Samorealizacja jest najwyższą z ludzkich potrzeb, ponieważ każda istota ludzka musi czuć się spełniona i rozwijać się wraz z upływem czasu. Jeśli chodzi o te ludzkie potrzeby, które były tak wiele badane od lat, najbardziej znaną z jego teorii jest teoria Abrahama Maslowa, znana również jako piramida Maslowa. Zachęcamy do dalszego czytania tego artykułu Psychology-Online: Potrzeby samorealizacji: definicja i przykłady, aby poznać wyższą potrzebę, o której mówi teoria Maslowa.
Czym jest samorealizacja? Wnętrze Teoria potrzeb Maslowa, Zrealizowany przez Abraham Maslow, zidentyfikowano pięć różnych ludzkich potrzeb. Potrzeby te są zorganizowane hierarchicznie w formie piramidy, dlatego nazywa się to Piramida Maslowa. W tej piramidzie są najbardziej podstawowe potrzeby u podstawy, a następnie te, które wiążą się z większą złożonością, aż do osiągnięcia szczytu piramidy. Aby potrzeby ludzkie sklasyfikowane w porządku hierarchicznym były następujące: potrzeby podstawowe (lub fizjologiczne), potrzeby bezpieczeństwa i ochrony, potrzeby społeczne, szanowanie potrzeb i potrzeb samorealizacja. Mimo wszystko należy zauważyć, że potrzeby każdej osoby są uszeregowane według wagi, jaką każdy z nich im przypisuje. W poniższym artykule znajdziesz praktyczne przykłady każdego poziomu
Jakie są potrzeby samorealizacji według Maslowa?
Pojęcie to rozumiane jest jako fakt osiągnięcia skuteczne osiąganie aspiracji cele ludzi, a ludzie czują się dumni i usatysfakcjonowani ze swoich osiągnięć.
Innymi słowy, samorealizacja jest podstawową tendencją człowieka i pojawia się, gdy ludzie osiągają możliwie największą realizację swoich możliwości. Tak więc samorealizacja odnosi się do zdolności do poruszania się w kierunku osobistego rozwoju lub postępu w kierunku stanu końcowego, który osoba uważa za idealny. W tym sensie osoba uważa się za urzeczywistnioną, gdy udaje mu się osiągnąć swoje aspiracje do określonych celów, czując się dumna i usatysfakcjonowana ze swoich osiągnięć.
Abraham Maslow był jednym z głównych wyznawców psychologia humanistyczna. W ramach tego nurtu psychologicznego można wyróżnić trzy różne poglądy na potrzeby samorealizacji: samorealizacja jako motywacja i potrzeba, samorealizacja jako kompletność życia i samorealizacja jako samoaktualizacja.
Pierwszy, samorealizacja jako motywacja i potrzeba. W tym sensie motywacja jest ściśle związana z hierarchiczną zasadą potrzeb. Motywacja jest dodatkowo wzmacniana w zależności od potrzeb, które mają zostać osiągnięte. Dlatego zwykle ludzie wykazują większą motywację do zaspokajania najistotniejszych potrzeb (na przykład podstawowych lub fizjologicznych, które odnoszą się do: tlen, jedzenie, odpoczynek, sen ...) i przeciwnie, potrzeby mniej istotne pozostaną w tle, dopóki poprzednie nie zostaną osiągnięty.
Na drugim miejscu samorealizacja jako pełnia życia. Z tej wizji rozumie się, że samorealizacja jest czymś, co wymaga walki i przezwyciężania trudności i przeszkód, aby osiągnąć cele i cele. W tym sensie każda osoba musi spróbować zdefiniować, co stanowi jego pełne i kompletne życie, wywołując poczucie kompletności i/lub spełnienia.
Trzeci i ostatni, samorealizacja jako samorealizacja, rozumiejąc, że w miarę upływu czasu i kumulacji nowych doświadczeń, potrzeby samorealizacja może być modyfikowana, a zatem każda osoba musi samorealizować się zgodnie ze swoimi sytuacja. Nie jest to więc stały stan samorealizacji.
Ten artykuł ma jedynie charakter informacyjny, w Psychology-Online nie możemy postawić diagnozy ani zalecić leczenia. Zapraszamy do wizyty u psychologa w celu leczenia konkretnego przypadku.
