Bycie nieśmiałą osobą nie jest tak złe, jak się wydaje, nawet nieśmiałe zachowanie może być uznane za cnotę, gdy nieśmiałość jest umiarkowana. Ogólnie rzecz biorąc, osoby nieśmiałe są bardziej szanowane, godne zaufania i formalne w kontaktach społecznych. Umiarkowana nieśmiałość nie przeszkadza osobie cieszyć się życiem i dążyć do swoich celów i celów, ani nie musi jej brakować poczucia własnej wartości. Są jednak ludzie, których nieśmiałość staje się ekstremalna do tego stopnia, że uniemożliwiają im uzyskanie dobrej jakości życia, wchodzić w interakcje z ludźmi, których chcą, czują się niezdolni do osiągnięcia swoich osobistych celów, mieć bardzo niska samoocena, które również prowadzą ich do izolowania się od innych. Ten rodzaj skrajnej nieśmiałości, która jest skrajnie negatywna, w psychologii uważany jest za fobię społeczną. Fobia społeczna to zaburzenie psychologiczne, które znajduje się w grupie zaburzeń lękowych i jest uważane za jedno z najczęstszych zaburzeń.
W tym artykule Psychology-Online o
osoby dorosłe ze skrajną nieśmiałością lub fobią społeczną Podczas interakcji z innymi ludźmi prezentują szereg typowych objawów, które opiszemy poniżej:
Objawy fizyczne
- Częstoskurcz.
- Zaczerwienienie twarzy
- Nadmierne pocenie
- Zaburzenia żołądkowo-jelitowe.
- Drżenie głosu i / lub rąk.
- Napięcie mięśni.
- Tiki.
Objawy behawioralne
- Unikanie i / lub ucieczka od sytuacji społecznych, w których myślą, że mogą zrobić z siebie głupca lub zostać wyśmiani.
- Mogą przyjmować zachowania mające na celu ukrycie ich niepokoju, gdy mają do czynienia z jakąś interakcją społeczną. Na przykład mają tendencję do pozwalania innym ludziom robić więcej niż oni, planować z wyprzedzeniem co w danej sytuacji powiedzą lub zrobią, mogą spożywać alkohol w celu odhamowania, itp.
- Mają tendencję do przyjmowania środków bezpieczeństwa, aby chronić się przed wszelkimi możliwymi kpinami społecznymi. Na przykład mogą nosić ciemne ubrania, aby pocenie się nie było zauważalne, nie pisać przed innymi ludźmi, nie rozmawiać przez telefon w obecności innych osób itp.
Objawy poznawcze
- Mają negatywne myśli i przekonania na swój temat.
- Są bardzo skupieni na sobie.
- Mają obsesję na punkcie możliwych konsekwencji, jakie może mieć ich zachowanie i uważają je za katastrofalne.
- Narzucają sobie osobiste zasady i normy, które są mocno przesadzone. ponieważ żądają zbyt wiele. Kiedy nie mogą ich wykonać, nieustannie krytykują siebie.
- Mogą mieć trudności z koncentracją i znalezieniem właściwych słów podczas rozmowy z jedną lub kilkoma osobami.
Ekstremalna nieśmiałość lub fobia społeczna pojawia się zwykle w dzieciństwie lub okresie dojrzewania nagle po upokarzającym lub wyjątkowo stresującym doświadczeniu dla danej osoby.
Aby nieśmiałość osoby stała się ekstremalna, prowadząc do fobii społecznej, muszą być obecne pewne czynniki, takie jak:
- Podatność biologiczna: Badania naukowe wykazały, że zaburzenie to może być dziedziczone.
- Podatność psychiczna: odnosi się do wszystkiego, czego dana osoba nauczyła się przez całe życie, co determinuje sposób, w jaki postrzega trudne sytuacje i jak sobie z nimi radzić. Ten sposób postrzegania życia i osobowości opiera się na otrzymanym stylu rodzicielskim, doświadczeniach życiowych itp. Na przykład, jeśli dana osoba przez całe życie doświadczała ciągłych negatywnych sytuacji społecznych, takich jak dokuczanie, odrzucenie, zastraszanie, marginalizacja, itp., jest bardziej prawdopodobne, że stanie się osobą nieśmiałą, co, jeśli nie zostanie skorygowane na czas, może później prowadzić do nieśmiałości skrajny. Z drugiej strony brak kontaktu społecznego uniemożliwia osobie odpowiednie rozwijanie umiejętności społecznych. W odniesieniu do stylu rodzicielskiego stwierdzono, że także dzieci nadopiekuńczych rodziców wymagające i nieczułe, częściej rozwijają się w skrajną nieśmiałość lub fobię Społeczny.
- Irracjonalne przekonania: kiedy przez całe życie człowiek rozwinął szereg negatywnych i irracjonalnych przekonań o sobie i sposobie postrzegania świata. Na przykład myśląc, że zawsze musisz wszystkich zadowolić, że aby dopasować się do społeczeństwa, musisz niż być prawie doskonałym, że lepiej nic nie mówić, żeby się nie mylić, że nie masz prawa popełniać błędów, itp.
Kiedy dorosły cierpi na skrajną nieśmiałość lub fobię społeczną, żyć ograniczone i niemożliwe jest dla niego prowadzenie sensownego życia z powodu negatywnych konsekwencji, jakie niesie ze sobą ten rodzaj zaburzeń.
Unikając przerażających sytuacji społecznych, problem rośnie coraz bardziej, więc dana osoba ryzykuje być odizolowanym całkowicie od innych. Wszystko to może prowadzić do poważnych problemów, takich jak: depresja i inne rodzaje zaburzeń, które nie są leczone na czas, mogą zwiększyć ich nasilenie. Warto więc podjąć wysiłek, aby rozpocząć leczenie, rozwiązać tę sytuację i nie dopuścić do tego, aby ten problem stał się jeszcze bardziej ograniczający.
Ekstremalna nieśmiałość u dorosłych lub fobia społeczna musi być leczony przez profesjonalistę zdrowia psychicznego. Osoba, która na nią cierpi, powinna zostać poddana ocenie, aby zastosować leczenie najlepiej odpowiadające jej indywidualnym potrzebom.
W większości przypadków tylko psychoterapiajednak czasami można go łączyć z używanie narkotyków jak antydepresanty czy anksjolityki, które mają jedynie łagodzić objawy, same w sobie nie rozwiązują problemu.
Terapia, która okazała się bardzo skuteczna w przezwyciężaniu skrajnej nieśmiałości u dorosłych, to: terapia poznawczo-behawioralna. Głównym celem tej terapii jest poinformowanie pacjenta poprzez psychoedukację o tym typie fobii, modyfikacja jego przekonań i myśli irracjonalne, które uniemożliwiają Ci nawiązywanie relacji z innymi w sposób, w jaki chcesz, i osiąganie osobistych celów, zmieniając je na bardziej pozytywne i adaptacyjny. A także eliminowanie tych zachowań związanych z unikaniem i ucieczką, które prezentuje w obliczu przerażających sytuacji społecznych i stopniowo przyzwyczajaj się do tego poprzez techniki relaksacyjne i ekspozycję na tego typu spotkania społeczny. Aby to zrobić, uczysz się również szeregu umiejętności, dzięki którym możesz: czuć się bezpieczniej podczas interakcji z innymi ludźmi.
Możesz również zainteresować się naszym artykułem na temat jak pomóc nieśmiałemu i niepewnemu dziecku.
Ten artykuł ma jedynie charakter informacyjny, w Psychology-Online nie możemy postawić diagnozy ani zalecić leczenia. Zapraszamy do wizyty u psychologa w celu leczenia konkretnego przypadku.
