Nie zawsze łatwo jest zachować dystans emocjonalny, wspierając członka rodziny lub bliskiego przyjaciela w przezwyciężeniu pewnego problemu. Miłość pokazuje zainteresowanie, które wynika z implikacji, jednak nie niosąc problemu drugiego tak, jakby był naszym własnym, pomożemy ci lepiej. Wręcz przeciwnie, minimalizujemy nasz potencjał pomocy, ponieważ skończymy zmęczeni i smutni. Aby pomóc człowiekowi, najlepsze, co możesz zaoferować, to Twoja miłość, Twoje towarzystwo i Twój komfort. Jak uniknąć uznania problemów innych za własne?
Bardzo ważne jest unikanie roli zbawiciela, która wynika z chęci bycia rodzajem bohatera dla drugiego. Tego rodzaju postawa kończy się długofalowymi negatywnymi konsekwencjami u tych, którzy, gdy nadejdzie czas, czują, że nie zostali wystarczająco wynagrodzeni za cały włożony wysiłek.
Unikanie roli zbawiciela oznacza nie patrzenie na inną osobę z litości lub współczucia, ale raczej zaszczepić zaufanie w innych pamiętając, że każdy człowiek ma wystarczające zasoby wewnętrzne, aby przezwyciężyć żywotne konflikty.
Wygodnie jest unikać popadania w relacje zależności. Wspieranie kogoś innego nie oznacza, że nie musisz bronić własnej przestrzeni. Dlatego akt higieny psychicznej to także nauka mówienia „nie”.
Kiedy spotykamy osobę, która przeżywa zły czas, możemy nie tylko porozmawiać o tym, co ją martwi, ale jest to również dobry czas na zaproponować zrelaksowane plany w celu odwrócenia uwagi (który informuje o dobrym samopoczuciu).
W ten sam sposób istnieją bardzo pozytywne nawyki na poziomie fizycznym i psychicznym, takie jak cieszenie się codziennym spacerem. Spacery są bardzo zdrowe, aby napełnić umysł optymizmem, gdy negatywna energia, która wynika ze smutku, zalewa twoją duszę.
Ten artykuł ma jedynie charakter informacyjny, w Psychology-Online nie możemy postawić diagnozy ani zalecić leczenia. Zapraszamy do wizyty u psychologa w celu leczenia konkretnego przypadku.
