Toen het woord hallucinatie in het begin van de 16e eeuw algemeen werd gebruikt, duidde het eenvoudig op een zwijm, een 'dwalende geest'. Pas in de jaren dertig van 1800 gaf Jean-Etienne Esquirol, een Franse psychiater, de term de huidige betekenis: in het algemeen worden ze gedefinieerd als percitos die hun oorsprong hebben in afwezigheid van enige uiterlijke werkelijkheid; het is bijvoorbeeld dingen zien of horen die niet bestaan. Via dit artikel Psychology-Online kunnen we de verschillende soorten hallucinaties, de oorzaken van deze verschijnselen en enkele voorbeelden.
Hallucinaties zijn fundamentele symptomen van verschillende psychopathologische aandoeningen, maar de aanwezigheid van hallucinaties betekent niet: noodzakelijkerwijs dat de persoon die ze manifesteert psychotisch is: ze kunnen als een psychotisch symptoom worden beschouwd wanneer de persoon wakker is en volledig alert.
Waarom treden hallucinaties op? Aangezien er geen externe stimulatie is, is sensorische stimulatie uitsluitend intern (hersenen) en is in het algemeen een symptoom van ernstige
Voor degenen die ze leven, hallucinaties lijken heel echtZe kunnen waarneming in al zijn aspecten nabootsen, te beginnen met de manier waarop ze op de buitenwereld worden geprojecteerd. Het gehallucineerde individu is ervan overtuigd dat het object dat hij ziet en voelt een realiteit is; identificeert de herinneringen aan zijn verleden en zijn vroegere fantasieën verkeerd, en vertaalt de een en de ander in een situatie een bestaan toeschrijven dat hem onafhankelijk van zichzelf lijkt, terwijl hij de neiging heeft om aan hen een bestaan toe te schrijven een automatisch, onvrijwillig en abnormaal karakter aan de hallucinerende ervaring.
Hallucinaties worden in de DSM-V gedefinieerd als: perceptie ervaringen op dezelfde manier optredend zonder een externe stimulus en niet onder vrijwillige controle; Er wordt ook gespecificeerd dat hallucinaties moeten optreden in de context van een volledig sensorium, aangezien de hallucinaties die optreden tijdens de slaap (hypnagogisch) of tijdens het ontwaken (hypnopompisch) worden beschouwd als binnen het bereik van ervaringen normaal. Deze algemene zintuiglijke ervaringen zijn geen echte hallucinaties en zijn daarom niet pathologisch; ze kunnen het best worden gedefinieerd als het verzinsel van de verbeelding.
Hallucinaties moeten bovendien worden onderscheiden van illusies, die louter verkeerde interpretaties van echte zintuiglijke prikkels vertegenwoordigen; ze komen vaak voor en zijn over het algemeen niet pathologisch. Hallucinaties hebben in feite de helderheid en impact van echte waarnemingen, maar zonder de externe stimulatie van het relevante zintuig. Degenen die bijvoorbeeld stemmen horen, nemen een stem waar die van buiten komt en die over het algemeen verstandige woorden en zinnen zegt.
Hallucinaties worden volgens het schema van Baillarger in twee groepen ingedeeld: psychosensorisch en psychisch. Binnen elk van deze groepen vinden we verschillende soorten hallucinaties, afhankelijk van het zintuig dat ze beïnvloeden, in het geval van psychosensorische. Hieronder zullen we kijken naar de meest voorkomende soorten hallucinaties en voorbeelden van de verschillende soorten hallucinaties.
1. Psychosensorische hallucinaties
Psychosensorische hallucinaties nauwkeurige zintuiglijke kenmerken hebben die alle zintuiglijke activiteiten kunnen beïnvloeden, dus er zijn visuele, olfactorische, smaak-, akoestische, tactiele hallucinaties, enz. We zullen elk van deze typen hieronder bekijken.
2. Visuele hallucinaties
Visuele hallucinaties kunnen elementair zijn en verwijzen naar eenvoudige fenomenen zoals kleuren, lichten, objecten, of verwijzen naar complexe en bewegende scènes. Er zijn verschillende soorten visuele ervaringen, zoals:
- De dysmegaloscopische hallucinaties: variatie in de grootte van objecten of mensen.
- De hallucinaties zooptica: kleine insecten of dieren worden in de omgeving of op het lichaam gezien.
- De hallucinaties autoscopisch: zie het lichaam en het gezicht van buitenaf.
- De hallucinatiesmet synesthesie: mix zintuiglijke kanalen, zoals luisteren naar het geluid van groen.
Visuele hallucinaties duiden vaak op de aanwezigheid van a psychotische stoornis stof-geïnduceerde, of van een psychotische stoornis als gevolg van een andere medische aandoening; ze kunnen ook voorkomen bij een ernstige neurocognitieve stoornis (dementie) of delirium.
3. Auditieve (of akoestische) hallucinaties
In het geval van elementaire auditieve hallucinaties, neemt de proefpersoon geluiden, geluiden, sissen, muzikale gebaren enz. waar. die kunnen worden onderscheiden van symptomen veroorzaakt door akoestische schade of ziekten van het gehoorsysteem, zoals tinnitus of rinkelen. Soms, bij waanpatiënten, elementaire hallucinaties ze kunnen worden ingevoegd in secundaire waanvoorstellingen. Bijvoorbeeld: een persoon hoort een fluitje en is ervan overtuigd dat mensen naar hem fluiten om slechte dingen tegen hem te zeggen. Gaat over complexe auditieve hallucinaties wanneer het onderwerp stemmen en verschillende verbale inhoud waarneemt.
4. Olfactorische hallucinaties
De eenvoudige olfactorische hallucinaties ze kunnen typerend zijn voor focale (temporale kwab) of systemische neurologische aandoeningen (bijv. de geur van brandend rubber die typisch wordt gerapporteerd in de epileptische aura). Vaker worden ze in waanstenen ingebracht: bijvoorbeeld een patiënt die in het openbaar de geur van uitwerpselen ruikt en ervan overtuigd is dat anderen het aan hem toeschrijven.
5. Smaak hallucinaties
De smaak hallucinatiesIn plaats daarvan worden ze gerapporteerd als zure of misselijkmakende smaken, waarbij patiënten denken dat ze vergiftigd zijn of dat iemand drugs in hun eten stopt.
6. somatische hallucinaties
somatische hallucinaties de perceptie van het eigen lichaam beïnvloeden, en het is niet gemakkelijk om ware sensaties die op een waanvoorstelling worden geïnterpreteerd te onderscheiden van valse waarnemingen, omdat er geen manier is om ze objectief te onderscheiden. Onder somatische hallucinaties kunnen we onderscheiden:
- Kinesthetische hallucinaties: abnormale gewaarwordingen van het hele lichaam (waargenomen als hout, glas, ontbindend) of delen ervan (de ledematen zijn vervormd, de ingewanden zijn binnengedrongen door dieren). Kinesthetische hallucinaties met betrekking tot de seksuele sfeer komen ook vaak voor (de patiënt neemt de ervaring waar van zweven, masturbatie, directe of verre penetraties).
- Tactiele en thermische hallucinaties: perceptie van aanrakingen, tintelingen of sensaties van koude, hitte, nattigheid (hydrische hallucinaties), elektrische schokken (passende hallucinaties).
- Kinesthetische of motorische hallucinaties: perceptie van beweging in afwezigheid van echte bewegingen. Beweging kan spontaan of opgelegd zijn (de patiënt voelt zich gedwongen om te handelen of handelingen uit te voeren).
7. Psychische hallucinaties
Bij psychische hallucinaties wordt de hallucinatoire activiteit door de proefpersoon niet als een zintuiglijke indruk ervaren, maar als gedachte of gevoel. Bijvoorbeeld interne stemmen, echo van gedachten. Deze laatste worden ook wel pseudo-hallucinaties genoemd omdat ze dat zintuiglijke karakter missen dat juist hallucinerende verschijnselen zouden moeten zijn. Vervolgens zullen we de modaliteiten zien die we binnen dit soort hallucinaties kunnen vinden.
8. Verbale hallucinaties
Binnen verbale hallucinaties kunnen we enkele varianten vinden. De complexe verbale hallucinaties ze worden gewoonlijk genoemd "stemmen", typisch voor sommige psychische stoornissen zoals: schizofrenie, ernstige depressie en manie. De stemmen hebben verschillende kenmerken en manieren om door patiënten te worden gemeld: ze kunnen worden becommentarieerd, beledigend, dwingend of bevelend, echoën in gedachten. Bij verbale hallucinaties kunnen er ruimtelijke verschillen zijn, dus stemmen kunnen van buiten komen, maar ook van binnen van het individu, en door het subject worden ervaren als opgelegd, vreemd, opdringerig, vreemd aan zichzelf. Bovendien kunnen stemmen worden gekenmerkt door de identiteit van de spreker, die ook kan worden identificeren: vaak heeft de spreker bovendien een belangrijke subjectieve betekenis voor het individu van een enige autoriteit en macht, en wat het zegt is logisch (het kan God zijn, een heilige, de duivel, een overleden of levend familielid, enz.).
9. Pseudo-hallucinaties
Voor de Britse auteurs is dit type hallucinatie een hallucinatie zonder de ervaring van externe waarneming, maar geleefd in de geest; het subject herkent de vreemdheid en non-correspondentie met vormen van werkelijkheid. Het is hier moeilijk om niet te denken dat dergelijke psychische verschijnselen niets meer zijn dan gewone mentale beelden die obsessief zijn geworden en door het onderwerp worden aangeduid als opdringerig, niet vrijwillig en opgelegd.
10. Hypnagogische hallucinaties
Naast de classificatie van hallucinaties hierboven, vinden we andere soorten hallucinaties, zoals hypnagogische hallucinaties. De hypnagogische staat is de staat van bewustzijn van overgang van waken naar slapen, en onder de mentale verschijnselen die zich in deze toestand kunnen voordoen, zijn hypnagogische hallucinaties precies levendige en intense ervaringen die zich voordoen aan het begin van een slaapperiode en ze komen vaak voor in combinatie met hypnagogische verlammingen. Deze fase duurt enkele seconden tot enkele minuten waarin sommige of alle zintuigen, maar vooral het zicht, de Het gehoor en de aanraking kunnen worden beïnvloed en het is voor de proefpersoon vaak erg moeilijk om de hallucinatie van de werkelijkheid te onderscheiden.
11. Hypnopompische hallucinaties
Tijdens de hypnopompische fase, de psychofysiologische toestand die van slaap naar wakker, kunnen sensorisch psychische verschijnselen optreden (met name visuele en auditieve maar soms olfactorische en tactiele) die vaak, vanwege hun levendigheid, als echt kunnen worden waargenomen. Tijdens de hallucinatieshypnopompiche u kunt bijvoorbeeld het gevoel hebben dat u door andere mensen wordt gebeld of, in meer traumatische gevallen, de aanwezigheid van een of meer indringers in de slaapkamer ervaart. De hallucinatieshypnotiseurs komt soms voor in combinatie met slaap verlamming. Een van de meest voorkomende voorbeelden van hypnopompische hallucinaties is: spinnen zien bij het wakker worden.
12. Functionele hallucinaties
Een functionele hallucinatie kan worden gedefinieerd als: valse perceptie wanneer een echte stimulus wordt waargenomen, aangezien de functies van hallucinaties voortkomen uit een stimulus. De proefpersoon heeft hallucinaties wanneer een zintuiglijk karakter dominant is ten opzichte van de rest van de cognitieve activiteit.
13. Gereflecteerde hallucinatie
Gereflecteerde hallucinatie is hallucinatie in een zintuiglijke modus wanneer: iets wordt waargenomen in een andere modaliteit. Een voorbeeld van gereflecteerde hallucinatie zou zijn: de proefpersoon ziet een foto van een Ferrari en neemt het typische gebrul van de motor waar.
14. Extracampine hallucinaties
Bij extracampanale hallucinaties worden hallucinaties waargenomen buiten het waarnemingsveld. Enkele voorbeelden van extracampale of extracampale hallucinaties zijn: de proefpersoon kijkt van achteren, hoort geluiden op tientallen honderden kilometers afstand...
15. Levendige hallucinaties
Dit soort hallucinaties zijn levendige hallucinaties, maar door het onderwerp als onwaar beschouwd. Het is typerend voor neurologische aandoeningen, meestal temporale en occipitale zone, of hersenstamlaesies.
16. Dissociatieve hallucinaties
Dissociatieve hallucinaties zijn meestal visuele hallucinaties en treden meestal op in toestanden van intense emotionele onrust, zoals in recente rouw of na emotioneel trauma. Dit soort hallucinaties worden overwogen veranderde staten van bewustzijn zonder een psychotische stoornis te zijn.
