kjisik en J. Nordlund (1997), A. Wenden. (1998), A. Hofman (1996), C. Hufeisen en Jessner. (2001), A. Chik. J. J. H. Lim (2003) en D. Little (2007) hebben de kwestie van autonomie bij het leren van vreemde talen aangepakt. Ze zijn het erover eens dat het de verantwoordelijkheid van de student voor zijn eigen leren, zelfevaluatie en zelfversterking van zijn Evenzo dringen ze aan op de noodzaak om bij studenten kennis te ontwikkelen over hun eigen processen van aan het leren.

In het leerproces van vreemde talen veronderstelt het een actief, bewust, opzettelijk, zelfregulerend leren evenals de betrokkenheid van de student bij het behalen van meer of minder succes bij de ontwikkeling van dit leren. Zo ook de individualisering van leerstijlen en strategieën. Evenals het vermogen om middelen te mobiliseren voor nieuwe actiecontexten.

Het probleem is dat de manier waarop of hoe we leren afhangt van een complex systeem dat werkt in verschillende niveaus, die allemaal nodig zijn om te leren. Dat wil zeggen, leren vindt plaats via verschillende interne processen van de persoon, afhankelijk van de inhoud die wordt geleerd en de omstandigheden waarin het leren plaatsvindt.

Al het leren vormt een weerspiegeling van de werkelijkheid door de student, en als zodanig komt het voor in de activiteit die hij ontwikkelt, waarvoor hij bewust leert, met actieve deelname evenals in de toe-eigening van de inhoud van de cultuur die hem aanzet tot nadenken, een intellectuele inspanning en een creatieve zoektocht naar de kennis. Hierdoor treden er veranderingen op in de cognitieve, affectieve en professionele processen zelf.

Het is daarom belangrijk in het onderwijs-leerproces van vreemde talen de postulaten van Vygotsky, degenen die bijdragen aan het interpreteren van fenomenen zoals de ontwikkeling van de autonomie van studenten. Tegelijkertijd wordt hiermee de toekenning van een ontwikkelaar die leert vanuit een actief-regulerende conceptie hertekend om de autonomie van de studenten te ontwikkelen. Dit wordt bereikt wanneer de leraar de intellectuele krachten van de leerlingen mobiliseert om de specifieke doelstellingen van het onderwijzen en leren van vreemde talen te bereiken. Activering heeft tot doel de actieve, bewuste en opzettelijke aard aan te duiden van de intellectuele processen en mechanismen waarop het wordt ondersteund en van de resultaten die het produceert. Wat zal een versnelling in taalverwerving buitenlands, zodat er een verandering in het leren zal zijn.

Regulering wordt bereikt door de student een leertaak voor te stellen die de reflectie en volwassenheid metacognitief, wat inhoudt dat je weet wat je wilt bereiken, hoe het wordt bereikt, wanneer en onder welke specifieke voorwaarden je de middelen moet inzetten die je hebt om dit te bereiken. Wat zal resulteren in taalkundige en professionele zelfrealisatie en zelfreflectie van hun prestaties.

Samenvattend kan worden gesteld dat:

1. Op dit moment is het dringend noodzakelijk om elementen te hebben die bijdragen aan het verrijken van het onderwijsleerproces van de vreemde talen, daarom is de ontwikkeling van de autonomie van de student essentieel in dit proces als een manier om promoot de actieve en bewuste rol van de student als de protagonist van zijn eigen training- en zelftransformatieproces.
2. Het concept van een leer-leerproces dat vreemde talen ontwikkelt, moet worden ondersteund door de postulaten van de theorie bijgedragen door Vygotsky om substantiële veranderingen in dit proces te laten plaatsvinden.

Dit artikel is louter informatief, in Psychology-Online hebben we niet de macht om een ​​diagnose te stellen of een behandeling aan te bevelen. Wij nodigen u uit om naar een psycholoog te gaan om uw specifieke geval te behandelen.

Als u meer artikelen wilt lezen die vergelijkbaar zijn met De ontwikkeling van de autonomie van studenten vreemde talen uit de postulaten van Vygotsky, raden we u aan om onze categorie van Cognitieve psychologie.

• Acosta Padron, Rodolfo. Didactiek. Actief-holistische methodologie voor het onderwijzen van talen / Rodolfo Acosta Padrón, José Alfonso Hernández. Haïti: Escuela Normal Superior, 2001.
• Addine Fernández, Fatima. Didactiek: theorie en praktijk. Stad Havana: Redactioneel Pueblo y Educación, 2004.
• Antich van Leon Rosa. Methodologie van het onderwijzen van vreemde talen en co-auteurs. Stad Havana: Redactioneel Pueblo y Educación, 1986.
• Chavez Rodríguez, Justo A. Inleiding tot pedagogiek. Colombia: Bogotá Plaza Editores, 2000.
• Castellanos Simona, Doris. Op weg naar een conceptie van het leren van ontwikkelaars. Havana: Projecten Collectie. Hoger Pedagogisch Instituut "Enrique José Varona", 2001.
• Dam, L. Leerder Autonomie 3: Van theorie tot praktijk in de klas. Dublin: Authentiek. 1995.
• Gonzalez Maura, Viviana. Psychologie voor opvoeders. Havana City: Redactioneel Pueblo y Educación, 1995 ..
• Karlsson, L., F. Kjisik en J. Nordlund. Van hier naar autonomie. Een autonoom leerproject van het Universitair Talencentrum van Helsinki. Helsinki: Helsinki University Press. 1997.
• Klein, d. Leerderautonomie en menselijke onderlinge afhankelijkheid: enkele theoretische en praktische consequenties van een sociaal-interactieve kijk op cognitie, leren en taal. In B. Sinclair, ik. McGrath en T. Lam (eds) 2000a. Leerling Autonomie, Leraar Autonomie: Toekomstige Richtingen, 15-23. Harlow: Longman / Pearson Onderwijs.
• López Hurtado, Josefina Fundamentals of Education. Stad Havana: Redactioneel Pueblo y Educación, 2000.
• Onrubia, J. "Leer: creëer zones van naaste ontwikkeling en grijp in". In C. Coll (red.), Constructivisme in de klas, Barcelona. Graó. 1993.
• Perez Bermúdez Lorenzo M. Persoonlijkheid, de diagnose en de ontwikkeling ervan. Havana City: Redactioneel Pueblo y Educación, 2004
• Rico Montero, Pilar. Onderwijs- en leerproblemen. In Compendium van Pedagogiek. ___Stad Havana: Redactioneel Pueblo y Educación, 2003.
• Sinclair, B. "Leerautonomie: de volgende fase?". In B. Sinclair, ik. McGrath, T. Lamb (red.), Leerautonomie, leraarautonomie: Toekomstige richtingen. Londen: Longman. 2000.
• Subliem beroep van liefde. Redactioneel Pueblo y Educación, 1997.
• Vigotsky, L.S. Gedachten en taal. Stad Havana: Redactioneel Pueblo y Educación, 1982.
• ____________________. Geschiedenis van de ontwikkeling van hogere psychische functies. Havana: Wetenschappelijk Redactioneel - Technisch, 1987.
• Vygotsky, LEV. S. De ontwikkeling van hogere psychologische processen.