Jak rozpoznać, czy to miłość, czy przyzwyczajenie

Stopniowo miłość romantyczna ewoluowała od sojuszu o statusie ekonomicznym lub społecznym do stać się miejscem, w którym zarówno mężczyźni, jak i kobiety poszukują sensu, transcendencji, spełnienia i ekstaza. Kiedy jednak mija czas i pojawiają się pierwsze rozczarowania, zwykle porównuje się małe kryzysy związku z mitami romantycznej miłości, w których wszyscy dorastaliśmy. Sposób radzenia sobie z tymi kryzysami w parze określi, czy będzie to zdrowy związek, czy nie.

Skąd możemy wiedzieć, kiedy jest to dojrzała miłość, a kiedy przyzwyczajenie? Oznaki, że ktoś jest nieszczęśliwy w związku i że jego zaangażowanie słabnie, mogą przybierać różne formy. Wyjaśnimy to w tym artykule Psychology-Online jak rozpoznać, czy to miłość, czy przyzwyczajenie poprzez różne sygnały.

Indeks

1. Jak sprawdzić, czy miłość się skończyła
2. W parze panuje bliskość emocjonalna
3. Negatywne reakcje spontaniczne występują często
4. wspieracie się nawzajem
5. Czy jesteście rutynowymi partnerami czy kochankami?
6. Nie brakuje czułości i wdzięczności
7. Uważasz swojego partnera?
8. ciągle cię zaskakuje
9. istnieje pociąg seksualny
10. Wspólnie rozwiązujecie problemy

W wielu przypadkach miłość jest postrzegana jako „motyle w brzuchu”, a kiedy ta intensywność maleje i pojawiają się rozczarowania, zaczynają zastanawiać się, czy naprawdę są zakochani, czy też ich związek się zepsuł znudzony. Jednak ważne jest, aby to zauważyć miłość nie jest liniowa i przechodzi przez kilka etapów, od początkowego zauroczenia, fazy „miesiąca miodowego”, rozczarowania lub rozczarowania, aż do osiągnięcia prawdziwej i dojrzałej miłości.

Faza dojrzałej miłości charakteryzuje się poczuciem spokoju i stabilności. według dr. Carla Marie Manly „być naprawdę zakochaną w kimś często przypomina prawdziwą przyjaźń z dodatkowym bonusem ciągłego pociągu i intymności seksualnej”^[1]. dlatego miłość nie jest to stan permanentnego entuzjazmu, ale coś, co jest aktywnie kultywowane i pielęgnowane poprzez działania, które pokazują drugiej osobie, że jest dla ciebie ważna.

Jednak Maria Esclapez^[2] ostrzega nas, że wiele osób uważa tę fazę za nudny etap związku, w którym nie ma miłości, ale nic bardziej mylnego. Jest jeszcze miłość, tylko że inaczej się ją przeżywa. W rzeczywistości to właśnie w tej fazie budowane jest wierne i prawdziwe zaangażowanie oraz podejmowane są najgłębsze i najbardziej racjonalne decyzje. Wygląda na to, że para punkt oparcia dominują komunikacja, dialog i negocjacje.

Czy czujesz bliskość emocjonalną ze swoim partnerem? Czy twój partner jest ci bliski? Jak często dzielisz się swoimi uczuciami ze swoim partnerem? Czy twój partner dzieli się z tobą swoimi uczuciami? To kilka kluczowych aspektów relacji, ponieważ kiedy jedna osoba mówi, a druga słucha uważnie, oferuje potwierdzenie i pokazuje, że jej zależy.

W badaniu przeprowadzonym przez Laurenceau^[3] Wskazuje się, że responsywność słuchacza jest niezbędna do budowania zdrowej relacji. W ten sposób, kiedy nie podzielasz już swoich uczućz Twoim partnerem lub wolisz dzielić się nimi z inną osobą, związek się rozpadnie. Jeśli stanie się to nawykiem, może to sugerować, że oddalacie się od siebie.

Gdy związek się umacnia, twoje uczucia stają się głębsze i chcesz głęboko połączyć się z tą osobą. Wręcz przeciwnie, kiedy ludzie zaczną się rozdzielać emocjonalnie i przestaną wymieniać swój emocjonalny świat, tak się stanie znak, że zdrowie związku się pogarsza, a miłość może stać się nawykiem, aby nie stawiać na pierwszym miejscu relacja.

Mamy świadome wyobrażenia o naszym partnerze, zarówno korzystne, jak i niekorzystne, ale mamy też ukryte wyobrażenia o naszym partnerze. Te nieświadome poglądy są zakorzenione w podstawach pary i mogą być szczególnie odkrywcze na temat stanu związku. Możesz spróbować zastanowić się nad pytaniami, takimi jak na przykład, co twój partner myśli o twoim nastawieniu, jak fajnie jest być z tobą? Jaka jest Twoja pierwsza reakcja, gdy Twój partner się myli? Czy jest szacunek, czy jest uwłaczająca odpowiedź?

Badanie przeprowadzone na Uniwersytecie w Rochester^[4]zwraca uwagę, że negatywne nieświadome wrażenia partnera, zwłaszcza ci, którzy mają niskie pozytywne wrażenia i wysokie negatywne wrażenia, mogą być bardziej narażeni na zerwanie. Wiele par obawia się przerwania kręgu z przyzwyczajenia, jednak negatywne interakcje często osłabiają więź i miłość.

Reakcje na dobre wieści mogą dać wyobrażenie o jakości relacji. Z tego powodu pary, które dostrzegają mniej konstruktywne reakcje na dobre wieści (np destrukcyjne lub pasywne) z większym prawdopodobieństwem rozpadną się w nadchodzących miesiącach niż te, które są autentyczne i silnie^[5].

Kiedy tak naprawdę nie jesteś zakochany w swoim partnerze, często okazujesz niewielkie zainteresowanie, gdy pojawiają się trudne sytuacje. Może to spowodować dalszy dystans, a związek wydaje się raczej ciężarem lub rutyną niż czymś cennym, o co trzeba dbać. Z kolei będziesz czekać, aż sam rozwiąże swoje problemy i cele, nie biorąc na siebie żadnych ciężarów ani nie robiąc wszystkiego, co możliwe, aby go wesprzeć.

Wręcz przeciwnie, kiedy jesteś naprawdę zakochany w swoim partnerze chcesz być przy nim Na dobre i na złe.

Innym sposobem na stwierdzenie, czy to miłość, czy nawyk, jest utrata zainteresowania po zauroczenie lub miesiąc miodowy i nie czujesz potrzeby, aby próbować to naprawić i/lub robić więcej ze swojej części (lub Twój partner).

Jest wiele sposobów, aby kogoś kochać, ale powiedzenie, że kochasz go „jako osobę” i że nie jesteś „zakochany”, często oznacza że postrzegasz go bardziej jako bliskiego przyjaciela, rutynowego towarzysza, na którym bardzo Ci zależy, niż jako kochanka, na którym jesteś zakochany. Tak czujesz się bardziej jak jego współlokator że jako twój partner może to być znak, że tak naprawdę nie jesteś zakochany, a to, co czujesz, stało się nawykiem.

Osoby „zakochane” poświęcają partnerowi czas i uwagę. Oznacza to regularne poszukiwanie wartościowego czasu i wzajemnej intymności. Dlatego, gdy się w kimś podkochujesz, jest bardziej prawdopodobne, że zrobisz wszystko, aby zobaczyć tę osobę i spędzić z nią czas. I odwrotnie, jeśli nawet nie masz ochoty spotykać się ze swoim partnerem, możesz nie być zakochany.

W związku z poprzednim punktem, niektóre pary znajdują się w pułapce związku, który bardziej przypomina współlokatorów niż małżonków. W tych przypadkach, małe, ale znaczące nawyki są odkładane na bok miłości, takich jak trzymanie się za ręce, przytulanie, całowanie czy dzielenie się dowcipami, wśród innych szczegółów, które pozwalają okazywać uczucia i tworzyć radosne chwile w życiu codziennym.

Z drugiej strony o braku wdzięczności może świadczyć ciągła krytyka, obwiniająca drugą osobę i non stop przypominająca o jej wadach. W zdrowych związkach partnerzy czują się bezpieczni i „wzmocnieni” przez pozytywne postrzeganie ich przez drugą osobę.

Z tego powodu podkreślanie pozytywnych cech partnera i odczuwanie wdzięczności za to, że ta osoba jest w naszym życiu, nawet jeśli jest niedoskonała, może wiele zmienić.

Innym sposobem, aby dowiedzieć się, czy jest to zwyczajowe lub czy naprawdę jesteś zakochany w swoim partnerze, jest zastanowienie się, czy bierzesz go pod uwagę przy ważnych decyzjach. W ten sposób znajdziesz czas na rozmowę z nim przed podjęciem jakiejkolwiek ważnej decyzji Twoje życie, takie jak odejście z pracy lub przeprowadzka, aby upewnić się, że wynik będzie dla Ciebie korzystny. Zarówno. W tym samym czasie, cele i aspiracje partnera zobaczysz jako własne i zrobisz wszystko, żeby ją wesprzeć.

I odwrotnie, jeśli zależy ci na swoim partnerze, ale nie chcesz dzielić się z nim swoimi decyzjami, możliwe, że chociaż go doceniasz, nie jesteś w nim zakochany. Innymi słowy, możesz chcieć dla swojego partnera jak najlepiej, ale nie do tego stopnia, że ​​musisz poświęcać się, co pochłania Twój czas lub energię.

W jednym ze swoich badań Fletcher^[6] oznacza bycie zakochanym z ciągłym znajdowaniem nowych rzeczy, które można pokochać w swoim partnerze, nawet po miesiącach i latach bycia razem. Ktoś zakochany jest pełen pasji, która może osłabnąć, ale wybuchnie ponownie, zanim zgaśnie.

W ten sposób uważa się, że jesteś zakochany w swoim partnerze, jeśli nieustannie odnawiasz pozytywne uczucia dla tej osoby jako podziw, wdzięczność lub szacunek i każdego dnia uczysz się nowych rzeczy w miarę upływu czasu. W takich przypadkach poczujesz, że twoja miłość zawsze ewoluuje w dobry sposób.

I odwrotnie, ludzie, którzy lubią się nawzajem, ponieważ są do siebie przyzwyczajeni, są bardziej skłonni do zerwania lub kończą w toksycznym związku, w przeciwieństwie do zakochanych, którzy zawsze znajdują sposób na rozwój razem.

Z drugiej strony, jeśli lubisz spędzać czas ze swoim partnerem, ale nie pociągasz jej, możliwe, że tak naprawdę nie jesteś zakochany. Z wyjątkiem osób ze spektrum bezpłciowości, związki zwykle wymagają elementu pasji, pożądania lub pociągu fizycznego, aby przejść od przyzwyczajenia do zakochania.

Aby dowiedzieć się, jak się czujesz, możesz spróbować porównać swoje uczucia, gdy spędzasz czas z przyjaciółmi, których cenisz i cenisz, z czasem spędzonym jako para. Jeśli troszczysz się o swojego partnera w taki sam sposób, w jaki troszczysz się o innych ludzi w swoim życiu, to jest odpowiedź.

Jeśli czujesz, że nawyk sprawia, że ​​Twój związek staje się nudny, możesz znaleźć nowe sposoby na wspólne spędzanie czasu. W poniższym artykule wyjaśniamy jak zaskoczyć partnera w łóżku.

Od ponownego rozpalenia martwej iskry po poprawę komunikacji i zaangażowanie po kłótni, kiedy Jeśli naprawdę kogoś kochasz, będziesz gotów zrobić prawie wszystko, aby rozwiązać swoje problemy. kwestie. Kiedy jest dojrzała i prawdziwa miłość, będzie ciągłe zaangażowanie w pokonywanie przeszkód i trudności razem.

Wszystkie pary przechodzą wzloty i upadki, jednak kiedy to, co pozostaje, nie jest już miłością, ale nawykiem, nie będzie prawdziwych wysiłków, aby przezwyciężyć problemy.

Uświadomienie sobie, że twój związek opiera się bardziej na przyzwyczajeniu niż na miłości, może być trudne, ale otworzy ci drzwi do znalezienia kogoś, kto naprawdę pasuje do wszystkich pudełek. Jeśli chcesz mieć pewność, że podejmujesz właściwą decyzję, w tym artykule wyjaśniamy skąd wiedzieć, kiedy zakończyć związek.

Ten artykuł ma charakter wyłącznie informacyjny, w Psychology-Online nie jesteśmy w stanie postawić diagnozy ani zalecić leczenia. Zapraszamy do psychologa, który zajmie się Twoim konkretnym przypadkiem.

Jeśli chcesz przeczytać więcej artykułów podobnych do Jak rozpoznać, czy to miłość, czy przyzwyczajenie, zalecamy wejście do naszej kategorii Terapia par.

1. Manley, C. M. (2019). Radość ze strachu: stwórz życie swoich marzeń, czyniąc strach swoim przyjacielem. Wydawnictwo Robotnik.
2. Esclapez, M. (2022). kocham siebie, kocham ciebie. Bruguera
3. Laurenceau, J. P.Troy, A. B., & Carver, C. S. (2005). Dwa odrębne doświadczenia emocjonalne w związkach romantycznych: Skutki postrzegania podejścia do intymności i unikania konfliktu. Biuletyn osobowości i psychologii społecznej, 31 (8), 1123-1133.
4. Lee S., Rogge R. D. & Reis, H. T. (2010). Ocena nasion rozpadu związku: wykorzystanie ukrytych ocen do wykrycia wczesnych etapów rozczarowania. Nauka psychologiczna, 21(6), 857-864.
5. Coś jest. B., Gable, S. L. & Maisel, N. C. (2010). To małe rzeczy: codzienna wdzięczność jako zastrzyk wzmacniający dla romantycznych związków. Relacje osobiste, 17(2), 217-233.
6. Fletcher, G. J., Fincham, F. D., Cramer L. i Heron N. (1987). Rola atrybucji w rozwoju związków randkowych. Journal of Personality and Social Psychology, 53(3), 481.

• Le, B., Dove, N. L., Agnew, C. R., Korn, M. S. i Mutso, A. DO. (2010). Przewidywanie rozpadu związku romantycznego pozamałżeńskiego: synteza metaanalityczna. Relacje osobiste, 17(3), 377-390.
• Perel, E. (2017). Stan rzeczy: ponowne przemyślenie niewierności - książka dla każdego, kto kiedykolwiek kochał. Hachette Wielka Brytania.