Erotomania lub obsesja na punkcie fikcyjnej miłości: co to jest, objawy, przyczyny i leczenie

Erotomania jest jednym z głównych zaburzeń zdrowia psychicznego, które dotyka wiele osób. Generalnie jest to stan kliniczny skupiający się na stanie nadmiernego zauroczenia pozbawionego podstaw. Skutkuje to występowaniem niezwykle szkodliwych myśli, emocji i zachowań, zarówno dla środowiska rodzinnego, jak i społecznego. Z biegiem czasu szczególny nacisk położono na konieczność przeprowadzenia dokładnych badań na temat stanu psychicznego ludzi, którzy w jakiś sposób okazują zainteresowanie innymi niepowstrzymany. Ten stan powoduje intensywne cierpienie. Podobnie ludzie, którzy doświadczają takich sytuacji, mogą odczuwać wysoki poziom frustracji, gdy nie są odwzajemnieni emocjonalnie. .

W tym artykule Psychology-Online przekażemy Ci informacje na temat Erotomania lub obsesja na punkcie fikcyjnej miłości: co to jest, objawy, przyczyny i leczenie.

Indeks

1. Co to jest erotomania lub delirium erotomaniczne?
2. Objawy erotomanii lub delirium erotomanicznego
3. Przyczyny erotomanii lub delirium erotomanicznego
4. Leczenie erotomanii

Erotomania lub delirium erotomaniczne to zaburzenie zdrowia psychicznego charakteryzujące się pewność, że ktoś jest zakochany kto cierpi na tę przypadłość. Innymi słowy, w tym obrazie klinicznym pojawia się urojenie związane z tym, że ktoś jest całkowicie zakochany w osobie z tą diagnozą.

W tym sensie ważne jest, aby wyjaśnić, że jest to nadmierne poczucie wielkości, ponieważ dana osoba wierzy, że ma warunki niezbędne do wywołania zakochania. Chociaż nie ma dokładnych danych na temat rzeczywistości, które stanowią podstawę tej sytuacji, to zaburzenie psychiczne powoduje, że interpretacja wydarzeń życiowych jest urojeniowa.

Kryteria diagnostyczne erotomanii

Według DSM-V^[1], ten stan kliniczny można zaliczyć do zaburzeń urojeniowych omawianych w podręczniku. Następnie określimy kryteria diagnostyczne, które należy spełnić:

• Obecność urojeniowych pomysłów.
• Kryteria rozpoznania schizofrenii (halucynacji) nie są spełnione.
• Nieliczne i/lub krótkie epizody depresyjne.
• Pogorszenie relacji społecznych, zawodowych i rodzinnych.
• Czas trwania miesiąca lub dłużej.
• Zaburzenia psychicznego nie można wytłumaczyć spożyciem substancji toksycznych, leków i/lub innymi stanami klinicznymi.

Aby określić fizyczne, emocjonalne i behawioralne objawy tego obrazu klinicznego, konieczna jest znajomość odpowiednich danych. W tej części wymienimy objawy erotomanii:

• Pewność zakochania się w drugiej osobie.
• Urojeniowe pomysły.
• halucynacje (w niektórych przypadkach).
• Wysoka samoocena.
• Izolacja społeczna.
• Naleganie na spotkanie z tą osobą.
• Odrzucenie rzeczywistości.

Pomimo tego opisu należy zauważyć, że izolowane występowanie któregokolwiek z tych objawów nie musi koniecznie odpowiadać obrazowi erotomanii. W tym sensie diagnozę musi postawić specjalista w dziedzinie zdrowia psychicznego.

Aby opracować strategie pozwalające na poprawę jakości życia, należy wziąć pod uwagę genezę tego problemu. W kolejnych punktach opracujemy najczęstsze przyczyny erotomanii:

Czynniki środowiskowe

cierpiawszy traumatyczne przeżycia z dzieciństwa Ma znaczący wpływ na osobowość. Obejmuje to między innymi wykorzystywanie seksualne, znęcanie się nad dziećmi, przemoc fizyczną i werbalną. W ten sposób erotomanię przedstawia się jako mechanizm obronny przed bolesną rzeczywistością.

Czynniki organiczne

Z drugiej strony możliwe, że są pewne zmiany genetyczne które wpływają na funkcjonowanie ośrodkowego układu nerwowego. Biorąc to pod uwagę, postrzeganie informacji pochodzących z bodźców zewnętrznych może zostać zniekształcone i spowodować obsesję na punkcie fikcyjnej miłości. Jednocześnie nadmierna aktywność niektórych neuroprzekaźników związanych z dopamina.

Pomimo złożoności, jaką stwarza ta diagnoza, istnieją sposoby jej leczenia. W poniższych akapitach pokażemy kilka metod leczenia erotomanii:

Terapia psychologiczna

Terapia składa się z przestrzeni, która zachęca do refleksji nad aspektami osobistymi i konstruowanie narzędzi pozwalających radować się życiem w przyjemniejszy sposób. Z jednej strony krótkie terapie Odnoszą się do emocji, myśli i zachowań, które powodują objawy erotomanii. W ten sposób dana osoba może przyjąć inne alternatywy, które poprawią jej jakość życia i pozwolą uniknąć konfliktów międzyludzkich.

Z drugiej strony, długotrwałe terapie Podkreślają pamięć o sytuacjach z dzieciństwa, które wiążą się z aktualnymi problemami. W związku z tym osoba cierpiąca na to zaburzenie może rozważyć inną perspektywę dotyczącą tej sytuacji.

Leki psychiatryczne

Jeśli pacjent ma poważne trudności w rozwoju życiowym i stanowi zagrożenie dla siebie i innych, realną opcją jest podanie leków przeciwlękowych. Krótko mówiąc, leki powodują zmiany w połączenia neuronowe centralnego układu nerwowego. Powinno to jednak być nadzorowane przez specjalistę zdrowia psychicznego.

Z drugiej strony leczenie erotomanii na ogół wymaga: ciągła opieka i monitoring przez specjalistę zdrowia psychicznego. Jest to ważne, aby ocenić skuteczność leczenia i wprowadzić zmiany, jeśli to konieczne.

W sytuacjach, gdy osoba cierpiąca na erotomanię stanowi zagrożenie dla siebie lub innych, lub jeśli choroba jest poważna i znacząco zakłóca codzienne funkcjonowanie konieczne hospitalizacja do bardziej intensywnej oceny i leczenia.

Wsparcie społeczne i edukacja

Zapewnienie wsparcia osobie dotkniętej chorobą oraz edukacja rodziny i bliskich na temat zaburzenia może mieć kluczowe znaczenie. Może to pomóc w stworzeniu środowiska Wsparcie i zrozumienie i może pomóc osobie dotkniętej chorobą poczuć się mniej odizolowaną i uzyskać większe wsparcie w trakcie leczenia i powrotu do zdrowia.

Ten artykuł ma charakter wyłącznie informacyjny, w Psychology-Online nie mamy uprawnień do stawiania diagnozy ani zalecania leczenia. Zapraszamy Cię do wizyty u psychologa, który zajmie się Twoim konkretnym przypadkiem.

Jeśli chcesz przeczytać więcej artykułów podobnych do Erotomania lub obsesja na punkcie fikcyjnej miłości: co to jest, objawy, przyczyny i leczenie, zalecamy wejście do naszej kategorii Psychologia kliniczna.

1. Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne (2013). Podręcznik diagnostyczno-statystyczny zaburzeń psychicznych (wydanie 5). Arlington: Panamericana Medical Publishing.

• Herrera Giménez, M., Llor Moreno, C. (2018). Erotomania, czyli zespół Clérambaulta: o pewnym przypadku. Północny magazyn zdrowia psychicznego, 15 (58), 65-68.
• López-Andrade, L.M. (2009). Erotomania, miłość i zauroczenie. Sprzeczności. Dziennik Hiszpańskiego Stowarzyszenia Neuropsychiatrii, 29 (103), 157-169.