SAMO PRZYWÓDZTWO: co to jest, cechy i jak je rozwijać

Przywództwo to umiejętność, o której często słyszeliśmy, dzięki której człowiek jest w stanie wpływać na ludzi i skłonić ich do pracy w zespole, aby osiągnąć cel. Jednak równie ważne lub ważniejsze jest samoprzywództwo, o którym łatwiej zapominamy. Ta kompetencja jest niezbędna do uzyskania kontroli nad naszym życiem i decyzjami, a także do osobistego rozwoju i rozwoju.

Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o tej jakości i o tym, jak możesz ją trenować, czytaj dalej ten artykuł Psychology-Online: Samoprzywództwo: co to jest, cechy i jak je rozwijać. Dzięki tym informacjom dowiesz się, czym jest samoprzywództwo i jak jest stosowane.

Pojęcie przywództwa jest często używane w miejscu pracy, aby mówić o zarządzaniu zespołami roboczymi. Przywództwo to umiejętność kierowania i motywowania innych ludzi. Dlatego samoprzywództwo będzie odnosić się do tej zdolności dla siebie. Zobaczmy dogłębnie, czym jest samoprzywództwo.

Definicja samoprzywództwa

Czym jest samoprzywództwo? koncepcja samodzielnego przywództwa

Zdolność do samodzielnego kierowania jest tworzona przez zestaw umiejętności psychologicznych, które zwiększają szanse na osiągnięcie celów zarówno w perspektywie średnio-, jak i długoterminowej, pomimo ograniczonych zasobów i niepewności przyszłości. Samoprzywództwo obejmuje szereg kompetencji, takich jak skupienie uwagi na celach, wytrwałość, utrzymanie motywacji i dyscypliny dla nich, nawet jeśli nie skutkują natychmiastową gratyfikacją, ocena i monitorowanie działań w w oparciu o ustalone cele, możliwość ich dostosowania, jeśli nie są optymalne, a także planowanie i ustalanie priorytetów posługi.

Ta umiejętność jest związana z inteligencja emocjonalna, ponieważ stanowi element zarządzania i regulacji emocji, podobnie jak w przypadku inteligencji intrapersonalnej, ponieważ oznacza to świadomość i wiedzę o własnej osobie oraz zdolność do wykorzystania tych informacji dla własnej korzyści.

znaczenie samoprzywództwa polega na tym, że człowiek panuje nad własnym życiem, jego konsekwencją jest osobiste upodmiotowienie. Osoby z rozwiniętym samoprzywództwem podejmują własne decyzje niezależnie i są w stanie skupić się na swoim celów, co zwiększa szanse na ich osiągnięcie, a tym samym osiągnięcie tego, co zaproponowali i dla których jest ważne one. Wszystko to ma wpływ na większą dobre samopoczucie emocjonalne, rozwój osobisty, a także większe bezpieczeństwo i zaufanie do własnej osoby.

Istnieje wiele procesów psychologicznych i zachowania samoprzywódcze prezentowane przez osoby o profilu samoprzywództwa. Te cechy są znane jako 5 asów samodzielnego przywództwa.

5 asów samodzielnego przywództwa

Pięć cech samoprzywództwa to:

• Samowiedza: Jest to samoświadomość lub umiejętność rozpoznawania i identyfikowania własnych myśli i emocji, ich wpływu na nas oraz przyczyn, które je wywołują. Umiejętność ta obejmuje wiedzę o posiadanych przez nas zasobach, a także o własnych ograniczeniach oraz świadomość swoich mocnych i słabych stron.
• Samoocena: odnosi się do zestawu wyobrażeń, ocen i ocen, jakie osoba czyni o sobie, pod względem jego wartości, sposobu bycia i cech. Ten osąd oznacza własną akceptację, szacunek i troskę, co pozwala na wzmocnienie naszej osoby.
• Autonomia: Jest to wydział, dzięki któremu ludzie są w stanie ustalać własne priorytety i cele oraz niezależne, by tworzyć osobiste kryterium, podejmować decyzje i brać odpowiedzialność za własne Działania.
• Samozarządzanie: jest umiejętność regulować swoje emocje (emocjonalne samoprzywództwo), zachowania i własne zasoby, aby ukierunkować je na wyznaczony cel. Oznacza to również możliwość analizowania i monitorowania działań bez pomocy z zewnątrz oraz przekierowywania ich lub dostosowywania w razie potrzeby.
• Automotywacja: jest to umiejętność wpływania na nastrój i wytrwałość, aby utrzymać je przed wyznaczonym celem. Składa się z inicjatywy, woli, zaangażowania w cele, optymizmu i orientacji na osiągnięcia.

Samoprzywództwo ma ogromne znaczenie dla własnych kompetencji i dobrego samopoczucia, a także bycia wysoko cenionym w różnych dziedzinach, zwłaszcza w miejscu pracy. Szkolenie w zakresie tych umiejętności jest możliwe, a jego wdrożenie pozwala na ich doskonalenie. Dlatego poniżej przedstawiamy serię strategie mające na celu zwiększenie samo-przywództwa:

1. Znać siebie: poświęć trochę czasu na analizę swoich cech, twój mocne i słabe strony. Aby ułatwić tę samoocenę, możesz pomyśleć o sytuacjach, w których uważasz, że postępowałeś kompetentnie lub właściwie oraz w tych w którym można poprawić swoje działania, a także pytać bliskich o swoje umiejętności lub zadawać sobie pytania lub się. Dzięki temu ćwiczeniu możesz uzyskać wyobrażenie o swoich zasobach i ograniczeniach.
2. Samodzielnego uczenia się: Gdy już zidentyfikujesz swoje ograniczenia lub punkty, nad którymi warto popracować, wskazane jest, aby jak najwięcej nad nimi popracować poprzez informacje i wiedza na temat tych cech, a także poszukiwanie możliwych działań lub zadań, które mogą zwiększyć je. Na przykład, jeśli uważasz, że powinieneś poprawić swój umiejętności społeczne Możesz zapisać się na zajęcia grupowe, takie jak sporty zespołowe, teatr, stowarzyszenie itp. lub można również udać się do profesjonalnej osoby, aby przeprowadzić szkolenie z umiejętności społecznych.
3. Koło życia: Jest to technika rozwoju osobistego, dzięki której rysujesz okrąg i zapisujesz dziesięć obszarów, które chciałbyś zmienić lub poprawić w swoim życiu. Po wybraniu konieczne jest ustalenie priorytetu przypisania numeru do każdego z tych punktów zgodnie z wagą nadaną każdemu z nich. Za pomocą tego narzędzia przeprowadzana jest analiza teraźniejszości i koncentracja na przyszłości.
4. Wyznaczone cele: Po zidentyfikowaniu pragnień lub potrzeb konieczne jest przełożenie ich na formę operacyjną, tak aby stymulowały i ukierunkowywały działanie. W tym celu wygodnie jest napisać konkretne i konkretne cele, które można w jakiś sposób zmierzyć lub ocenić i które są realistyczne, osiągalne poprzez wysiłek i pracę. Wskazane jest również rozbicie lub podzielenie celu końcowego na cele krótko-, średnio- i długoterminowe, ponieważ pozwala to na jaśniejszą wizję podczas tworzenia planu działania.
5. Zaprojektuj strategię: W oparciu o posiadane informacje o własnych zasobach i cechach oraz wyznaczonych celach, stwórz pomost między obie, to znaczy znajdź metodologię lub działania, które przybliżą Cię do Twoich celów, ale w realistyczny sposób i w oparciu o Twoje mocne strony i wady. Możesz przeprowadzić burzę mózgów i wybrać spośród wszystkich opcji, które uważasz za najbardziej dla ciebie prawdopodobne.
6. Plan: W rozwoju samoprzywództwa bardzo przydatne jest tworzenie planów za pomocą narzędzi wizualnych, takich jak listy, diagramy i harmonogramy. Planowanie musi odbywać się w oparciu o kryteria czasowe i dostępność zasobów, zarówno osobistych, jak i materialnych. Program uwzględniający te czynności, które zajmą Ci najwięcej czasu oraz te, które zajmą mniej czasu, zgodnie z Twoimi mocnymi i słabymi stronami. Muszą być ustalone terminy wykonania ustalonych działań.
7. Skupić się na: Aby utrzymać uwagę, bardziej efektywne jest skupienie się na jednej czynności, a potem na innej, ponieważ mózgowi udaje się unikać i filtrować więcej rozproszeń.
8. Zarządzaj zmianami: W swoim planowaniu i programowaniu możesz uwzględnić plan b, myśląc o możliwych niepowodzeniach, które mogą się pojawić, jednak Jeśli nadal nie można nad nimi zapanować, spróbuj zmienić swój punkt widzenia i postrzegaj tę zmianę lub modyfikację jako szansa.
9. Rozwijaj nawyki: co do rozwój i utrzymanie samodyscypliny a wytrwałość jest niezbędna do tworzenia i angażowania się w pewne nawyki i rutyny, które kształtują Twój dzień po dniu.
10. Zmotywuj się: Utrzymanie motywacji, dyscypliny i wytrwałości wymaga odłączenia się, nawiązywania kontaktów towarzyskich, angażowania się w satysfakcjonujące zajęcia i nagradzania siebie od czasu do czasu po wielkich wysiłkach. W ten sposób pomagasz wzmocnić własne zachowania i osiągnąć równowagę. Stawianie nowych i odmiennych wyzwań również pomaga zmotywować się.
11. Bądź elastyczny: Samoprzywództwo obejmuje wiedzę, kiedy odpoczywać, a kiedy być elastycznym w stosunku do siebie, aby uzyskać lepsze wyniki. Trzeba być osobą, która kultywuje dogadzanie sobie, nie karz siebie i rozumiej siebie w niepowodzeniach, a także bierz pod uwagę własne emocje. To ostatnie oznacza na przykład, że jeśli pewnego dnia otrzymaliśmy złe wieści i kierując się naszymi emocjami odkryjemy, że jesteśmy smutni, powinniśmy czasowo obniżyć tempo zapotrzebowania i zadbać o siebie lub wykonać te czynności naszego planowania, które nie wymagają tak dużego wysiłku, jeśli czujemy zdolny.
12. Wprowadź poprawki: dokonywanie korekt opiera się zarówno na samomonitorowaniu, jak i ocenie oraz elastyczności. Od czasu do czasu istotne jest analizowanie swoich postępów i własnego stanu umysłu oraz dokonywanie zmian w wstępne planowanie w sposób korzystny dla naszego dobrego samopoczucia, a tym samym dla naszej wydajności i osiągnięcia celów.
13. Dokonaj ostatecznej oceny: zastanów się i wydobądź naukę po osiągnięciu celu. W tej ocenie spróbuj skupić się na procesie, a nie na wyniku, zidentyfikuj, co się sprawdziło, a co nie, i uwzględnij te nowe informacje w obliczu nowych wyzwań.
14. Idź do profesjonalnej osoby: Możesz rozważyć opcję udania się do profesjonalnej osoby w celu przeprowadzenia szkolenia z samodzielnego przywództwa w ogóle lub w którymkolwiek z jego elementów, które uznasz za konieczne.

Ten artykuł ma jedynie charakter informacyjny, w Psychology-Online nie możemy postawić diagnozy ani zalecić leczenia. Zapraszamy do wizyty u psychologa w celu leczenia konkretnego przypadku.