Leczenie fibromialgii

Fibromialgia to przewlekła i złożona choroba o nieswoistych przyczynach, która powoduje ból osoba, która cierpi na to, co może stać się niepełnosprawne i wpływać fizycznie, ale także psychologiczny. Nie jest znane żadne konkretne leczenie, które wyleczyłoby tę chorobę, a dziś łączy się szereg środków farmakologicznych z interwencja psychologiczna i niektóre terapie alternatywne w celu poprawy objawów i jakości życia pacjentów pacjentów.

W tym artykule PsychologyOnline odpowiadamy na pytanie: leczenie fibromialgii.

Indeks

1. Fibromialgia: leczenie psychologiczne
2. Terapia poznawczo-behawioralna
3. Edukacja zdrowotna
4. Fibromialgia: leczenie farmakologiczne
5. Fibromialgia: leczenie fizjoterapeutyczne
6. Fibromialgia: naturalne leczenie

ten interwencja psychologiczna u osób z fibromialgią Jego głównym celem jest kontrolowanie „aspektów emocjonalnych (głównie lęku i depresji), poznawczych (postrzeganie własnego skuteczność, wiara w zdolność do pokonania lub radzenia sobie z objawami fibromialgii), behawioralne (zwykłe czynności, które są wykonywane są redukowane lub eliminowane w wyniku fibromialgii) i społecznej (wpływ choroby na sferę społeczno-rodzinną pacjenta) (García-Bardón, 2006).

Jak pokazują badania, zniekształcone myśli i irracjonalne przekonania dotyczące samooceny i samoświadomości Twoja obecna sytuacja jest bezpośrednio związana z bólem i osobistą niepełnosprawnością w rozwoju przewlekłej choroby. Ponadto znaczenie, jakie jednostka wnosi do sytuacji, sposób, w jaki konstruuje i przypisuje jej znaczenie, determinuje percepcję bólu i sposób, w jaki objaw. Jest jasne, że schematy poznawcze, jak to bywa w innych typach patologii, odgrywają kluczową rolę w przebiegu patologii, przy założeniu ważnego czynnika ryzyka. Wykazano, że negatywne przekonania dotyczące bólu korelują z intensywnością postrzega się z tego ogólny dyskomfort emocjonalny pacjenta i ingerencję bólu w codzienne życie. Ponadto style radzenia sobie, które wprawia badany w ruch, przewidują przewlekły przebieg choroby, katastroficzne postrzeganie jej lub lęk przed przyszłymi problemami lub urazami. (Mingote i in. 2002).

w nauka przeprowadzone przez García-Bardón i in. (2006), 68,5% pacjentów, którzy przeszli program interwencyjny opracowany przez autorów, miało jakiś typ Trastor psychologiczny. Najczęściej pojawiającymi się patologiami były dystymia (19,2%), duże zaburzenie depresyjne (17,8%), lękowo-depresyjne wtórne do choroby organicznej (12,3%), uogólnionego zaburzenia lękowego (2,7%) i zaburzenia adaptacyjnego (1.4%).

Jak widać, interwencja psychologiczna w tego typu zaburzeniu jest uzasadniona: istotne obciążenie, jakie te czynniki mają zarówno w ewolucji, jak i utrzymaniu objaw. Pomimo tego, że wpływ tego typu czynników na powstawanie fibromialgii nie jest jasny, jak już wspomniano, badania wskazują na kilka hipotez, w których czynniki takie jak: stres lub cierpienie z powodu traumy mogą odgrywać ważną rolę, dlatego też interwencja psychologiczna na poziomie prewencji pierwotnej również odgrywałaby istotną rolę.

W badaniach nad interwencjami w fibromialgii u osób, które zatrudniają, często dzieli się interwencję psychologiczną terapia poznawczo-behawioralna i ci, którzy używają Informacje o edukacji jako proces terapeutyczny.

Ten rodzaj interwencji opiera się na uzupełnieniu technik operacyjnych zmiana zachowania, wszystkie te strategie poznawcze oparte na rozproszeniu i wyobrażeniowej transformacji bólu i kontekstu (Cruz et al. 2005).

Wyniki uzyskane w tego typu interwencji są istotne w większości przeprowadzonych badań. W badanie przeprowadzone przez Moioli i Merayo (2005), po interwencji, w której pracowały techniki relaksacyjne (progresywne, pasywne i autohipnozy), obraz siebie, stany emocjonalne, umiejętności społeczne w połączeniu z programem treningu fizycznego, pacjenci znacznie poprawili się w różnych komponentach choroba. Po zakończeniu programu, zmniejszył się poziom lęku, depresji i bólu szczególnie.

Wyniki te są porównywalne z uzyskanymi w innej pracy, w której zastosowano interwencję poznawczo-behawioralną oparty na treningu relaksacyjnym, opracowaniu strategii radzenia sobie i informacji o bólu. W tym badaniu przeprowadzonym przez Pérez i wsp. (2010)pacjenci uzyskali a kliniczna poprawa objawów lękowych i depresyjnych. Zdaniem autorów skuteczność tego typu podejścia w leczeniu fibromialgii polegałaby głównie na: uczenie pacjentów skutecznych strategii radzenia sobie, aby odpowiednio radzić sobie z wymaganiami stawianymi przez choroby, umożliwiając lepszą adaptację jednostki do jej cierpienia, a tym samym prowadząc do poprawy jej stanu emocjonalnego i in ich jakość życia.

Interwencje, które polegają na zapewnieniu pacjentowi informacje o chorobiestwierdzono, że przebieg tego procesu i jego leczenie również mają pozytywne skutki (García-Campayo i in. 2005; García-Bardón i in. 2007).

W badaniu przeprowadzonym przez Mayorga-Buiza i in. (2010), gdzie zastosowano program interwencyjny w edukacji zdrowotnej, pozytywne efekty są widoczne w różnych zmiennych choroby. Zastosowany program opierał się na opracowaniu czterech sesji edukacyjnych w odstępie dwóch miesięcy, których treść sesji składał się z ogólnych informacji o chorobie, wyjaśnienia jej łagodnego charakteru, wskazówek dotyczących możliwych przyczyn, wpływu stan umysłu i mechanizmy radzenia sobie z jego przebiegiem, informacje o środkach fizycznych/rehabilitacyjnych oraz higienie postawy i technikach relaks. Po zastosowaniu programu pacjenci poprawili postrzeganie swojej jakości życia, objawy lękowo-depresyjne uległy zmniejszeniu, a jako główny rezultat pacjenci zmniejszyli liczbę wizyt w podstawowej opiece zdrowotnej o 60%.

W innym badaniu przeprowadzonym przez García-Campayo i in. (2005), gdzie zrealizowano interwencję polegającą na przedstawieniu informacji o chorobie (co to jest fibromialgia, dlaczego produkuje, jakie są jego objawy, jak jest diagnozowana i jakie istnieją środki do jej leczenia), ponownie pokazano wyniki, znaczący.

Na podstawie przeglądu interwencji farmakologicznych przeprowadzonych przez Alegre i in. (2005), obserwuje się, że leki, które zyskały największe znaczenie w leczeniu pacjentów z fibromialgią, to: leki przeciwdepresyjne, głównie te, które odpowiadają typowi tricyklicznych i selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI). Niskie dawki amitryptylina Tak cyklobenzapryna umiarkowanie łagodzą ból, pomimo częstości występowania działań niepożądanych u pacjentów, którym podaje się te leki.

Badania prowadzone z innymi lekami przeciwdepresyjnymi, takimi jak SSRI (selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny), skupiały się głównie na fluoksetyna, chociaż ogólnie nie jest to jasne w różnych badaniach przeprowadzonych zgodnie z przeprowadzonym przeglądem przeprowadzone przez autorów, skuteczność podawania tego typu leku przeciwdepresyjnego w pacjentów. W tym sensie, zgodnie z przeglądem przeprowadzonym przez Sarzi-Puttini et al. (2008) różnice w odpowiedzi na różne zabiegi można określić na podstawie zróżnicowania genetycznego. Według autora, ostatnie badania nad polimorfizmem genetycznym wykazały, że w oparciu o to, gdzie on jest, czyli w w układzie serotoninergicznym lub w układzie dopaminergicznym, najbardziej odpowiednie byłoby odpowiednio leczenie przeciwdepresyjne lub dopaminergiczne. przepisać.

W odniesieniu do innych rodzajów terapii, do których należą leki przeciwbólowe, zwiotczające mięśnie, leki przeciwpadaczkowe czy przeciwdrgawkowe, wyniki również były mieszane (Alegre et al. 2005, Sarzi-Puttini i in. 2008). Według przeprowadzonych przeglądów wyniki nie były zadowalające, w dużej mierze ze względu na ograniczenia przeprowadzone badania, głównie ze względu na małą liczbę uczestniczących pacjentów i współistnienie terapii farmakologiczny. Ogólnie stwierdzono pewną skuteczność przy wspólnym podawaniu środki przeciwbólowe i niesteroidowe leki przeciwzapalnegłównie w spontaniczny ból, ale nie w „punktach wyzwalania” omówionych powyżej. W przypadku środków zwiotczających mięśnie poprawiły się tylko krótkotrwałe bóle i sen, ale Efekt nie utrzymał się w dłuższej perspektywie, być może ze względu na typowe dla tego typu Substancje. Wyniki wykazały również leki o właściwościach przeciwpadaczkowych i/lub przeciwdrgawkowych niejednoznaczne, chociaż w niektórych badaniach wykazano, że są skuteczne w zmniejszaniu poziomu bólu, snu i zmęczenie.

Ogólnie wydaje się, że najskuteczniejsze leczenie farmakologiczne polega na wdrożeniu interwencji, w których: Leki przeciwdepresyjne stanowią podstawę terapii, chociaż badania są niejednoznaczne ze względu na różne ograniczenia. Potrzebne są dalsze badania w tym zakresie, próbując zmniejszyć ograniczenia badania patologii, której etiologia jest wciąż nieznana i której leczenie w związku z tym również staje się niepewny.

Ogólny zły stan fizyczny pacjentów z fibromialgią może przyczyniać się do utrzymywanie się bólu, dlatego jednym z najbardziej zalecanych zabiegów w chorobie jest na wykonywanie ćwiczeń aerobowych o niskiej intensywności (spacery, jazda na rowerze lub pływanie w basenach z gorącą wodą) (Cruz et al. 2005).

Według przeglądu Fernándeza i in. (2008) recepta na ćwiczenia fizyczne wykazała znaczące rezultaty w objawach pojawiających się u pacjentów cierpiących na tę chorobę. Według autora kryteria podane przez American College of Sport Medicine (ACSM), są następujące:

• Częstotliwość ćwiczeń fizycznych powinna wynosić co najmniej 2 dni w tygodniu, przy intensywności ćwiczeń od 40% do 85% rezerwy tętna lub od 55% do 90% tętna maksymalny.
• Ponadto czas trwania ćwiczenia powinien wynosić co najmniej 20 min. (od 20 do 60 min), poprzez ćwiczenia ciągłe lub przerywane rozłożone w ciągu dnia.
• Stosowanie tego ćwiczenia typu aerobowego powinno trwać co najmniej 6 tygodni.

W recenzji cytowanej przez autorów (Busch et al. 2002, cytowany przez Fernándeza i in. 2008), przeanalizowano wnioski z różnych badań przeprowadzonych na pacjentach cierpiących na fibromialgię, którzy byli leczeni w oparciu o ćwiczenia aerobowe. Wnioski, do jakich doszli badacze po przeanalizowaniu tych badań, były następujące: najistotniejsza poprawa znajduje się w osobisty czynnik dobrego samopoczucia, chociaż stwierdzono również umiarkowane efekty poziomu w sprawności fizycznej pacjentów poddawanych temu leczeniu. Jednak wpływ interwencji na zmęczenie, ból czy sen jest na ogół słaby i niespójny. Ponadto nie ma również solidnych dowodów na to, że ćwiczenia fizyczne znacząco poprawiają stan psychiczny pacjentów. Połączenie kilku sposobów ćwiczeń również nie przyniosło lepszych wyników.

Obecnie kontynuowane są badania, w których interwencje opierały się na zastosowaniu programów treningowych opartych na ćwiczeniach fizycznych. W bardziej aktualnym przeglądzie tych badań (Fernández i in., 2008) okazuje się, że jednym z głównych problemów tego typu interwencji jest brak przestrzegania leczenia. W większości przypadków silny ból, stres, niepełnosprawność, obniżony nastrój lub Wsparcie społeczne to czynniki, które powstrzymują jednostkę od ciągłego angażowania się w inicjowanie i rozwijanie tych Program. Ponadto, zgodnie z wynikami uzyskanymi w poprzednim przeglądzie, jasne jest, że ćwiczenie jest kontynuowane bez poprawy w sposób znaczący i stabilny te centralne objawy obrazu klinicznego, takie jak zmęczenie, ból czy stan psychiczny.

Dane uzyskane w innych przeglądach są podobne, choć różnią się w pewnych aspektach (Busch i in., 2008). W tym nowym przeglądzie, przeprowadzonym jako aktualizacja przez tych samych autorów, którzy przeprowadzili go w 2002 r., uzyskano wyniki podobny w stosunku do wielkości umiarkowany wpływ ćwiczeń aerobowych na sprawność fizyczną i ogólną, ale także Znaleźli pozytywny wpływ na ból. Pomimo licznych ograniczeń przedstawionych w badaniach, jak opisano powyżej, nowy przegląd pokazuje, że Ćwiczenia aerobowe mają znaczący wpływ na depresję, punkty tkliwe, ogólne samopoczucie, sprawność fizyczną, poczucie własnej skuteczności i objaw.

Ogólnie rzecz biorąc, konieczne jest bardziej dogłębne badania w tym obszarze, próbując zastosować środki i techniki interwencji psychospołecznej, które początkowo promują przestrzeganie zaleceń terapeutycznych. ze strony pacjentów, aby badacze mieli pewność, że zrealizowali program szkoleniowy w odpowiedni. W tym celu konieczne jest ulepszenie aspektów, takich jak: ból lub stan psychiczny podmiotu, w celu ustalenia podstawowej zdolności funkcjonalnej, od której pacjent może rozpocząć ćwiczenia. Interwencja psychologiczna na tym etapie może pomóc pacjentowi w promowaniu przestrzegania leczenia i poprzednio, w poprawie ogólnej funkcji jednostki, która pozwala na wykonywanie ćwiczeń przepisane.

Brak skutecznych metod leczenia skłania pacjentów do poszukiwania alternatywnych interwencji, które mogą złagodzić ich objawy. W tym sensie, alternatywne terapie Są zapomnianym kierunkiem badań w rozwoju badań nad fibromialgią, mimo że pacjenci w większym lub mniejszym stopniu z nich korzystają. Aktualna literatura nie oferuje wystarczających badań, aby uzyskać rzetelne wnioski na temat skuteczności stosowania tego typu metody łagodzenia objawów i poprawy jakości życia pacjentów, chociaż niektóre badania zaczynają oferować pewne wyniki.

W przeglądzie Llor (2008) wykazano zdolność terapii alternatywnych do poprawy objawów różnych patologii reumatologicznych. W związku z fibromialgią, balneoterapia zmniejsza ból w sposób podobny do wysiłku fizycznego, oprócz poprawy objawów klinicznych, głównie snu. Z drugiej strony Talasoterapia, wraz z ćwiczeniami fizycznymi i edukacją zdrowotną przyczynia się do poprawy objawów i jakości życia pacjentów. Według Termoterapia, Powoduje to znaczne złagodzenie objawów poprzez wprowadzenie gorącej kąpieli wodnej (38 ºC) na piętnaście minut wraz z leczeniem rehabilitacyjnym typowym dla patologii. Ćwiczenia w środowisku wodnym to jedna z terapii, która ma najwięcej dowodów w odniesieniu do ich wpływu na objawy. Ćwiczenia w gorących basenach znacznie poprawiają ból, objawy psychologiczne i zdolność do fizycznej i jakości życia w krótkim okresie, utrzymując poprawę bólu i objawów w perspektywie średnioterminowej psychologiczny.

Jednak Thieme i in. (2003) znaleźli dowody przeciwko stosowaniu programów termoterapii w połączeniu z technikami relaksacyjnymi. Po zastosowaniu tego typu interwencji osobniki wykazywały większe nasilenie bólu, większe dystres emocjonalny i zwiększona ingerencja wywołana przez zaburzenie w rozwój czynności życie codzienne.

Ogólnie, nie ma wiarygodnych dowodów empirycznych o korzyściach płynących z tego rodzaju terapii w badanej patologii. Bardziej wyczerpujące badanie możliwości zastosowania tego typu interwencji u pacjentów cierpiących na: fibromialgii, w celu włączenia ich lub nie, do wystandaryzowanych planów terapeutycznych, w których zintegrowane są różne techniki, których wyniki został przetestowany.

Ten artykuł ma jedynie charakter informacyjny, w Psychology-Online nie mamy możliwości postawienia diagnozy ani zalecenia leczenia. Zapraszamy do wizyty u psychologa w celu leczenia konkretnego przypadku.

Jeśli chcesz przeczytać więcej artykułów podobnych do Leczenie fibromialgii, zalecamy wpisanie naszej kategorii Psychologia kliniczna.