W psychologii istnieje wiele dziedzin i różnych dziedzin, ze względu na różnorodność przedmiotów badań i praktycznych zastosowań tej dyscypliny akademickiej. Jednym z najmłodszych kierunków studiów psychologicznych jest psychologia środowiskowa. Ale czym jest psychologia środowiskowa? Psychologia środowiskowa bada bardzo różne aspekty, które można zrozumieć z wpływu różne zmienne środowiska, aż do rozwoju zrównoważonych i pełnych szacunku miast z środowisko. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o tej dziedzinie psychologii, czytaj dalej ten artykuł z Psychology-Online: Czym jest psychologia środowiskowa: definicja, cechy i przykłady.
Od kilku lat istnieje większa troska i troska o środowisko i jego problemy. To zwiększone zainteresowanie sprzyja rozwojowi świadomości ekologicznej, w ramach której uważa się, że człowiek jest odpowiedzialny za zmiany zachodzące w naszym środowisku, a także to środowisko jest w stanie wpływać na nasze emocje i zachowania. W ten sposób podkreśla się istnienie dwukierunkowej relacji między ludźmi a środowiskiem. Troska ta sprzyjała narodzinom nowej dziedziny teoretycznej lub dyscypliny w psychologii: psychologii środowiskowej.
Psychologia środowiskowa: definicja
Czym jest psychologia środowiskowa? Psychologia środowiskowa jest uznawana za interdyscyplinarną dziedzinę psychologii w latach 60. XX wieku. Definicja psychologii środowiskowej jest następująca: badanie i analiza wzajemnych relacji i interakcji człowieka z jego otoczeniem,. Obejmuje i rozróżnia środowiska naturalne, stworzone przez człowieka, społeczne, edukacyjne i informacyjne.
psychologia środowiskowa lub psychologia ekologiczna skupia się na różnych behawioralnych i psychologicznych zmiennych ludzi w związku z wymianą zachodzącą w różnych środowiskach. Środowisko nie jest przestrzenią neutralną, ale środowiskiem naznaczonym znaczeniami. Składa się z kontekstu, w którym wymiary czasoprzestrzenne nabierają dużego znaczenia, a także kulturowych znaczeń i systemów wartości i przekonań, które są rozwijane w podobnie. To więc przestrzeń buduje funkcjonowanie człowieka i zachowanie człowieka, które z kolei modeluje to środowisko.
Istnieją poprzednicy psychologii środowiskowej w dekadzie lat 40., w których zaczęła ona rozważać relacja między osobą a środowiskiem. W tej dekadzie i latach 50. prace teoretyczne takich autorów jak Kurt Lewin, Roger Barker i Herbert F. Wright. Wkład ten osiągnął kulminację w postaci rozpowszechnienia badań w tej dziedzinie w latach 70. i konsolidacji psychologii środowiskowej jako odrębnej i odmiennej od innych dyscypliny. Od tego momentu różni autorzy analizują i rozwijają różne metodologie, koncepcje i teoretyczne podejścia do psychologii środowiskowej.
Podobnie wiedza na temat psychologii środowiskowej lub ekologicznej jest gromadzona i ujednolicana w podręcznikach. Jednym z najbardziej godnych uwagi jest podręcznik psychologii środowiskowej Charlesa J. Hellohan roku 1991. Wschód książka o psychologii środowiskowej oferuje definicję, cechy i przedmiot badań psychologii środowiskowej, a także łączy wiedzę i badania relacji między środowiskiem a człowiekiem, np. znaczenie przestrzeni osobistej, wpływ środowiska na wydajność, konsekwencje urbanistyki itp.
Psychologia środowiskowa: charakterystyka
Definiujące cechy psychologii środowiskowej są następujące:
- Uwzględnienie relacje między człowiekiem a środowiskiem jako dwukierunkoweDlatego przedmiotem badań tej dyscypliny jest oddziaływanie środowiska na ludzi oraz oddziaływanie człowieka na środowisko. Dlatego badany jest wzajemny i wzajemny związek między zachowaniem a niszą ekologiczną.
- Środowisko jest analizowane nie tylko z perspektywy fizycznej, ale także społecznej. Z tego powodu nie są brane pod uwagę tylko te fizyczne zmienne środowiska, takie jak przestrzeń i czas, a także zmienne społeczne, takie jak kultura i system wartości. Oba aspekty mają ogromny wpływ na behawioralne funkcjonowanie człowieka. Dlatego w psychologii środowiskowej jest to obiekt analizy środowisko socjofizyczne.
- Podejście psychologii środowiskowej jest holistyczne, to znaczy analizować środowisko jako całość, w sposób kompleksowy i zintegrowany. Opiera się na globalnej perspektywie, na interakcji różnych komponentów środowiska, a nie na izolacji tych elementów i ich częściowej i odrębnej analizie.
- Orientacja psychologii środowiskowej lub ekologicznej jest praktyczna, więc jego celem jest zaoferowanie zastosowanej odpowiedzi do różnych wymagań społecznych. Chociaż psychologia środowiskowa rozwija koncepcje i wyjaśnienia teoretyczne, ma powołanie stosowane, ma na celu osiągnięcie zmian w środowisku, które ułatwiają zarówno człowieka, jak i środowiskowy. Dlatego istnieje bliski związek między teorią a praktyką.
- Psychologia środowiskowa to jest interdyscyplinarne, ponieważ dzieli studia i czerpie z innych dyscyplin, takich jak biologia, geografia, architektura, ergonomia, antropologia miejska itp.
- Metodologia stosowana na tym kierunku studiów jest eklektyczny, co oznacza, że w dochodzeniu stosowane są różne procedury metodologiczne. Stosowanie różnorodnych metod i projektów eksperymentalnych sprzyja pełniejszemu podejściu do przedmiotu badań.
- Perspektywa psychologii środowiskowej jest niedeterministyczny, ludzie nie są uważani za bierne podmioty wobec otoczenia, ale za istoty zdolne i zorientowane na wywoływanie zmian i zmian w środowisku. Następuje dynamiczna wymiana wpływów między człowiekiem a środowiskiem.
Ogólnie rzecz biorąc, przedmiotem badań i celem psychologii środowiskowej jest interakcja i współzależność między osobą a kontekstem, zarówno fizycznym, jak i społecznym. Jednak w ramach tej dyscypliny możemy wyróżnić różne podejścia lub przedmioty jej badań. Następnie wymieniamy różne tematy, które bada psychologia środowiskowa:
- Związek między przestrzenią fizyczną a zachowaniem: Badania zmiennych przestrzeni fizycznej i ich wpływu na zachowanie człowieka. Z tego podejścia analizowana jest przestrzeń osobista, terytorialność, przeludnienie, zawłaszczanie i dystrybucja przestrzeni itp.
- Wpływ zmiennych środowiskowych na zachowanie człowieka: bada występowanie różnych wymiarów środowiskowych i ich wpływ na percepcję, poznanie i emocje ludzi, a także ich adaptację do nich. Uwzględniono badania dotyczące takich elementów, jak stres środowiskowy, hałas, światło, kolor, klimat i temperatura oraz zanieczyszczenie i ich skutki. konsekwencje psychologiczne i fizyczne O ludziach. Uwzględniono również wpływ na wydajność i zmienność skutków tych zmiennych w różnych ustawieniach.
- Planowanie i projektowanie środowiskowe: podejście i tworzenie środowisk w oparciu o uwzględnienie zmiennych środowiskowych i ich wpływu na ludzi. Z drugiej strony dotyczy to również projektowania środowisk i produktów, które są ekologiczne, szanowane i zrównoważone dla środowiska, w oparciu o konsekwencje dla środowiska.
- Wiedza o środowisku: odnosi się do subiektywnej i mentalnej reprezentacji, jaką ludzie mają na temat swojego środowiska, a także związanych z nią znaczeń i emocji. Ta gałąź bada, jak ludzie postrzegają i rozumieją środowisko na poziomie osobistym i organizują je w umyśle.
- Zachowania i postawy wobec środowiska: analiza różnic kulturowych i psychologicznych w kształtowaniu postaw i świadomości środowiskowej oraz badanie czynników na nie wpływających. Analizowane są również różne motywacje, które prowadzą do troski o środowisko.
- Relacje między grupami ludności i ich relacje ze środowiskiem: analiza specyficznych potrzeb określonych grup ludności w odniesieniu do budowa i rozmieszczenie przestrzeni, a także trudności, z których się borykają, ten projekt.
Ten artykuł ma jedynie charakter informacyjny, w Psychology-Online nie możemy postawić diagnozy ani zalecić leczenia. Zapraszamy do wizyty u psychologa w celu leczenia konkretnego przypadku.
Jeśli chcesz przeczytać więcej artykułów podobnych do Czym jest psychologia środowiskowa: definicja, cechy i przykłady, zalecamy wpisanie naszej kategorii Psychologia społeczna.
