DEMENCJA: co to jest, rodzaje, objawy i przyczyny

W populacji ogólnej nadal panuje pogląd, że pojawienie się demencji jest nieuniknione wraz ze starzeniem się, chociaż tak nie jest. Prawdą jest, że na świecie na demencję cierpi około 50 milionów ludzi, a jej najczęstsza zachorowalność dotyczy osób starszych, jednak Chociaż dotyka głównie osoby starsze, nie jest wyłączną chorobą wieku podeszłego ani nie jest nieuniknione, że pojawia się z powodu wiek.

Demencja reprezentuje jedna z głównych przyczyn niepełnosprawności i zależności populacji i powoduje silny fizyczny, psychologiczny i społeczny wpływ na ludzi, którzy na nią cierpią, ale także wywiera ogromny wpływ na ich najbliższe otoczenie. Ze względu na dużą częstość występowania w populacji bardzo ważna jest znajomość rodzajów demencji i ich charakterystyki. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej na temat demencji, czytaj dalej ten artykuł Psychology-Online, w którym wyjaśnimy demencja: co to jest, rodzaje, objawy i przyczyny.

Indeks

1. Demencja: co to jest
2. Rodzaje demencji
3. Demencja starcza
4. Demencja naczyniowa
5. Demencja czołowo-skroniowa
6. Demencja z ciałami Lewy'ego
7. choroba Alzheimera

Demencja jest zespołem klinicznym, zwykle objawiającym się przewlekły lub postępujący charakter in, charakteryzujący się a deficyt funkcji poznawczych, co wpływa głównie na pamięć, zachowanie, orientacja, zdolność uczenia się, logika myślenia, osąd i język. Pogorszeniu funkcji poznawczych towarzyszy później pogorszenie aspektów emocjonalnych, motywacji i zachowań społecznych.

W obrębie tego zespołu klinicznego możemy znaleźć różne formy demencji. Jednak granice między różnymi obrazami klinicznymi demencji bywają zatarte, dlatego mieszane formy demencji są powszechne. Między najczęstsze rodzaje demencji możemy znaleźć:

1. Demencja starcza
2. Demencja naczyniowa
3. Demencja czołowo-skroniowa
4. Demencja z ciałami Lewy'ego
5. choroba Alzheimera

Co to jest demencja starcza?

Demencja starcza nie jest uważana za specyficzną chorobę, jest to termin używany do klasyfikacji pojawienia się demencja na starość i charakteryzuje się a upośledzone funkcjonowanie poznawcze, podkreślając utratę pamięci, zmianę języka i utratę osądu lub trudności w rozumowaniu, a także pojawienie się zmian w osobowości osoby.

Termin demencja starcza za każdym razem jest bardziej nieużywanyBłędem jest kojarzenie pojawienia się demencji z podeszłym wiekiem, ponieważ może ona pojawić się w każdym wieku.

Objawy demencji starczej

Objawy występujące w otępieniu starczym są związane z funkcjonalnością mózgu, wśród najczęstszych objawów tego obrazu klinicznego możemy znaleźć:

• Zmiany w języku.
• Zmiany osobowości i nastroju, pojawiające się epizody niestabilności emocjonalnej, drażliwości, pobudzenia i drażliwości.
• Utrata pamięci krótko- i długoterminowej.
• Zmiana w postrzeganiu przestrzeni i czasu, prowadząca do zamieszania.
• Utrata umiejętności poznawczych, takich jak uczenie się, rozumowanie, osąd i podejmowanie decyzji.
• Zmiana nawyków spania.
• W bardziej zaawansowanych stadiach pojawia się niezdolność do samoopieki (zaniedbanie higieny osobistej, trudności w jedzeniu, nietrzymanie moczu...), co wymaga relacji zależności
• Odchudzanie.
• Trudności w zdolnościach motorycznych, stopniowo tracące stabilność, aby móc chodzić.

Przyczyny demencji starczej

Obecnie nie wiadomo dokładnie, jakie są przyczyny demencji starczej, jednak zostało to powiązane wiele czynników. Jednak główną przyczyną, z którą powiązano demencję starczą, jest pojawienie się: Choroba Alzheimera, która występuje w ponad 65% przypadków demencji świat. Jednakże, jeśli chodzi o nieodwracalną demencję, demencja starcza może pojawić się również z powodu choroby z: Ciała Lewy'ego, choroba Huntingtona, choroba Parkinsona, zwyrodnienie czołowo-skroniowe i choroba naczyniowy. W artykule możesz zobaczyć różnica między demencją starczą a chorobą Alzheimera.

Z drugiej strony, niektóre zmiany w mózgu, pojawienie się guzów, depresja, zła dieta czy alkoholizm mogą być również przyczyną rozwoju demencji starczej. Jednak w takich przypadkach może stać się odwracalny.

Leczenie demencji starczej

Leczenie demencji starczej będzie to zależeć od jego pochodzenia. Jeśli objawy demencji są spowodowane dietą, depresją lub alkoholizmem, należy leczyć główne zaburzenie lub problem powodujący objawy.

Z drugiej strony, jeśli jego pojawienie się jest spowodowane rozwojem choroby Alzheimera lub inną klasyfikacją demencji, takich jak otępienie naczyniowe, w dzisiejszych czasach nie ma leczenia, które zapobiegałoby jego ewolucji, ponieważ są to choroby zdegenerowany się. Jeśli jednak choroba zostanie wykryta we wczesnym stadium, można wprowadzić leki, które pomogą spowolnić pogorszenie i korzystaj z terapii psychoterapeutycznych, które pomagają podnieść jakość życia.

Co to jest otępienie naczyniowe?

Demencja naczyniowa jest drugą co do częstości występowania demencją, z częstością występowania 10-20%, a pierwszą jest choroba Alzheimera. Aby zostać uznanym za otępienie naczyniowe, a upośledzenie funkcji poznawczych związane z uszkodzeniem mózgu, który musi być spowodowany przez a choroba naczyń mózgowych który przeszkadza w codziennych czynnościach. W tym artykule możesz zobaczyć różnicę między otępienie naczyniowe i choroba Alzheimera.

Objawy otępienia naczyniowego

Pojawienie się objawów tego typu demencji będzie bardzo różne u każdej osoby, w zależności od etiologii choroby. Jednak niektóre objawy mogą być podobne do innych rodzajów demencji. Najczęstsze objawy otępienia naczyniowego to:

• Utrata pamięci
• Trudności z koncentracją
• Wystąpienie obniżonego nastroju w wyniku demencji
• Napady padaczkowe
• Ostre zamieszanie
• Pojawienie się halucynacje i/lub urojenia
• Drażliwość i drażliwość, które mogą powodować agresywne zachowania na poziomie fizycznym i/lub werbalnym
• Objawy neurologiczne, takie jak paraliż lub zmniejszona siła fizyczna
• Problemy z nietrzymaniem moczu

Przyczyny otępienia naczyniowego

Jak już wcześniej wskazaliśmy, pojawienie się otępienia naczyniowego jest spowodowane: choroba naczyń mózgowych. Istnieje jednak szereg czynników, które zwiększają wyrządzone szkody, wśród nich możemy znaleźć: wiek, cierpiących na udar, wysoki poziom cholesterolu, cukrzycę, nadciśnienie, choroby serca i inne palenie.

Leczenie otępienia naczyniowego

Będąc chorobą spowodowaną uszkodzeniem mózgu, mamy do czynienia z nieodwracalna demencjaJednak, chociaż nie można odzyskać pogorszenia funkcji poznawczych, jego rozwój można opóźnić, działając na różne czynniki ryzyka sercowo-naczyniowego, takie jak:

• Kontrola ciśnienia krwi, utrzymywanie wyczerpującej kontroli nad nadciśnieniem i problemami z sercem. Aby zapobiec zmianom tętnic, niezbędna jest właściwa dieta.
• Unikaj wysokiego poziomu cholesterolu, stosując odpowiednią dietę i ćwiczenia.
• W obliczu cukrzycy kontroluj poziom glikemii i hemoglobiny glikozylowanej.
• Unikaj spożywania tytoniu i alkoholu.
• Wykonuj zabiegi rehabilitacyjne, takie jak fizjoterapia i otrzymuj wsparcie w język i pamięć, aby starać się maksymalnie maksymalizować funkcje poznawcze w pogorszenie.

Co to jest demencja czołowo-skroniowa?

Demencja czołowo-skroniowa jest najbardziej nieznaną demencją ze wszystkich, często mylona z zaburzeniem psychicznym ze względu na swój przebieg. Częstość jej występowania wynosi 10% w populacji i zwykle pojawia się między 40 a 75 rokiem życia.

Ten rodzaj demencji wpływa na płaty czołowe, odpowiedzialny za zachowanie i emocje i tymczasowe, które dotyczą funkcji percepcji słuchu, pamięci, języka, rozumienia, emocjonalności, percepcji wzrokowej i rozpoznawania twarzy.

Objawy otępienia czołowo-skroniowego

Objawy tego typu demencji mogą być bardzo różne u wszystkich osób, w zależności od: przewaga obszarów dotkniętych chorobą i ich rozwój, ponieważ jest to choroba neurodegeneracyjna. Wśród najczęstszych objawów możemy znaleźć:

• Zmiany w zachowaniu i osobowości: Nieodpowiednie działania mogą pojawić się w zależności od kontekstu, pojawienia się apatii, powtarzających się zachowań kompulsywnych, upośledzonej oceny, odhamowaniem.in. pogorszenie higieny osobistej i zmiany nawyków żywieniowych oraz brak świadomości.
• Zaburzenia języka i mowy: może pojawić się postępująca trudność w używaniu języka i jego rozumieniu. Z drugiej strony mogą wykazywać anomię (trudności w nazywaniu przedmiotów) lub tracić zdolność rozpoznawania znaczenia słów. Często pojawiają się również przemówienia telegraficzne, które tworzą w zdaniach błędne konstrukcje.
• Zakłócenie ruchu: charakteryzuje się również występowaniem zmian w ruchu, podobnych do tych, które pojawiają się w Choroba Parkinsonatakie jak: drżenie, drganie mięśni, zaburzenia koordynacji, sztywność, trudności w połykaniu lub osłabienie mięśni.

Przyczyny otępienia czołowo-skroniowego

Przyczyny otępienia czołowo-skroniowego nie są znane, jednak wiąże się to z: mutacja zestawu genów, które bezpośrednio wpływają na płaty skroniowe i czołowe, powodując ich kurczenie się. Jednak w 60% przypadków otępienia czołowo-skroniowego nie ma historii rodzinnej tej choroby.

Leczenie otępienia czołowo-skroniowego

Bycie nieodwracalna demencjaPodobnie jak w przypadku otępienia naczyniowego, obecnie nie ma leczenia, które odwróciłoby tę chorobę. Jednak w zależności od prezentowanych objawów stosuje się pewne leki, które zmniejszyć objawy.

Na poziomie behawioralnym agresywne i drażliwe zachowania są zwykle częścią główne cele leczenia, ponieważ są bardzo problematyczne dla pacjenta i jego bliskich drogi. Z tymi zachowaniami należy sobie radzić leki przeciwpsychotyczne krótkoterminowe. Powszechne jest również korzystanie z leki przeciwdepresyjne, takich jak trazodon, w leczeniu zmian w zachowaniu.

W otępieniu czołowo-skroniowym leczenie niefarmakologiczne jest bardzo ważne ze względu na duże problemy z językiem i mową, które one powodują. Dlatego ważne jest, aby oferować strategie, które im pomogą popraw swoją komunikację.

Podobnie jak w przypadku innych demencji, nawyki są bardzo ważne, aby zwiększyć jakość życia, takich jak prawidłowa dieta, unikanie szkodliwych substancji, takich jak tytoń czy alkohol, regularne ćwiczenia fizyczne oraz dobre nawyki związane ze snem i higieną.

Co to jest demencja z ciałami Lewy'ego?

Demencja z ciałami Lewy'ego, wraz z chorobą Alzheimera i otępieniem naczyniowym, jest jedną z najczęstszych postępujących demencji w populacji. To jest choroba neurodegeneracyjna, dzięki czemu następuje degeneracja, pogorszenie lub obumieranie neuronów w naszym mózgu, co jest postępujące i nieodwracalne. Charakteryzuje się pojawienie się złogów białkowych, znane jako ciała Lewy'ego, w neuronach. Pojawienie się tych białek powoduje zakłócenia w neuroprzekaźnikia mianowicie przerywa wiadomość chemiczną i dlatego funkcja mózgu jest zmieniona.

Objawy demencji z ciałami Lewy'ego

Objawy tego typu demencji mogą się znacznie różnić w zależności od osoby i mogą: być mylone objawowo z innymi chorobami, takimi jak choroba Parkinsona i Alzheimera. W tej demencji wyróżnia się, jak we wszystkich, pogorszenie funkcji wykonawczych, utrata płynność słowna oraz zmiany wzrokowo-przestrzenne i wizualno-konstrukcyjne, ale wydaje się, że inne funkcje Co pamięć, nie wyglądają na tak zmienione. Jednak w tego typu demencji wyróżniają się następujące objawy, ponad opisane:

• Fluktuacje poznawcze: pojawiają się nagłe zmiany w zdolnościach umysłowych, które powodują, że osoba jest w pełni sprawna umysłowy jednego dnia (zorientowany, bez trudności w mowie i z koherencją), a następnego pokazujący zmiany we wszystkich tych Funkcje. Te zmiany mogą być bardzo gwałtowne, umożliwiając prezentację odmian w tym samym dniu lub o tej samej godzinie.
• Halucynacje wzrokowe: 80% osób cierpiących na tę chorobę ma halucynacje, ogólnie wzrokowe i bardziej nietypowe słuchowe, węchowe lub dotykowe.
• Objawy choroby Parkinsona: choroba ta jest często mylona z chorobą Parkinsona ze względu na podobieństwo jej objawów. Osoba z otępieniem z ciałami Lewy'ego może przejawiać sztywność, drżenie w spoczynku, spowolnienie ruchu i problemy z utrzymaniem równowagi.

Przyczyny demencji z ciałami Lewy'ego

Obecnie przyczyny generujące produkcję białka nerwowe, odpowiedzialny za demencję z ciałami Lewy'ego i jest powszechnie mylony z chorobą Parkinsona, z którą ma wiele podobieństw na poziomie objawowym i neurologicznym. Często też trudno odróżnić ją od choroby Alzheimera, ponieważ została zaobserwowana nagromadzenie materiału amyloidowego występuje w tkance mózgowej, jak w Choroba Alzheimera.

Chociaż mówi się o czynnikach genetycznych, nie ma dowodów na to, że istnieje predyspozycja genetyczna i jest to możliwe zauważ, że ponieważ jest to otępienie zwyrodnieniowe, starzenie się jest jednym z głównych czynników ryzyka wzrost.

Leczenie demencji z ciałami Lewy'ego

Bycie nieodwracalna choroba, obecnie nie ma leczenia jego remisji. Istnieją jednak metody leczenia, które spowalniają jego rozwój i łagodzą objawy.

Na poziomie farmakologicznym zaobserwowano, że pewne leki stosowane w chorobie Alzheimera pomagają zmniejszyć objawy choroby poznawcze i behawioralne. Należy jednak zachować ostrożność przepisując leki stosowane w chorobie Alzheimera i chorobie Parkinsona, ponieważ które mogą na nie reagować niekorzystnie, tak jak w przypadku niektórych leków przeciwpsychotycznych, takich jak risperidon i haloperidol oraz niektórych leków przeciwparkinsonowskich.

Ważne jest, aby oprócz podawania leków przeprowadzić stymulacja poznawcza oferowanie osobie strategii, które można wykorzystać do poprawy funkcji i zdolności poznawczych, takich jak koncentracja, uwaga, język lub procesy orientacji.

Czym jest choroba Alzheimera?

ten Choroba Alzheimera to jest najbardziej rozpowszechniona demencja, z 65% przypadków. To jest choroba neurodegeneracyjna, co na ogół powoduje wyraźną i postępującą utratę neuronów w mózgu. Jego wygląd jest zwykle skoncentrowany u osób starszych i niezwykle u młodych lub dorosłych.

Objawy w chorobie Alzheimera

Podobnie jak w przypadku innych rodzajów demencji, pojawienie się jej objawów może się znacznie różnić w zależności od: osoby, ponieważ nie ma jednego przebiegu choroby i może nie być dostrzeżona, dopóki nie nastąpi ewoluował. Jednak objawy, które powodują tę chorobę, to:

• Utrata pamięci: w chorobie występuje początkowo pogorszenie pamięć krótkotrwała, powodując zapomnienie o najbliższych czynnościach, takich jak przypominanie sobie, co dzisiaj zjadłeś. Osoba ma tendencję do bycia świadomym tego zapomnienia, a wraz z postępem choroby utrata pamięci jest bardziej widoczna i rozciąga się na pamięć długoterminowa.
• Trudności w wykonywaniu codziennych zadań: Wydaje się, że trudności z wykonywaniem codziennych zadań, takich jak zapomnienie, co kupić, jak korzystać z urządzenia elektrycznego lub zapomnienie, gdzie zostawili klucze.
• Zaburzenia językowe: trudności wyrażania się osób cierpiących na tę chorobę są wyraźne, będąc częste „obiegania” typu: „dziś po południu pójdę tam, gdzie kupione jedzenie”, zamiast mówić do Supermarket.
• Dezorientacja czasu i przestrzeni: mogą czuć się zdezorientowani przez większość czasu, często, że są zdezorientowani i zagubieni i że nie mogą powiedzieć, w jakim dniu, miesiącu, roku i miejscu się znajdują.
• Zmniejszony osąd: zaburzony osąd prowadzi do błędnych decyzji, na przykład: załóż kurtkę latem.
• Myślenie abstrakcyjne: stwarzają trudności w obliczu abstrakcyjnego myślenia, jak w kalkulacji
• Zmiany nastroju i zachowania- Pojawiają się nagłe wahania nastroju, którym zwykle towarzyszy pobudzenie. To agresywne zachowanie ma silny wpływ na Twoich bliskich.
• Zmiany osobowości: Drastyczne zmiany zachodzą w osobowość, generalnie wobec nieufnych, zależnych i/lub gburowatych osobowości.

Przyczyny choroby Alzheimera

To jest postępujący spadek neuronów mózg powoduje rozwój choroby. W szczególności neuroprzekaźnik acetylocholiny Jest produkowany w mniejszych ilościach, co prowadzi do pogorszenia szlaków cholinergicznych układu mózgowego.

Niektóre czynniki, takie jak wiek, genetyka czy czynniki środowiskowe (np. dieta wysokotłuszczowa), wiążą się z większym prawdopodobieństwem jej pojawienia się.

Leczenie w chorobie Alzheimera

Chociaż nie ma leczenia, które odwróciłoby chorobę, jeśli zostanie wykryta w początkowych lub środkowych stadiach, użyj leki, które pomagają spowolnić jego rozwój, podobnie jak w przypadku pozostałych demencji zwyrodnieniowych.

W szczególności leki, które okazały się skuteczne w jej leczeniu, to: inhibitory cholinesterazy, które o półtora roku pozwalają opóźnić jego rozwój.

Podobnie jak w przypadku innych demencji, ważne jest, aby zwracać uwagę na objawy psychologiczne i behawioralne w celu podniesienia jakości życia tych osób i ich otoczenia. Aby poradzić sobie z depresyjnym charakterem, którego zwykle używają leki przeciwdepresyjne, natomiast w celu modyfikacji zaburzeń snu i regulacji pobudzenia lub halucynacji, podaje się are neuroleptyki i benzodiazepiny.

Medycyna paliatywna jest jednym z głównych wkładów leczenia, ponieważ konieczne jest dążenie do lepszego samopoczucia tych osób. Na poziomie psychologicznym oferowane są strategie, które pomagają osobie: akceptować i radzić sobie z chorobą i śmierć.

Wszystkie działania twojego leczenia mają na celu: maksymalnie podnieść jakość życia ludzi, którzy na nią cierpią, zmniejszając ból fizyczny i psychiczny ich i ich bliskich.

Ten artykuł ma jedynie charakter informacyjny, w Psychology-Online nie mamy możliwości postawienia diagnozy ani zalecenia leczenia. Zapraszamy do wizyty u psychologa w celu leczenia konkretnego przypadku.

Jeśli chcesz przeczytać więcej artykułów podobnych do Demencja: co to jest, rodzaje, objawy i przyczyny, zalecamy wpisanie naszej kategorii Neuropsychologia.

• Beteta, E. (2004). Neuropatologia demencji. Dziennik neuropsychiatrii, 67, 80-105.
• Charro-Gajate, C., Diéguez-Perdiguero, E. i González-Martínez, L. DO. (2010). Najbardziej psychiatryczne otępienie: otępienie czołowo-skroniowe, wariant czołowy. Psychogeriatria, 2 (4), 227-232.
• De Ocho, E., Coronado, H., Martínez, M. i Nevado, M. (1996). Praktyczny przewodnik po chorobie Alzheimera. Ministerstwo Zdrowia i Konsumpcji: narodowy instytut zdrowia.
• Gómez Viera, N. i Rivero Arias, E. (1998). Charakterystyka kliniczna i obrazowa demencji naczyniowej. Kubański Dziennik Medyczny, 37 (1), 6-12.
• Guerrero, L. G. i Gwinea, S. F. (2005). Demencja czołowo-skroniowa: objawy kliniczne i reperkusje sądowe. Prawna i sądowa psychopatologia kliniczna, 5 (1), 87-106.
• Jordá, J. M. M., Guia, J. M. G., Guitart, J. M., Alegría, T. F. i Alvarez-Saúco, M. (2005). Aktualizacja dotycząca diagnostyki otępienia naczyniowego. Journal of Neurology, 41 (8), 484-492.
• Jiménez, G. (2011). Klinika demencji z ciałami Lewy'ego i ewolucja przeciw chorobie Alzheimera. Hiszpański Dziennik Geriatrii i Gerontologii, 46, 19-23.
• Kaufer, D. (1998). Demencja z ciałami Lewy'ego: diagnostyka i leczenie. Revista de Neurología, 27, s63-s67.
• Olmo, J. G. (2007). Kryteria diagnostyczne demencji: u progu zmiany paradygmatu. Magazyn Alzheimera. Rzeczywistość i badania nad demencją, 35, 4-11.
• Para, F. B. i del Ser, T. (1993). Demencje: aktualne koncepcje. Wydania Díaz de Santos.
• Toro, J. (2010). Demencja z ciałami Lewy'ego. Acta Neurol Colomb, 26, 78-80.