Być może większość z nas odbyła jakąś rozmowę z osobą, która opowiedziała nam sytuacje, które wydawały się nie do końca prawdziwe. Posłuchaj fantastycznych historii opowiadanych przez samego widza, dowiedz się o niektórych osiągnięciach związanych z samym marzycielem i wiedząc, że mamy szczęście zaprzyjaźnić się z bardzo ważną postacią, to tylko kilka z wielu gorzkich doświadczeń, które dzieci mogą pozostawić po sobie. mitomanowie. W tym artykule Psychology-Online zagłębiamy się w temat fantastycznej pseudologii, wyjaśniając czym jest mitomania w psychologii: znaczenie, objawy i leczenie.
Indeks
- Znaczenie mitomanii: definicja
- Mitomania: objawy i przykłady
- Przyczyny mitomanii
- Czy wiara we własne kłamstwa jest chorobą?
- Leczenie mitomanii: jak pomóc kompulsywnemu kłamcy?
Znaczenie mitomanii: definicja.
mitomania w psychologii jest to tendencja niektórych osób do: zmieniać rzeczywistość, opisując ją lub bezpośrednio do bajki. Ci ludzie są systematycznie kłamie i chociaż nie wyrażają siebie, mają kompulsywną potrzebę kłamania.
Musi być jasne, że mitomania (kłamstwa) nie jest zaburzeniem, ale jest zestaw objawów lub zespół. Na przykład narcystyczny kłamie, by postrzegać siebie jako bohatera lub ważną ofiarę historii, która pozwala mu się przystosować, osobę z linia graniczna w kwestiach samooceny, a psychopata używa go jako czegoś instrumentalnego, aby uzyskać coś od innych, Zespół Munchausena zranić kogoś lub troszczyć się o kogoś lub zranić siebie. Całe to pytanie jest zmienne, ponieważ zależy od celu kłamstwa.
K. Schneider (1920) mówi, że w tych osobowościach istnieje fundamentalna cecha: „wydawać się czymś więcej niż się jest”. Aby nadać sobie znaczenie, odgrywa się rolę nawet kosztem honoru i zdrowia.
Na początku jest to świadome kłamstwo, w które później zaczyna się wierzyć. Im bardziej rozwija się teatr, tym bardziej tym osobowościom brakuje właściwych i prawdziwych emocji; są fałszywe, niezdolne do trwałego lub naprawdę głębokiego związku uczuciowego.
Mitomania: objawy i przykłady.
Wśród objawów i cech, które możemy zaobserwować u osób z mitomanią, są:
- Ludzi, którzy zbierają historie, które już istnieją od innych i biorą je za swoje.
- Upiększ historię, która jest prawdziwa, dekorując ją i dodając lub pomijając w niej pewne istotne lub nieistotne sytuacje.
- To uzależnienie od kłamstwa może prowadzić do: stworzyć lub całkowicie wymyślić życie, które nie jest twoje lub nie ma absolutnie nic wspólnego z twoim (praca, miejsce zamieszkania, narodowość, pochodzenie, pozycja społeczno-ekonomiczna, majątek, umiejętności, fałszywe zasługi, wyczyny).
- Ci ludzie prawie nie proszą o pomoc, przynajmniej dopóki nie znajdą się w sytuacji, w której zostali wykryci i oskarżeni.
- Mogą bajkować lub kłamać nie tylko w pierwszym kontakcie z kimś, ale także z ludźmi, z którymi Masz już związek od dłuższego czasu, który może być bardzo intymny (rodzina, przyjaciele, współpracownicy, partner, sąsiedzi).
Przyczyny mitomanii.
Bardzo często zdarza się, że w chwilach niepowodzenia nasza samoocena lub samoocena ulega zmianie, włamują się w nas idee upośledzenia, a czasem idee nihilistyczne; Emocje złości, smutku, złości i wstydu mogą również występować jednocześnie, ale w tym samym czasie dzieje się coś bardzo szczególnego, a to jest to, że pragniemy w sposób porywczy wydostać się z tej ciemnej luki porażki i fantazjujemy o znacznie przyjemniejszej egzystencji i zgodnie z naszymi aspiracjami lub dezyderatami. Te fantazje podążają ścieżką, która kończy się dwukierunkowym przejściem: melancholią lub patologią.
Osoby o niskiej samoocenie są bardziej podatne na mitomanię
niska samo ocena istniejące wcześniej niepowodzenia wpływają na i potęgują skłonność do realizowania fantazji wykraczających poza samo pragnienie, zaczyna życie, w którym nie ma bólu, porażki, gniewnych emocji, smutku, złości, wstydu lub wulgarnie oni wiedzą Negatywne emocje. W tej utopii ludzie tworzą środowisko sukcesy, zasługi, umiejętności, miłość własna, imperatywy szczęścia i samorealizacji, które są niczym innym jak nieistniejącymi wydarzeniami, które mogą być wyjaśnione lub nie przez innych ludzi.
Ludzie z niską samooceną (zmienionym postrzeganiem siebie) są w sytuacji przypadkowej katastrofy spowodowanej fantastyczną pseudologią.
Kłamstwa w takich przypadkach mogą funkcjonować jako mechanizmy radzenia sobie, jak u większości ludzi bez obsesji na punkcie kłamstwa (na przykład Okłamujemy naszego szefa lub rodzinę, że czujemy się dobrze, gdy przechodzimy przez kryzys, aby nie utrudniać związku chwili). Mitomaniacy dokonują oceny kłamstwa jako niezbędnego narzędzia adaptacji, ale w gruncie rzeczy są przeciwieństwem i dlatego czasami potrzeba dużo czasu, aby. odkryć.
Czy wiara we własne kłamstwa jest chorobą?
Kłamstwa reprezentują inną panoramę niż rzeczywistość i, jak już wcześniej podkreślono, mogą funkcjonować jako mechanizmy adaptacyjne. To właśnie ten krok do świadomości wypowiadanych słów pozwala na rozeznanie; kłamstwa reprezentują patologię nie wtedy, gdy mocno wierzysz, że to prawda, ale kiedy Pomimo świadomości, że to kłamstwo, kontynuuje to.
Można nie zdawać sobie sprawy, że kłamie (na przykład można nie zdawać sobie sprawy, że jego rodzina nie ma przywilejów i prestiżu, jakie od lat im wmawiano). Ta osoba ignoruje, że to wszystko jest kłamstwem, chociaż jest bardzo pewien, że ten status społeczny należy do niego).
Mózg jest jedynym organem w naszym ciele, w którym wciąż można zaobserwować warstwy naszej ewolucji. warstwowy (mózg jest podzielony na trzy główne struktury): pień mózgu, układ limbiczny i kora nowa. Pniu mózgu (mózgu gadów) w naszej kulturze nie poświęca się zbyt wiele uwagi, nie bierzemy go pod uwagę, ponieważ nasz bardziej świadomy mózg myśli, że jest odpowiedzialny za wszystko, szczególnie w naszej zachodniej kulturze, że uważamy, że naszym życiem kieruje nasz świadomy mózg i wierzymy we własne kłamstwa. W naszym gadzie mózg zawiera ogromną mądrość nagromadzoną przez tysiące lat ewolucji filogenetycznej, ale nie musimy o tym myśleć (dba o utrzymanie naszej stałej niezbędne, aby regulować nasze tętno, metabolizm, temperaturę, cykle czuwania i snu), krótko mówiąc, odpowiada za nasze życie, ale jest to mądrość nieświadomy. Ta nieświadoma mądrość przechowuje również liczne mechanizmy adaptacyjne wyuczone podczas ewolucji, w tym kłamstwo.
Leczenie mitomanii: jak pomóc kompulsywnemu kłamcy?
Aby leczyć mitomanię, potrzebujesz reedukować percepcję rzeczywistości pacjenta. A to wymaga zarówno pomocy specjalisty zdrowia psychicznego, jak i zaangażowania pacjenta.
Istniejącą wadą jest to, że mitoman nie rozpoznaje swojego problemu. Dlatego nie szukasz profesjonalnej pomocy ani nie kłamiesz, aby nie stawić się na konsultacje.
Istnieją zabiegi oparte na lekach psychotropowych, ale musi je wykonywać wyłącznie specjalista. Zabiegi te na ogół zależą od obecności objawów innych rodzajów zaburzeń psychicznych.
Ale mocno bronimy, że interwencja z psychoterapią To najlepsza metoda pomocy osobom, które mają tego typu problem.
W poniższym artykule znajdziesz informacje na temat Jak pomóc kompulsywnemu kłamcy.
Ten artykuł ma jedynie charakter informacyjny, w Psychology-Online nie mamy możliwości postawienia diagnozy ani zalecenia leczenia. Zapraszamy do wizyty u psychologa w celu leczenia konkretnego przypadku.
Jeśli chcesz przeczytać więcej artykułów podobnych do Czym jest mitomania w psychologii: znaczenie, objawy i leczenie, zalecamy wpisanie naszej kategorii Psychologia kliniczna.
Bibliografia
K. Schneidera. (1920). Osobowości psychopatyczne. Morata redakcyjna. Madryt.
