Pyromania: co to jest, objawy, cechy i leczenie

Pożary mogą być niszczycielskie, zarówno na obszarach wiejskich, jak i miejskich. Ogień niszczy wszystko na swojej drodze i może mieć konsekwencje materialne, osobiste i społeczne.

Wielokrotnie za ogniem znajduje się ręka człowieka, celowo lub niedbale. Jeśli chodzi o celowe działanie, możemy znaleźć kilka przyczyn, które skłaniają człowieka do rozpalenia ognia. Zwykle nazywamy tych ludzi „podpalaczami”, ale czy naprawdę wiesz, czym jest piromania? W tym artykule Psychology-Online mówimy o piromania: co to jest, objawy, charakterystyka i leczenie.

Indeks

1. Co to jest piromania
2. Objawy piromanii
3. Charakterystyka piromanii
4. Leczenie piromanii

Zarówno w słowniku psychologii Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego, jak i w klasyfikacji ICD-11 znaczenie piromanii jest opisane jako powtarzające się nieumiejętność opierania się impulsom do wzniecenia pożarów.

Pyromania jest zaburzeniem psychologicznym zawartym w głównych klasyfikacjach diagnostycznych: DSM-5 Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego

Czy wszyscy ludzie, którzy rozpalają ogień, są podpalaczami? Niekoniecznie. Rozważając piromanię jako zaburzenie, musi ona spełniać szereg kryteriów, aby mogła zostać zdiagnozowana. Następnie powiemy Ci, jakich osobliwości i objawów wymaga.

Aby wyeksponować objawy piromanii kierujemy się kryteriami określonymi w klasyfikacji DSM-5. Zobaczmy, jakie one są:

• Wielokrotne, celowe i celowe podpalanie: To kryterium wyklucza niedbałe wywołanie pożarów. Osoba musi rozpalić więcej niż jeden ogień i musi to zrobić umyślnie.
• Napięcie lub wzbudzenie przed podpaleniem: osoba czuje się podekscytowana przed rozpaleniem ognia, a to sprawia, że ​​chce robić to więcej.
• Zainteresowanie ogniem: podpalacz szczególnie interesuje się ogniem i całym kontekstem, który go otacza. Są ciekawi i/lub pociągają ich konsekwencje wywołania pożaru, mobilizacja środków, które poruszają się w celu ugaszenia pożaru itp.
• Przyjemność w rozpalaniu ogniaDaleki od odczuwania nieprzyjemnych emocji, podpalacz odczuwa przyjemność, satysfakcję lub ulgę, gdy rozpala ogień. To samo dzieje się, gdy osoba jest świadkiem lub uczestniczy w jej skutkach.
• Pozorny brak motywacji do wzniecania pożarów- Osoba może celowo wzniecać pożary z różnych powodów, na przykład z powodów ekonomicznych, społeczno-politycznych lub religijnych, zemsty osobistej, wandalizmu itp. W przypadku piromanii osoba nie ma żadnego z tych zamiarów. Za ich zachowaniem nie kryją się żadne drugorzędne interesy poza przyjemnością i podekscytowaniem, których doświadczają wokół wywoływania pożaru.
• Brak innych zaburzeń psychicznych: podpalenie nie jest lepiej wyjaśnione obecnością innego zaburzenia, takiego jak zaburzenia zachowania, epizod maniakalny, aspołeczne zaburzenie osobowości, schizofrenia lub inne zaburzenia psychotyczne itp.

Pyromania nie jest bardzo częstym zaburzeniem. W rzeczywistości istnieją badania, w których próbowano to zbadać i w których uczestnicy rzadko mogli zdiagnozować piromanię. Trudno znaleźć profil podpalacza opisany w klasyfikacjach diagnostycznych, ponieważ w kontekście eksperymentalnym często znajdowano właśnie zaburzenia współistniejące z piromania.

Według Podręcznika Psychopatologii i Zaburzeń Psychologicznych^[3], cechy piromanii są następujące:

• Wydaje się, że zaburzenie zacząć w okresie dojrzewania i mają tendencję do chronienia.
• Wydaje się mieć wyższa częstość występowania u mężczyzn niż u kobiets.
• Częściej występują u osób, które prezentują inteligencja poniżej normyl.

Za Scottem Johnsonem R. i Netherton, E. (2016)^[4], podpalenia u dzieci pojawiają się częściej obok: zaburzenia koncentracji i nadpobudliwość. Ci sami autorzy eksponują również niektóre czynniki związane z rozwojem zaburzenia, takie jak przemoc czy stres rodzinny.

Leczenie piromanii polega zarówno na podawaniu leków, jak i terapii psychologicznej, na którą zwracamy uwagę terapia poznawczo-behawioralna.

• Leki: selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny, lit, leki przeciwpadaczkowe, atypowe leki przeciwpsychotyczne i antyandrogeny.
• Terapia poznawczo-behawioralna: wydaje się być obiecująca w interwencji tego zaburzenia. Ma na celu pracę w kilku kierunkach, w szczególności identyfikację fazy pobudzenia przed prowokowanie pożaru, poszukiwanie i modyfikowanie irracjonalnych pomysłów, wyposażanie i/lub ulepszanie strategii samokontroli pacjent itp.

Ten artykuł ma jedynie charakter informacyjny, w Psychology-Online nie mamy możliwości postawienia diagnozy ani zalecenia leczenia. Zapraszamy do wizyty u psychologa w celu leczenia konkretnego przypadku.

Jeśli chcesz przeczytać więcej artykułów podobnych do Pyromania: co to jest, objawy, cechy i leczenie, zalecamy wpisanie naszej kategorii Psychologia kliniczna.

1. Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne (2014). DSM-5. Przewodnik po kryteriach diagnostycznych DSM-5-Breviary. Madryt: Od redakcji Médica Panamericana.
2. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) (2018) Międzynarodowa Klasyfikacja Chorób, rewizja 11. Wyzdrowiał z https://icd.who.int/es
3. Fernández-Montalvo, J. i López-Goni, J.J. (2014) Patologiczny hazard i destrukcyjna kontrola impulsów i zaburzenia zachowania. W Caballo, V.E., Salazar, I.C. I Carrobles, J.A. (2014) Podręcznik psychopatologii i zaburzeń psychicznych. Madryt. Piramida.
4. Scott Johnson, R. i Netherton, E. (2016) Podpalanie i zaburzenie kontroli impulsów w piromanii. American Journal of Pschiatry Residents´ Journal, 11 (7), 14-16. https://doi.org/10.1176/appi.ajp-rj.2016.110707

• Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne (2020). Słownik psychologii APA. Wyzdrowiał z https://dictionary.apa.org