Trening autogeniczny Schultza

Począwszy od 1912 r. Schultz opracował zasady trening autogenny. Opierając się na obserwacjach w zakresie stosowania hipnozy, które opanował doskonale. W 1926 r. przekazał Berlińskiemu Towarzystwu Lekarskiemu pierwsze wyniki uzyskane dzięki jego metoda autohipnozy. Nazwa treningu autogenicznego pochodzi etymologicznie od greckiego „autos” (samo), „gen” (stawanie się) i może być tłumaczone jako: „ćwiczenie lub szkolenie, opracowane z własnego „ja” podmiotu, który konfiguruje powiedział „tak” podobnie"."

Indeks

1. Czym jest Trening Autogeniczny Schultza
2. Miejsce do ćwiczeń
3. Stanowisko do relaksu
4. Zwykły przebieg treningu autogenicznego
5. Krótka metoda treningu

Według samego Schultza: „Zasada, na której opiera się metoda, polega na wytworzeniu ogólnej transformacji przedmiotu eksperymentalnego za pomocą określonych ćwiczeń fizjologicznym i racjonalnym oraz, w analogii z najstarszymi egzogennymi praktykami hipnotycznymi, pozwala na uzyskanie identycznych wyników jak przy stanach sugestywnych autentyczne ”.

Związek treningu autogenicznego z hipnozą jest wyraźnie widoczny w poprzednim tekście, a co za tym idzie, nazwa technika autohipnozy to, co zwykle podaje się przy wielu okazjach, jest w pełni usprawiedliwione.

Na podstawie wstępnych badań J.H. Schultza opracowano zaadaptowane wersje treningu autogenicznego, chociaż generalnie stosują wspólne ramy: wykorzystanie obrazów, które odnoszą się bezpośrednio do funkcji systemu wegetatywny.

Według Hubera (1980): „Te obrazy są skoncentrowane w formułach, zgodnie z pewnymi podstawowymi elementami sugestywnej skuteczności i są stosowane do obszary organiczne szczególnie dostępne subiektywnie i poznawczo: żołądek, oddech, serce, czucie swojego ciała (głowa)."

Są one podsumowane w znajomych sześć ćwiczeń autogennych:

1. Ćwiczenie ciężkości
2. Ćwiczenia cieplne
3. Ćwiczenie pulsacyjne
4. Ćwiczenia oddechowe
5. Regulacja brzucha
6. Ćwiczenie głowy

Generalnie warunki miejsca, w którym prowadzimy praktykę muszą spełniać pewne minimalne wymagania:

• cicha atmosfera, bez zbytniego hałasu i z dala od możliwych niepokojących bodźców zewnętrznych.
• Odpowiednia temperatura; pomieszczenie musi mieć umiarkowaną temperaturę (ani wysoką, ani niską), aby ułatwić relaks.
• Umiarkowane światło; ważne jest, aby w pomieszczeniu było słabe oświetlenie.

Do treningu autogenicznego możemy wykorzystać trzy rodzaje pozycji:

• Układanie na łóżku lub kanapa z ramionami i nogami lekko pod kątem i z dala od ciała.
• Wygodny fotel z podłokietnikami; w tym przypadku wygodnie jest zastosować podpórki pod szyję i stopy.
• Siedząc na stołku lub ławka bez oparcia; W tej modalności posłużymy się stanowiskiem opisanym przez Schultza, które nazywa on „pozycją woźnicy”: „Charakteryzuje się tym, że oprzeć osobę siedzącą, ciężar górnej połowy ciała na rozluźnionej okolicy grzbietowo-lędźwiowej, w pozycji „tył kota” [..]. Ta pasywna postawa ciała występuje w wielu zawodach, które wymagają siedzenia przez wiele godzin, bez podparcia pleców. Dlatego określamy ją jako „postawę woźnicy” (Schultz, s. 17)

Na początku tego rozdziału mówiliśmy o tym, że na podstawie początkowego schematu opracowanego przez Schultza, powstały jego adaptowane wersje przez różnych autorów; W tej sekcji zbieramy kilka z tych wersji, w tym oryginalne formuły.

Radzimy przetestować niektóre lub wszystkie z tych metod, nagrywając tekst na taśmę lub stosując procedurę na kimś innym.

Wskazówki ułatwiające relaks

Podczas praktyki treningu autogenicznego należy postarać się powtórzyć różne formuły propozycje, nie jako coś obcego, ale jako coś, co ma sens nadając im monotonny i rytmiczny; próbując, aby nasz umysł był całkowicie skoncentrowany na proponowanej frazie.

Z drugiej strony musimy poddać się różnym ćwiczeniom bez dużej presji ze strony wydajność, zakładając, że jesteś w okresie nauki i że nauka jest częsta kosztowny.

Formuła na zakończenie treningu

Bardzo ważne jest, aby sesje treningowe, zarówno w domu, jak iw gabinecie terapeuty, kończyć poprawnie i dokładnie. Klient zostanie poinstruowany, aby postępować zgodnie z proponowanymi formułami (rozciągnąć i zgiąć ramiona, głęboko oddychać, otworzyć oczy); a ponadto zostaniesz poinstruowany, aby zawsze kończyć sesje relaksacyjne w określony sposób i dość rygorystycznie przestrzegać tej zasady zakończenia.

Po skończeniu szkolenia i przećwiczeniu proponowanej formuły do ​​końca, wygodnie jest, aby podmiot nie zrezygnował fotel relaksacyjny natychmiast, a jeśli ma być przesłuchiwany o sesji, jest przesłuchiwany siedząc w miejscu ćwiczyć. Ta zasada jest również wskazana podczas ćwiczeń w domu. Dzięki temu osiągamy, że podmiot nie wstaje szybko i dzięki temu unikamy nieprzyjemnych zawrotów głowy, które mogą wywołać u niego lęk przed nieprzyjemnymi konsekwencjami odprężenia.

Hubera (1980, s. 244-245), proponowaneDwie metody skracania treningu autogenicznego. Jeden, gdy automatycznie opanowujemy różne ćwiczenia, które składają się na trening globalny (w tym przypadku następuje skrócenie długości różne formuły, ale nie w czasie ćwiczeń), a inny, gdy nie ma wystarczająco dużo czasu na przećwiczenie wszystkich ćwiczeń (np. w sytuacjach real); w tym przypadku następuje zmniejszenie liczby używanych formuł.

Oto dwa schematy skrótów:

1. Skrócenie formuł treningowych

ogólny program szkolenia byłby następujący.

• Powtórz zdanie 6 razy: „Prawe ramię jest bardzo ciężkie”
• Powtórz zdanie 1 raz: „Jestem bardzo spokojny”
• Powtórz zdanie 6 razy: „Prawe ramię jest bardzo gorące”
• Powtórz zdanie 1 raz: „Jestem bardzo spokojny”
• Powtórz zdanie 6 razy: „Tętno jest spokojne i regularne”
• Powtórz zdanie 1 raz: „Jestem bardzo spokojny”
• Powtórz 6 razy frazę: „Bardzo spokojny oddech”
• Powtórz frazę 1 raz: „Oddycham”
• Powtórz zdanie 1 raz: „Jestem bardzo spokojny”
• Powtórz zdanie 6 razy: „Splot słoneczny jest jak strumień ciepła”
• Powtórz zdanie 1 raz: „Jestem bardzo spokojny”
• Powtórz 6 razy frazę: „Czoło jest przyjemnie świeże”
• Powtórz zdanie 1 raz: „Jestem bardzo spokojny”
• Zakończ zdaniami:
• „Stałe ramiona” „Weź głęboki oddech” „Otwórz oczy”.

2. Szkolenie ograniczone czasowo

Celem tego krótkiego treningu jest możliwość odprężenia się w bardzo ograniczonym czasie, 2-3 minuty, w naturalnej sytuacji. W takich przypadkach wystarczy następujący schemat.

• "ociężałość"
• "spokój"
• "gorąco"
• "spokój"
• "głowa czysta i czysta"
• „twarde ramiona”
• "głęboki oddech"
• „otwórz oczy”.

Ten artykuł ma jedynie charakter informacyjny, w Psychology-Online nie możemy postawić diagnozy ani zalecić leczenia. Zapraszamy do wizyty u psychologa w celu leczenia konkretnego przypadku.

Jeśli chcesz przeczytać więcej artykułów podobnych do Trening autogeniczny Schultza, zalecamy wpisanie naszej kategorii Medytacja i relaks.