Uzależnienie od seksu lub hiperseksualność: przyczyny, objawy i leczenie

Uzależnienie od seksu lub hiperseksualność to zaburzenie charakteryzujące się chęcią i pilną potrzebą seksu. Osoba z uzależnieniem seksualnym desperacko poszukuje związków, są one zazwyczaj ryzykowne i z utrata kontroli w seksie. Ten problem może mieć różne przyczyny i musi być leczony, zanim spowoduje problemy w naszym życiu intymnym.

Podobnie jak inne rodzaje uzależnień, hiperseksualność może prowadzić do tolerancji i uzależnienia. Dlatego osoba uzależniona od seksu może w końcu nie cieszyć się seksem i odczuwać głęboki dyskomfort, gdy nie jest blisko. Chcesz dowiedzieć się więcej o uzależnienie od seksu, jego przyczyny, objawy i leczenie? Następnie przeczytaj, co znajdziesz poniżej. W poniższym artykule Psychology-Online omówimy szczegółowo uzależnienie od seksu lub hiperseksualność.

Indeks

1. Co to jest uzależnienie od seksu lub hiperseksualność?
2. Przyczyny uzależnień seksualnych
3. Hiperseksualność: objawy
4. Kryteria diagnostyczne hiperseksualności
5. Leczenie uzależnienia seksualnego lub hiperseksualności

Znane również jako satyriaza lub nimfomania, to zaburzenie zachowania seksualnego charakteryzuje się niekontrolowaną chęcią uprawiania seksu. Jest również zdefiniowany jako

Bardzo ciekawą cechą uzależnienia od seksu jest to, że przyjemność podczas stosunku seksualnego ma tendencję do zmniejszania się (tolerancja), a uczucie dyskomfortu wzrasta w okresach, gdy relacje nie są utrzymywane (zależność).

Proces ten można zaobserwować w innych nałogach, takich jak: uzależnienie od marihuany lub morfiny, gdzie przyjemne działanie substancji zmniejsza się, a dyskomfort zwiększa się, gdy wspomniany lek nie jest spożywany.

Czy uzależnienie od seksu naprawdę istnieje?

Przez długi czas zaburzenie to nie było jako takie rozpoznane klinicznie, w większości przypadków ukryty przez wstyd tych, którzy z tego powodu cierpieli i byli lekkomyślnie traktowani przez społeczeństwo. Znana od wielu lat pod nazwą nimfomania (furia macicy) w przypadku kobiet lub satyriaza (satyr) w przypadku mężczyzn, obecnie obejmuje pod nazwą hiperseksualność.

Chociaż podręcznik DSM-V nie rozpoznaje tego problemu, WHO zdecydowała się włączyć termin hiperseksualność i wysokie zachowania seksualne do swojej międzynarodowej klasyfikacji chorób.^[1]. Więc to jest ustalone jako zaburzenie ryzyka to powinno być leczone.

Chociaż nadal nie ma jasnego profilu uzależnionego od seksu, można wskazać, że dotyka on około 6% osób populacji, głównie mężczyzn w wieku od 20 do 40 lat, choć dotyka również kobiety, w obu przypadkach bez względu na klasę społeczną lub Edukacja.

Jak dobrze wskazano eksperci od uzależnień (Echeburúa i Corral, 1999^[2]; Potenza, 2006^[3]) przyczyny uzależnienia seksualnego są bardziej związane z łagodzeniem dyskomfortu niż z samą pogonią za stosunkiem seksualnym. Uzależnienie seksualne charakteryzuje się również tym, że zachowanie nie jest czysto seksualne (nie ma aktywacji pożądania), intymny związek ma raczej na celu „ucieczkę” od sytuacji wewnętrznego dyskomfortu lub zmniejszenie stanu niepokój.

Hiperseksualność: główne przyczyny

Zwykle ta patologia nie pojawia się w izolacji, ale zwykle jest jeszcze jednym objawem, generowane i utrzymywane przez inne rodzaje problemów takie jak zaburzenia lękowe niska samo ocena, nadużycia w dzieciństwie, braki w umiejętnościach społecznych, trudności w kontrolowaniu impulsów, a nawet Zaburzenie afektywne dwubiegunowe, naprzemienne okresy wysokiej aktywności i braku kontroli zachowań seksualnych z innymi okresami względnego spokoju, a nawet abstynencja, związana z ciągłymi wahaniami nastroju, na które zwykle cierpią te kobiety ludzie.

Możemy zadać sobie pytanie, kiedy zachowanie seksualne, bez względu na to, jak powszechne jest przenoszone common próg bycia uznawanym za normalny uznać za patologię. Cóż, tutaj Rojas Marcos pomaga nam w swojej definicji, aby określić to: „Każdy rodzaj obsesji, która koliduje z zdolność osoby do prowadzenia normalnego życia, która szkodzi jej w relacjach osobistych i zawodowych, jest patologia".

• Możemy rozszerzyć tę koncepcję, doprecyzowując, że ta specyficzna patologia zaczyna być taka, gdy seks przestaje być używany jako źródło przyjemności, aby stać się sposób na ominięcie nas innych rodzajów problemów, nie jesteśmy w stanie zapanować nad impulsem, a jego realizacja nie tylko nie daje nam satysfakcji, ale także sprawia, że czuć się winnym i zwiększać nasz dyskomfort, wchodząc w spiralę, w której, aby zmniejszyć ten dyskomfort, wracamy do zachowania, które go wywołało.
• W rzeczywistości hiperseksualność w swoim pochodzeniu jest porównywalna z każdym innym rodzajem uzależnienia, takim jak narkotyki, alkohol czy hazard; moglibyśmy porozmawiać uzależniające osobowości z tendencją do rozwijania uzależnień, zastępowania jednych drugimi, a nawet kombinacją kilku naraz, więc problem jest bardziej podstawowy i nie może być leczony w odosobnieniu.
• Jak każda inna zależność, jest to związane z zmiany neurochemiczne które są wytwarzane w naszym mózgu, w tym przypadku spowodowane stosunkiem seksualnym, nieustannie poszukując doznań, które Zmiany te świadczą o tym, że nie dotyczą tylko samej przyjemności, a próbą wyeliminowania syndromu abstynencja.

W tym uzależnieniu następuje również postępująca eskalacja w poszukiwaniu coraz intensywniejszych bodźców, jeśli pierwszym krokiem może być fantazje, wkrótce trafia do kompulsywna masturbacja i do masowa konsumpcja pornografii, gdy to nie wystarczy, rozpoczynają się nieuporządkowane i niekontrolowane stosunki seksualne, na randkach lub na jedną noc z nieznajomymi chciał wszędzie, na przykład chodzenie do prostytucji, a w wielu przypadkach nawet pomijając ochronę przed chorobami przenoszonymi seksualny.

Jak powiedzieliśmy wcześniej, podręcznik diagnostyczny DSM-V zakończył się odrzuceniem propozycji wprowadzenia uzależnienia seksualnego w swoim nowym wydaniu. Jednak w tej samej propozycji włączenia zdefiniowano następujące kryteria diagnostyczne:

DO. Przez co najmniej sześć miesięcy powtarzające się i intensywne fantazje seksualne i zniewalające pożądanie seksualne, jak również zachowania seksualne związane z co najmniej czterema z następujących pięciu kryteriów:

1. Nadmierna ilość czasu spędzanego na fantazjach i pragnieniach seksualnych, a także planowaniu i wykonywaniu zachowań seksualnych.
2. Powtarzające się fantazje seksualne, pragnienia i zachowania w odpowiedzi na nastroje dysforyczne (s. np. lęk, depresja, nuda, drażliwość).
3. Powtarzające się fantazje seksualne, pragnienia i zachowania w odpowiedzi na stresujące sytuacje życiowe.
4. Uporczywe, ale nieudane próby kontrolowania lub znacznego ograniczania fantazji, pragnień i zachowań seksualnych.
5. Wielokrotne zaangażowanie w zachowania seksualne z pominięciem fizycznego, psychicznego lub emocjonalnego ryzyka, jakie może to stwarzać dla siebie lub innych ludzi. .

B. Częstotliwość lub intensywność fantazji, pragnień i zachowań seksualnych powodować dyskomfort klinicznie istotne lub upośledzenie społeczne, zawodowe lub inne ważne obszary działalności osoby.

DO. Fantazje, pragnienia i zachowania seksualne nie wynikają z efektów fizjologicznych bezpośrednio substancji (str. np. lek, lek) lub do epizody maniakalne.

RE. Tematem jest powyżej 18 lat.

Uwaga: te kryteria diagnostyczne zostały w pełni wyodrębnione z raportu ”Czy uzależnienie od seksu naprawdę istnieje?„(Echeburúa, 2012, s.3)

Ważne jest, aby ponownie podkreślić różnica między bardzo aktywnym życiem seksualnym mniej lub bardziej rozwiązła, która nie sprawia nam problemów i gdzie jesteśmy z siebie zadowoleni, przypadków, w których ta aktywność nas dominuje, kontroluje nas i prowadzi do negatywnych uczuć.

Zwykle konsultacja odbywa się, gdy pojawiły się problemy osobiste z naszym partnerem i naszym środowiskiem niezrównoważone, a nawet mieliśmy problemy z prawem w związku z jakimś rodzajem wykorzystywania seksualnego, kontaktami z nieletnimi, podglądaniem, skandal publiczny itp.

Jak leczyć uzależnienia seksualne?

Niezależnie od tego, czy chodzi o hiperseksualność mężczyzn, czy o leczenie hiperseksualności kobiet, leczenie powinno być dostosowane do przypadku, a nie do płci lub płci osoby.

Jak zawsze najważniejsze jest przyznaj się i zaakceptuj problem, stamtąd leczenie opiera się zwykle na terapia poznawczo-behawioralna, w wielu przypadkach w połączeniu z poradnictwo narkotykowe i seksuologiczne, a na fundamentalnej i konkretnej podstawie w tym nałogu: alkoholik może i powinien zrezygnować z alkoholu, tak jak hazardzista gra, jednak Bulimik nie może przestać jeść, aby wyleczyć się z nałogu, ani seksoholik nie może się całkowicie bez niego obejść, ponieważ jest to fundamentalna część człowieka, a to byłoby omijanie problemu bez jego rozwiązywania, dlatego chodzi o zidentyfikowanie tego, co wyzwala ten przymus i nauczenie się kontrolowania impulsu, gdy nie jest właściwy.

Ten artykuł ma jedynie charakter informacyjny, w Psychology-Online nie mamy możliwości postawienia diagnozy ani zalecenia leczenia. Zapraszamy do wizyty u psychologa w celu leczenia konkretnego przypadku.

Jeśli chcesz przeczytać więcej artykułów podobnych do Uzależnienie od seksu lub hiperseksualność: przyczyny, objawy i leczenie, zalecamy wpisanie naszej kategorii Uzależnienia.

1. Ministerstwo Zdrowia. (2010). Międzynarodowa klasyfikacja chorób.
2. Echeburúa, E. (1999). Uzależnienia… bez narkotyków? Nowe nałogi (hazard, seks, jedzenie, zakupy, praca, internet). Bilbao: Desclée de Brouwer
3. Potenza, M. (2006). Czy uzależnienia powinny obejmować stany niezwiązane z substancjami? Uzależnienie, 101 (Suppl. 1), 142-151.

• Echeburúa, E. (2012). Czy uzależnienie od seksu naprawdę istnieje? Uzależnienia, 24(4), 281-286.