Czy PŁACZ jest dobry?

Przywykliśmy do tego, że mówi się nam „nie płacz”, „nie jest tak źle”, „musisz być pozytywny”, „w ten sposób nie rozwiążą problemów”… To nie pomaga, ale sprawia, że ​​czujemy się gorzej, ponieważ do dyskomfortu, który mamy sam w sobie, dodaje się poczucie winy za złe samopoczucie.

Następnie, Płaczesz dobrze czy źle? Czy powinniśmy sobie na to pozwolić, czy tylko pogłębia to problem? Czy dobrze jest płakać, gdy masz depresję? Czy służy łagodzeniu niepokoju? Następnie Psychology-Online odpowiemy na te i wiele innych pytań.

Indeks

1. Rodzaje płaczu
2. Jaki jest pożytek z płaczu?
3. Wtórny dyskomfort
4. Czy płacz jest dobry czy zły?

Przede wszystkim pamiętajmy, że istnieje kilka rodzajów płaczu. W dzieciństwie płakaliśmy z głodu, płakaliśmy nad różnymi niewygodami i płakaliśmy z bólu. W wieku dorosłym byłoby to uproszczone i mielibyśmy tylko dwa rodzaje płaczu, ten protestu Tak ten z bólem, zarówno fizycznym, jak i emocjonalnym.

Co mówi literatura? Tak proste, jak wyszukiwanie „czy płacze dobrze?” w Google, a znajdziesz wiele artykułów, które mówią tak. To samo dzieje się, gdy pytasz kogokolwiek. Jednak odpowiedzi te rzadko są oparte na jakichkolwiek badaniach. Więc co literatura mówi o płaczu? Literatura mówi, że to zależy.

Czasami płacz może być bardzo przydatny, ponieważ, jak wiemy z własnego doświadczenia, wywołuje uczucie uwolnienia napięcia i zmniejszenia niepokoju. Odciąża nas.

Jednak duże znaczenie nabiera otoczenie i kontekst, w którym się znajdujemy, a korzyści płynące z płaczu będą zależeć od oceny otoczenia i własnej:

• Fakt, że nasza płakać, być zatwierdzonym lub nie dla innych jest tym, co robi różnicę pod względem korzyści. Jeśli płacz budzi empatię u innych, daje nam wsparcie społeczne, a zatem my przynosi nieskończone korzyści.
• Jednak przy innych okazjach płacz powoduje tylko odrzucenie przez innych. Dlatego też, aby płacz mógł przynieść korzyści zdrowotne w przypadku objawów depresji lub lęku, należy znaleźć środowisko, które potwierdza tę ekspresję emocjonalną.
• Z drugiej strony fakt, jak widzimy siebie podczas płaczu, również wpływa na korzyści płynące z tego aktu. Jeśli płacz sprawia, że ​​czujemy się słabiLogicznie rzecz biorąc, nie zapewni nam to takich samych korzyści, jak gdybyśmy w pewnych sytuacjach postrzegali płacz jako normalny proces.

Z drugiej strony fakt płaczu nie powinien wywoływać w nas winy. W wielu przypadkach nie jesteśmy w stanie uniknąć tego emocjonalnego tłumienia, a ponadto, że emocjonalne tłumienie jest tym, co powoduje najwyższy poziom stresu. Dlatego wtórnym dyskomfortem jest czuć się źle z powodu złego samopoczucia. Terapia Akceptacji i Zaangażowania skupia dużą uwagę na wspomnianym tłumieniu emocji i wybiera sposób ich akceptacji i nie dostrzegania emocji. negatywne emocje jako wrogowie, ale jako część procesu w obliczu stresującego wydarzenia.

Jednak z drugiej strony terapia ta sprawdza się również w akceptacja tego negatywnego wydarzenia oraz w puszczaniu tych myśli i emocji, które sprawiają nam dyskomfort, aby nasze życie mogło trwać bez paraliżu negatywnych emocji.

Podsumowując, możemy stwierdzić, że płacz jest dobry dla twojego zdrowia, ale we właściwej mierze. Zależy to od kontekstu i formy. To nie to samo płakać przez kilka dni po śmierci członka rodziny, co płakać codziennie przez miesiące lub lata z powodu tej śmierci. Płacz w początkowych momentach ma przynieść ulgę, później potęguje cierpienie, nie tylko z powodu bycia „w pułapce” w takim stanie emocjonalnym, ale ponieważ środowisko nas odrzuci, stracimy to wsparcie społeczne, które jest tak potrzebne. W takim przypadku w tym artykule wyjaśniamy jak przestać płakać. Dlatego jeśli jesteśmy w stanie depresji ta funkcja ulgi, że płacz zanika i konieczne jest rozpoczęcie pewnego tłumienia płaczu, aby móc wyjść z tego stanu emocjonalnego.

Z drugiej strony musimy pamiętać, że w badaniach nie wykazano, by prosty płacz przynosił korzyści. Dlaczego płacz jest dobry? Jedyne dwa korzyści, które zostały udowodnione z naukowego punktu widzenia są to:

• Fakt płacz ostrzega nas przed niebezpieczną sytuacją, niebezpieczeństwa, które przygotowuje organizm na wypadek, gdyby ewentualna obrona lub ucieczka była konieczna w danej sytuacji.
• Oprócz, przekazuje nasz stan emocjonalny innym, który jest związany z najbardziej podstawową zasadą człowieka: instynktem przetrwania. Jeśli inni zobaczą, jak płaczemy, na początku przyjdą chronić nas, więc płacz służy jako przekaz informacji o potencjalnie szkodliwej lub niebezpiecznej sytuacji.

Dlatego regulacja emocjonalna staje się kluczowa w tym zakresie. Płacz pomaga nam tak długo, jak robimy to w dobrym środowisku, we właściwej mierze i we własnym zakresie potwierdzamy te emocje. Jeśli którykolwiek z tych trzech filarów nie jest odpowiedni, proces płaczu spowoduje tylko większy dyskomfort niż początkowo. Więc płacz jest również dobry na niepokój.

Ten artykuł ma jedynie charakter informacyjny, w Psychology-Online nie możemy postawić diagnozy ani zalecić leczenia. Zapraszamy do wizyty u psychologa w celu leczenia konkretnego przypadku.

Jeśli chcesz przeczytać więcej artykułów podobnych do Czy płacz jest dobry?, zalecamy wpisanie naszej kategorii Emocje.

• Pełniejsza, B. FA. (1991). Dyskryminacja akustyczna trzech rodzajów płaczu niemowląt. Badania pielęgniarskie, 40 (3), 156-160.
• Brutto, J. J., Fredrickson, B. L. i Levenson, R. W. (1994). Psychofizjologia płaczu. Psychofizjologia, 31(5), 460-468.
• Hendriks, M. C. P., Nelson, J. K., Korneliusz, R. R. i Vingerhoets, A. JOT. JOT. M. (2008). Dlaczego płacz poprawia nasze samopoczucie: Perspektywa teorii przywiązania na temat funkcji płaczu dorosłych. W AJJM Vingerhoets, I. Nyklicka i J. Denollet (red.), Regulacja emocji: zagadnienia koncepcyjne i kliniczne (str. 87-96). Nowy Jork: Springer.
• Hendriks, M. i Vingerhoets, A. (2002). Płacz: czy jest to korzystne dla dobrego samopoczucia?Międzynarodowy cykl kongresów, 1241, 361-365. doi: 10.1016 / s0531-5131 (02) 00642-8.
• Riquelme, A., Buendia, J. & Rodríguez, M. C. (1993). Strategie radzenia sobie i wsparcie społeczne u osób ze stresem ekonomicznym. Psicothema 5 (1), 83-89.