Jak przestać idealizować kogoś

Wiele razy spotykamy człowieka i od razu czujemy, że ma on wszystkie cechy, chwalebne cnoty, które mogą uczynić nasze życie absolutnie szczęśliwym. I choć ta osoba może mieć cechy, które nam się podobają i udaje nam się pogodzić z czasem, nigdy musimy stracić z oczu fakt, że fundamenty pary buduje się i pielęgnuje na co dzień, a nie tylko raz na zawsze na zawsze. Powszechnie uważamy, że znaleźliśmy „naszą lepszą połówkę” i jeśli mówimy o połówkach, ściśle mówiąc, to jest lepiej być kompletnym i być „całą pomarańczą”, zdolną towarzyszyć drugiemu, również kompletnemu, na drodze, którą należy przebyć razem.

W tym artykule PsychologyOnline mówimy o koncepcji wyidealizowanego zauroczenia i pokazu skuteczne techniki, aby przestać idealizować kogoś.

Indeks

1. Wyidealizowana koncepcja zauroczenia
2. Dlaczego idealizujemy ludzi
3. Co zrobić, aby przestać idealizować kogoś?

To uczucie, które czasem się pojawia, odpowiada na to, co nazywamy

Opowieści o książętach i księżniczkach pokazują nam życie bez niespodzianek, gdzie wszystko jest cudowne i doskonałe, ale rzeczywistość jest taka, że ​​wiele razy koleje życia sprawiają, że potykamy się w tym, co uważaliśmy za doskonałe wsparcie, a rozczarowanie jest bardzo duże, gdy rzeczy kończą się. Magiczna recepta na życie bez emocjonalnych wstrząsów nie istnieje, tylko stały dialog, „niewypowiedziany kontrakt” nawet jeśli jest sytuacje, które nam przeszkadzają, pozwolą, że w tej podróży w obie strony wysłuchamy tego, czego potrzebuje od nas drugi i będziemy mogli przekazać to, co to nas dręczy.

Ta „umowa” jest niewypowiedzianym dialogiem, w którym ujawniają się nasze pragnienia, braki, potrzeby, wymagania i obejmują wszystkie wyobrażalne aspekty życia we dwoje. Często zdarza się, że żadne z nich nie zdaje sobie sprawy, że ich wysiłki, aby zadowolić ukochaną osobę, opierają się na pewności, że druga osoba jest, czuje i myśli jak siebie.

Jeśli wrócimy do dzieciństwo gdzie osiąga się tożsamość, obraz siebie, wzorce miłości, sposoby bycia mężczyzną i kobietą, a także dyktuje w rodzinie rodzice, są przedstawicielami społeczeństwa w tamtych czasach naszych wczesnych życie. Wraz z nimi spotykamy się z bezwarunkową miłością, także z uwarunkowanym uczuciem, i zatapiamy nasze najbardziej upragnione dziecięce pragnienia wyłączności, przynależności, bycia tylko dla nich i niczym więcej.

Kiedy te konflikty i tęsknoty z dzieciństwa nie są rozwiązywane w odpowiedni sposób, idziemy przez życie szukając partnerów do rozwiązania najbardziej intymnych braków zdeponowanych w duszy. Chcemy więc być wyjątkowi w życiu pary, aby odgadywali nasze potrzeby tak jak wtedy, gdy byliśmy dziećmi, żeby matka płaczem odpowiadała na to żądanie. Mamy również nadzieję, że wszystkie sytuacje zostaną rozwiązane, szukając potężnego dostawcy, a gdy tego nie osiągniemy, czujemy się bardzo bezradni.

W związku z powyższym niejednokrotnie oczekujemy reakcji, postaw innych, widzianych z naszej perspektywy, jako w szczególny sposób „koniecznych”. Jednak różnica, która nas wyróżnia od tego „innego”, polega na tym, że musimy zrozumieć, że każdy robi to, co jest w jego mocy i jak może. Dlatego zaakceptuj innego innego jest kluczem do możliwości prowadzenia dialogu w inny sposób, odkrywania, że ​​osoba, która ma wiele rzeczy, które lubimy i przyciągamy, ma również szereg cechy, które mogą czasami powodować zwarcie naszego związku, ponieważ sami też mamy bagaż cnót i wady.

Jeśli nie możemy tego zatrzymać słuchaj i rozmawiaj, utrzymując tylko ten wyidealizowany stan, powoduje, że gdy ta osoba spada z zajmowanego przez siebie piedestału, ból i frustracja, które mogą czujesz, że osoba, która uważała ją za idealną, może być bardzo wspaniała i możesz mieć silne wrażenie, że ta osoba ma nie powiodło się. Proste i nie takie proste, to praca każdego dnia, aby zbudować te solidne fundamenty w parze, poprzez dialog, aby móc swobodnie wyrażać siebie, a przede wszystkim pozwalanie drugiemu być i bycie sobą.

Z tych powodów, dla których drugi wybrał nas i zrobiliśmy to w ten sam sposób, jest to, że rezygnacja nie powinna być w naszych ideałach, aby utrzymać partnera. Samotnie, zachowując swoje przestrzenie i dzieląc się radościami i smutkami z innymi, będziemy swobodniej wybierać siebie każdego dnia.

Ten artykuł ma jedynie charakter informacyjny, w Psychology-Online nie możemy postawić diagnozy ani zalecić leczenia. Zapraszamy do wizyty u psychologa w celu leczenia konkretnego przypadku.

Jeśli chcesz przeczytać więcej artykułów podobnych do Jak przestać idealizować kogoś, zalecamy wpisanie naszej kategorii Uczucia.