Teoretyczne podejścia do analizy organizacyjnej - zachowanie organizacyjne (OC)

W sensie ogólnym, zachowanie organizacyjne (OC) według Chiavenato (2009) odnosi się do „działania osób pracujących w organizacjach”(str.06). Jednak Robbins i Judge (2009) definiują to jako badanie tego, co ludzie robią w organizacji i jak ich zachowanie wpływa na jej wydajność.

Obejmuje wskaźniki związane z zatrudnieniem, takie jak: motywacja, przywództwo, komunikacja interpersonalna, struktury i procesy grupowe, uczenie się, kształtowanie i postrzeganie postaw, procesy zmian, konflikty, projektowanie pracy i napięcia w pracy, m.in.

W tym artykule PsychologyOnline porozmawiamy o ETeoretyczne podejścia do analizy organizacyjnej - zachowanie organizacyjne (OC)

Indeks

1. Pojęcie zachowań organizacyjnych (OC)
2. Analiza transakcyjna I
3. Analiza transakcyjna II
4. Analiza transakcyjna III
5. Analiza transakcyjna III
6. Analiza transakcyjna IV
7. Propozycja

Aby wesprzeć tę przesłankę i według Dubrin (2004) znaczenie zachowań organizacyjnych jest następujące:

Proponuje również, że główne cele OC mają to wyjaśniać, przewidywać i kontrolować. Również Chiavenato (2009) wiąże zachowanie organizacyjne z różnymi procesami i kompetencjami, takimi jak: Różnice organizacyjne i osobowość, motywacja, podejmowanie decyzji, komunikacja, przywództwo, nauka i szkolenia, praca zespołowa, zarządzanie stresem i negocjacja.

Ze swojej strony Franklin i Krieger (2011) identyfikują następujące: Charakterystyka CO:

• Zapewnia opcję wykonywania ocen wydajności;
• wdraża niezbędne środki naprawcze;
• jest multidyscyplinarny;
• obiektywnie promuje przekazywanie idei, informacji i emocji;
• może być odpowiednikiem informacji zwrotnej, która z kolei może służyć poprawie warunków pracy;
• ułatwia podejmowanie decyzji i wyjaśnia relacje wartości i pracy w podejmowaniu decyzji w organizacji.

Koncentrując się na tym samym, Robbins i Coulter (2005) wspominają, że OC skupia się na dwóch głównych obszarach. Zachowania indywidualne i zachowania organizacyjne. Wskazują jednak również, że OC wiąże się z zachowaniami grupowymi, na które składają się: normy, role, budowanie zespołu, przywództwo i konflikt.

Zachowanie organizacyjne charakteryzuje się reprezentacją metody promowania komunikacji i emocji. W ten sam sposób jest to odpowiedni mechanizm przekazywania informacji zwrotnych, dostosowywania i poprawy warunków pracy; sposób na zastosowanie metod i technologii ułatwiających efektywne podejmowanie decyzji oraz alternatywę dla podejmowania działań naprawczych uznanych za niezbędne. Franklina i Kriegera (2011).

Utrzymywanie tej samej relacji, kolejnym interesującym tematem pokrewnym jest eksponowanie typów zachowań organizacyjnych. Według Robbins i Judge (2009) głównymi zmiennymi zależnymi w OC są: produktywność, absencja, rotacja i satysfakcja z pracy. Jednak ostatnio do tej listy dodano jeszcze dwie zmienne: zachowanie odbiegające od norm obowiązujących w miejscu pracy oraz obywatelstwo organizacyjne. Ciekawym tematem, o którym wspominają Gonzáles i Olivares (2006), a także Robbins i Judge (2009), jest to, że: wyjaśnić zachowanie pracowników w organizacji, wymaga praca multidyscyplinarna, w której idealnie interweniują: administratorzy, psychologowie, pedagodzy i komunikatorzy, na trzech różnych poziomach: indywidualnym, grupowym i samego systemu organizacyjnego.

Analizując te badania, nieodłączny związek, który istnieje między zachowaniem człowieka a zachowaniem organizacyjnym. Z tego powodu poniżej zaproponowano teorię ludzkiego zachowania, która po zbadaniu i zastosowaniu w praktyce może: zapewnić profesjonalistom szeroki wachlarz korzyści w zakresie zrozumienia i ciągłego doskonalenia w dziedzinie Zasobów Ludzie.

Początkowo uznaje się, że Analiza Transakcyjna (AT) jest: teoria i technika psychologii indywidualnej i społecznej stworzony przez psychiatrę Erica Berne'a w latach 50. w Stanach Zjednoczonych. W Gwatemali prekursorem TA jest dr Rolando Paredes, który pracował jako nauczyciel w szkoleniu profesjonalistów i zainteresowani tą nową nauką o zachowaniu poprzez organizację kongresów, konferencji, seminariów, wykładów, forów i krzesła. Pierwsze osobiste podejście do TA rozpoczęło się w 2003 roku podczas szkolenia przed Pierwszą Latynoamerykańską Konferencją Psychoterapeutyczną, która odbyła się w listopadzie tego roku.

Nazywa się to „Analiza”, ponieważ dzieli zachowanie na jednostki łatwo obserwowalne i „transakcyjne”, skupiając się bardziej na tym, co dzieje się między ludźmi, czyli sposób komunikowania myśli i emocji między dwoma lub więcej osobami, a także sposób zachować się. (Kertész, 2010).

Vallejo (2001) przyjmuje Analizę Transakcyjną jako model psychologiczny, który przedstawia człowiek jako „reprodukcja” samego siebie i ich sposoby wzajemnych relacji. W ten sam sposób autor ten wskazuje, że analiza ta jest metodą dostarczającą technik ułatwiających osiąganie celów życiowych.

Uważa się, że sukces tej teorii tkwi w jej cechach charakterystycznych, wyjaśnia Kertész (2010). Na przykład za pomocą prostego, potocznego języka potrafi wyjaśnić zawiłości ludzkich zachowań, nie tracąc przy tym naukowego charakteru. Ułatwia to ich zrozumienie i komunikację. Z drugiej strony, jego koncepcje są obiektywne i weryfikowalne, co gwarantuje, że umiejętność obserwowania znaków behawioralnych osoby (słowa, ton głosu, wygląd, gesty itp.), można udostępnić wystarczające informacje o tym, co dzieje się wewnętrznie ludzie.

Dodatkowo filozofia tej teorii jest humanistyczna, co daje możliwość głęboką wiedzę o człowieku, o cechach intelektualnych, emocjonalnych i behawioralny Podobnie Vallejo (2001) mówi, że ponieważ jest humanistą, AT „promuje rozwój i ekspresję naszych ludzkich możliwości”. (str. 24).

Inną jego cechą charakterystyczną jest to, że cała technika jest diagramowalna. Jego koncepcje teoretyczne można przedstawić za pomocą prostych grafik, takich jak koła, trójkąty, wektory i kwadraty, co ułatwia zrozumienie złożonych procesów.

W tej samej linii jest uważane za umowne, Oznacza to, że ludzie mają swobodę wyznaczania obiektywnych i jasnych celów we wzajemnym porozumieniu z terapeutą lub facylitatorem. Według Vallejo (2001) „wszystko, nad czym pracuje się w Analizie Transakcyjnej, opiera się na kontraktach lub umowach”, które według tego autora są „… zobowiązaniem”, które jasno definiuje „… cel do osiągnięcia i środki do Osiągnij to ". (str. 32).

Warto wspomnieć, że w rozrywkowym i motywującym kontekście jest to społeczny model uczenia się. I choć jest to początkowo teoria psychologiczna, nie skupia się na chorobie psychicznej. Oprócz powyższego uważa się, że technikę tę można zintegrować, ponieważ można ją łączyć z innymi technikami, metodami lub innymi modelami psychologicznymi.

Wreszcie, TA zapobiega i jest skuteczny, ze względu na jego cechę przewidywalności. Gwarantuje to, że można zaoszczędzić to, co zostałoby wydane na długie i kosztowne procesy. (Kertész, 2010).

Propozycja prekursora Analizy Transakcyjnej w Ameryce Łacińskiej, Roberto Kertésza, zwraca się wokół możliwości oceny ludzi i procesów za pomocą jednego lub więcej z jego dziesięciu instrumenty.

Według Paredesa instrument z punktu widzenia AT „składa się z podstawowej koncepcji lub szeregu pojęć powiązanych z określonymi technikami aplikacyjnymi. Wszystkie instrumenty (dziesięć) opisują zachowanie jednostki lub grupy w danym momencie, ale z różnych punktów widzenia lub poziomów. Tworzą system powiązanych ze sobą elementów. Tak więc, modyfikując dowolny element systemu dziesięciu instrumentów, modyfikacje są produkowane we wszystkich pozostałych ”. (Ramírez, 2004, s. 21)

Zastosowanie tych dziesięciu instrumentów, osobno lub w połączeniu, jest zalecany model Paredes (cyt. za Ramírez, 2010), aby postawić diagnozę za pomocą analizy transakcyjnej. W praktyce odkryto, że narzędzia TA oprócz tego, że są diagnostyczne, mają: wielokrotne zastosowania na poziomie klinicznym, edukacyjnym i organizacyjnym ze względu na wspomniane cechy poprzednio.

Opierając się na teorii Kertésza (2010) i wielu krzesłach prowadzonych przez doktora Rolando Paredesa, poniżej znajduje się przegląd dziesięć instrumentów PT:

Schemat osobowości

Ten schemat jest wyjaśniony przez trzy struktury lub stany I: Rodzic, Dorosły i Dziecko (PAN) oraz jego analiza strukturalna i funkcjonalna.

Warto wspomnieć, że Berne, cytowany przez Vallejo (2001), definiuje stany Ja jako „spójny system myśli i uczuć przejawiający się odpowiednimi wzorcami zachowań”. (P. 50).

Z kolei Sáez (2001) definiuje stany Ja w następujący sposób:

Ojciec jest wynikiem „werbalnych i niewerbalnych zapisów postaci rodzicielskich” od 5 do 8 lat. Funkcją tego państwa jest przekazywanie kultury, tradycji, rad, nawyków i zachowań oraz działania poprzez „moralizowanie” w sposób stereotypowy i dogmatyczny.

Dorosły jest częścią analityczną, racjonalna i logiczna osobowość, która obiektywnie przetwarza otrzymywane informacje. Cechy te pomagają Dorosłemu „zastanowić się, pomyśleć i zdecydować lub wydać najlepszą możliwą reakcję w każdej sytuacji”.

Dziecko zasadniczo składa się z potrzebs, uczucia i emocje jednostki. To najbardziej archaiczna forma osobowości. (str. 41). Ten sam autor wskazuje, że „jeśli Ojciec jest tym, czego się nauczył, a Dorosły jest tym, co myśli się i rozumuje, to Dziecko jest tym, co się czuje” (s. 41). Poniższy diagram ilustruje omówione powyżej pomysły:

Oprócz analizy strukturalnej stanów Ja przedstawiono funkcjonalny sposób tych stanów: W stanie Ojca występuje Ojciec Krytyczny (PC) i Ojciec Odżywiający (PN). W Child (N) jest Free Child (NL), Submissive Child (NS) i Rebel Child (NR). (Kertész, 2010). Dorosły nie podlega żadnej zmianie.

Analiza Transakcji lub sposobów, w jakie ludzie przeprowadzają wymiany społeczne social

Berne (1979) definiuje Transakcję jako „Jednostka działania społecznego” (P. 35) gdzie każdy z uczestników coś z tego zyskuje. Wspomina również, że wszystko, co dzieje się między dwojgiem lub większą liczbą osób, można podzielić na pojedynczych transakcji, co daje przewagę osobie, która je analizuje, zamieniając je w system jednostkowy. Vallejo (2001) definiuje transakcję jako bodziec i odpowiedź w komunikacji. Mogą być werbalne lub niewerbalne.

Kiedy odpowiadamy komuś lub formułujemy pytanie, możemy przeanalizować, z jakiego stanu ego bodziec lub Cóż, do czego jest skierowana, potrafię też przeanalizować, do którego stanu ja skierowana jest odpowiedź i do którego stanu skierowany. Transakcje można podzielić na: Uzupełniające lub proste, kiedy odpowiedzi są zgodne z oczekiwaniami. Transakcje krucjaty, których dowodem jest przecinanie się bodźca i odpowiedzi, czyli zablokowanie komunikacji poprzez wymianę różnych stanów ja w tym procesie. Wreszcie znajdujesz kolejna transakcja, w którym kryją się podwójne komunikaty, jeden społecznie akceptowany, a drugi ukryty. W tego typu transakcjach interweniują więcej niż dwa stany.

Pieszczoty lub wzmocnienia społeczne

Dla Berna według Sáenza (2001), Pieszczota „Jest to jednostka uznania”. Sáenz podkreśla, że ​​dla Analizy Transakcyjnej pieszczota to każdy rodzaj rozpoznania istnienia, który podkreśla wagę kontaktu fizycznego, werbalnego i innego. Autor ten komentuje, że analizując Pieszczoty, „staramy się opisać bodźce i satysfakcje wytwarzane przez interakcję między osobą, żywą istotą i otaczającym ją środowiskiem ludzkim”. (P. 81) Kertész (2010) klasyfikuje Las Caricias w następujący sposób:

1. Za wpływ na samopoczucie fizyczne, psychiczne i społeczne
2. Za emocje lub wrażenia, które zapraszają do odczuwania
3. O wymagania lub warunki ich dawania lub otrzymywania
4. Przez medium transmisyjne

Strukturyzacja czasu

i jego sześć sposobów radzenia sobie z tym. Berne, według Sáenza (2011), stwierdził, że tak jak człowiek ma potrzebę rozpoznania, tak też manifestuje potrzeba uporządkowania lub zaplanowania czasu. Analiza Transakcyjna proponuje 6 sposobów strukturyzowania czasu, wszystkie w tym samym celu, otrzymywania jakiś rodzaj pieszczot: Poniżej znajduje się tabela z objaśnieniami tych 6 sposobów konstruowania pogoda.

Gry psychologiczne

Który zainicjować niewłaściwą transakcję i mają tendencję do powtarzania się przez całe życie. Gry mają tendencja do kończenia się „zyskiem” lub zdefiniowana zapłata psychologiczna, która na końcu zawsze pozostawia negatywne odczucia wśród „graczy”, ze względu na negatywne pieszczoty, które zawsze są dawane/odbierane.

Berne, cytowany przez Sánza (2001), definiuje gry jako „serię kolejnych, uzupełniających się transakcji, które prowadzą do dobrze zdefiniowanego i oczekiwanego wyniku. Opisowo jest to zestaw powtarzających się transakcji, często gadatliwych, powierzchownie prawdopodobna, z ukrytą motywacją „czyli” seria zabaw z pułapką lub sztuczka ”, (s. 117). Jedną z najpotężniejszych zalet gier jest możliwość ich identyfikacji, Osoba, która otrzymała pewne szkolenie z tego przedmiotu, posiada umiejętność określenia obecności gry przez kilka utwory. Wśród nich ważne jest podkreślenie tej formuły, aby ułatwić identyfikację:

Przynęta + Słabość Odpowiedź Zmiana Ostatecznego Zysku .

Źródło: Kertész (2010, s.155)

Jest też inny sposób analizowania gier psychologicznych. Jest to wkład Karpmana cytowany przez Kertésza (2010), który zakłada „Dramatyczny trójkąt” z trzema rolami w grach: prześladowca, zbawiciel i ofiara. Wyjaśnij, że są to fałszywe i zmieniające się role, których nauczyłeś się od dzieciństwa.

Jednak z jednej z tych dwóch analiz wszystkie gry mają, według Ramíreza (2010), dwa elementy: „społeczny, który jest najbardziej akceptowalny i psychologiczny, który jest nieświadomy i niedopuszczalny” społecznie. W gry mogą grać dwie osoby lub więcej. Pod koniec gry zawsze będzie dobrze określony zysk lub wynik. Gry zwykle zaczynają się od dyskwalifikacji ”(str. 55)

Emocje

Które są podzielone na autentyczne i zastępcze i są częścią emocjonalnych składników istoty ludzkiej. Emocje są przejawem dostępnej energii i określane są jako „wtórny efekt chwili rzeczywistości”. (Ramírez 2010) (s. 48). Berne według Ramíreza (2010) dzieli emocje na: Autentyczne i zastępcze (lub sztuczki). Autentyczne emocje to 5: Strach, Miłość, Wściekłość lub złość, Smutek i Radość.

Natomiast poszukiwanie jest emocją zastępczą, nieadekwatną, promowaną lub zastępowaną od dzieciństwa, która zastępuje emocję autentyczną, odtąd ignorowaną lub zakazaną (Kertézs 2010). Poniżej znajduje się tabela przedstawiająca autentyczne emocje, którym towarzyszą najczęstsze wyszukiwania dla każdej z nich:

Życiowy argument

Co przejawia się w „skrypcie” lub nieświadome programowanie a autonomia decyzji lub celów życiowych. Według Vallejo (1988) argument ten jest „planem własnego życia mniej lub bardziej przewidywanym od dzieciństwa” (s. 130). Według Berne, cytowanego przez Ramíreza (2010), argumentem jest podłużny plan życia utworzony przez: „Nakazów” i decyzji, opartych na wpływach rodziców, które później zostają zapomniane i stłumiony.

Berne ustanawia również następujące mandaty: nie żyj, nie ciesz się, nie myśl, nie rozwijaj się, nie czuj, nie przekraczaj mnie, śpiesz się z rozwojem, nie bądź sobą, nie osiągaj, nie rób.

Chociaż ten motyw ma bardziej psychologiczna i patologiczna perspektywa, Uważa się, że uwzględnienie w tej propozycji jest ważne, ponieważ argument jest identyfikowany nie tylko na poziomie indywidualnym, ale także na poziomie grup i organizacji. W tym sensie argument jest uważany za bezpośrednio związany z kulturą organizacyjną.

Mini-działka

lub powtarzające się sekwencje indywidualnych zachowań oparte na społecznie akceptowanych błędnych wyobrażeniach. .

W praktyce zaobserwowano, że jest to instrument, który jest uruchamiany w celu sprawdzenia, czy dana osoba wykonuje polecenie, to znaczy, że są to zachowania, które służą jako gwarancja spełnienia argumentu.

Według Kahlera, cytowanego przez Kertésza (2010), istnieje 5 czynników, które, jak sama nazwa wskazuje, napędzają początek niewłaściwych zachowań w celu wypełnienia argumentu. Oto one: „Bądź doskonały, bądź silny, pospiesz się, pobłażaj i staraj się bardziej. Kertész (2010) wyraźnie definiuje miniargument jako teorię badającą „proces wzmacniający treść argumentu sekunda po sekundzie i transakcja po transakcji”. (P. 202).

Dynamika grupowa

Który zapewnia struktura i działanie małych grup i jego etapy rozwoju. Według Kertésza (2010) grupa „jest dowolnym agregatem społecznym z zewnętrzną granicą, która oddziela członków grupy od tych, którzy nią nie są; i co najmniej jeden wewnętrzny limit, który oddziela lidera od członków i liderów od siebie ”. (P. 206) Ten sam autor, na podstawie badań Thomasa Clary'ego i Berne'a, wymienia 6 podstawowych elementów, które należy wziąć pod uwagę w badaniu grupa: aparat zewnętrzny, aparat wewnętrzny, przywództwo, kultura grupowa, warunki funkcjonowania grupy i pracy Grupa.

Podobnie Kertesz sugeruje, że do analizy systemowej grupy konieczne jest posiadanie informacji do przygotowania 6 diagramy związane z: Strukturą organizacyjną, lokalizacją lub strukturą publiczną, autorytetem, imago (tj. obrazem mentalnym) że osoba jest formowana z grupy przed wejściem do niej), dynamikę grupy i transakcje między stanami ego Uczestnicy.

Biorąc pod uwagę poruszane tematy, można zauważyć, że Analiza Transakcyjna posiada cechy i wystarczające dane wejściowe, aby móc ocenić w skuteczny sposób wszystkie przejawy ludzkiego zachowania. Istnieje cały szereg dowodów naukowych, które potwierdzają to twierdzenie poprzez praktyki stosowane w przypadkach klinicznych, edukacyjnych i organizacyjnych.

W przypadku ponownego podjęcia narażonych na początku tej pracy można zaobserwować, że jeśli zachowanie organizacyjne zależy i wpływa na indywidualne i grupowe zachowanie pracowników, TA może być funkcjonalnym narzędziem w tego typu analizach na poziomie organizacyjnym. Oznacza to, że może być stosowana w prowadzeniu diagnoz, w sytuacjach pracy i niedogodnościach, które mogą wystąpić indywidualnie, zespołowo oraz w środowisku pracy.

W ten sam sposób zaobserwowano bardzo ciekawe dane: Analiza transakcyjna i zachowania organizacyjne, mają następujące podobieństwa: mają zastosowanie z metodą naukową; potrafią pracować z osobami, grupami i organizacjami; Działają warunkowo, to znaczy, że musi istnieć plan, gdy pojawia się konkretna sytuacja; są narzędziami wspomagającymi zarządzanie procesami i ludźmi; i są wzbogacone o wkład różnych nauk behawioralnych, ze względu na ich multidyscyplinarny charakter.

Z tej relacji wnioskuje się, że ze względu na komplementarność, jaka jest postrzegana między tymi teoriami, przeprowadza się co następuje: propozycja, która może być wykorzystywana i weryfikowana przez profesjonalistów zainteresowanych ludzkim zachowaniem i organizacyjny.

Składa się z odnoszą się do każdego z instrumentów dostarczonych przez TA do różnych obszarów, które składają się na zachowań organizacyjnych, aby każdy instrument mógł stać się funkcjonalnym narzędziem praktyki w zakresie zasobów ludzkich.

Na poziomie osobistym i w praktyce zawodowej okazało się to korzystne i kontynuacja nauczania zastosowanie każdego z tych dziesięciu narzędzi w różnych procesach składających się na system zasobów ludzkich. Na przykład motywacja pracowników jest ściśle powiązana z systemem Caress zaproponowanym przez TA. Innymi słowy, znajomość rodzaju świadczeń, których pracownicy potrzebują, aby czuć się rozpoznawani w organizacji, punkt wyjścia jest identyfikowany, aby dział zarządzania ludźmi mógł przeprowadzić planowanie strategiczny.

Z tego powodu i bez chęci przekonywania, ale motywowania doświadczyć innej formy wzmocnienia menedżerskiego, Ta propozycja jest prezentowana, w której obiektywna, funkcjonalna i stosowana wiedza jest eksponowana w planowaniu i realizacji strategii ciągłego doskonalenia w organizacjach.

Za ważne uważa się jednak stwierdzenie, że pogłębianie wiedzy na temat AT, a także procesów, które są obsługiwane w obszarze organizacyjnym, wymaga dokładna nauka i stałe szkolenie. Z tego powodu zaleca się rozważenie, że decydującym czynnikiem w tej propozycji jest głęboka wiedza tych teorii, a także dotychczasowe doświadczenie w zastosowaniu tej wiedzy w sferze zawodowej.

Mamy nadzieję, że propozycja ta będzie miała możliwość poddania jej naukowej weryfikacji z w celu jego walidacji i udostępnienia jako narzędzia pracy dla specjalistów ds. zasobów Ludzie.

Podsumowując, w konkurencyjnym świecie, w którym dominuje zapotrzebowanie na wyniki organizacji, aby Na wszystkich poziomach te teoretyczne podejścia związane z analizą ludzkiego zachowania i organizacyjny. Za ważne uważa się poddanie tej kwestii realizacji planów strategicznych w celu: ułatwiać i wzmacniać wydajność działów zarządzania ludźmi.

Ten artykuł ma jedynie charakter informacyjny, w Psychology-Online nie możemy postawić diagnozy ani zalecić leczenia. Zapraszamy do wizyty u psychologa w celu leczenia konkretnego przypadku.

Jeśli chcesz przeczytać więcej artykułów podobnych do Teoretyczne podejścia do analizy organizacyjnej - zachowanie organizacyjne (OC), zalecamy wpisanie naszej kategorii Zarządzanie i organizacja biznesu.

• Berno, E. (1979). Co powiesz Po przywitaniu. Barcelona: Grijalbo.
• Chiavenato, ja. (2009). Zachowań organizacyjnych. (2ª. Wyd.). Meksyk: Wzgórze Mac Graw.
• Dubrin, A. (2004). Podstawy zachowań organizacyjnych. (2ª. red.). Buenos Aires, Argentyna: Thomson.
• Franklin, E. i Krieger, M. (2011). Zachowanie organizacyjne: podejście do Ameryki Łacińskiej. Meksyk: Edukacja Pearsona.
• González, M. i Olivares, S. (2006). Zachowanie organizacyjne: podejście latynoamerykańskie. (8ª. Przedruk.). Meksyk: Cecsa.
• Kertész, R. (2010). Zintegrowana Analiza Transakcyjna. (4ª. Wyd.). Argentyna: UFLO.
• Ramírez, E. (2004). Teoretyczne podstawy analizy transakcyjnej jako model diagnostyczny. Geneza procesu psychoterapeutycznego. Gwatemala (praca dyplomowa) Uniwersytet San Carlos de Guatemala.
• Robbins S., Coulter M., Huerta J., Rodríguez G., Amaru A., Varela R. i Jones G. (2009). Administracja: Konkurencyjny przedsiębiorca. (2ª. red.). Meksyk: Pearson Custom Publishing.
• Robbins, S. i sędzia T. (2009). Zachowań organizacyjnych. (13ª. red.). Meksyk: Edukacja Pearsona.
• Saenz, R. (2001). Gry psychologiczne według analizy transakcyjnej. Madryt: Od redakcji CCS.
• Vallejo, J. (1988) Życie to samorealizacja. Barcelona: Od redakcji Kairos.

Zdjęcia teoretycznych podejść do analizy organizacyjnej - zachowania organizacyjne (OC)