Możliwe, że rozmawiając z innymi ludźmi w różnych sytuacjach społecznych, odwołujemy się do przedmiotów i materiałów, które w tym momencie nie są obecne. W rzeczywistości często spotyka się symbole odnoszące się do pewnych precyzyjnych znaczeń, próbując je nam wyjaśnić. Ma to bezpośredni związek z wyobraźnią, cechą właściwą człowiekowi, która pozwala zrozumieć pewne konkretne tematy, mimo że w rzeczywistości nie ma nic konkretnego. Cecha ta występuje u zdecydowanej większości ludzi, którzy opanowują język i zachęca do refleksji nad nim. W tym sensie psychologia genetyczna położyła szczególny nacisk na wykorzystanie pewnych reprezentacji w różnych kontekstach społecznych.
W tym artykule Psychology-Online przekażemy Ci informacje na temat Czym jest funkcja semiotyczna według Piageta i jak z niej korzystać.
Piaget był epistemologiem i psychologiem, który poświęcił się badaniu rozwoju inteligencji u ludzi na określonych etapach. Wśród jego najważniejszych teorii pojawia się koncepcja funkcji semiotycznej, która odwołuje się do tzw
Innymi słowy, użycie określonych terminów może pomóc w wyobrażeniu sobie miejsc, ludzi itp. Funkcja ta charakteryzuje osoby posiadające a kontrola nieobecnych reprezentacji ponieważ możliwe jest odniesienie się do obiektów, które w danym momencie nie istnieją.
Składniki funkcji semiotycznej Piageta
Z drugiej strony należy podkreślić, że funkcja semiotyczna ma pewne składniki, które różnią się od siebie. Przedstawiamy je poniżej:
- Istotne: składa się z materialnej treści przedstawienia. W tym sensie można zlokalizować litery słowa, które je tworzą.
- Oznaczający: Jest to obraz mentalny powstający podczas odwoływania się do pewnych znaczeń specyficznych dla języka.
Zdjęcie: Biografiasyvidas.com
Aby zapewnić większą jasność poruszanego przez nas tematu, oto kilka przykładów funkcji semiotycznej w zachowaniu dzieci:
- symboliczna gra: chłopiec lub dziewczynka ma zdolność odgrywania roli superbohatera, którego widział w filmach, ponieważ może reprezentować swoje cechy, nie uważając się za superbohatera. Inaczej mówiąc, zabawa symboliczna pozwala przywoływać postacie nieobecne w rzeczywistości za pomocą m.in. kostiumów, słów, gestów.
- Reprezentacje graficzne: tutaj można uwzględnić rysunki i pisma, w których dzieci graficznie przedstawiają obiekty mentalne i idee, które pojawiają się w ich głowach. W ten sposób koncepcje mentalne są reprezentowane z zasobu graficznego. Na przykład dziecko może narysować ojca różnymi pociągnięciami, które będą powiązane z jego postrzeganiem i wyobrażeniem o nim.
- Imitacja: Chłopcy i dziewczęta zazwyczaj naśladują aspekty, które widzą w rzeczywistości. Tak naprawdę często spotyka się gry, w których odtwarzane są dźwięki m.in. samochodów, motocykli czy helikopterów. Naśladownictwo zapewnia bliższe podejście do konkretnych sytuacji.
- Język werbalny: Wykorzystanie dźwięków jest jednym z pierwszych środków, z których korzystają chłopcy i dziewczęta podczas komunikacji. Z tego powodu często już w młodym wieku próbują odnosić się do słów za pomocą początkowych dźwięków składających się z sylab. Po pewnym czasie ewolucja języka umożliwi człowiekowi używanie słów.
Ten artykuł ma charakter wyłącznie informacyjny, w Psychology-Online nie mamy uprawnień do stawiania diagnozy ani zalecania leczenia. Zapraszamy Cię do wizyty u psychologa, który zajmie się Twoim konkretnym przypadkiem.
