Psychologische debriefing bij noodsituaties en rampen: wat het is, fasen en voorbeelden

Psychologische debriefing bij noodsituaties en rampen is een van de meest gebruikte technieken bij blootstelling aan traumatische situaties. Bij sommige gelegenheden worden mensen geconfronteerd met momenten die ze als gevaarlijk beschouwen en die levensgevaarlijk kunnen zijn. Daarom is het normaal om te proberen een innerlijk evenwicht te herstellen door middel van verschillende methoden die een aanzienlijke effectiviteit en validiteit hebben. Momenteel heeft deze techniek bewezen over de nodige middelen te beschikken om op een gezonde manier door zijn eigen pijn heen te kunnen. In die zin speelt de herkenning van emoties, gedachten en emoties een transcendentale rol voor de ontwikkeling van dagelijkse activiteiten. Daarom is het essentieel om een ​​beroep te doen op een methodiek die goed is voorbereid.

In dit Psychology-Online artikel geven we je informatie over de psychologische debriefing bij noodsituaties en rampen: wat het is, fasen en voorbeelden.

Inhoudsopgave

1. Wat is psychologische debriefing?
2. Waarom is het belangrijk om psychologische debriefing toe te passen?
3. Fasen van psychologische debriefing
4. Voorbeelden van psychologische debriefing

Psychologische debriefing is een psychologische techniek Het wordt gebruikt om mensen te helpen die traumatische situaties hebben meegemaakt. Over het algemeen wordt deze modaliteit tegen geïmplementeerd catastrofale gebeurtenissen zoals gezondheidsnoodsituaties, natuurrampen, ongevallen, onder andere. In deze gevallen is het gebruikelijk dat middelen worden verstrekt waarmee de gevoelens en gedachten die uit die momenten van complexiteit naar voren komen, kunnen worden uitgewerkt.

Deze techniek ontstond in 1893 naar aanleiding van de bijdragen van Dr. Jeffrey Mitchell over crisisinterventiemodellen. Dankzij zijn werk in medische ambulances ontwikkelde hij een nauwkeurige en effectieve procedure tegen de aandoening die hij bij zijn patiënten waarnam. Het doel van deze interventie was om te voorkomen dat de getroffen persoon aan een eetstoornis zou lijden. posttraumatische stress.

Het belangrijkste belang van psychologische debriefing bestaat uit een veilige omgeving creëren zodat patiënten kunnen uiten en reflecteren op wat ze hebben meegemaakt. Op deze manier kunt u een meer verlichtend perspectief hebben op de gebeurtenissen die hebben plaatsgevonden. Om dit model uit te voeren, worden twee psychotherapeutische sessies uitgevoerd, gescheiden door een periode van twee maanden. Het doel van de tweede sessie is om de verdwijning van traumatische emoties en gedachten in de persoon te verifiëren.

Deze therapeutische vorm heeft enkele voordelen die een positieve invloed hebben op degenen die traumatische gebeurtenissen hebben meegemaakt. Vervolgens zullen we het hebben over waarom het belangrijk is om psychologische debriefing toe te passen:

• Vermindering van emotionele schade: Praten over levenservaringen maakt het mogelijk om een ​​ander standpunt in te nemen en de angst die de persoon voelt te verminderen. Hier vind je meer informatie over Hoe de angst te verwijderen.
• vlotte communicatie: Deze ruimte heeft als prioriteit de bevordering van een eerlijke en oprechte dialoog.
• Validatie van ervaringen: Vaak wordt geprobeerd mensen bewust te maken van het belang van de geleefde momenten. Om dit te bereiken, probeert psychologische debriefing die situaties van onzekerheid als geldig te beschouwen.

Deze methodologie heeft een specifieke volgorde die moet worden gebruikt om de verwachte resultaten te bereiken. In deze sectie zullen we de fasen van psychologische debriefing ontwikkelen:

1. Yointroductie: In de eerste momenten wordt geprobeerd een veilige en geruststellende omgeving te creëren, zodat de persoon kan praten over zijn levenservaringen.
2. Vertelling: het melden van traumatische gebeurtenissen wordt aangemoedigd. Evenzo wordt de nadruk ook gelegd op de kennis van de emoties, gedachten en gedragingen die zijn gehad.
3. Interventie: op basis van het getoonde materiaal kiest de GGZ-professional voor een bepaald type interventie. Met andere woorden, er zullen voor elke persoon specifieke copingstrategieën worden geïmplementeerd met als doel het verminderen van de spanning, stress en de algemene malaise afgeleid.
4. Sluitend: Tot slot wordt er een samenvatting gemaakt van de situaties waaraan tijdens de sessies is gewerkt. In die zin vertegenwoordigt het creëren van een balans een consolidering van verworvenheden. Dit vormt op zijn beurt een symbolische handeling om de ervaren sensaties in het verleden achter te laten.

Om het behandelde onderwerp beter te begrijpen, is het interessant om enkele situaties te geven die van toepassing zijn. Om deze reden plaatsen we enkele voorbeelden van psychologische debriefing:

• Natuurrampen: catastrofes zoals onder andere tsunami's, aardbevingen. Dit zijn situaties waarin het leven in gevaar is en die moeilijk te assimileren zijn. Geconfronteerd met deze feiten, kunt u kiezen voor de toepassing van psychologische debriefing.
• oorlogen: mensen die in oorlog zijn, moeten het verlies van dierbaren, amputaties van ledematen en ernstige verwondingen onder ogen zien. Vanwege de hoge impact van stress die deze situaties met zich meebrengen, is crisisinterventie noodzakelijk.
• Geweld en seksueel misbruik: mensen die zijn onderworpen aan voortdurende mishandeling Ze hebben meestal gevolgen die voorkomen dat ze doorgaan met het dagelijks leven. Daarom probeert psychologische debriefing de tools te bieden om de angst te kalmeren.

Dit artikel is louter informatief, bij Psychology-Online hebben we niet de bevoegdheid om een ​​diagnose te stellen of een behandeling aan te bevelen. Wij nodigen u uit om naar een psycholoog te gaan om uw specifieke geval te behandelen.

Als u meer soortgelijke artikelen wilt lezen Psychologische debriefing bij noodsituaties en rampen: wat het is, fasen en voorbeelden, raden we u aan om onze categorie van in te voeren Klinische psychologie.

• Dominguez Martin, V. (2020). Psychologische debriefing: systematische beoordeling van de effectiviteit ervan met het personeel dat betrokken is bij noodsituaties en rampen. Universiteit van La Laguna.
• Santacruz Escudero, J.M. (2008). Een review over debriefing als crisisinterventie en ter preventie van PTSS (posttraumatische stressstoornis). Colombiaans tijdschrift voor psychiatrie, 37 (1), 198-205.