BÓL jest nieunikniony, CIERPIENIE jest opcjonalne, co to znaczy?

Często słyszy się, jak ludzie mówią o bólu i cierpieniu. Wiadomo jednak, że nie oznaczają tego samego, ale czy wiemy dokładnie, na czym polega różnica? Wiemy dlaczego ból jest nieunikniony, a cierpienie opcjonalne?? Co to znaczy? Czy ból jest konieczny? Czy cierpienie ma jakiś sens? Następnie w tym artykule Psychology-Online zobaczymy rodzaje bólu i różnicę między bólem a cierpieniem wraz z definicjami i przykładami.

Indeks

1. Definicje bólu i cierpienia
2. Jaka jest różnica między bólem a cierpieniem?
3. O bólu z najbardziej psychologicznego punktu widzenia
4. Znaczenie różnicowania bólu i cierpienia

Na podstawie definicji RAE^[1], ból ma jako pierwszą definicję "Dokuczliwe i niepokojące uczucie części ciała spowodowane przyczynami wewnętrznymi lub zewnętrznymi". Ze swojej strony cierpienie ma jako definicję „Cierpienie, ból, smutek”. Jeśli przejdziemy do drugiej definicji, stwierdzimy, że ból jest „uczuciem smutku”. i udręka ”, podczas gdy cierpienie jest„ cierpliwością, konformizmem, tolerancją, z jaką się cierpi” coś".

Jak widać są to dość zbliżone i bliskie definicje, co powoduje, że czasami trudno je od siebie odróżnić. Jaka jest więc różnica między bólem a cierpieniem?

Aby to zrozumieć, może być konieczne skorzystanie ze słownika medycznego. Według niego Ilustrowany słownik medyczny Dorlanda, ból jest „mniej lub bardziej zlokalizowanym odczuciem dyskomfortu, udręki lub agonii, które jest konsekwencją stymulacji wyspecjalizowanych zakończeń nerwowych”. Jednak cierpienie nie pojawia się w tym słowniku, ponieważ przynajmniej na fizyczne, nie ma cierpienia, więc byłoby to zarezerwowane dla najbardziej psychologicznych i najbardziej subiektywny. Cierpienie byłoby reakcją na odczuwany ból.

Kiedy jest cierpienie, może być ból, ale nie musi, więc cierpienie można określić jako reakcję psychologiczną przed wydarzeniem uznanym za negatywny.

Cierpienie jest interpretacją bólu, dlatego jest opcjonalne. Aby lepiej zrozumieć różnicę między bólem a cierpieniem, przyjrzymy się kilku przykładom:

• Podczas maratonu nogi mogą boleć, ale czujemy się szczęśliwi, dumni. Z drugiej strony, jeśli nasze ciało boli np. z powodu raka, czujemy się zły, smutny, udręczony.
• Kiedy dana osoba otrzymuje leczenie paliatywne, otrzymuje je, aby złagodzić ból nieuleczalnej choroby. Jednak sposób łagodzenia cierpienia jest inny i zależy od samej osoby.

Z drugiej strony, jak widzieliśmy w definicjach RAE, ból jest bardziej bezpośrednim odczuciem tego, co nam się przydarzyło. Cierpienie pojawia się jednak, gdy założymy, że coś nas boli. Coś może nas zranić emocjonalnie, jednak z jednej strony mamy ścieżkę posuwania się naprzód, akceptowania sytuacji i chociaż boli, kontynuuj nasze życie, czy też mamy ścieżkę, na której utkniemy w tym negatywnym zdarzeniu, które nas rani i zanurzamy się w tym ból. W tym momencie zacznie się cierpienie.

To zależy od ludzi. Niektórzy czują się przytłoczeni różnymi sytuacjami i cierpią z powodu wysokiego poziomu cierpienia. Inni jednak mają większą zdolność do wytrzymania bolesnych wydarzeń. Różnice te mają swoje źródło w osobowości każdego z nich, a ponadto mają także czynniki kulturowe, religijne, społeczne… Innymi słowy, cierpienie w dużej mierze zależy od kontekstu. Na przykład wielu katolików uważa za konieczne cierpienie tak, jak cierpiał Jezus Chrystus.

W psychologii najbardziej aktualne terapie zajmują się: akceptacja bólu in początkowych momentach i w ten sam sposób działają różne formy puszczając ten ból, aby nie przerodził się w cierpienie niepotrzebnie wydłużony w czasie. Terapie te opierają się zatem na rozróżnieniu bólu i cierpienia oraz odpowiednim ich leczeniu. zupełnie inne i skupiają leczenie na różnych liniach w zależności od tego, czy pacjent odczuwa ból, czy cierpienie.

Uwzględnienie różnicy między nimi ma ogromne znaczenie na poziomie zawodowym. Musimy zrozumieć, że po śmierci kogoś ważnego, po przerwie miłosnej, zwolnieniu, wśród wielu innych sytuacji, to normalne, że odczuwasz ból, ból emocjonalny. Jest zdrowy i rozsądny. Patologia zaczyna się, gdy osoba nie jest w stanie odczuwać innej emocji niż smutek, chyba że są to negatywne emocje, takie jak poczucie winy lub gniew. Innymi słowy, problem zacząłby się, gdy jest cierpienie, zwłaszcza jeśli to cierpienie trwa po początkowych momentach negatywnego wydarzenia, którego doświadczyła dana osoba.

Aby lepiej to zrozumieć, możemy porównać to z większym bólem fizycznym. Kto miałby problem: osoba, która ma kontuzję nogi i boli, czy osoba, która nie czuje kontuzji? A kto miałby problem: osoba, która po pewnym czasie łagodzi ból, czy ta, u której ból trwa i trwa, nawet jeśli rana się zagoi?

Powinno być znormalizowane, aby czuć negatywne emocjePomagają nam, informują nas, kiedy coś jest nie tak. Jednakże, gdy są one rozciągnięte w czasie i stają się bardzo intensywne, stają się bezużyteczne i niepotrzebne w naszym codziennym życiu.

Ten artykuł ma jedynie charakter informacyjny, w Psychology-Online nie możemy postawić diagnozy ani zalecić leczenia. Zapraszamy do wizyty u psychologa w celu leczenia konkretnego przypadku.

Jeśli chcesz przeczytać więcej artykułów podobnych do Ból jest nieunikniony, cierpienie jest opcjonalne, co to znaczy?, zalecamy wpisanie naszej kategorii Emocje.

1. KRÓLEWSKA AKADEMIA HISZPAŃSKA: hiszpański Słownik, wyd. 23, [Wersja 23.3 online]. [9 października 2020].

• Cabrera Adán, M., LLuch Bonet, A. i Casas Olazábal, I. (2008). Refleksje na temat bólu i cierpienia niefizycznego z perspektywy pielęgniarskiej. Kubański Dziennik Pielęgniarstwa, 24(3-4), 0-0.
• Callahan, D. (2004). Ból i cierpienie na świecie: rzeczywistość i perspektywy. Monografie Humanitas, 5-16.
• Sancho, M. SOL. (1998). Ból i cierpienie. Problem znaczenia. Obrót silnika. Soc. Esp. Ból, 5, 144-158.