➤ Administracja naukowa (definicja i zalety) ⚡ Sieć i firmy ⚡

Ewolucja myślenia menedżerskiego jest znana jako administracjanaukowydzięki temu, że pod koniec XIX wieku kilku autorów było zainteresowanych zbadaniem całości problemy, które wykazywały ówczesne przedsiębiorstwa przemysłowe, głównie ze względu na ujednoliconą produkcję i duże skala.

Czym jest zarządzanie naukowe?

Dyscyplina polegająca na zastosowaniu matematycznej oceny procesów firmy w celu odkrycia awarie powstałe podczas wykonywania tego samego i stamtąd zarys rozwiązań optymalizujących wydajność performance biznes.

Taylor, Charles Babbage, H. Robinson Towne i Joseph Wharthon przyczynili się do uruchomienia tej nowej gałęzi wiedzy, która łączy sektor biznesu i badania naukowe. Ta dyscyplina, znana również jako tayloryzm, przypuszczała rewolucję w postrzeganiu biznesu, a zaszczepiona przez nią nauka wciąż obowiązuje w wielu firmach.

Fałszerz naukowego zarządzania

Fryderyk W. Taylor, zakwalifikowany jako ojciec zarządzania naukowego, systematycznie badał operacje produkcyjne w ramach metoda naukowa, poprzez bezpośrednią obserwację metod stosowanych przez pracowników. Z tej hipotezy powstały nowe i lepsze procedury pracy, wspierany przez pracowników Taylor eksperymentował ze swoimi hipotezami i weryfikował usprawnienia produkcyjne, które później zostały wprowadzone w życie w codziennej pracy, przechodząc przez trening.

Założył naukową organizację pracy, kierując się dążeniem do wyeliminowania marnowania czasu i pieniędzy i utrzymuje, że celem kierownictwa powinno być zapewnienie dobrobytu pracodawcy i pracownikowi.

Dla pracodawcy maksymalny dobrobyt nie leży w osiąganiu wielkich korzyści, ale w rozwoju firmy we wszystkich jej aspektach, aby osiągnąć dobrobyt. Dla pracownika maksymalnym dobrobytem nie jest posiadanie wysokich zarobków, ale osiągnięcie rozwoju osobistego, aby pracować z jakością i wydajnością oraz wykorzystywać swoje umiejętności.

Wnioski i zasady Taylora

Po swojej pracy Taylor doszedł do pewnych wniosków, które nie wykazały niepowodzeń w ówczesnej administracji zarządzania, są to:

• Nie było skutecznej metody pracy.
• Nie było zachęt motywujących pracownika.
• Decyzje podejmowane przez menedżerów nie miały poparcia naukowego.
• Umiejętności pracownika zostały zignorowane przy przydzielaniu im odpowiednich zadań.

Mając to na uwadze Taylor opracowała pewne wytyczne, na których powinna opierać się działalność biznesowa, znane jako wczesna administracja Taylora i oni są:

• Reorganizacja pracy: Muszą zastąpić nieefektywne metody pracy zoptymalizowanymi, które skracają czas produkcji.
• Wybór pracowników: oceń możliwości pracownika przed przypisaniem ról i zlokalizuj każdego pracownika na podstawie umiejętności, dla której wyróżnia się, poprawiając tym samym ich wyniki zawodowe i motywację poprzez poczucie zadowolenia z wykonywanej pracy, wpływając na produktywność of biznes.
• Współpraca menedżerów z podwładnymi: Istotne jest, aby byli ze sobą związani, mieli te same cele i działali w tym samym celu. Konieczne jest zmotywowanie pracownika do lepszej pracy i poczucia zaangażowania w misję i wizję firmy, oprócz konieczności stworzenia linii stanowisk pośrednich, które nadzorują i doradzają prace gotowy.
• Podział pracy: Aby osiągnąć większą efektywność i wydajność konieczne jest, aby menedżerowie wzięli odpowiedzialność za planowanie i kierowanie, podczas gdy pracownicy byli oddani realizacji działań wynikających z decyzji.

Zalety i wady zauważone w zarządzaniu naukowym

Korzyść:

• Generuje większe Specjalizacja zawodowa. Pracownicy na pośrednich poziomach hierarchicznych, ze względu na swoje umiejętności, powinni być zorientowani na rozwój procedury, które przyczyniają się do wiedzy i wzrostu efektywności w działaniach praca.
• Osiąga większą wydajność każdej osoby. Organizacja jest ustrukturyzowana w oparciu o różne funkcje produkcyjne realizowane w organizacji.
• Podział pracy jest zaplanowany tak, aby można było uzyskać lepsze wyniki.
• Oddziel pracę fizyczną od pracy umysłowej.
• Na obszar przypada jeden boss, co zmniejsza presję na jedną osobę.
• Bodziec ekonomiczny jako czynnik poruszający człowieka jest redukowany, umożliwiając rozwój osobisty.

Niedogodności:

• Wiąże się to z pewnymi trudnościami w lokalizowaniu i ustalaniu odpowiedzialności, co wpływa na dyscyplinę i morale pracowników.
• Narusza zasadę jedności dowodzenia, powodując konflikty pracownicze.
• Sektor pracy, czyli pracownik najniższych szczebli, jest mało brany pod uwagę pod względem zdolności do myślenia, jest postrzegany jako element, który otrzymuje zlecenia i musi je wykonywać.
• Komunikacja schodzi i jest realizowana rozkazami, nie ma możliwości komunikacji rosnąco, ponieważ pracownik przez wyjaśnienie nie ma możliwości technicznych i wiedzy do wystawienia opinia.
• Często mylona jest z autorytetem iw ten sposób przekazywana jest osobom o wysokiej hierarchii w organizacji.
• Uczestnictwo jest zerowe, teoretycy tej szkoły podkreślają indywidualność jako mechanizm, który najlepiej pozwala na sprawność organizacyjną.