HYDROFOBIA: znaczenie, objawy, przyczyny i leczenie

Fobie mogą pojawiać się na tysiąc i jeden sposobów, nawet w rzeczach całkowicie korzystnych dla naszego zdrowia. Tak byłoby w przypadku hydrofobii. Ta fobia polega na okropnym i irracjonalnym strachu przed wodą. Osoba cierpiąca na hydrofobię nie jest w stanie udać się do miejsc, w których jest jej pod dostatkiem, takich jak basen czy plaża, z obawy przed utonięciem. W innych przypadkach tak bardzo się boją, że nie są w stanie pić wody, co jest poważnym problemem zdrowotnym. W tym artykule Psychology-Online, Hydrofobia: znaczenie, objawy, przyczyny i leczenie, zagłębimy się w jego definicję i co można z tym zrobić.

Indeks

1. Hydrofobia: znaczenie
2. Hydrofobowość: definicja
3. Hydrofobia: objawy
4. Przyczyny hydrofobii
5. Hydrofobia: leczenie

Co to jest hydrofobowość? Co oznacza hydrofobowy? Następnie zobaczymy definicję i etymologiczne znaczenie hydrofobii.

Hydrofobia pochodzi od dwóch greckich słów „hydro” (woda) i „phobos” (strach), więc łatwo założyć, że znaczenie hydrofobii toboi się wody.

Hydrofilowość i hydrofobowość

Hydrofilowość i hydrofobowość to dwa pojęcia, które można pomylić ze względu na ich podobieństwo w nazwie, ale nie może to być dalsze od prawdy. Ważne jest, aby wiedzieć, jak odróżnić te dwa, kiedy się do nich odnosimy.

• Hydrofilowość. Termin Filia odpowiada słowu przyjaźń lub powinowactwo w jego greckiej etymologii. Jest używany głównie w opisie substancji chemicznych, które mogą być rozpuszczalne w wodzie lub w botanice w odniesieniu do roślin, które wykorzystują wodę jako środek do zapylania. W psychologii jej najbliższym porównaniem byłoby: akwafilia, rodzaj parafilii lub fetyszu, który odnosi się do osób, które lubią wykonywać czynności seksualne pod wodą.
• Wodowstręt. Hydrofobia to kolosalna reakcja strachu przed wodą i wieloma czynnościami z nią związanymi, takimi jak pływanie.

„Nie lubię chodzić na basen ani kąpać się, Czy jestem hydrofobowy?„Osoba hydrofobowa to osoba, która cierpi na określone zaburzenie lękowe lub fobię zwaną hydrofobią lub akwafobią, czyli osoba, która boi się wody. Hydrofobia charakteryzuje się intensywny, irracjonalny i nadmierny strach do podejmowania jakichkolwiek czynności związanych z zanurzeniem lub kontaktem z wodą.

wodowstręt można to wyrazić na różne sposoby. Wysoki niepokój może wywołać strach przed utonięciem podczas pływania, czy to z powodu fałszywego przekonania, czy nie, że nie masz wystarczającej umiejętności pływania lub że może dojść do wypadku. Ten rodzaj hydrofobii nie skupia się głównie na strachu przed samą wodą, ale bardziej koncentruje się na strachu przed śmiercią uduszoną przez środowisko, w którym się znajduje, który następnie uogólnia się na fobia w głębokiej wodzie. Początkowo ten rodzaj fobii pozostaje niezauważony, ponieważ osoba hydrofobowa rzadko znajduje się w sytuacjach, w których musi pływać i zwykle nie wpływa na jakość życia z tego powodu, chociaż może się to zdarzyć, jeśli strach rozszerzy się na korzystanie z pojazdów morskich, takich jak łodzie.

Innym rodzajem hydrofobii byłaby panika wodna takie jak. Osoby, które na nią cierpią, odczuwają skrajną niechęć do wody i starają się unikać kontaktu z nią tak bardzo, jak to możliwe, ze względu na ilość odczuwanego niepokoju. Może się to skończyć unikaniem kąpieli, wchodzeniem pod prysznic lub zaprzestaniem picia wody. W takich przypadkach może to wpłynąć na jakość życia, prowadząc do: problemy higieniczne i zdrowotne nie biorąc prysznica, co w konsekwencji wpływa na ich życie społeczne. Nie picie wody wyraźnie prowadziłoby do odwodnienie i poważne problemy zdrowotne, jeśli nie są leczone.

Będąc częścią zaburzenia lękowe specyficzne lub fobie, hydrofobia dzieli wiele objawy lęku. Zwykle pojawiają się przed bodźcem wywołującym strach, w tym przypadku wodą, a nawet wyobrażaniem sobie sytuacji, w których jest obecny. Każda osoba może cierpieć na różne objawy i przeżywa to w inny sposób, ale zazwyczaj są one pogrupowane w następujące kategorie:

Hydrofobia: sfizyczne inmas

• Zawroty głowy
• Hiperwentylacja
• Częstoskurcz
• Wymioty
• Ból brzucha
• Nerwowość
• Wyzysk

Hydrofobia: sintoma kognitywna

W przypadku fobii strach pojawia się wraz z irracjonalne myśli lub przekonania natrętne, które pogłębiają i podnoszą niepokój. Tego rodzaju myśli są dedykowane katastroficzne pomysły i negatywne zdarzenia, które mogą się zdarzyć w sytuacjach, w których obecny byłby element wywołujący strach. Kiedy strach tkwi w utonięciu podczas pływania, myśli, które tworzą obraz symptomu, to te, które: wyolbrzymialiby szanse na utonięcie lub że podkreślają niezdolność do pływania. Natomiast w przypadku niechęci do wody, myśli koncentrowałyby się na osobie utonąłby, gdyby pił wodę lub błędne przekonanie, że woda jest szkodliwą substancją.

Hydrofobia: sbehawioralne inmas

Aby w jak największym stopniu uniknąć awersyjnego bodźca, ludzie opracowują taktyki i metody, aby uniknąć stawiania czoła swoim lękom. Te taktyki są znane jako zachowania unikania i zwykle są obecne we wszystkich fobiach. Główne zachowania unikające, których użyliby hydrofobowie, to:

• Nie idź na plażę?
• Nie idź na basen?
• Brak prysznica
• Nie pij wody

Co powoduje hydrofobię? Hydrofobia może pojawić się na dwa główne sposoby:

1. Wieloczynnikowy

Pierwsza z przyczyn hydrofobii jest najczęstsza i wyglądałaby tak samo, jak inne fobie. Oznacza to, że nie ma dokładnej przyczynowości, ale istnieje szereg czynników, które mogą determinować jego pojawienie się. Dla uzyskania najczęstszej hydrofobowości byłyby to najczęstsze czynniki związane z pojawieniem się hydrofobowości:

• Żyłem lub obserwowałem traumatyczne wydarzenia związane z wodą. Na przykład będąc na skraju utonięcia.
• Nie rozwinął umiejętności pływania w młodym wieku.
• Niska samo ocena. W poniższym artykule znajdziesz Częste obawy spowodowane niską samooceną.
• Nabycie fałszywe przekonania o niebezpieczeństwie wody w dzieciństwie.
• Predyspozycje genetyczne do lęku.

2. Hydrofobia od wścieklizny

Dlaczego wścieklizna powoduje hydrofobię? Wściekłość jest zakaźna choroba wirusowa który może mieć wpływ na wszystkie ssaki, a jego najczęstszą formą transmisji jest przez ugryzienie. Wirus wścieklizny atakuje mózg, powodując zapalenie mózgu, a wraz z nim wiele objawów, które ewoluują w szeregu faz, aż do śmierci.

W zaawansowanym stadium zwykle pojawia się hydrofobia. QDlaczego wścieklizna powoduje hydrofobię? Jego obecność jest spowodowana stan zapalny i pojawienie się skurczów w gardle które utrudniają połknięcie jakiegokolwiek płynu, a także są bolesnym procesem. To naturalnie tworzy niechęć do wody. Hydrofobia występuje tak często, że nazwa „hydrofobia” jest zwykle alternatywnym sposobem nazywania tej choroby.

Odróżnienie hydrofobii wścieklizny od bardziej klasycznej jest dość łatwe, ponieważ pochodzenie i towarzyszące objawy fizjologiczne tworzą całkowicie charakterystyczny obraz kliniczny. Na szczęście wściekliźnie można zapobiegać i leczyć dzięki istnieniu szczepionki przeciwko wściekliźnie.

W obliczu tego typu przypadków normalne jest zastanawianie się, czy można wyleczyć hydrofobię. Na szczęście, jak wszystkie fobie, można ją leczyć terapiami psychologicznymi. W przypadku hydrofobii wścieklizny odpowiednie leczenie jest zwykle wystarczające do złagodzenia jej objawów.

Aby przezwyciężyć strach przed wodą, zostaną użyte techniki poznawczo-behawioralne które skupią się głównie na tym, aby strach stopniowo znikał z wystawy woda lub stresujące środowiskadoprzed, dając narzędzia do radzić sobie z lękiem i pracować nad irracjonalnymi myślami i przekonaniami, które podtrzymują strach. Najczęściej stosowane techniki w leczeniu hydrofobii to:

• Wystawa na żywo
• Restrukturyzacja poznawcza
• Techniki relaksacyjne

Ten artykuł ma jedynie charakter informacyjny, w Psychology-Online nie możemy postawić diagnozy ani zalecić leczenia. Zapraszamy do wizyty u psychologa w celu leczenia konkretnego przypadku.

Jeśli chcesz przeczytać więcej artykułów podobnych do Hydrofobia: znaczenie, objawy, przyczyny i leczenie, zalecamy wpisanie naszej kategorii Psychologia kliniczna.

• Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne (2013). DSM-5 Podręcznik diagnostyczno-statystyczny zaburzeń psychicznych. Waszyngton: American Psychiatric Publishing.
• Bonet, J. JA. DO. (2001). Skuteczne leczenie psychologiczne fobii specyficznych. Psychotema, 13(3), 447-452.
• M. Orgilés, A. Rosa. I., Santacruz, I., Mendez, X., Olivares, J. i Sánchez-Meca, J. (2002). Ugruntowane i wysoce skuteczne terapie psychologiczne: terapia behawioralna w przypadku fobii specyficznych. Psychologia behawioralna, 10(3), 481-502.