Zwykłe i niezwykłe stany świadomości

Istnieje wiele dziedzin należących do psychologii naukowej, które nie zostały jeszcze dogłębnie zbadane, a jednak wpływają i w wielu przypadkach determinują nasze codzienne życie. Jednym z tych pól jest świadomość i jej niezwykłe lub rozszerzone stany. Jej badanie powinno być priorytetem, ponieważ pozwoli na zrozumienie na wyższym poziomie nie tylko patologiczne zmiany świadomości które kończą się generowaniem zaburzeń upośledzających lub nieprzystosowawczych, a także ich funkcji, gdy pojawiają się spontanicznie lub są wywoływane przez praktyki lub substancje. To zrozumienie umożliwiłoby kompleksową analizę korzyści i zagrożeń związanych z tymi stanami, zarówno z perspektywy humanistycznej, jak i neurobiologicznej lub biochemicznej.

W tej propozycji hipotezy przedstawione zostanie możliwe wyjaśnienie historycznej potrzeby dostępu do tych państw. Ma to na celu kontynuację pracy nad refleksją i lekkie pchnięcie koła wiedzy, aby w ten sposób zachęcić innych autorów do opublikowania swoich hipotez i miejmy nadzieję, że pewnego dnia będą mogli spotkać się z ostateczny.

W tym badaniu Psychologii Online przeanalizujemy: zwykłe i niezwykłe stany świadomości aby lepiej zrozumieć nasz umysł.

Indeks

1. Stosowanie leków psychodelicznych
2. Wpływ leków psychodelicznych na świadomość
3. Negatywny wpływ środków psychodelicznych na umysł
4. Relacje rodzinne i przyjacielskie
5. Naukowa debata na temat stanów świadomości
6. Różne rodzaje stanów świadomości
7. Dlaczego używa się psychodelików
8. Hipoteza nostotranscendencji
9. Mechanizmy
10. Potrzeba rozszerzonych stanów świadomości
11. Wnioski

Znaczna część tego tekstu skupi się na stosowaniu leków psychodelicznych, a to posłuży jako punkt wyjścia do hipotezy, ponieważ jeśli chcemy podejmują problem zwyczajnych i niezwykłych stanów świadomości, narzędzia te i ich efekty przedstawiane są jako modele badawcze ideały.

Wszelkie zażywanie substancji psychoaktywnych rozpoczyna się, gdy dana osoba w danym momencie z jakiegoś powodu decyduje się na zażycie danej substancji. Ta decyzja jest wydana przez potrzeba zaspokojenia, potrzeba, która, o dziwo, nie zniknęła w tysiącach, a raczej milionach lat historii. Pytanie brzmi zatem, jaka jest pilna potrzeba, która przez całą naszą historię skłaniała nas do używania tych substancji. Aby zagłębić się w to pytanie, wygodnie byłoby najpierw krótko opisać efekty, jakie ma większość psychodelików.

Z jednej strony mamy efekty, które są stosunkowo częste u konsumentów. Mówimy na przykład o zmiany w postrzeganiu rzeczywistości, które wahają się od drobnych zniekształceń, takich jak słyszenie lub widzenie bodźców, które nie są obecne, aż do poważne zniekształcenia, takie jak ponowne przemyślenie dotychczasowej koncepcji abstrakcyjnych pojęć, takich jak świat, przyroda życie falowe.

Te zmiany rzeczywistości można zobaczyć i faktycznie w wielu przypadkach tak się dzieje, z dwóch przeciwnych biegunów. Z jednej strony można wywnioskować, że pod wpływem pewnego psychedeliku cierpi się na halucynacje wzrokowe lub słuchowe i quasi-psychotyczne zniekształcenia rzeczywistości; z drugiej strony wiadomo również, że eSubstancje te wyostrzają zmysły, a zatem, gdyby nie halucynacje, występowałyby również te niepatologiczne zmiany w układach sensorycznych.

Jeśli chodzi o możliwe ponowne przemyślenie pojęć abstrakcyjnych, w osoba z predyspozycją psychotyczną, z pewnością te doświadczenia wywołałyby destabilizację, wyzwalając paranoidalne obrazy. Wiadomo jednak również, że otwarcie się na nowe schematy rozumienia otoczenia, poprzez transcendencję wzorców wcześniej uważany za nieruchomy, sprzyja lepszej adaptacji jednostki, w zakresie uzyskania większego stopnia wiedzy na temat pół.

Jeśli schronimy się w biologicznej definicji inteligencji, która określa ją jako zdolność adaptacyjną jednostki, wzmocnimy tę propozycję, ponieważ badanie (Kanazawa, 2010) dowiodło dodatnia korelacja między IQ a stosowaniem psychedelików. Badanie dotyczyło większej zdolności najbardziej inteligentnych ludzi do interakcji w nowych sytuacjach. Co więcej, mądrzejsi ludzie byliby skłonni do łaknienia interakcji z lekami psychedelicznymi, które Zasadniczo, zdaniem autora, oferują one nowe scenariusze dla wcześniej ustalonych paradygmatów w ich kontekście społeczno-kulturowym i edukacyjny. Prowadziłoby to, jak już powiedziano, do lepszej adaptacji.

Innym częstym efektem psychodelików jest wywoływanie tego, co można określić jako zestaw przyjemnych doznań, takich jak są radością, szczęściem lub dobrym samopoczuciem. Należy zauważyć, że badanie (Griffiths, 2011) przeprowadzone z ochotnikami, którzy wzięli psilocybinę zarejestrował pozytywne zmiany i wzrosty samopoczucia emocjonalnego w swojej próbie do 14 miesięcy po konsumpcja. Wynika z tego, że nie są to tylko przemijające i powierzchowne doznania, ale raczej doświadczenie sięga bardzo głębokich poziomów psychiki, pozwalająca na naukę i doskonalenie indywidualnego życia codziennego, co z czasem powoduje długotrwałe stany dobrego samopoczucia. W szczególności 94% próby wskazało, że doświadczenia podczas sesji zwiększyły ich samopoczucie i satysfakcję z życia.

Jest filogenetycznie zrozumiałe, że szukamy tego, co dla nas przyjemne, ale doświadczenia psychodeliczne wykraczają poza czyste przyjemności. To szczęście różni się od tego, jakie wywołują leki wykorzystujące inne mechanizmy działania, takie jak: są kokaina lub heroina, które wywołałyby rodzaj euforii lub tymczasowego uchylania się bardziej intensywny.

W przeciwieństwie do tych, psychodeliki promują rodzaj dobrego samopoczucia opartego na wzroście i autoanalizie, w mechanizmach umożliwiających trwałe zmiany. Są to narzędzia, które, jak się powszechnie mówi, oferują szczęście pochodzące z wnętrza, a nie z zewnątrz, chociaż a priori może się wydawać, że tak nie jest. Bardzo prawdopodobne, że uzależniłyby również, gdyby źródłem dobrego samopoczucia była substancja, ale tak nie jest.

Tak jak te substancje są w stanie wywoływać doświadczenia, które zabierają nas do nieba, tak samo są w stanie zabrać nas do piekła, parafrazując Huxleya. Chociaż, jak widać w ostatnich dziesięcioleciach, wizyty w piekle są naprawdę rzadkie, zdarzają się tylko wtedy, gdy istnieje. objawy lękowe lub depresyjne przed konsumentem lub gdy warunki środowiskowe, w których jest spożywane, nie są odpowiednie.

Jeszcze rzadsze są złe doświadczenia, które powodują zaprzestanie konsumpcji, ponieważ, jak się wydaje, uczy się również trudnych doświadczeń z psychedelikami i uzyskuje się cenne lekcje życia; Niektórzy autorzy twierdzą nawet, że przy tych trudnych doświadczeniach najwięcej się uczysz, ale ostatecznie zależy to od zbyt wielu czynników.

Najlepszym tego przykładem są rytuały z głównymi psychodelikami, takie jak pejotl lub ayahuasca. Zdecydowana większość rdzennych mieszkańców Amazonii, z którymi przeprowadzono wywiady w tych sprawach, zgłasza bardzo ciężkie ceremonie lub „prace”, pełne bólu, wymiotów, nieprzyjemne wizje itp., a mimo to nadal konsumują, ponieważ doświadczenie pozwala im uzyskać dostęp do szeregu wniosków, których nie chcą poddać się.

Psychodeliki często wpływają również na aspekty społeczne osoby. Mimo wszystkiego, co zostało powiedziane i innych aspektów, doświadczenia te generują również lub wzmacniają aspekty, takie jak empatia, altruizm lub poczucie przynależności. W cytowanym powyżej badaniu Griffithsa, skala pozytywnych efektów społecznych pochodzących ze spożycia psilocybiny była jedną z tych, które nadal wykazywały wysokie wyniki po 14 miesiącach.

W szczególności w innych substancjach, oprócz wyjaśnień opartych na czynnikach empirycznych, możemy znaleźć biochemiczne wyjaśnienia tego faktu. Tak jest w przypadku MDMA. Powoduje to uwalnianie oksytocyny, co związane jest nie tylko z generowaniem lub wzmacnianiem więzi afektywnych, ale także ze zdolnością jednostki do odczuwania większego wsparcia ze strony otoczenia (Heinrichs i in., 2003).

Obszar społeczny osoby obejmuje również rodzinę i pracę. W badaniu Griffithsa wzrost jakości relacji rodzinnych zaobserwowano również w jego próbie po doświadczeniu. W innym małym badaniu (Oña, 2012), w którym przeanalizowano próbę regularnych konsumentów ayahuasca, ponownie zaobserwowali, że przynajmniej w relacji z rodzicami 73% próby doświadczyło pozytywnych zmian ważny.

Zmiany te były, według badanych, spowodowane zrozumienie i integracja przeszłych konfliktów, w odnowionej zdolności odczuwania miłości do nich, do bardziej płynnej komunikacji emocjonalnej lub po prostu do wyższego poziomu akceptacji. Jeśli chodzi o jego użycie, w tym samym badaniu 77% próby zgłosiło również istotne zmiany w konsumpcji ayahuaski. Zmiany te zostały zwerbalizowane z perspektywy humanistycznej, podkreślając, że po wypiciu napoju postrzegali Pracuję jako okazja do robienia tego, co lubią i tym samym rozwijania się jako ludzie, a nie jako proste źródło pieniądze. Wśród zebranej próbki było wiele osób, które porzuciły pracę, aby robić to, czego pragnęli przez całe życie.

Jak widać, przy konsumpcji psychodelików również wywoływane są stany niezwykłe lub rozszerzoną świadomość. Trudno obiektywnie zdefiniować to pojęcie, ale odniosę się do jednej z najprostszych i najbardziej wyjaśniających definicji:

„Stan umysłu, który może być subiektywnie rozpoznany przez jednostkę (lub przez obiektywnego obserwatora tej jednostki) jako różny w funkcjach psychologicznych od „normalnego” stanu jednostki” (Krippner, 1980).

Ta definicja odnosi się do wszystkich obserwowalnych zmienności świadomości, więc zrozumiemy, że gdy jakakolwiek jakościowa zmiana wspólnych funkcji naszej normalnej świadomości, wchodzilibyśmy w niezwykły stan świadomości. Wydaje mi się szczególnie właściwe opisanie ich z tego punktu widzenia, ponieważ musimy wziąć pod uwagę, że każda osoba, ze względu na swoje cechy genetyczny, psychologiczny, fizjologiczny czy biochemiczny między innymi żyje w pewnym stanie świadomości, który może być mniej lub bardziej rozszerzony.

Stany te są powszechnie rozumiane z perspektywy psychopatologicznej, gdyż w wielu zaburzeniach stwierdzamy zmienioną świadomość, a klinicznie ten objaw jest rozumiany jako wskaźnik niektórych patologia.

Toczy się debata naukowa, przynajmniej moim zdaniem absurdalna, która toczy się wokół tego, co się dzieje. możliwa klasyfikacja stanów świadomości różniące się od tych najpowszechniejszych, czyli tych, które w stanie czuwania emitują fale beta. Na przykład Stanislav Grof, psychiatra pochodzenia czeskiego, zawsze bronił istnienia niezwykłych, niepatologicznych stanów świadomości, z wyjątkiem snu. I to jest, że kiedy dogłębnie przeanalizujemy stany wywołane psychodelikami, stwierdzimy, że:

1. W stanie psychodelicznej ekstazy brak wrogości, która przewodzi psychotycznym nagłym wypadkom;
2. Treści ekstatyczne zawierają doświadczenia wiedzy, podczas gdy doświadczenia psychotyczne charakteryzują się wnikaniem w ekstrawaganckie lub stereotypowe koncepcje;
3. Przejrzystość, zrozumienie i radość doświadczane w stanach psychodelicznych kontrastują z przerażeniem i otępieniem, które charakteryzują kryzysy psychotyczne;
4. Podstawowym doświadczeniem w psychodelicznej ekstazie jest szczęście, podczas gdy w doświadczeniu psychotycznym jest to zakłopotanie i odniesienie do siebie.

Wolę nie zagłębiać się dalej w ten temat, ale chciałem krótko uzasadnić moje pozycjonowanie przed kontynuowaniem, jak napiszę pod przekonanie, że naprawdę istnieją niezwykłe stany świadomości, takie jak te wytwarzane przez konsumpcję psychedelików u zdrowych ludzi, które nie są patologiczny.

Głównych zdolności lub cech związanych z niezwykłymi stanami świadomości jest wiele, a niektórzy autorzy próbowali napisać dużą ich liczbę. Odniosę się do najwybitniejszej pracy wykonanej przez Agustína de la Herrána, która szczegółowo zilustruje atrybuty podstawowe warunki stanów psychodelicznych, pod warunkiem, że występują, tak, w odpowiedni sposób, w odpowiednich środowiskach i u badanych właściwy.

1. Poczucie jedności. W miarę postępu w niezwykłych stanach świadomości, to poczucie jedności z tym, co podmioty mogą opisać jako kosmos, życie lub naturę, staje się oczywiste. Niektórzy autorzy nazywają to doświadczenie kosmiczną unią i charakteryzuje się nagłą realizacją, podobną do: fenomenowi eureka, który wywołuje u badanych poczucie bycia częścią wielkiej sieci, która tworzy wszechświat cały. Mówiąc językiem Chardina, wielość staje się różnorodnością, różnorodność staje się jednością, a jedność staje się niepowtarzalnością, a to staje się uniwersalnością.
2. Wellness. Kiedy stan świadomości jest znacznie rozszerzony, badani wykazują większą łatwość posiadania mniejszej potrzeby przywiązania do dobre samopoczucie, o ile centrum uwagi osoby obraca się wokół mniej egocentrycznych i głębszych zainteresowań oraz hojny. Poszukuje się więc dobrostanu, który implikuje dobrostan globalny lub społeczny, a pojęcie dobrostanu ulega zmianie. jako forma dośrodkowego zadowolenia, widzianego ze świadomości lub pełni samospełniający się.
3. Spokój. Ludzie, którzy żyli lub są pod wpływem tych stanów psychedelicznych, uspokoili się wewnętrznie. Nie powinniśmy jednak mylić tej wewnętrznej pogody ducha z terminem „spokój”, ponieważ to… Ta druga zależy wyłącznie od kontroli impulsów, a ta pierwsza pochodzi ze stanu świadomości lub dojrzałość; chociaż może objawiać się zachowaniami typowymi dla zwykłego spokoju emocjonalnego.
4. Uwaga. Niezwykłe stany świadomości implikują skupienie uwagi skierowanej do wewnątrz. Te stany są z zasady przeciwne rozproszeniu, ułatwiając w ten sposób inne wspólne procesy, takie jak introspekcja.
5. Samotność. Fakt osiągnięcia tych stanów wiąże się z „podróżowaniem samotnie” lub tęsknotą za rzadszymi potrzebami. Jak. Maslow: „W najbardziej zaawansowanych stadiach rozwoju osoba jest szczególnie samotna i może polegać tylko na sobie”. Należy dodać, że zmienia się również pojęcie samotności. To pozytywne doświadczenie, rozumiane jako brak wzorców, ponowne spotkanie z samym sobą, internalizacja, samokonstruktywna i hojna kreatywność itp.
6. Miłość. Doświadczenie stanów psychodelicznych wiąże się z bardziej zdolnymi stanami afektywnymi i stopniowo wyższymi stanami miłości. Przez stany miłosne rozumiana jest zdolność, głębia i altruistyczna świadomość zachowań miłosnych z ukochaną osobą, których celem jest wspólna edukacja. Tak więc ewolucyjny proces rosnącej złożoności świadomości, z którym można podsumować humanizację, może, według Chardina, sprowadzać się do nieegocentrycznego procesu „amoryzacji”.
7. Natura. Im wyższy stan świadomości, tym bardziej w zgodzie z naturą. Podmiot czuje się w tym bardziej zaangażowany. Zna ją lepiej czule i estetycznie, bardziej ją docenia, ale co ciekawe zawsze skupia się na całości przyrodę, to znaczy dziką i stworzoną przez człowieka lub, jak mówili Grecy, przez „surową” i przez "Gotowany".

W tym momencie możemy zorientować się, co to znaczy spotkać te stany świadomości i treść doświadczeń, które one wyzwalają. Jak widzieliśmy, w większości pozwalają nam one pracować nad obszarami osoby, nad którymi prawdopodobnie nigdy nie pracowano. Możemy mówić o humanistycznej, integracyjnej, osobistej pracy samorealizacji, która może doprowadzić jednostkę do autentycznego i trwałego stanu osobistego i społecznego dobrostanu.

Teraz, gdy mamy jasne wyobrażenie o efektach, jakie wszystkie psychedeliki wywołują w większym lub mniejszym stopniu, możemy ponownie zadać pierwsze pytanie: Jaka z natury ludzka potrzeba skłania nas do ich konsumpcji? Jest to pytanie, na które trudno udzielić ostatecznej odpowiedzi, ale możemy przynajmniej sformułować wiarygodne hipotezy na podstawie weryfikowalnych danych.

Prawda jest taka, że ​​z antropologicznego punktu widzenia narkotyki, psychodeliki w większości są naszymi ewolucyjnymi towarzyszami. Ponad 90% kultur w całej historii ludzkości niestrudzenie poszukiwało substancji lub metod, aby osiągnąć te stany. Mówimy o substancjach w przypadku spożycia grzybów halucynogennych na Syberii, konopi w Indiach czy kaktusów meskalinowych w Meksyku; a mówimy o metodach odwołujących się do różnych procesów lub technik stworzonych w celu uzyskania tych samych stanów wizjonerzy bez potrzeby spożywania substancji, które przez wieki były dopracowywane i tysiąclecia.

Mamy przykłady ćwiczeń oddechowych (pranayama, Bastrikin, buddyjski „oddech ognia”, oddech sufi, ketjak z Bali, Eskimosi Eskimosi), technologie dźwięk (perkusja, dzwonki, użycie patyków, dzwonków, gongów, mantr), tańce i inne modalności ruchu (wirujący derwisz, tańce lamów, taniec tranzytu Buszmeni kalahari, artha joga, qigong), izolacja społeczna i deprywacja sensoryczna (odosobnienia na pustyni, jaskinie lub góry, pogoń za wzrokiem), m.in. 2005).

Dlatego akceptujemy, że istnieje historyczna potrzeba dostępu do tych stanów świadomości, więcej niż konkretnie zażywanie substancji psychoaktywnych. Konsumpcja reprezentowałaby tylko inny sposób lub metodę dostępu do pozornie tych samych stanów. Zanim zajmę się hipotezą wyjaśniającą tę potrzebę, chciałbym na chwilę zatrzymać się, aby porozmawiać o kwestii, która przyczyni się do zrozumienia mojej propozycji, jest to ludzka percepcja.

Jest to do udowodnienia fakt, że to, co postrzegamy jako rzeczywistość, nie jest jej odzwierciedleniem, ponieważ informacje i bodźce pochodzące ze środowiska przechodzą przez szereg filtrów, które umożliwiają ich interpretację. Pomijając podstawowe procesy percepcji i transdukcji bodźców, podzieliłem te filtry na trzy poziomy: biologiczny, kulturowy i osobisty. Te pierwsze obejmują wszystkie te filtry, które wykonują swoją pracę w mózgu po otrzymaniu informacji z różnych kanałów zmysłowych.

Dzieje się to najpierw we wzgórzu, a w kolejnych stadiach w płacie czołowym i korze nowej. Ten pierwszy poziom filtrów znajduje się w każdym z nas i jest wyjątkowy i ekskluzywny dla każdej osoby, ponieważ każdy z nich jeden ma struktury korowe i korowe wzgórze, które zostały uformowane na podstawie jego historii biograficznej i obciążenia genetyka. Filtry kulturowe odnoszą się do społeczeństwa i kontekstu, w jakim znajduje się jednostka, i decydują o całym procesie postrzegania rzeczywistości. Modelują ją od religii lub dominujących wierzeń, po zwyczaje, tradycje lub sposoby interakcji z innymi ludźmi. Wreszcie, filtry osobiste odnoszą się do wszystkich konstrukcji i wzorców poznawczych, które każda osoba wykuwała podczas tarcia z życiem. Cechy osobowości, uprzedzenia lub wyuczone zachowania przefiltrowałyby wszystko, co jest postrzegane z zewnątrz.

W tym miejscu moglibyśmy dodać inne dobrze znane dane, aby potwierdzić, że nie postrzegamy rzeczywistości jako to jest jak śmieszne długości fal, które postrzegamy, ale wolę nie zagłębiać się w już znane treści teoretyczne. Myślę, że w końcu musimy być wdzięczni za ten fakt i nie popadać w romantyczną tęsknotę za poszukiwaniem autentycznego świata czy rzeczywistości nago, bo to dzięki temu, że tak skutecznie filtrujemy informacje ze świata, udało nam się budować społeczeństwa obecny. Przecież zdrowsze może być przyjęcie postawy pokory, akceptując, że nie da się ogarnąć całej rzeczywistości.

Po dokonaniu tych wyjaśnień zaczniemy rysować Hipotezę Nosto-transcendencji, jak ją nazwałem. Ta hipoteza opiera się na czterech założeniach:

• Człowiek ma nieunikniona potrzeba wiedzy o środowisku,. Wynika to z faktu, że większa znajomość środowiska sprzyja lepszemu przystosowaniu się do niego, a tym samym gwarantuje wysokie prawdopodobieństwo przeżycia.
• Zwykły stan świadomości każdej osoby to: naturalnie ograniczone. Ma to na celu „przyjęcie schronienia” przed bardzo złożoną obiektywną rzeczywistością. Im mniej dostrzegamy bodźców do przetrwania, które można zużywać, tym bardziej będziemy skuteczni w naszych osobistych i społecznych praktykach.
• Niezwykłe stany świadomości pozwalają dostęp do większej „rzeczywistości”. Jest to fakt zademonstrowany z różnych dyscyplin. Istnieją dowody zmniejszonej aktywności we wzgórzu, gdy badanemu podaje się psilocybinę (Carhart-Harris, 2012); badani pod wpływem LSD zdają eksperymenty oparte na „pustej masce” z większym powodzeniem niż badani kontrolni (Passie, 2008) oraz długi itd. Ostatecznie w tych stanach filtry warunkują percepcję rzeczywistości, a ze względu na poszerzenie zwykłej świadomości dostęp jest pełniejszy do rzeczywistość.
• Doświadczenie niezwykłych stanów świadomości poprawia koegzystencję w społeczeństwie i zadowolenie z życia. Jak widzieliśmy wcześniej, prawidłowe doświadczanie stanów psychodelicznych pociąga za sobą szereg pozytywnych skutków zarówno dla osoby, jak i dla jej społeczeństwa.

Zauważając, że przez około osiem godzin dziennie i przez większość dni naszego życia jesteśmy w niezwykłych stanach świadomości, potrzeba dostępu do powiedziane stan. Hipoteza ta idzie jednak o krok dalej, sugerując, że jednym z powodów tej potrzeby jest przystosowanie się do środowiska.

Mechanizmy, za pomocą których odbywa się ten proces może ich być kilka. Oprócz dostępu do większej „rzeczywistości” wspomnianego w trzecim przypadku, co samo w sobie generowałoby lepszą adaptację, Warto wspomnieć o innych możliwych mechanizmach, które są głębsze, a przez to bardziej złożone, które również by w tym działały proces. Być może w tych stanach znacznie łatwiej integruje się kontekst społeczno-kulturowy, w którym się znajdujemy.

Na przykład sen byłby powolnym procesem integracyjnym, przy czym odpowiednie informacje w tym celu są aktualizowane codziennie. Możemy również przypuszczać, że poszerzone stany świadomości indukowane przez substancje, gdy występują w znacznie intensywniejszy sposób i mają Są to ważne składniki świadomości, w przeciwieństwie do snów, ten proces integracji jest znacznie szybszy i efektywny.

Mamy na myśli a katalityczny proces rozumienia i wchłaniania kultury. Jednak idąc za przykładem użycia psychedelików, ogromna większość użytkowników przekracza ten pierwszy próg i przekracza wartości i paradygmaty ich kontekstu społeczno-kulturowego, aby przyjąć krytyczny punkt widzenia na podobnie. Dlatego, jeśli mówimy o subtelnych wariacjach lub rozszerzeniach normalnego stanu świadomości jednostki, znajdziemy pierwszy poziom adaptacji, który został omówiony; to znaczy zwiększone rozumienie kultury, a w konsekwencji jej idealne przystosowanie.

Jeśli mówimy o znacznych lub nadzwyczajnych rozszerzeniach stanów świadomości, prawdopodobnie znajdziemy się na drugim poziomie, w którym uzyskujemy dostęp do tego, co można by nazwać „prawdziwą kulturą ludzką”, w której dominującymi wartościami są przyroda i jej fascynacja, szacunek i miłość do wszystkiego, co istnieje i do jednego to samo itp. Należy zauważyć, że jednostki włączone do tej „prawdziwej ludzkiej kultury” nie stają się jednostkami marginalizowanymi w obrębie swojej kultury. właściwie mówiąc, ponieważ nadal w nim żyją, a można powiedzieć, że nawet go poprawiają, ze względu na wzrost zdolności prospołecznych, które już zostały skomentował.

Znaczenie to wynika z faktu, że w miarę osiągania większych stanów świadomości rodzi się proces, który stopniowo skupia uwagę na sobie; w ten sposób przechodzi się do poznania świata zewnętrznego, aby poznać świat wewnętrzny. A w tych ostatnich, jak widać, nie istnieją sztucznie skonstruowane społeczeństwa, ale ludzka kultura, którą wszyscy posiadamy. To jest znaczenie.

Eksperymentalnie bardzo łatwo zweryfikować potrzebę dostępu do rozszerzonych stanów świadomości: po prostu, pozbądźmy się kogoś, żeby zobaczył, co się stanie. Na przykład możemy pozbawić Cię najczęstszego niezwykłego stanu: snu. Obecnie istnieje więcej niż uzasadnione ograniczenia etyczne, które uniemożliwiają przeprowadzenie tego typu eksperymentu, jednak wiemy o tym jego konsekwencje, czy to poprzez badanie osób cierpiących na chroniczną bezsenność, kroniki tortur oparte na tej procedurze, itp.

Konsekwencje nie trwają długo: od trzeciego dnia bez snu mogą pojawić się halucynacje wzrokowe i słuchowe. Ponadto stopniowo pojawiają się objawy takie jak depresja, lęk, wahania nastroju, drażliwość, dezorientacja, trudności w koncentracji, uwagi i pamięci.

DO priorytet Pomyślimy, że te efekty wynikają z faktu, że we śnie mózg odpoczywa, a kiedy nie, zaczyna zawodzić. Ale prawda jest taka, że ​​podczas snu wolnofalowego aktywność mózgu spada tylko o 20%, a podczas snu REM działa ponownie na 100% (Hobson, 2003).

Dzięki tym danym możemy kontynuować spekulacje. Chodzi o to, że jeśli mózg nie odpoczywa podczas snu, może być tak, że korzyści z tego płyną z dostępu do rozszerzonego stanu świadomości, a skutki, które pojawiają się u każdej osoby, gdy nie śpi przez wiele dni, wynikają z trwałości w stanie czuwanie.

Ta hipoteza sugeruje, że: rozszerzone stany świadomości zaspokajają elementarne ludzkie potrzeby zdecydowanie. Z tego powodu od tysiącleci ścigamy substancje psychoaktywne, zwykle z głębokim szacunkiem i sakralizacją, jako fundamentalna część ugruntowanych rytuałów towarzyszących konsumpcji, do których należą posty, pielgrzymki, ofiary czy diety promocje.

Niestety szacunek otaczający substancje psychoaktywne zaczął zanikać pod koniec XIX wieku i 19 dziś zostało prawie całkowicie zastąpione irracjonalnym tabu, od którego każdy „porządny” człowiek musi się oddalić. Jest to irracjonalne, ponieważ tabu stosuje się zgodnie z kryteriami legalności substancji, a nie bezpieczeństwa. I jest bardziej niż oczywiste, że ustawodawstwo narkotykowe nie opiera się, ani nigdy nie było, na dowodach naukowych, które istnieją w odniesieniu do leków, które są wprowadzane w życie. Mamy więc paradoksalny scenariusz, w którym substancje o historycznym zastosowaniu są karane oraz że są bezpieczne farmakologicznie, a używanie najbardziej szkodliwych znanych narkotyków, a mianowicie alkoholu i tytoniu, jest dozwolone i promowane.

Oprócz metod opartych na przyjmowaniu elementów zewnętrznych opracowaliśmy również i udoskonalone praktyki lub ćwiczenia, dzięki którym można uzyskać dostęp do tych samych stanów sumienie.

Zakładają one poprawę własnego zadowolenia z życia i współistnienia w społeczeństwie, jak mówi trzecie założenie. Pomijając wszystkie komentowane aspekty, które sprzyjają tym ulepszeniom, chciałbym rozwinąć jeden konkretny czynnik, a jest nim tylu, jeśli nie wszyscy konsumenci „Starsze” psychodeliki wskazują, że kiedy znajdują się w tych podwyższonych stanach świadomości, doświadczają bardzo szczególnego poczucia powrotu „jak gdyby Byli w domu. "

Postuluję, że dla idealnej ewolucji naszego gatunku musieliśmy „oddalić się” w pewien sposób od rzeczywistości lub od naszą naturę, która staje się oczywista, jeśli ponownie przeanalizujemy filtry, przez które informacje o naszej środowisko. Ludzki mózg to świetna maszyna filtrująca i przetwarzająca, która pozwoliła nam pokonać inne gatunki i stworzyć mniej lub bardziej bezpieczne i stabilne społeczeństwa. Jednak bez względu na to, jak daleko odeszliśmy od naszej natury lub od szerszego postrzegania rzeczywistości, nadal jesteśmy częścią królestwa zwierząt. W ten sposób rozszerzone stany świadomości stanowiłyby narzędzie do tymczasowego powrotu do tego, kim jesteśmy i bez względu na to, jak bardzo się staramy, zawsze będziemy.

Nazwa tej hipotezy wynika częściowo z tej ostatniej refleksji, ponieważ stara się ona podkreślić ewolucyjną potrzebę transcendencji. Jednak sucha transcendencja zakładałaby, że dostęp do nowej wiedzy lub nietypowych wymiarów które nigdy wcześniej nie zostały osiągnięte, aw tym przypadku jest to kwestia transcendencji w kierunku czegoś „znanego” lub tego, co można „zapamiętać” (po grecku nostos oznacza powrót).

Ten artykuł ma jedynie charakter informacyjny, w Psychology-Online nie możemy postawić diagnozy ani zalecić leczenia. Zapraszamy do wizyty u psychologa w celu leczenia konkretnego przypadku.

Jeśli chcesz przeczytać więcej artykułów podobnych do Zwykłe i niezwykłe stany świadomości, zalecamy wpisanie naszej kategorii Neuropsychologia.

• Carhart-Harris, R. L., Erritzoe, D., Williams, T., Stone, J. M. (2012). Neuralne korelaty stanu psychedelicznego określone przez badania fMRI z psilocybiną. Proc Natl Acad Sci USA. 109:2138–2143
• Griffiths, R. R., Johnson M., Richards W., Richards B., McCann U. & Jesse, R. (2011). Psilocybina powodowała doznania typu mistycznego: natychmiastowe i utrzymujące się efekty związane z dawką. Czasopismo Psychofarmakologii. 4. 649-665.
• Grof, S. (2005). Psychoterapia LSD. Marcowy Zając. Madryt, Hiszpania.
• M. Heinrichs, T. Baumgartner, C. Kirschbaum. & Ehlert, U. (2003). Wsparcie społeczne i oksytocyna współdziałają ze sobą, tłumiąc kortyzol i subiektywne reakcje na stres psychospołeczny. Biol Psychiatry 54: 1389-1398.
• Hobson, J. DO. (2003). Apteka marzeń. Ariel. Madryt, Hiszpania.
• Kanazawa, S. (2010). Dlaczego inteligentni ludzie używają więcej narkotyków. Psychologia dzisiaj.
• Krippner S. (1980). Możliwości człowieka: badania umysłu w ZSRR i Europie Wschodniej. Kotwica / Książki Doubleday. 0-385-12805-3
• Ona, G. (2012). Ayahuasca: lek, który zmienia nasze życie. Psychologia online.
• Passie, T., Halpern, J. H., Stichtenoth, D. O., Emrich, H. M. & Hintzen, A. (2008). Farmakologia dietilamidu kwasu lizergowego: przegląd. Neuronauka i terapia CNS. 14 (4): 295-314.